Projekt rezolucji - B6-0223/2008Projekt rezolucji
B6-0223/2008

PROJEKT REZOLUCJI

14.5.2008

w odpowiedzi na pytania wymagające ustnej odpowiedzi B6‑0153/2008 i B6‑0154/2008
zgodnie z art. 108 ust. 5 Regulaminu
złożyli Stefano Zappalà, Karl von Wogau, Urszula Gacek, Jana Hybášková
w imieniu grupy politycznej PPE-DE
w sprawie broni ze zubożonym uranem

Procedura : 2008/2570(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B6-0223/2008
Teksty złożone :
B6-0223/2008
Teksty przyjęte :

B6‑0223-2008

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie broni ze zubożonym uranem

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie szkodliwego wpływu wykorzystania uranu (w tym tzw. zubożonego uranu) w amunicji konwencjonalnej,

–  uwzględniając przemówienie Sekretarza Generalnego ONZ z dnia 6 listopada 2002 r. z okazji Międzynarodowego Dnia Zapobiegania Eksploatacji Środowiska Naturalnego podczas Wojen i Konfliktów Zbrojnych,

–  uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Generalnego ONZ z dnia 5 grudnia 2007 r., w której podkreślono poważne zagrożenia zdrowotne wynikające ze stosowania broni ze zubożonym uranem,

–  uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że (zubożony) uran jest powszechnie wykorzystywany w nowoczesnych działaniach wojennych, zarówno w amunicji przeciwko umocnionym celom na obszarach miejskich i wiejskich, jak i we wzmocnionym opancerzeniu przeciwrakietowym i przeciwartyleryjskim,

B.  mając na uwadze, że od czasu wykorzystania uranu przez siły sojusznicze w pierwszej wojnie z Irakiem istnieją poważne obawy związane z radiologiczną i chemiczną toksycznością drobnych cząstek uranu uwalnianych podczas uderzenia pocisku w twardy cel; mając na uwadze, że wyrażono również obawy dotyczące skażenia gleby i wód gruntowych przez pociski, które nie trafiają do celu,

C.  mając na uwadze, że pomimo braku rozstrzygających dowodów naukowych na szkodliwe działanie broni uranowej, istnieje wiele świadectw szkodliwych i często śmiertelnych skutków zarówno dla personelu wojskowego, jak i ludności cywilnej,

1.  wzywa państwa członkowskie UE do przestrzegania ust. 1 rezolucji ONZ przyjętej w dniu 5 grudnia 2007 r. oraz do przedłożenia sprawozdań przedstawiających ich opinie na temat skutków stosowania uzbrojenia i amunicji zawierających zubożony uran;

2.  wzywa Radę i Komisję do zlecenia badań naukowych nad wykorzystaniem zubożonego uranu we wszystkich regionach, w których rozmieszczono europejski personel wojskowy i cywilny w ramach misji EPBiO;

3.  wzywa państwa członkowskie, aby w możliwie największym zakresie unikały wykorzystywania broni ze zubożonym uranem w operacjach prowadzonych w ramach EPBiO oraz rozmieszczania personelu wojskowego i cywilnego w regionach, gdzie nie ma gwarancji, że zubożony uran nie był lub nie będzie stosowany;

4.  wzywa państwa członkowskie, Radę i Komisję do dostarczenia przebywającemu na misjach personelowi wojskowemu i cywilnemu kompletnych informacji na temat prawdopodobieństwa wcześniejszego lub przyszłego zastosowania zubożonego uranu w ich regionach operacyjnych oraz do przedsięwzięcia dostatecznych środków ochronnych;

5.  wzywa państwa członkowskie, Radę i Komisję do przygotowania środowiskowego wykazu obszarów skażonych zubożonym uranem (łącznie z poligonami) oraz do udzielenia pełnego wsparcia – w tym wsparcia finansowego – dla projektów pomocy ofiarom i ich krewnym oraz dla operacji odkażania dotkniętych obszarów;

6.  wzywa wszystkie państwa członkowskie UE i kraje należące do NATO do wyciągnięcia odpowiednich wniosków w przypadku uzyskania w badaniach naukowych rozstrzygających dowodów na szkodliwość stosowania tej broni;

7.  wzywa państwa członkowskie i Radę, aby – w przypadku takich dowodów – objęły przewodnictwo w pracach nad traktatem międzynarodowym – w ramach ONZ lub „koalicji chętnych” – mającym na celu wprowadzenie zakazu rozwoju, produkcji, składowania, transferu, testowania i stosowania broni uranowej oraz likwidację lub przetwarzanie istniejących zapasów;

8.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich UE, NATO i Zgromadzeniu Parlamentarnemu NATO, ONZ, Międzynarodowemu Czerwonemu Krzyżowi oraz Światowej Organizacji.