PROJEKT REZOLUCJI
23.1.2008
zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu
złożyli José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Michael Gahler i Struan Stevenson
w imieniu grupy politycznej PPE-DE
w sprawie Iranu
B6‑0047/2008
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Iranu
Parlament Europejski,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka ONZ, Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych, Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych, Międzynarodową konwencję w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej oraz Konwencję o prawach dziecka, których stroną jest Iran,
– uwzględniając wspólne oświadczenie w sprawie działań Iranu w dziedzinie energii jądrowej przyjęte w dniu 28 września 2007 r. przez ministrów spraw zagranicznych państw - stałych członków Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz Niemiec, przy poparciu wysokiego przedstawiciela Unii Europejskiej,
– uwzględniając konkluzje w sprawie Iranu przyjęte przez Radę ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych w dniu 16 października 2007 r.,
– uwzględniając konkluzje prezydencji w sprawie Iranu przyjęte przez Radę Europejską w Brukseli w dniu 14 grudnia 2007 r.,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Iranu oraz rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w Islamskiej Republice Iranu, przyjętą w dniu 18 grudnia 2007 r.,
– uwzględniając art. 103 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że sytuacja w zakresie praw człowieka i podstawowych wolności obywateli w Iranie uległa poważnemu pogorszeniu w ciągu ostatnich dwóch i pół roku, zwłaszcza od wyborów prezydenckich w czerwcu 2005 r.,
B. mając na uwadze, że odnotowano potwierdzone przypadki egzekucji, często w formie dokonywanego publicznie powieszenia lub ukamieniowania, przypadki tortur lub nieludzkiego traktowania więźniów, systematycznego i arbitralnego długotrwałego przetrzymywania w celi izolacyjnej, więzienia w tajnych ośrodkach, traktowania lub karania w okrutny, nieludzki i poniżający sposób, w tym stosowania chłosty lub amputacji, oraz mając na uwadze bezkarność za łamanie praw człowieka,
C. mając na uwadze, że nasileniu uległy brutalne represje wobec przeciwników politycznych, obrońców praw człowieka, dziennikarzy, użytkowników Internetu, nauczycieli, intelektualistów, kobiet, studentów, działaczy związkowych oraz osób należących do mniejszości religijnych, etnicznych, językowych lub innych,
D. mając na uwadze, że w dniu 3 grudnia 2007 r. USA opublikowały nową narodową ocenę wywiadowczą (NIE), w której stwierdzono, iż „z dużym przekonaniem można uznać, że jesienią 2003 r. Teheran wstrzymał swój program produkcji broni jądrowej” oraz że „decyzja Teheranu o wstrzymaniu programu produkcji broni jądrowej wskazuje, że jest on w mniejszym stopniu zdecydowany produkować broń jądrową niż oceniano od 2005 r.”,
E. mając na uwadze, że w związku z publikacją NIE wyeliminowana została możliwość podjęcia wyprzedzających działań zbrojnych przeciw Iranowi przed zakończeniem kadencji prezydenta USA George'a w. Bush'a,
F. mając na uwadze, że w dniu 14 grudnia 2007 r. koalicja irańskich reformatorów skrytykowała politykę jądrową prezydenta Mahmouda Ahmadinejad'a, winiąc go za sankcje nałożone przez NZ i za rosnącą izolację kraju; mając na uwadze, że koalicja grup reformatorskich planuje wystawić kandydatów w islamskich krajowych wyborach parlamentarnych w 2008 r.,
G. mając na uwadze, że w rozmowach przeprowadzonych w dniach 12 i 13 stycznia 2008 r. w Teheranie z szefem MAEA Mohamedem ElBaradei'em przywódcy irańscy zgodzili się odpowiedzieć w ciągu czterech tygodni na wszystkie pozostałe pytania dotyczące działalności ich kraju w zakresie energii jądrowej w przeszłości,
1. wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu poważnego pogorszenia się sytuacji w zakresie praw człowieka w Iranie i trwającego systematycznego łamania praw człowieka i podstawowych wolności jego obywateli; wzywa władze Iranu do zapewnienia pełnego przestrzegania swoich zobowiązań w zakresie praw człowieka;
2. z całą stanowczością potępia wyroki śmierci i egzekucje, jakie przeprowadza się w Iranie, w szczególności wyroki nakładane na przestępców młodocianych i nieletnich i/lub na nich wykonywane, oraz nalega na władze irańskie, żeby w odniesieniu do nieletnich przestrzegały uznanych na arenie międzynarodowej gwarancji prawnych, takich jak konwencja ONZ o prawach dziecka;
3. zdecydowanie potępia praktykowanie tortur i nieludzkie traktowanie więźniów, systematyczne i arbitralne długotrwałe przetrzymywanie w celi izolacyjnej, więzienie w tajnych ośrodkach, traktowanie lub karanie w okrutny, nieludzki i poniżający sposób oraz bezkarność za łamanie praw człowieka; wzywa władze irańskie do wyeliminowania z prawa i procedury prawnej wszelkich form tortur i innych metod traktowania lub karania w okrutny, nieludzki i poniżający sposób, do stania na straży właściwej procedury prawnej i położenia kresu bezkarności za łamanie praw człowieka;
4. zdecydowanie potępia brutalne represje wobec przeciwników politycznych, obrońców praw człowieka, dziennikarzy, użytkowników Internetu, nauczycieli, intelektualistów, kobiet, studentów, działaczy związkowych oraz osób należących do mniejszości religijnych, etnicznych, językowych lub innych; wzywa władze irańskie do zaprzestania nękania, zastraszania i prześladowania tych obywateli oraz do bezwarunkowego zwolnienia wszystkich osób więzionych za przekonania,
5. odnotowuje decyzję brytyjskiej komisji odwoławczej ds. zakazanych organizacji z dnia 30 listopada 2007 r. wzywającą brytyjskiego sekretarza stanu do natychmiastowego usunięcia Organizacji Mudżahedinów Ludowych Iranu z listy zakazanych organizacji;
6. wzywa Komisję i Radę do poszanowania decyzji Europejskiego Sądu Pierwszej Instancji z dnia 12 grudnia 2006 r. nakazującej usunięcie OMLI z wykazu organizacji terrorystycznych UE oraz do wprowadzenia tej decyzji w życie;
7. wzywa władze irańskie do przestrzegania uznanych na arenie międzynarodowej gwarancji prawnych dla osób należących do mniejszości religijnych, etnicznych, językowych lub innych – uznanych oficjalnie lub nie; zdecydowanie potępia obecny brak poszanowania praw mniejszości i żąda, aby mniejszości mogły korzystać ze wszystkich praw przyznanych przez irańską konstytucję i prawo międzynarodowe; wzywa władze irańskie do usunięcia z prawa i procedury prawnej wszelkich form dyskryminacji i innych form łamania praw człowieka osób należących do mniejszości religijnych, etnicznych, językowych i innych, takich jak Arabowie, Azerowie, Beludżowie, Kurdowie, bahaici, chrześcijanie, żydzi, sufici i sunnici; wzywa zwłaszcza do zniesienia obowiązującego de facto zakazu praktykowania bahaizmu;
8. wzywa Radę i Komisję, aby nadal badały sytuację w zakresie praw człowieka w Iranie oraz aby w pierwszej połowie 2008 r. przedłożyły Parlamentowi kompleksowe sprawozdanie w tej sprawie, zawierające propozycje projektów, które mogłyby zostać sfinansowane w ramach europejskiego instrumentu na rzecz demokracji i praw człowieka;
9. potwierdza, że ryzyko rozprzestrzeniania, jakie stwarza irański program jądrowy, pozostaje dla UE i społeczności międzynarodowej źródłem poważnej troski, co zostało bardzo wyraźnie stwierdzone w rezolucjach 1696, 1737 i 1747 Rady Bezpieczeństwa ONZ; ubolewa w związku z tym nad faktem, że Iran nadal nie stosuje się do międzynarodowych zobowiązań w zakresie zawieszenia wszelkiej działalności związanej ze wzbogacaniem i przetwarzaniem;
10. ponawia swój apel skierowany do Iranu, aby przywrócił przejrzystość swojego programu jądrowego, udzielając MAEA wyczerpujących, jasnych i wiarygodnych odpowiedzi, aby wyjaśnił wszystkie pozostałe kwestie i zastrzeżenia dotyczące programu, w tym sprawy o potencjalnym znaczeniu wojskowym, aby wdrożył w pełni postanowienia porozumienia o zabezpieczeniach całkowitych, w tym ustalenia uzupełniające, oraz aby ratyfikował i wprowadził w życie protokół dodatkowy;
11. potwierdza swoje poparcie dla starań mających na celu znalezienie na drodze negocjacji długoterminowego rozwiązania irańskiej kwestii jądrowej za pomocą podejścia dwutorowego i udziela pełnego poparcia staraniom wysokiego przedstawiciela i społeczności międzynarodowej zachęcającym Iran do powrotu do rozmów w sprawie długoterminowych ustaleń, które stworzyłyby Iranowi wszelkie możliwości budowy przemysłu jądrowego o charakterze cywilnym, a jednocześnie rozwiałyby obawy społeczności międzynarodowej i przywróciły zaufanie do irańskiego programu jądrowego;
12. ponownie opowiada się w pełni za 3. rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie sankcji, zgodnie z art. 41 rozdział VII, popierając proces NZ i wspólne cele społeczności międzynarodowej, chyba że przedstawione zostaną wyraźne dowody pełnej współpracy Iranu z MAEA, zapewniona zostanie pełna przejrzystość irańskiego programu jądrowego i zawieszone zostaną działania związane ze wzbogacaniem;
13. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wysokiemu przedstawicielowi ds. WPZiB, sekretarzowi generalnemu ONZ, Radzie Praw Człowieka ONZ, prezesowi Sądu Najwyższego Iranu oraz rządowi i parlamentowi Islamskiej Republiki Iranu.