PROJEKT REZOLUCJI
5.12.2007
zgodnie z art. 108 ust. 5 Regulaminu
złożyli Pedro Guerreiro, Helmuth Markov, Jacky Hénin, Roberto Musacchio, Marco Rizzo, Willy Meyer Pleite i Ilda Figueiredo
w imieniu grupy politycznej GUE/NGL
w sprawie sektora tekstylno-odzieżowego
B6‑0510/2007
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sektora tekstylno-odzieżowego
Parlament Europejski,
– uwzględniając wygaśnięcie w dniu 31 grudnia tzw. memorandum o porozumieniu w sprawie eksportu niektórych tekstyliów i odzieży z Chin do państw członkowskich Unii Europejskiej oraz dalsze działania w celu całkowitej liberalizacji handlu tekstyliami i odzieżą,
– uwzględniając wprowadzenie mechanizmu kontroli opartego na podwójnej kontroli importu pochodzącego z Chin, którą przeprowadzają wspólnie władze celne państw członkowskich i władze chińskie, i która w 2008 r. obejmie jedynie osiem z dziesięciu kategorii towarów, o których mowa w memorandum,
– uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że zniesienie kwot w sektorze tekstylno-odzieżowym pociągnęło za sobą poważne skutki społeczne, dotykając przede wszystkim regionów, w których działalność ta skupia największą liczbę przedsiębiorstw i pracowników (większość z nich stanowią kobiety) i w których poziom płac jest wciąż niski,
B. mając na uwadze, że regiony UE w największym stopniu dotknięte likwidowaniem miejsc pracy w sektorze tekstylno-odzieżowym to regiony bardzo ubogie (z punktu widzenia poziomu zatrudnienia, produkcji i dobrobytu społecznego) oraz że brak ochrony tego sektora produkcji jeszcze bardziej naraża go na słabość społeczno-gospodarczą i nierówności terytorialne w perspektywie UE,
C. mając na uwadze, że w ostatnich 15 latach w różnych państwach członkowskich nastąpiła delokalizacja znacznej liczby przedsiębiorstw, które przeniosły swoją produkcję w inne regiony świata, a w szczególności do Afryki Północnej i do Azji, pozostawiając za sobą ślad w postaci bezrobocia i poważnego kryzysu społeczno-gospodarczego,
D. mając na wadze, że sektor tekstylny i odzieżowy jest bardzo złożony, stanowi gałąź produkcji, której części związane są z innymi sektorami, oraz że charakteryzuje się szeroką siecią małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) często działających w systemie podwykonawstwa,
E. mając na uwadze, że sektor ten zatrudnia obecnie ponad 2,6 mln pracowników, a wysokość jego obrotu przewyższa 230 mld euro na poziomie UE, w znaczący sposób wpływając na PKB i poziom zatrudnienia w niektórych państwach członkowskich, a szczególnie w Portugalii,
F. mając na wadze, że zapowiadane wygaśnięcie memorandum o porozumieniu między UE i Chińską Republiką Ludową będzie miało poważne konsekwencje dla regionów najuboższych, co może przyczynić się do obniżenia regionalnego PKB na mieszkańca,w związku z czym opisywana sytuacja wymaga odpowiedniej reakcji,
G. mając na uwadze, że chociaż istnieją wielkie przedsiębiorstwa zatrudniające znaczną liczbę pracowników i zaopatrujące dużą liczbę sklepów, struktura przedsiębiorcza omawianego sektora zdominowana jest prze mikro i małe przedsiębiorstwa, które w niektórych przypadkach dokonały dużych inwestycji w rozwój technologiczny,
H. mając na uwadze, że nie podjęto skutecznych kroków dla ochrony sektora tekstylno-odzieżowego w UE przed już przewidywalnymi skutkami przystąpienia Chin do ŚOH w 2000 r., podobne jak nie podjęto kroków na rzecz waloryzacji przemysłowej i handlowej w okresie od przystąpienia Chin do ŚOH do dzisiaj, która mogłaby zminimalizować skutki odczuwalne obecnie w omawianym sektorze,
I. mając na uwadze, że kraje będące członkami ŚOH mogą - do końca 2008 r. - podejmować kroki na rzecz ochrony w formie ograniczeń ilościowych importu produktów pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, jeżeli nastąpiłoby rozregulowanie rynku,
1. podkreśla, że tzw. mechanizm podwójnej kontroli nie będzie miał racji bytu aż do chwili, kiedy zagwarantuje, że zaistniała w 2005 r. sytuacja stale zwiększającego się importu do krajów UE już się nie powtórzy;
2. zwraca uwagę na fakt, że, oprócz przewidzianego mechanizmu podwójnej kontroli, konieczne jest zastosowanie nowych środków ochrony, przede wszystkim w kategoriach, które powinny zostać określone przez państwa członkowskie, aby umożliwić utrzymanie i promowanie zatrudnienia i działalności tego sektora w UE;
3. podkreśla, że niektóre kraje o znaczącej pozycji w międzynarodowym handlu tekstyliami i odzieżą podjęły kroki ochronne do końca 2008 r., w związku z czym trudno zrozumieć dlaczego nie czyni tego również UE;
4. wyraża zaniepokojenie zapowiedzianymi przez komisarza Mandelsona intencjami Komisji dotyczącymi przeglądu instrumentów ochrony handlowej (IOH) kierując się interesem przedsiębiorstw przenoszących produkcję do krajów, w których koszty produkcji są niższe ze względu na niski poziom płac i niskie kryteria socjalne i ekologiczne; podkreśla, że IOH są kluczowym instrumentem w walce z nielojalnymi praktykami handlowymi, szczególnie w sektorze tekstylno-odzieżowym;
5. podkreśla, że jest to strategiczny sektor dla UE, posiadający duży potencjał na przyszłość i mogący także przyczynić się do skutecznej realizacji założeń spójności gospodarczej i społecznej;
6. ponownie stwierdza, że UE powinna wspierać omawiany sektor jako gałąź produkcji zarówno na szczeblu krajowym, jak i wspólnotowym, nie ograniczając się jedynie do działań promowanych na szczeblu państw członkowskich;
7. uważa, że dla zachowania miejsc pracy oraz dla rozwoju i modernizacji sektora tekstylno-odzieżowego w UE konieczne jest m. in.:
- -porzucenie wzorca opartego na niskich pensjach, niskich kwalifikacjach i niepewnym zatrudnieniu;
- -promowanie podniesienia poziomu szkoleń i kwalifikacji pracowników sektora;
- -promowanie kroków rozwiązujących nagromadzone problemy i mogących zaradzić trudnej sytuacji rodzin dotkniętych bezrobociem spowodowanym likwidowaniem miejsc pracy i zamykaniem lub delokalizacją przedsiębiorstw;
- -dokonanie oceny obszarów i podsektorów rzeczywiście lub potencjalnie zagrożonych zamykaniem przedsiębiorstw, a zatem zagrożonych bezrobociem, tak aby można było wprowadzić różnorodne środki zapobiegawcze;
- -wzmocnienie i dostosowanie sposobów i warunków finansowania do potrzeb mikro, małych i średnich przedsiębiorstw tekstylnych, a szczególnie tych, które zostały pozbawione kapitału lub dotknięte zaburzeniami strukturalnymi;
8. nalega, aby Komisja sporządziła nową politykę handlu międzynarodowego w sposób pozwalający na zachowanie i rozwijanie przedsiębiorstw i działalności gospodarczej dającej możliwości zatrudnienia, szczególnie w sektorze tekstylno-odzieżowym, na poprawę warunków pracy, ochronę i rozwijanie praw socjalnych oraz na skuteczną ochronę środowiska naturalnego;
9. uważa, że konieczne jest, aby państwa członkowskie mogły podjąć kroki w zakresie polityki handlowej skierowane na ochronę sektorów dotkniętych niekorzystną koniunkturą gospodarczą;
10. podkreśla, że sektor tekstylno-odzieżowy w UE boryka się ze stałymi wyzwaniami związanymi z modernizacją, co wymaga przyznania wsparcia wspólnotowego, które sprzyjałoby tworzeniu wartości dodanej, innowacji w dziedzinie mody i projektów oraz jakości produktów;
11. przypomina o swojej propozycji utworzenia odpowiednio wspieranego programu wspólnotowego na rzecz sektora tekstylno-odzieżowego, skierowanego przede wszystkim do regionów najuboższych, uzależnionych od tego sektora, i polegającego na wspieraniu badań, innowacji, szkoleń zawodowych i MŚP, a także programu wspólnotowego zachęcającego do tworzenia znaków towarowych i promowania na zewnątrz produktów omawianego sektora, szczególnie na targach międzynarodowych;
12. potwierdza, że wspieranie modernizacji i promowania sektora powinno być postrzegane jako przekrojowy cel wszystkich polityk unijnych, a w szczególności polityki strukturalnej, oraz że powinno się to łączyć z przyznaniem odpowiednich środków finansowych;
13. podkreśla, że aby, zapewnić modernizację sektora tekstylno-odzieżowego, kluczowe jest stymulowanie w nim badań naukowych i innowacji poprzez szereg szczegółowych, wspólnotowych zachęt i programów pomocowych wspierających inwestycje MŚP w bezpośrednią działalność R&D i w innowacje nietechnologiczne;
14. zwraca się do Komisji o przyjęcie - w ramach 7. programu ramowego R&D - podejścia sprzyjającego MŚP oraz o przyczynianie się do przezwyciężenia trudności związanych z transferem R&D do przedsiębiorstw, niezależnie od ich wielkości;
15. zwraca się do Komisji o uważne zbadanie wpływu nowej polityki w dziedzinie substancji chemicznych (REACH) na sektor tekstylno-odzieżowy, a szczególnie na małe i średnie przedsiębiorstwa, oraz o przyjęcie odpowiednich projektów, tak aby towary importowane nie znalazły się w sytuacji uprzywilejowanej względem produkcji unijnej;
16. nalega na władze regionalne i krajowe o sporządzenie, w ścisłej współpracy z podmiotami gospodarczymi i społecznymi, lokalnych planów strategicznych dla obszarów, na których sektor tekstylno-odzieżowy ma szczególne znaczenie;
17. uważa za ważne przeprowadzenie badań, projektów i inwestycji sprzyjających powstawaniu innych sektorów przemysłu, w tym sektorów związanych z branżą tekstylno-odzieżową, wypracowujących większą wartość dodaną i będących na wyższym poziomie technologicznym i innowacyjnym, które umożliwiłyby niezbędne zróżnicowanie przemysłowe w regionach, w których sektor tekstylno-odzieżowy jest wyjątkowo obecny;
18. nalega na potrzebę opracowania na szczeblu unijnym ram przepisowych na rzecz karania delokalizacji przedsiębiorstw wewnątrz i na zewnątrz UE; uważa, że przyznawanie na szczeblu krajowym i europejskim pomocy państwowej przedsiębiorstwom musi być uzależnione od długoterminowych zobowiązań ze strony przedsiębiorstw dotyczących rozwoju regionalnego i poziomu zatrudnienia, oraz że nie można przyznawać jakichkolwiek środków pomocowych, które mogłyby zostać wykorzystane na promowanie delokalizacji; wnioskuje o wzmocnienie roli przedstawicieli pracowników w zarządzenie przedsiębiorstw i w podejmowaniu decyzji dotyczących zarządzania w zakresie zagadnień strukturalnych;
19. zwraca się do Komisji i do państw członkowskich o czuwanie nad odbieraniem wszystkich dotacji i środków pomocowych przedsiębiorstwom, które przenoszą swoją działalność, oraz o opracowanie mechanizmu zwrotu środków przez przedsiębiorstwa, które dokonały delokalizacji;
20. zwraca się do Komisji o wspieranie państw członkowskich w podejmowaniu kroków na rzecz zwalczania podrabiania towarów posiadających znak towarowy i przemytu, oraz do instytucji o przeprowadzanie specyficznych kontroli na granicach w celu zidentyfikowania produktów posiadających fałszywe deklaracje pochodzenia lub które nie odpowiadają normom w zakresie ochrony znaków towarowych;
21. uważa, iż w przypadku importu z krajów trzecich stosować należy zasady nakazujące wskazanie oryginalnej marki tekstyliów i odzieży oraz zwraca się do Komisji o przyjęcie projektu rozporządzenia w sprawie pochodzenia towarów (tzw. „made in”);
22. zwraca się do Komisji o przeprowadzenia badania wpływu podniesienia wartości euro na eksport tekstyliów i odzieży w UE;
23. zwraca się do Komisji Europejskiej o przeprowadzenie badania wpływu stopniowej liberalizacji omawianego sektora w ramach ŚOH na spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną, a w szczególności na regiony najuboższe i w znacznym stopniu od niego zależne;
24. zwraca się do Komisji o przeprowadzenie badania na temat podziału wartości dodanej między różne ogniwa łańcucha wartości w omawianym sektorze, szczególnie w przypadku produktów importowanych;
25. zwraca się do Komisji o przeprowadzenie badania w sprawie wpływu przenoszenia produkcji tekstylno-odzieżowej z UE do Afryki Północnej, a w szczególności tworzenia tzw. „rynku euro-śródziemnomorskiego”, na poziom zatrudnienia i sytuację społeczno-gospodarczą regionów, dla których omawiany sektor ma wyjątkowe znaczenie,
26. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.