PROJEKT REZOLUCJI
15.5.2007
zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu złożyli
Filip Kaczmarek i Edward McMillan-Scott, w imieniu grupy politycznej PPE-DE
Margrietus van den Berg, John Attard-Montalto i Libor Rouček, w imieniu grupy politycznej PSE
Toomas Savi, Thierry Cornillet i Johan Van Hecke, w imieniu grupy politycznej ALDE
Ryszard Czarnecki, Eoin Ryan, Adam Bielan i Michał Tomasz Kamiński, w imieniu grupy politycznej UEN
Margrete Auken, w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
Vittorio Agnoletto, w imieniu grupy politycznej GUE/NGL
w sprawie ostatnich wyborów w Nigerii
B6‑0201/2007
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie ostatnich wyborów w Nigerii
Parlament Europejski,
– uwzględniając oświadczenie dotyczące wstępnych wyników i konkluzji misji obserwatorów wyborów Unii Europejskiej do Federalnej Republiki Nigerii z dnia 23 kwietnia 2007 r.,
– uwzględniając Deklarację zasad międzynarodowej obserwacji wyborów oraz Kodeks postępowania obserwatorów międzynarodowych, upamiętnione dnia 27 października 2005 r. w siedzibie Narodów Zjednoczonych,
– uwzględniając komunikat Komisji COM(2000) 191 wersja ostateczna z dnia 11 kwietnia 2004 r. dotyczący pomocy UE przy organizowaniu wyborów i czynności monitorujących,
– uwzględniając art. 103 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że wybory stanowe i federalne w Nigerii nie odpowiadały podstawowym międzynarodowym i regionalnym standardom wyborów demokratycznych i nie mogą zostać uznane za wiarygodne, wolne i sprawiedliwe,
B. mając na uwadze, że wybory te nie spełniły oczekiwań ludności nigeryjskiej, która aktywnie zaangażowała się w proces wyborczy i brała udział w wyborach często w bardzo trudnych warunkach, wykazując silną determinację, aby oddać głos i wykorzystać swoje demokratyczne prawo pomimo atmosfery braku bezpieczeństwa i strachu wyborców na wielu obszarach;
C. mając na uwadze, że misja obserwacji wyborów Unii Europejskiej stwierdziła w odniesieniu do wyborów liczne niedociągnięcia ze względu na złą organizację, brak przejrzystości, powszechne nieprawidłowości proceduralne, znaczące dowody oszustw, w szczególności podczas procesu zbierania wyników, pozbawianie wyborców prawa głosów na różnych etapach procesu i brak równych warunków dla osób startujących w wyborach,
D. mając na uwadze, że zamiast zagwarantowania obywatelom podstawowego prawa do udziału w wolnych wyborach rząd nigeryjski i urzędnicy komisji wyborczych aktywnie uczestniczyli w oszustwach i aktach przemocy lub przynajmniej ignorowali przypadki łamania praw człowieka popełniane przez zwolenników partii rządzącej i inne osoby,
E. mając na uwadze, że w dniu wyborów stanowych lokale wyborcze były otwierane bardzo późno lub wcale, brakowało potrzebnych materiałów, a liczba urzędników komisji wyborczej, z których większość nie miała wystarczającego wykształcenia, była niewystarczająca,
F. mając na uwadze, że tajność głosowania często nie była zagwarantowana z powodu braku pomieszczeń, w których wyborcy mogli oddawać głosy, i niedogodnego układu wewnątrz lokali wyborczych, procedury nie były stosowane prawidłowo, niezależne monitorowanie było częściowo utrudnione oraz zdarzały się przypadki głosowania osób niepełnoletnich,
G. mając na uwadze, że obserwatorzy z ramienia UE donosili o nieprawidłowościach podczas procesu liczenia i zbierania głosów, które obejmowały przypadki przerwania procesu, zaprzestania liczenia i rozbieżności w wynikach, a wyniki z poszczególnych okręgów wyborczych nie zostały podane do wiadomości publicznej na żadnym szczeblu administracji wyborczej w całym kraju,
H. mając na uwadze, że problemy te doprowadziły do aktów przemocy, w wyniku których w okresie wyborów stanowych, w dniu 14 kwietnia, zginęło co najmniej 50 osób, a wiele zostało rannych, przy czym połowa przypadków śmierci miała miejsce w regionie Delty Nigru, a także doprowadziły do chaosu, włącznie z przypadkami kradzieży urn wyborczych przez gruby bandytów,
I. mając na uwadze, że możliwe było zapobiegnięcie niektórym niedostatkom w okresie między głosowaniami w dniu 14 kwietnia i 21 kwietnia, a partie polityczne i policja mogły podjąć konkretne działania, aby stworzyć pokojowe i stabilne warunki do przeprowadzenia wyborów,
J. mając na uwadze, że w dniu wyborów federalnych obserwatorzy z ramienia UE byli świadkami tych samych nieprawidłowości jak w dniu 14 kwietnia, w szczególności głosowania wielokrotnego, zmiany urzędowych formularzy z wynikami, kradzieży poufnych dokumentów wyborczych, kupowania głosów i głosowania osób niepełnoletnich,
K. mając na uwadze, że w obu przypadkach wyniki wskazywały na zdecydowaną wygraną rządzącej Partii Ludowo-Demokratycznej, a w niektórych przypadkach na 100% zwycięstwo tej partii,
L. mając na uwadze poważne zastrzeżenia dotyczące przeprowadzenia tych wyborów zgłaszane przez partie polityczne, organizacje społeczeństwa obywatelskiego i środki przekazu,
M. mając na uwadze, że Ugrupowanie Monitorujące Przekształcenia – największa krajowa organizacja obserwacyjna w Nigerii – wezwało do ponownych wyborów prezydenckich,
N. mając na uwadze, że Niezależna Krajowa Komisja Wyborcza nie była dobrze przygotowana do wyborów i nie wzbudzała zaufania wśród stron zaangażowanych w wybory, w zakresie jej uprawnień i bezstronności,
O. mając na uwadze, że w trakcie przygotowań do wyborów odnotowano niedostatki w zakresie podstawowego równego traktowania opozycji, przejrzystości, rejestracji wyborców i przestrzegania praworządności, a prezydent Olusegun Obasanjo próbował wykluczyć kandydatów,
P. mając na uwadze, że prezydentura Obasanjo odnotowała imponujące postępy i była orędownikiem demokracji w całej Afryce, teraz jednak musi skonsolidować te pozytywne osiągnięcia i zaangażować się w przeprowadzenie powszechnych i sprawiedliwych wyborów, zgodnie ze standardami międzynarodowymi,
Q. mając na uwadze niewystarczającą liczbę kobiet startujących w wyborach, a także kobiet w strukturach administracji wyborczej,
R. mając na uwadze, że powszechne wybory oferowały temu krajowi możliwość doświadczenia po raz pierwszy przekazania władzy przez jeden rząd cywilny drugiemu, co tym samym umocniłoby demokrację,
S. mając na uwadze, że wybory te, biorąc pod uwagę 110 milionów mieszkańców Nigerii należących do 250 grup etnicznych i mieszkających w 36 stanach, z których każdy ma swojego gubernatora i swoje ustawodawstwo oraz biorąc pod uwagę 64 miliony zarejestrowanych wyborców, były największymi wyborami w historii Afryki,
T. mając na uwadze, że przejrzystość i wiarygodność wyborów silnie wpływają na międzynarodową pozycję Nigerii, a także na jakość stosunków dwustronnych i współpracy gospodarczej,
U. mając na uwadze, że wybory przeprowadzone wiarygodnie i z powodzeniem wymagają również natychmiastowego i stymulującego do działań zaangażowania na szczeblu krajowym, regionalnym, a także szerszym międzynarodowym, aby uniknąć aktów przemocy związanych z wyborami i manipulacji wyborczej;
V. mając na uwadze, że pomimo profesjonalnych działań misji obserwacji wyborów UE mających na celu zbudowanie zaufania wyborców poprzez ogólnie ujawnianie nieprawidłowości, zapobieganie fałszerstwom i zapewnianie doradztwa w zakresie poprawy procedur wyborczych, wiarygodność UE ucierpiała z powody braku spójnej polityki powyborczej w odniesieniu do podjęcia kwestii porażki wyborów,
X. mając na uwadze, że stawką jest krucha stabilność Nigerii,
1. wzywa odpowiednie władze i zainteresowane strony do pilnego podjęcia działań naprawczych, aby przywrócić warunki konieczne do przeprowadzenia wiarygodnych i przejrzystych wyborów w Nigerii;
2. domaga się, aby władze nigeryjskie pilnie, w sposób dogłębny i przejrzysty zbadały nieprawidłowości wyborcze i podjęły natychmiastowe działania, aby naprawić sytuację i pociągnąć do odpowiedzialności sprawców tych nieprawidłowości;
3. wzywa do konkretnych środków mających na celu ustanowienie prawdziwie niezależnej administracji wyborczej w pełni uprawnionej do przeprowadzenia powszechnych i sprawiedliwych wyborów;
4. stwierdza, że ludność Nigerii ma prawo do nowych, wiarygodnych wyborów, które przeprowadzone zostaną przez niezależną i skuteczną Niezależną Krajową Komisję Wyborczą (INEC); zwraca uwagę na fakt, że komisja INEC nie jest obecnie w stanie sprostać stojącym przed nią wymogom organizacyjnym i logistycznym;
5. ubolewa, że Akt Wyborczy z 2006 r. nadal nie spełnia podstawowych wymogów przejrzystości, w szczególności w odniesieniu do zbierania i publikowania wyników, oraz wzywa do wprowadzenia poprawek do aktu;
6. wyraża opinię, że komisja, która składałaby się z członków izby reprezentantów i senatu należących do wszystkich partii politycznych, mogłaby zostać powołana w celu zbadania procesu wyborczego i zaproponowania rozwiązań dotyczących nowych i wiarygodnych wyborów;
7. z przykrością stwierdza, że pomimo poprawy sytuacji, ze względu na powszechne przestrzeganie wolności wypowiedzi i zgromadzeń podczas kampanii wyborczej, ogólną pozytywną i niezależną rolę sądów oraz rzeczywiste oddanie sprawie demokracji, które wykazywała ludność nigeryjska, wyborów tych nie można uznać za wiarygodne;
8. wyraża głębokie ubolewanie, że pomimo porozumień rządu dotyczących powszechnej mobilizacji policji, armii i służb bezpieczeństwa państwa wybory doprowadziły do śmierci – zanim nawet rozpoczęło się liczenie głosów, a czasami zanim nawet wyborcy mogli oddać głos – co najmniej 200 osób, zarówno startujących w wyborach, jak i funkcjonariuszy policji, które zginęły w starciach związanych z wyborami;
9. wzywa władze Nigerii, Niezależną Krajową Komisję Wyborczą (INEC) i partie polityczne do zbadania wszelkich przejawów przemocy i pociągnięcia sprawców do odpowiedzialności;
10. potępia atmosferę bezkarności dla łamania procedur wyborczych, nietykalność władz oraz praktykę zatrudniania bandytów do podsycania związanych z wyborami aktów przemocy i wzywa do konkretnych działań w tej dziedzinie;
11. wzywa rząd Nigerii, aby nie ingerował w skargi dotyczące procesu wyborczego i wzywa opozycyjne partie polityczne do wykorzystania sądowych procedur wyborczych, powstrzymania się od aktów przemocy i wsparcia wspólnej mediacji UA-ECOWAS mającej na celu przeprowadzenie nowych wiarygodnych wyborów, aby znaleźć rozwiązanie dla dramatycznej sytuacji powyborczej;
12. z zadowoleniem przyjmuje mechanizmy przyjęte przez Sąd Apelacyjny w celu usprawnienia i zapewnienia czasowego rozpatrywania skarg powyborczych, wyraża jednak ubolewanie, że poszkodowane partie opozycyjne, które złożyły skargi do Sądu Skarg Wyborczych, nadal, dwa tygodnie po wyborach prezydenckich, czekają na rozpoczęcie procedury;
13. wzywa do skutecznej i powszechnej edukacji z zakresu praw obywatelskich i wyborczych oraz podkreśla potrzebę walki z powszechnym analfabetyzmem, który pozbawia ludność nigeryjską dostępu do drukowanej prasy i stanowi jedną z głównych przeszkód dla uczestnictwa w wyborach, w szczególności w przypadku kobiet;
14. zatwierdza wnioski misji obserwacji wyborów Unii Europejskiej;
15. wzywa Komisję do przedstawienia Radzie i Parlamentowi Europejskiemu spójnego i wiarygodnego wniosku w sprawie wspólnotowej polityki dotyczącej sytuacji po wyborach, która szanuje wolny wybór ludności w danym kraju oraz wyraża niepokój, że obecna polityka „pracujemy bez względu na okoliczności” jest szkodliwa i niekorzystnie wpływa na wiarygodność misji obserwacji wyborów UE;
16. podkreśla, że pomoc UE dla Nigerii nie powinna być przekazywana strukturom federalnym czy stanowym do czasu przeprowadzenia nowych, wiarygodnych wyborów; zauważa, że z funduszy tych winna skorzystać ludność Nigerii, dlatego należy je wykorzystać na dobre zarządzanie, demokratyzację, kształcenie wyborców i podstawowe usługi socjalne o charakterze wspólnotowym, w szczególności poprzez organizacje społeczeństwa obywatelskiego;
17. domaga się, aby Komisja UE i jej delegacja w Nigerii zapewniły wyłączenie rządu z procesu wyboru projektów i wdrożenia funduszy pochodzących z europejskiej inicjatywy na rzecz demokracji i praw człowieka, której wyraźnym celem jest funkcjonowanie bez konieczności zgody państwa przyjmującego;
18. wzywa rząd federalny do walki z praktykami korupcji, przemocy i bezkarności, które miały negatywny wpływ na zarządzanie w dużej części kraju, w szczególności na szczeblu stanowym i lokalnym, i utrzymywały większość obywateli Nigerii w ubóstwie, pozbawiając ich podstawowych usług z zakresu ochrony zdrowia i szkolnictwa, a także wzywa do przestrzegania praw człowieka;
19. wzywa władze Nigerii do rozpoczęcia rozmów z ludnością lokalną na temat przyszłości regionu Delty Nigru, zwłaszcza w odniesieniu do jego rozwoju społecznego, gospodarczego i środowiskowego;
20. zauważa, że osiągnięcie milenijnych celów rozwoju jest kluczowym aspektem demokracji i przyczynia się do poprawy sprawiedliwości społecznej i rozwoju gospodarczego;
21. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich, rządowi Nigerii, współprzewodniczącym Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE, przewodniczącym Komisji i Rady Wykonawczej Unii Afrykańskiej oraz Radzie Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS).