PROJEKT REZOLUCJI
22.10.2007
zgodnie z art. 108 ust. 5 Regulaminu
złożyli Luis Manuel Capoulas Santos, Bernadette Bourzai, María Isabel Salinas García, Katerina Batzeli i Rosa Miguélez Ramos
w imieniu grupy politycznej PSE
w sprawie wzrostu cen i ochrony konsumentów
B6‑0401/2007
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie wzrostu cen i ochrony konsumentów
Parlament Europejski,
– uwzględniając ostatnie sprawozdanie kwartalne FAO na temat „perspektyw dotyczących zbiorów i sytuacji żywnościowej”, a także oświadczenie tej organizacji podczas Światowego Dnia Żywności w dniu 16 października 2007 r.,
– uwzględniając wnioski ze sprawozdania OECD w sprawie biopaliw, przedstawione w ramach obrad okrągłego stołu ds. zrównoważonego rozwoju w Paryżu w dniach 11-12 września 2007 r.
– uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,
A. mając na uwadze ostatnią falę wzrostu cen konsumpcyjnych, spowodowaną m.in. wzrostem cen surowców, wzrostem spożycia na świecie (zwłaszcza w Chinach i Indiach), niskim poziomem zbiorów w związku ze złymi warunkami klimatycznymi czy też obniżeniem stanu zapasów i spekulacją,
B. mając na uwadze, że w większości państw członkowskich UE nic nie pozwala jeszcze na udowodnienie bezpośredniego i długotrwałego związku między wzrostem cen niektórych produktów a popytem na biopaliwa, ale że nie można tracić z oczu przypadku np. Stanów Zjednoczonych, gdzie ambitne zachęcanie do produkcji kukurydzy na użytek wytwarzania biopaliw ma obecnie bezpośredni i uznany przez OECD wpływ na wzrost cen artykułów spożywczych,
C. mając na uwadze obecne znaczenie wspólnej polityki rolnej (WPR) jako elementu równowagi łańcucha żywieniowego, a której jednym z podstawowych zadań jest zagwarantowanie bezpieczeństwa żywnościowego, dochodów w rolnictwie, produkcji wysokiej jakości oraz ochrony środowiska,
D. mając na uwadze, że niedawna ewolucja WPR znacznie ograniczyła mechanizmy interwencji w tego typu sytuacjach,
E. mając na uwadze rolę, jaką odgrywają duże sieci dystrybucyjne i niewielka liczba sieci supermarketów w UE w ustalaniu cen konsumpcyjnych oraz mając na uwadze, jak bardzo skoncentrowany jest ten popyt, co pozwala przypuszczać istnienie pozycji dominującej w negocjacjach z producentami,
F. mając na uwadze, bardziej konkretnie, że zbierane w całej Unii przez różne organizacje i stowarzyszenia informacje wydają się wskazywać, że duże supermarkety nadużywają swojej mocy ekonomicznej w celu zmuszania producentów i dostawców (z Unii oraz z zagranicy) do obniżania cen do poziomów niemożliwych do utrzymania, a także w celu narzucania im nieuczciwych warunków,
G. mając jednakże na uwadze, że nie możemy ograniczać się do wewnętrznej refleksji na temat skutków kryzysu cenowego w UE, ale że powinniśmy także uwzględnić konsekwencje wzrostu światowych cen surowców rolnych dla krajów najuboższych, a zwłaszcza dla krajów, które są importerami netto na skalę światową,
1. przyjmuje z zadowoleniem i gratuluje Komisji najnowszej decyzji dotyczącej zniesienia odłogowania jako środka łagodzącego i pilnego wobec znacznego wzrostu cen zbóż;
2. zwraca się do Komisji o pilne wprowadzenie większej ilości środków na rzecz innych dotkniętych sektorów, takich jak produkcja mleka, aby stawić czoła opisanej już sytuacji wzrostu cen;
3. zachęca Komisję i państwa członkowskie do obserwowania wpływu tego niedawnego kryzysu cenowego na oszczędności europejskich rodzin w celu zmierzenia jego rzeczywistych skutków dla mocy nabywczej obywateli oraz uwzględnienia go w przypadku wprowadzania konkretnych działań, w razie konieczności;
4. zwraca się do Komisji o zaangażowanie się w promowanie dogłębnej refleksji na temat przyszłej roli WPR w ogóle, ale także na temat nauk dostarczonych przez obecne kryzysy wzrostu cen surowców i artykułów spożywczych;
5. w tym kontekście potwierdza, że „analiza stanu zdrowia” jest właściwą okazją do podsumowania również udziału WPR w równowadze łańcucha żywieniowego, ponieważ poza niedawnym zjawiskiem wzrostu cen można stwierdzić obecnie, że przepaść między ceną dla producenta i ceną dla konsumenta rośnie; w związku z tym zwraca się do Komisji o uwzględnienie powyższych stwierdzeń podczas najbliższej debaty dotyczącej „analizy stanu zdrowia”;
6. stwierdza, że Komisja Europejska musi podjąć działania na rzecz większej przejrzystości w działalności handlowej; w związku z tym zwraca się o wszczęcie dochodzeń (oraz w razie konieczności procedur o naruszenie przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości) w sprawie konsekwencji koncentracji na europejskim rynku wielkich detalistów, które są ponoszone zwłaszcza przez drobnych producentów, małe przedsiębiorstwa, pracowników i konsumentów, a szczególnie zwraca się o dokonanie oceny wszelkich nadużyć związanych z mocą nabywczą, które mogłyby wyniknąć z tej koncentracji;
7. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji.