Projekt rezolucji - B6-0372/2007Projekt rezolucji
B6-0372/2007

PROJEKT REZOLUCJI

25.9.2007

zamykającej debatę nad oświadczeniami Rady i Komisji
zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu
złożyli Frithjof Schmidt, Raül Romeva i Rueda, Hélène Flautre i Alyn Smith
w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
w sprawie Birmy (Myanmaru)

Procedura : 2007/2633(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B6-0372/2007
Teksty złożone :
B6-0372/2007
Teksty przyjęte :

B6‑0372/2007

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Birmy (Myanmaru)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Birmy, zwłaszcza rezolucję z dnia 6 września 2007 r.,

–  uwzględniając pismo do sekretarza Generalnego ONZ z dnia 1 sierpnia 2007 r., podpisane przez 92 birmańskich posłów elektów, obejmujące propozycję pojednania narodowego i demokratyzacji Birmy,

–  uwzględniając art. 103 ust. 2 regulaminu,

A.  mając na uwadze, że demonstracje rozpoczęte 19 sierpnia 2007 r. w Rangunie i kilku innych miastach przerodziły się w ruch masowych protestów w postaci trwających w całej Birmie marszy tysięcy mnichów buddyjskich,

B.  mając na uwadze, że protesty wybuchły po tym, jak rząd zapowiedział drastyczną podwyżkę cen paliw (do 500%), prowadzącą do ogromnego wzrostu cen podstawowych towarów i oznaczającą kolejną bezprecedensową ciężką próbę dla większości ubogiej ludności birmańskiej, mając także na uwadze, że wspomniane protesty to największe pokojowe demonstracje w Birmie od czasu brutalnie stłumionego przez siły wojskowe demokratycznego powstania, któremu w 1988 r. przewodzili studenci,

C.  mając na uwadze, że mnisi nasilili protesty tydzień temu, gdy rząd wojskowy nie przeprosił za pobicie kilku mnichów przed trzema tygodniami, podczas demonstracji w mieście Pakokku w środkowej Birmie,

D.  mając na uwadze, że w dniu 24 września władze wojskowe skierowały do lamów buddyjskich ostrzeżenie, grożąc podjęciem działań, jeśli protesty nie ustaną, oraz rzekomo wprowadziły potajemnie stan wyjątkowy, upoważniając wojsko, lokalną policję i specjalne oddziały policji do zapanowania nad demonstrantami,

E.  mając na uwadze, że ta krytyczna sytuacja wymaga natychmiastowej reakcji Rady Bezpieczeństwa,

1.  wyraża poważne obawy o bezpieczeństwo pokojowych demonstrantów i wzywa władze birmańskie do powstrzymania się od dalszych brutalnych represji wobec protestujących;

2.  zwraca się w szczególności do rządów Chin i Indii, będących głównymi partnerami handlowymi Myanmaru, o pilne wykorzystanie wszystkich ich wpływów w celu powstrzymania brutalnych wojskowych represji względem uczestników ludowego sprzeciwu wobec trwających od dziesięcioleci ciężkich doświadczeń i cierpień, przypominającego powstanie z roku 1988;

3.  w kontekście trwającego właśnie Zgromadzenia Ogólnego ONZ wzywa sekretarza generalnego ONZ Bana Ki-Moona, aby w trybie pilnym przeprowadził rozmowy z ministrami spraw zagranicznych Chin, Indii, przewodniczącego obecnie ASEAN Singapuru oraz Japonii, zmierzające do zorganizowania międzynarodowej konferencji w sprawie Birmy/Myanmaru w celu znalezienia sposobów rozwiązania w drodze negocjacji kryzysu politycznego w Birmie;

4.  nalega, by sekretarz generalny jak najlepiej wykorzystał swoje możliwości, a także by specjalny wysłannik dla Myanmaru Ibrahim Gambari jak najszybciej udał się do Birmy;

5.  ponawia wezwanie do niezwłocznego uwolnienia wszystkich więźniów politycznych, w tym przywódczyni opozycji Aung San Suu Kyi, a także wszystkich osób zatrzymanych wyłącznie z tego powodu, że korzystali z przysługującej im swobody wypowiedzi; podkreśla również z naciskiem, że nikt nie powinien być poddany torturom ani innym okrutnym, nieludzkim lub poniżającym karom i że wszyscy zatrzymani powinni mieć prawo do sprawiedliwego procesu, pomocy prawnej, kontaktów z rodziną i dostępu do opieki medycznej;

6.  wyraża ubolewanie z powodu faktu, że konstytuanta narodowa zamknęła opracowywanie projektu aktu zasadniczego, nie uwzględniając zaleceń sekretarza generalnego ONZ dotyczących przekształcenia jej prac w obejmujący wszystkie zainteresowane strony demokratyczny proces tworzenia konstytucji, w związku z czym prace te nie dają wiele nadziei na pojednanie narodowe i przywrócenie demokracji w Birmie;

7.  usilnie nalega, by reżim wojskowy zaprosił wszystkie zainteresowane strony do konkretnego dialogu politycznego oraz by znalazł wspólne ramy dla konstytucji, w oparciu o które wszystkie zainteresowane strony będą mogły wspólnie uczestniczyć w przemianach demokratycznych i procesie tworzenia państwa;

8.  wzywa UE, by czynnie popierała wysiłki zmierzające do przekonania członków Rady Bezpieczeństwa ONZ do przyjęcia wiążącej rezolucji w sprawie Birmy;

9.  wzywa Radę do rozszerzenia systemu sankcji w celu objęcia nim inwestycji w birmańską ropę naftową, gaz ziemny, drewno i kamienie szlachetne oraz ich importu;

10.  wzywa Komisję do odwrócenia tendencji spadkowej we wspieraniu projektów propagujących prawa człowieka i demokrację w Birmie oraz do znacznego zwiększenia wsparcia finansowego w ramach instrumentu na rzecz praw człowieka;

11.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich, rządom krajów ASEAN, członkom Rady Bezpieczeństwa ONZ, Narodowej Lidze na rzecz Demokracji, Państwowej Radzie Pokoju i Rozwoju, Międzyparlamentarnej Grupie ASEAN ds. Myanmaru, Aung San Suu Kyi, sekretarzowi generalnemu ONZ, Wysokiemu Komisarzowi ONZ ds. Praw Człowieka oraz specjalnemu sprawozdawcy ONZ ds. sytuacji w zakresie praw człowieka w Birmie.