PROJEKT REZOLUCJI
21.5.2007
zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu
złożyli Jan Marinus Wiersma, Hannes Swoboda i Andres Tarand
w imieniu grupy politycznej PSE
w sprawie Estonii
B6‑0205/2007
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Estonii
Parlament Europejski,
– uwzględniając oświadczenie prezydencji UE z dnia 2 maja 2007 r. w sprawie sytuacji zaistniałej przed ambasadą Estonii w Moskwie,
– uwzględniając liczne deklaracje poparcia dla Estonii wydane przez rządy UE,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Parlamentu Hansa-Gerta Pötteringa oraz debatę plenarną z dnia 9 maja 2007 r.,
– uwzględniając art. 103 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w stolicy Estonii oraz w północno-wschodniej części tego kraju w dniach 26-28 kwietnia 2007 r. demonstranci protestujący przeciwko planom rządu Estonii przeniesienia sowieckiego „pomnika wyzwolicieli Tallina” z centrum stolicy Estonii na oddalony o kilka kilometrów cmentarz wojskowy wywołali trwające dwie noce gwałtowne zamieszki, które rozpoczęły się atakiem na policję i rozwinęły się w zakrojone na szeroką skalę akty wandalizmu w centrum Tallina,
B. mając na uwadze, że wandalizm nie miał nic wspólnego z ogólnie akceptowaną koniecznością upamiętnienia ofiar drugiej wojny światowej oraz że demonstrantów nie jednoczyła narodowość, ale przemoc i chęć niszczenia,
C. mając na uwadze, że ekshumacje przeprowadzono w ścisłej zgodności z międzynarodowymi standardami i normami godnego postępowania oraz że pomnik zostanie ponownie odsłonięty na cmentarzu w czasie oficjalnej ceremonii z udziałem przedstawicieli koalicji antyhitlerowskiej,
D. mając na uwadze, że brutalne wystąpienia i ataki na ład i porządek publiczny były organizowane przy aktywnym współudziale agitatorów spoza Estonii,
E. mając na uwadze oświadczenia wygłoszone przez wysokich rangą urzędników rosyjskich, łącznie z oficjalnym oświadczeniem delegacji rosyjskiej Dumy wygłoszonym podczas wizyty w Tallinie, w którym wezwała ona rząd Estonii do ustąpienia,
F. mając na uwadze, że bezpośrednio po zamieszkach w Tallinie wrogo nastawieni demonstranci z prorządowej rosyjskiej organizacji młodzieżowej „Nasi” przez siedem dni uniemożliwiali normalne funkcjonowanie ambasady Estonii w Moskwie, czego wynikiem były fizyczne napaści na ambasadorów Estonii i Szwecji, groźby zniszczenia budynku ambasady, zerwanie estońskiej flagi na terytorium ambasady i określenie Estonii mianem kraju „faszystowskiego”,
G. mając na uwadze systematyczne „cyberataki” głównie spoza terytorium Estonii mające na celu zablokowanie oficjalnych linii komunikacyjnych oraz stron internetowych administracji estońskiej; mając również na uwadze fakt, że ataki te pochodzą z adresów IP administracji rosyjskiej, oraz fakt, że nadal trwają ataki propagandowe prowadzone za pośrednictwem Internetu oraz telefonii komórkowej, w których wzywa się do zbrojnego oporu i dalszych zamieszek,
H. mając na uwadze, że na kilka dni po wydarzeniach w Tallinie Rosja wprowadziła daleko idące ograniczenia eksportu towarów estońskich do Rosji, rosyjskie przedsiębiorstwa zawiesiły realizację kontraktów podpisanych z firmami estońskimi, zagrożone zostały dostawy energii do Estonii oraz począwszy od końca czerwca zostaje zawieszone połączenie kolejowe na trasie Estonia-Sankt Petersburg,
I. mając na uwadze, że władze rosyjskie, łącznie z delegacją Dumy, odmówiły niestety prowadzenia dialogu z władzami estońskimi i nie zgodziły się nawet na udział we wspólnej konferencji prasowej w ministerstwie spraw zagranicznych,
J. mając na uwadze, że rosyjskie media dodatkowo podsycały wydarzenia, podając nieprawdziwe informacje, co stało się przyczyną dalszych protestów,
1. wyraża poparcie dla demokratycznie wybranego rządu Estonii, solidaryzując się z nim w jego wysiłkach mających na celu zagwarantowanie porządku i stabilności, a także praworządności dla wszystkich mieszkańców Estonii;
2. uważa, że niedopuszczalne są różne próby ingerowania przez władze rosyjskie w wewnętrzne sprawy Estonii (takie jak wezwania do rezygnacji pod adresem rządu estońskiego);
3. jest zaniepokojony skandalicznie słabą ochroną, jaką władze Rosji zapewniają ambasadzie estońskiej w Moskwie, a także fizycznymi napaściami aktywistów „Naszych” na ambasador Estonii; wzywa rząd Rosji do bezwzględnego przestrzegania konwencji wiedeńskiej w sprawie ochrony dyplomatów;
4. potępia rosyjskie próby wywierania presji gospodarczej na Estonię jako narzędzie polityki zagranicznej i wzywa rząd Rosji do przywrócenia normalnych stosunków gospodarczych pomiędzy obydwoma państwami;
5. przypomina władzom Rosji, że niewybiórcza i otwarcie wroga retoryka kierowana przez nie pod adresem Estonii stoi w jawnej sprzeczności z zasadami postępowania na arenie międzynarodowej i zaszkodzi ogólnym stosunkom UE z Rosją;
6. wzywa rząd Rosji do podjęcia otwartego i bezstronnego dialogu z demokratycznymi państwami Europy Środkowo‑Wschodniej na temat historii XX wieku oraz zbrodni przeciwko ludzkości popełnionych w tym czasie, w tym zbrodni popełnionych przez totalitarną władzę komunistyczną;
7. przyjmuje z zadowoleniem apel prezydenta Estonii Toomasa Hendrika Ilvesa, w którym podkreślił on, że osoby, które przybyły do Estonii w okresie sowieckim i które zamieszkują Republikę Estonii, a także ich dzieci i wnuki, są Estończykami; wszyscy Estończycy, niezależnie od pochodzenia, mają własne, bardzo bolesne doświadczenia związane z życiem pod trzema kolejnymi okupacjami w ciągu minionego stulecia; istnieje potrzeba dostrzeżenia i zrozumienia tragedii innych; w tym celu należy wspierać dialog wewnątrz Estonii, tak aby pokonać istniejące bariery między różnymi społecznościami i stworzyć nowe możliwości integracji, zwłaszcza dla rosyjskojęzycznych Estończyków;
8. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz parlamentowi i rządowi Republiki Estonii.