ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
7.11.2007
σύμφωνα με το άρθρο 103, παράγραφος 2, του Κανονισμού
της Cristiana Muscardini
εξ ονόματος της Ομάδας UEN
σχετικά με το ευρωπαϊκό συμφέρον: η επιτυχία την εποχή της παγκοσμιοποίησης
B6‑0435/2007
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με το ευρωπαϊκό συμφέρον: η επιτυχία την εποχή της παγκοσμιοποίησης
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 103, παράγραφος 2, του Κανονισμού του,
A. έχοντας υπόψη ότι πρέπει να εγκριθεί από την ΕΕ μια κατάλληλη στρατηγική για να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις και οι κίνδυνοι της παγκοσμιοποίησης και ο αυξημένος ανταγωνισμός των σημαντικότερων αναδυομένων οικονομιών,
B. λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνέπεια μεταξύ των εσωτερικών και των εξωτερικών πτυχών της ανανεωμένης ατζέντας της Λισαβόνας είναι απαραίτητη για την επιτυχία της πρωτοβουλίας αυτής,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι συχνά υπάρχει δημόσια κατακραυγή κατά της αρνητικής επίπτωσης του ανοίγματος του εμπορίου επί ορισμένων περιοχών και οικονομικών τομέων, ενώ συχνότατα παραβλέπονται οι θετικές επιπτώσεις του επί της καινοτομίας, της ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρόσβαση στις αγορές εμποδίζεται όλο και περισσότερο από διάφορα είδη μη δασμολογικών φραγμών,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υψηλοί δασμοί εξακολουθούν να συνιστούν σημαντικό φραγμό του εμπορίου, ιδίως στις σχέσεις με τις σημαντικότερες αναδυόμενες οικονομίες,
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το πολυμερές εμπορικό σύστημα που εκφράζεται από τον ΠΟΕ παραμένει το αποτελεσματικότερο πλαίσιο για την επίτευξη του θεμιτού και δίκαιου εμπορίου σε παγκόσμια βάση, με την ανάπτυξη κατάλληλων κανόνων και την εξασφάλιση της τήρησής τους,
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διμερείς συμφωνίες που συμπληρώνουν τις πολυμερείς διαπραγματεύσεις μπορούν να αποτελέσουν πρόσθετο εργαλείο για την ΕΕ προς βελτίωση της ανταγωνιστικής της θέσης,
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ πρέπει να είναι έτοιμη να υπερασπιστεί τον εαυτό της, όποτε παρίσταται ανάγκη, από τις παραβιάσεις των συμπεφωνημένων κανόνων και τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές,
1. θεωρεί ότι η εμπορική πολιτική συνιστά ζωτικό στοιχείο κάθε στρατηγικής που αποσκοπεί στην τόνωση της μεγέθυνσης και της δημιουργίας θέσεων εργασίας βελτιώνοντας την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης·
2. πιστεύει ότι η ΕΕ, κατά την ανάληψη εξωτερικής δράσης, πρέπει να ενθαρρύνει τις μεταρρυθμίσεις και τη διεθνή συνεργασία στον οικονομικό τομέα, ούτως ώστε να δημιουργήσει ένα ευνοϊκό επιχειρηματικό περιβάλλον και να προωθήσει τη βιώσιμη ανάπτυξη στην υφήλιο·
3. πιστεύει ότι τα οφέλη του ανοιχτού εμπορικού συστήματος είναι μεγαλύτερα από την εν δυνάμει αρνητική επίπτωσή του· θεωρεί επομένως ότι η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να προσπαθεί να ολοκληρώσει την ενιαία αγορά, να προωθήσει το ελεύθερο και θεμιτό εμπόριο και να αντισταθεί στον προστατευτισμό· πιστεύει επίσης ότι δεν μπορούν να αγνοηθούν η πιθανή αρνητική επίπτωσή του επί ορισμένων τομέων, περιφερειών και χωρών, όπως οι συνέπειες της μετατόπισης και μετεγκατάστασης·
4. θεωρεί ότι πρέπει η Επιτροπή να εγκρίνει στρατηγική για να επηρεάσει θετικά τη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης και για τη διαχείριση των κινδύνων·
5. υπενθυμίζει ότι η ΕΕ είναι ήδη στους περισσότερους τομείς μία από τις πιο ανοιχτές οικονομίες της υφηλίου και ότι η απόδοση της ΕΕ, σε σχέση με ήδη αναπτυγμένες και αναδυόμενες οικονομίες, επηρεάζεται αρνητικά από την έλλειψη αμοιβαιότητας όσον αφορά τους όρους πρόσβασης στην αγορά, από την ανεπαρκή συμμόρφωση προς συμπεφωνημένους εμπορικούς κανόνες και από τη διάδοση αθέμιτων εμπορικών πρακτικών·
6. επισημαίνει ότι πολλές χώρες της υφηλίου, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων σημαντικών αναδυομένων οικονομιών, διατηρούν υψηλούς δασμολογικούς και μη εμπορικής φύσεως φραγμούς έναντι των εξαγωγών της ΕΕ· θεωρεί ότι η άρση ή η σημαντική μείωση των φραγμών αυτών, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τα αναπτυξιακά θέματα, πρέπει να αποτελεί μία από τις βασικές προτεραιότητες της εμπορικής πολιτικής της ΕΕ·
7. θεωρεί ότι το πολυμερές εμπορικό σύστημα που εκφράζεται από τον ΠΟΕ παραμένει το κατά πολύ αποτελεσματικότερο πλαίσιο για την επίτευξη του ελεύθερου εμπορίου σε παγκόσμια βάση· θεωρεί, όμως ότι πρέπει να μεταρρυθμιστεί κάπως το σύστημα του ΠΟΕ, ούτως ώστε να ενισχύσει τη διαφάνεια και αποτελεσματικότητά του·
8. θεωρεί ότι όλες οι νέες ΖΕΣ που συνάπτει η ΕΕ πρέπει να είναι συμβατές προς τον ΠΟΕ, συνεκτικές και φιλόδοξες, να οδηγούν προς πραγματική αμοιβαία πρόσβαση των αγορών και, επιπλέον, να εξασφαλίζουν τη σε βάθος ελευθέρωση των υπηρεσιών και επενδύσεων, ξεπερνώντας τις υφιστάμενες πολυμερείς υποχρεώσεις·
9. τονίζει την αυξανόμενη σημασία των κανονιστικών θεμάτων στο διεθνές εμπόριο· ζητεί μεγαλύτερη συνέπεια μεταξύ των κανόνων και πρακτικών της ΕΕ και αυτών των κυριοτέρων εμπορικών εταίρων μας· τονίζει ότι αυτό δεν πρέπει να προκαλέσει την προς τα κάτω εναρμόνιση των προδιαγραφών και κανόνων με αποτέλεσμα τη διάβρωση της εμπιστοσύνης των πολιτών όσον αφορά την υγεία, την ασφάλεια και το περιβάλλον· τονίζει ότι, αντιθέτως, θα πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες για να εξασφαλιστεί η αναγνώριση και επιβολή αυτών των κανόνων και πρακτικών από τους βασικούς εμπορικούς εταίρους της ΕΕ·
10. καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει τις προσπάθειες που καταβάλλει στους τομείς της έρευνας, της ανάπτυξης και της καινοτομίας· επισημαίνει ότι ο σεβασμός των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και η προάσπιση των ΔΔΙ βρίσκονται στο επίκεντρο της εξωτερικής ανταγωνιστικότητας της ΕΕ, και πιστεύει ότι θα πρέπει η ΕΕ να υιοθετήσει επί του θέματος αποφασιστικότερη στάση έναντι των τρίτων χωρών·
11. θεωρεί τη δέουσα προστασία των ΔΔΙ εκ μέρους των κυριοτέρων εμπορικών εταίρων της ΕΕ ως απαραίτητη προϋπόθεση για την διατήρηση και βελτίωση της εξωτερικής ανταγωνιστικότητας της ΕΕ·
12. εμμένει επί της ανάγκης να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στους φραγμούς μη εμπορικής φύσεως (ΦΜΕΦ) οι οποίοι, με την προοδευτική μείωση ή κατάργηση των δασμών, τείνουν να καταστούν το βασικό εμπόδιο του διεθνούς εμπορίου· εφιστά την προσοχή στη μεγάλη ποικιλία, τεχνική πολυπλοκότητα και πολιτική ευαισθησία των ΦΜΕΦ που δυσχεραίνουν την αντιμετώπισή τους, και καλεί την Επιτροπή να αφιερώσει επαρκείς πόρους στο δύσκολο αυτό έργο·
13. πιστεύει ότι η επιδίωξη περαιτέρω ελευθέρωσης του εμπορίου καθιστά ακόμη πιο αναγκαία τη διατήρηση της ικανότητας της ΕΕ να προστατεύει τον εαυτό της από αθέμιτες εμπορικές πρακτικές· θεωρεί επομένως τα μέσα εμπορικής άμυνας ως αναπόσπαστο στοιχείο της κοινοτικής στρατηγικής για εξωτερική ανταγωνιστικότητα·
14. επισημαίνει ότι η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας δημιουργεί νέες ευκαιρίες για τις οικονομίες της ΕΕ που αναγκαστικά θα διαδραματίσουν σημαντικότερο ρόλο τις προσεχείς δεκαετίες και θα αποκτήσουν πρόσθετα οφέλη από την εκμετάλλευση των οικονομιών κλίμακας, του δυναμικού, των αστικών συγκεντρώσεων, των δικτύων και της καλής φήμης τους·
15. τονίζει ότι η ΕΕ μπορεί να επιτύχει τους στόχους της Λισαβόνας στο εσωτερικό της μόνον εάν είναι ενεργητική και ενωμένη στην παγκόσμια σκηνή· χαιρετίζει επομένως την πρόθεση να αναπτυχθεί μια συνεπής εξωτερική διάσταση της στρατηγικής της Λισαβόνας· πιστεύει ότι η συνεκτική προσέγγιση της εξωτερικής πολιτικής που θα επικεντρώνεται στην κανονιστική συνεργασία, τη σύγκλιση των προδιαγραφών και την ισοδυναμία των κανόνων θα πρέπει να προωθεί τόσο το θεμιτό ανταγωνισμό όσο και το εμπόριο· προειδοποιεί σχετικώς ότι δεν πρέπει να υποτιμηθεί η σημασία των περαιτέρω βελτιώσεων της εσωτερικής συνεργασίας και των μεταρρυθμιστικών διαδικασιών·
16. τονίζει την εντεινόμενη σημασία της ΕΕ ως παγκόσμιου παράγοντα και εκ των βασικών ωφελουμένων από την ανοιχτή παγκόσμια οικονομία, ως μεγαλύτερου εξαγωγέα και εισαγωγέα αγαθών της υφηλίου, ως μεγαλύτερου εξαγωγέα υπηρεσιών του κόσμου και ως δεύτερου μεγαλύτερου προορισμού και προέλευσης των άμεσων επενδύσεων εξωτερικού· θεωρεί κατά συνέπεια ότι έχει έντονη ευθύνη για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων ζητημάτων και τη θέσπιση κοινών εργαλείων εξωτερικής οικονομικής πολιτικής προς ικανοποιητική διαχείριση των εξωτερικών επιπτώσεων της ενιαίας αγοράς της ΕΕ·
17. θεωρεί ότι η παγκόσμια συγχώνευση βιομηχανιών και η εξαγορά κοινοτικών επιχειρήσεων από επενδυτές τρίτων χωρών, και αντιστρόφως, χαμηλώνει το πραγματικό κόστος του κεφαλαίου· ζητεί να ληφθούν μέτρα προς καταπολέμηση του προστατευτισμού τόσο εντός όσο και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης· τονίζει πάντως ότι, χωρίς το δέοντα συντονισμό κατά τη θέσπιση του εποπτικού πλαισίου της ΕΕ και την αυστηρή επιβολή των περί ανταγωνισμού κανόνων της ΕΕ, μπορεί να περιοριστούν τα πλεονεκτήματα της ενιαίας αγοράς και τα οφέλη των οικονομιών κλίμακας που απορρέουν από τη συμμετοχή της ΕΕ στην παγκόσμια αγορά ως ενιαία οντότητα·
18. υποστηρίζει την ανεξαρτησία της ΕΚΤ κατά τη θέσπιση της νομισματικής πολιτικής και τη διαχείριση της αστάθειας των παγκόσμιων χρηματοοικονομικών αγορών· τονίζει ότι η ανατίμηση του ευρώ συνιστά το αποτέλεσμα εντεινόμενων ανισορροπιών σε τρίτες χώρες και νωθρής ζήτησης στην ΕΕ, γεγονός που εντείνει την ανταγωνιστική πίεση επί των επιχειρήσεων της ΕΕ και καταδεικνύει την ανάγκη κοινοτικής απάντησης μέσω υγιών οικονομικών πολιτικών, διεθνών συμφωνιών και συνεργασίας·
19. πιστεύει ότι η αύξηση της ζήτησης φυσικών πόρων, βασικών αγαθών και υπηρεσιών που προκαλείται από την μεγέθυνση των αναπτυσσομένων οικονομιών μπορεί να ασκήσει πληθωριστική πίεση στις οικονομίες των κρατών μελών, η οποία έχει μέχρι τούδε αντισταθμιστεί από τη συνεισφορά τους στην αύξηση της παγκόσμιας προσφοράς· θεωρεί ότι πρέπει να ετοιμαστούν από τα κράτη μέλη της ΕΕ προς αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού εργαλεία αντιπληθωριστικής οικονομικής πολιτικής με στρατηγικές τεχνολογικής ανάπτυξης και ένα πλαίσιο πιθανής μακροοικονομικής προσαρμογής και βελτιωμένου συντονισμού·
20. πιστεύει ότι η διαφάνεια των χρηματοοικονομικών αγορών, οι αποτελεσματικοί περί ανταγωνισμού κανόνες και η δέουσα ρύθμιση και εποπτεία θα εξακολουθήσουν να είναι ζωτικής σημασίας, δεδομένης της παγκοσμιοποίησης των χρηματοοικονομικών αγορών και της ανάγκης για προστασία των δικαιωμάτων των καταναλωτών· καλεί επομένως την Επιτροπή να επεξεργαστεί τα θέματα των χρηματοοικονομικών αγορών σε αντίστοιχες ευρωπαϊκής κλίμακας πρωτοβουλίες στο πλαίσιο του κοινοτικού προγράμματος της Λισαβόνας·
21. τονίζει ότι η επιβράδυνση της ανάπτυξης της παραγωγικότητας πρέπει να προξενεί ανησυχία στα πλαίσια της οικονομικής πολιτικής και παρουσιάζει διαφορές στην ΕΕ, παρότι υπάρχει ένα γενικώς κοινό πρότυπο που καταδεικνύει αδυναμίες στις αγορές, τη διανομή και τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες·
22. τονίζει ότι οι διαρθρωτικές ακαμψίες εμποδίζουν την αποτελεσματική χρήση των νέων τεχνολογιών και την πρόσβαση των δικτύων σε τομείς που παρουσιάζουν καθυστέρηση· πιστεύει ότι οι προσανατολισμοί της οικονομικής πολιτικής πρέπει να περιλαμβάνουν δράσεις στην πλευρά της προσφοράς με στόχο τη δημιουργία ευνοϊκού περιβάλλοντος για διασυνοριακές επιχειρήσεις εταιριών και επιτάχυνση της εμφάνισης μιας ενιαίας χρηματοοικονομικής αγοράς·
23. πιστεύει ότι οι βελτιώσεις της λειτουργίας των αγορών, της διανομής και των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών μπορεί να επιτευχθεί με τη διεύρυνση του συντονισμού των οικονομικών μεταρρυθμίσεων σε διάφορα κράτη μέλη, ιδίως εντός της περιοχής του ευρώ, και με τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας με την ενίσχυση των προσπαθειών μας για επενδύσεις στην τεχνολογία· υποστηρίζει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση οικονομικής διακυβέρνησης, βασισμένης στην προστιθέμενη αξία της ολοκλήρωσης·
24. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.