PROJEKT REZOLUCJI
24.9.2007
zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu
złożyli Pasqualina Napoletano, Raimon Obiols i Germà, Elena Valenciano Martínez-Orozco i Józef Pinior
w imieniu grupy politycznej PSE
w sprawie powszechnego moratorium na wykonywanie kary śmierci
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B6-0357/2007
B6‑0358/2007
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie powszechnego moratorium na wykonywanie kary śmierci
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje rezolucje z dnia 1 lutego 2007 r. i z dnia 26 kwietnia 2007 r. w sprawie inicjatywy na rzecz powszechnego moratorium na wykonywanie kary śmierci,
– uwzględniając wytyczne z dnia 3 czerwca 1998 r. w sprawie polityki UE wobec krajów trzecich w zakresie kary śmierci,
– uwzględniając oświadczenie o zniesieniu kary śmierci przedstawione dnia 19 grudnia 2006 r. na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ przez prezydencję UE i parafowane początkowo przez 85 państw ze wszystkich regionów geograficznych świata,
– uwzględniając oświadczenie odczytane przez prezydencję UE w imieniu Unii Europejskiej na czwartej sesji Rady Praw Człowieka ONZ w dniu 29 marca 2007 r.,
– uwzględniając poparcie dla moratorium wyrażone publicznie przez sekretarza generalnego ONZ podczas jego niedawnej wizyty w Rzymie,
– uwzględniając ustanowienie dnia 10 października corocznym Europejskim Dniem przeciwko Karze Śmierci, poparte także przez Konferencję Przewodniczących w dniu 12 lipca 2007 r.,
– uwzględniając art. 2 Karty praw podstawowych UE,
– uwzględniając art. 103 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że wezwanie do wprowadzenia powszechnego moratorium na wykonywanie kary śmierci stanowi wyraźną decyzję polityczną zmierzającą do zniesienia kary śmierci we wszystkich krajach,
B. mając na uwadze, że w rezolucjach z dnia 1 lutego 2007 r. i z dnia 26 kwietnia 2007 r. wezwano prezydencję UE do pilnego przedłożenia rezolucji obecnemu Zgromadzeniu Ogólnemu ONZ oraz do informowania Parlamentu o osiągniętych wynikach; mając na uwadze, że na tym etapie obecnemu Zgromadzeniu Ogólnemu ONZ nie przedłożono żadnej rezolucji,
C. mając na uwadze, że oświadczenie o karze śmierci przedstawione przez Unię Europejską dnia 19 grudnia 2006 r. na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ zostało do tej pory podpisane przez 95 państw ze wszystkich regionów geograficznych świata,
1. przypomina prezydencji UE i państwom członkowskim, że głównym politycznym punktem rezolucji, która zostanie przedłożona na Zgromadzeniu Ogólnym ONZ, musi być przyjęcie światowego moratorium jako zasadniczego kroku na drodze do zniesienia kary śmierci;
2. zwraca się do prezydencji UE i do państw członkowskich, by dążyły do wpisania rezolucji w sprawie moratorium do porządku obrad Zgromadzenia Ogólnego ONZ w pozycji „prawa człowieka”, w celu przyjęcia jej na 62. sesji Zgromadzenia; ponawia apel do prezydencji UE, by dołożyła wszelkich starań o przekonanie jak największej liczby krajów do współtworzenia rezolucji;
3. wzywa prezydencję UE do zachęcenia państw, które jeszcze nie podpisały i nie ratyfikowały drugiego protokołu fakultatywnego do Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych, aby to uczyniły, a także do zachęcenia państw członkowskich, które nie podpisały protokołu nr 13 do Konwencji o ochronie praw człowieka dotyczącego zniesienia kary śmierci, aby to uczyniły;
4. ponownie wyraża pełne poparcie dla ogłoszenia przez instytucje UE i państwa członkowskie oraz Radę Europy dnia 10 października corocznym Europejskim Dniem przeciwko Karze Śmierci; wyraża ubolewanie z powodu braku jednomyślności w Radzie w tej kwestii i wzywa przyszły rząd polski do pełnego poparcia tej inicjatywy, będącej odzwierciedleniem podstawowych wartości Unii Europejskiej; wzywa wszystkie instytucje i państwa członkowskie UE oraz Radę Europy do dalszego wspierania tego przedsięwzięcia i upoważnia swojego przewodniczącego do podjęcia działań mających na celu promowanie tej inicjatywy politycznej;
5. wzywa Radę i Komisję do wykorzystania wszelkich możliwości poparcia tworzenia regionalnych koalicji na rzecz moratorium i zniesienia kary śmierci;
6. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, państwom członkowskim UE, sekretarzowi generalnemu ONZ, przewodniczącemu Zgromadzenia Ogólnego ONZ oraz państwom członkowskim ONZ.