PROJEKT REZOLUCJI
25.9.2007
zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu
złożyli Frithjof Schmidt, Raül Romeva i Rueda, Hélène Flautre i Alyn Smith
w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
w sprawie Birmy (Myanmaru)
B6‑0372/2007
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Birmy (Myanmaru)
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Birmy, zwłaszcza rezolucję z dnia 6 września 2007 r.,
– uwzględniając pismo do sekretarza Generalnego ONZ z dnia 1 sierpnia 2007 r., podpisane przez 92 birmańskich posłów elektów, obejmujące propozycję pojednania narodowego i demokratyzacji Birmy,
– uwzględniając art. 103 ust. 2 regulaminu,
A. mając na uwadze, że demonstracje rozpoczęte 19 sierpnia 2007 r. w Rangunie i kilku innych miastach przerodziły się w ruch masowych protestów w postaci trwających w całej Birmie marszy tysięcy mnichów buddyjskich,
B. mając na uwadze, że protesty wybuchły po tym, jak rząd zapowiedział drastyczną podwyżkę cen paliw (do 500%), prowadzącą do ogromnego wzrostu cen podstawowych towarów i oznaczającą kolejną bezprecedensową ciężką próbę dla większości ubogiej ludności birmańskiej, mając także na uwadze, że wspomniane protesty to największe pokojowe demonstracje w Birmie od czasu brutalnie stłumionego przez siły wojskowe demokratycznego powstania, któremu w 1988 r. przewodzili studenci,
C. mając na uwadze, że mnisi nasilili protesty tydzień temu, gdy rząd wojskowy nie przeprosił za pobicie kilku mnichów przed trzema tygodniami, podczas demonstracji w mieście Pakokku w środkowej Birmie,
D. mając na uwadze, że w dniu 24 września władze wojskowe skierowały do lamów buddyjskich ostrzeżenie, grożąc podjęciem działań, jeśli protesty nie ustaną, oraz rzekomo wprowadziły potajemnie stan wyjątkowy, upoważniając wojsko, lokalną policję i specjalne oddziały policji do zapanowania nad demonstrantami,
E. mając na uwadze, że ta krytyczna sytuacja wymaga natychmiastowej reakcji Rady Bezpieczeństwa,
1. wyraża poważne obawy o bezpieczeństwo pokojowych demonstrantów i wzywa władze birmańskie do powstrzymania się od dalszych brutalnych represji wobec protestujących;
2. zwraca się w szczególności do rządów Chin i Indii, będących głównymi partnerami handlowymi Myanmaru, o pilne wykorzystanie wszystkich ich wpływów w celu powstrzymania brutalnych wojskowych represji względem uczestników ludowego sprzeciwu wobec trwających od dziesięcioleci ciężkich doświadczeń i cierpień, przypominającego powstanie z roku 1988;
3. w kontekście trwającego właśnie Zgromadzenia Ogólnego ONZ wzywa sekretarza generalnego ONZ Bana Ki-Moona, aby w trybie pilnym przeprowadził rozmowy z ministrami spraw zagranicznych Chin, Indii, przewodniczącego obecnie ASEAN Singapuru oraz Japonii, zmierzające do zorganizowania międzynarodowej konferencji w sprawie Birmy/Myanmaru w celu znalezienia sposobów rozwiązania w drodze negocjacji kryzysu politycznego w Birmie;
4. nalega, by sekretarz generalny jak najlepiej wykorzystał swoje możliwości, a także by specjalny wysłannik dla Myanmaru Ibrahim Gambari jak najszybciej udał się do Birmy;
5. ponawia wezwanie do niezwłocznego uwolnienia wszystkich więźniów politycznych, w tym przywódczyni opozycji Aung San Suu Kyi, a także wszystkich osób zatrzymanych wyłącznie z tego powodu, że korzystali z przysługującej im swobody wypowiedzi; podkreśla również z naciskiem, że nikt nie powinien być poddany torturom ani innym okrutnym, nieludzkim lub poniżającym karom i że wszyscy zatrzymani powinni mieć prawo do sprawiedliwego procesu, pomocy prawnej, kontaktów z rodziną i dostępu do opieki medycznej;
6. wyraża ubolewanie z powodu faktu, że konstytuanta narodowa zamknęła opracowywanie projektu aktu zasadniczego, nie uwzględniając zaleceń sekretarza generalnego ONZ dotyczących przekształcenia jej prac w obejmujący wszystkie zainteresowane strony demokratyczny proces tworzenia konstytucji, w związku z czym prace te nie dają wiele nadziei na pojednanie narodowe i przywrócenie demokracji w Birmie;
7. usilnie nalega, by reżim wojskowy zaprosił wszystkie zainteresowane strony do konkretnego dialogu politycznego oraz by znalazł wspólne ramy dla konstytucji, w oparciu o które wszystkie zainteresowane strony będą mogły wspólnie uczestniczyć w przemianach demokratycznych i procesie tworzenia państwa;
8. wzywa UE, by czynnie popierała wysiłki zmierzające do przekonania członków Rady Bezpieczeństwa ONZ do przyjęcia wiążącej rezolucji w sprawie Birmy;
9. wzywa Radę do rozszerzenia systemu sankcji w celu objęcia nim inwestycji w birmańską ropę naftową, gaz ziemny, drewno i kamienie szlachetne oraz ich importu;
10. wzywa Komisję do odwrócenia tendencji spadkowej we wspieraniu projektów propagujących prawa człowieka i demokrację w Birmie oraz do znacznego zwiększenia wsparcia finansowego w ramach instrumentu na rzecz praw człowieka;
11. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich, rządom krajów ASEAN, członkom Rady Bezpieczeństwa ONZ, Narodowej Lidze na rzecz Demokracji, Państwowej Radzie Pokoju i Rozwoju, Międzyparlamentarnej Grupie ASEAN ds. Myanmaru, Aung San Suu Kyi, sekretarzowi generalnemu ONZ, Wysokiemu Komisarzowi ONZ ds. Praw Człowieka oraz specjalnemu sprawozdawcy ONZ ds. sytuacji w zakresie praw człowieka w Birmie.