PROJEKT ZALECENIA DLA RADY
17.4.2008
złożyli Alexander Lambsdorff, Annemie Neyts-Uyttebroeck
w imieniu grupy politycznej ALDE
w sprawie 63. sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych
B6‑0176/2008
Zalecenie Parlamentu Europejskiego dla Rady w sprawie 63. sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych
Parlament Europejski,
– uwzględniając sprawozdanie Sekretarza Generalnego ONZ zatytułowane „Większa wolność”, późniejszy dokument końcowy ze światowego szczytu ONZ w 2005 r. oraz sprawozdanie Sekretarza Generalnego zatytułowane „Inwestowanie w Narody Zjednoczone: na rzecz silniejszej organizacji na całym świecie”,
– uwzględniając 62. sesję Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych,
– uwzględniając art. 114 ust. 1 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że polityka zagraniczna UE jest oparta na silnym i jednoznacznym promowaniu skutecznej wielostronności zawartej w Karcie Narodów Zjednoczonych,
B. mając na uwadze, że Unia Europejska jest kluczowym politycznym i finansowym partnerem ONZ w zwalczaniu ubóstwa i promowaniu rozwoju gospodarczego i społecznego, zapewnianiu bezpieczeństwa zbiorowego i przestrzegania praw człowieka na całym świecie,
C. mając na uwadze, że należy jeszcze przeprowadzić mocno opóźnioną reformę Rady Bezpieczeństwa ONZ,
D. mając na uwadze, że koordynacja stanowisk państw członkowskich UE w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych różni się znacznie w zależności od organu i kierunku polityki,
E. mając na uwadze, że koordynacja taka wymaga ściślejszej współpracy między właściwymi grupami roboczymi Rady mającymi siedzibę w Brukseli a właściwymi biurami UE oraz stałymi przedstawicielstwami państw członkowskich w Nowym Jorku,
F. mając na uwadze, że traktat lizboński wyposaża UE w osobowość prawną, która to innowacja mieć będzie poważne skutki dla przedstawicielstwa Unii w ONZ,
Występuje do Rady z następującymi zaleceniami
Widoczność Unii Europejskiej w Organizacji Narodów Zjednoczonych
1. wzywa do uczynienia politycznych priorytetów Unii na następne posiedzenie Zgromadzenia Ogólnego ONZ przedmiotem dogłębnej, szeroko zakrojonej debaty w Brukseli i określenia ich w oficjalnym stanowisku Rady;
2. uważa, że stałe przedstawicielstwa w Nowym Jorku winny uważać to oficjalne stanowisko za wiążącą platformę polityczną wykorzystywaną za podstawę negocjacji prowadzonych z innymi krajami;
3. zwraca się do Rady i Komisji o rozważenie – w świetle ratyfikacji traktatu lizbońskiego -zmiany organizacji ich biur w Nowym Jorku;
4. wzywa Radę do gruntownego zbadania skutków traktatu lizbońskiego dla przyszłego przedstawicielstwa Unii w ONZ, a państwa członkowskie do wyraźnego i jednoznacznego zobowiązania się do podjęcia wszelkich koniecznych działań na rzecz zapewnienia Unii dostatecznej widoczności i uprawnień w ramach organów i forów ONZ;
Wkład UE w reformę Organizacji Narodów Zjednoczonych
5. wzywa Radę, Komisję i państwa członkowskie do dalszego domagania się ustanowienia kryteriów członkostwa w kontekście wyborów do Rady Praw Człowieka ONZ (UNHRC); w oczekiwaniu na taką reformę wzywa państwa członkowskie UE zasiadające w UNHRCEU do stosowania tych kryteriów przy podejmowaniu decyzji o udzieleniu poparcia krajom kandydującym;
6. przypomina o konieczności jednomyślnego podejścia do kwestii praw człowieka w obrębie UE, lecz także o znaczeniu wyrażania przez każde państwo członkowskie stanowiska UE w celu nadania mu większej wagi;
7. wyraża głębokie przekonanie, że ustanawiając Komisję Budowania Pokoju państwa członkowskie ONZ stworzyły ważną nową strukturę do wspierania wrażliwych społeczeństw podnoszących się ze zniszczeń wojennych;
8. wzywa Radę do udzielenia wsparcia dla działalności Komisji Budowania Pokoju, z wyraźnym zaznaczeniem wszelkich zagrażających pokojowi braków;
9. z zadowoleniem przyjmuje wznowienie działalności grupy roboczej ds. ożywienia Zgromadzenia Ogólnego, której powierzono zadanie wskazania sposobów wzmocnienia roli oraz zwiększenia uprawnień, skuteczności i wydajności tego zgromadzenia;
10. wzywa państwa członkowskie do znalezienia bardziej spójnego stanowiska w sprawie reformy Rady Bezpieczeństwa ONZ;
11. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszego zalecenia Radzie oraz przedstawienia go do wglądu Komisji.