Projekt rezolucji - B6-0224/2008Projekt rezolucji
B6-0224/2008

PROJEKT REZOLUCJI

14.5.2008

w odpowiedzi na pytania wymagające ustnej odpowiedzi B6‑0153/2008 i B6‑0154/2008
zgodnie z art. 108 ust. 5 Regulaminu
złożyli Ģirts Valdis Kristovskis, Ryszard Czarnecki
w imieniu grupy politycznej UEN
w sprawie broni ze zubożonym uranem i jej wpływu na ludzkie zdrowie oraz środowisko naturalne – dążąc do wprowadzenia światowego zakazu stosowania takiej broni

Procedura : 2008/2570(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B6-0224/2008
Teksty złożone :
B6-0224/2008
Teksty przyjęte :

B6‑0224/2008

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie broni ze zubożonym uranem i jej wpływu na ludzkie zdrowie oraz środowisko naturalne – dążąc do wprowadzenia światowego zakazu stosowania takiej broni

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie szkodliwego wpływu wykorzystania zubożonego uranu w amunicji konwencjonalnej, wzywa do:

  • (a)przeprowadzenia szczegółowych badań dotyczących wykorzystania takiej broni w operacjach wojskowych na Bałkanach, w Iraku, Afganistanie i w innych regionach oraz jej wpływu na personel wojskowy, ludność cywilną i zamieszkiwane przez nią obszary oraz poinformowania Parlamentu o wynikach tych badań (13 lutego 2003 r.),
  • (b)w oczekiwaniu na wyniki rzeczonych badań ustanowienia moratorium przez wszystkich członków UE i NATO, zgodnie z unijną zasadą ostrożności (17 stycznia 2001 r.),
  • (c)wprowadzenia całkowitego zakazu (17 listopada 2005 r. i 16 listopada 2006 r.),

–  uwzględniając przemówienie Sekretarza Generalnego ONZ z okazji Międzynarodowego Dnia Zapobiegania Eksploatacji Środowiska Naturalnego podczas Wojen i Konfliktów Zbrojnych (6 listopada 2002 r.), w którym oświadczył on, że „chociaż wykorzystanie broni nuklearnej, chemicznej i biologicznej jest uregulowane międzynarodowymi konwencjami, nowe technologie, takie jak amunicja zawierająca zubożony uran, zagrażają środowisku naturalnemu”,

–  uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ 62/30 zatytułowaną „Skutki wykorzystywania uzbrojenia i amunicji zawierających zubożony uran”, która została przyjęta w dniu 5 grudnia 2007 r. zdecydowaną większością głosów i która uwypukliła obawy dotyczące wojskowego zastosowania zubożonego uranu i wezwała państwa członkowskie ONZ do ponownego zbadania zagrożeń dla zdrowia spowodowanych wykorzystywaniem broni uranowej,

–  uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że (zubożony) uran jest powszechnie wykorzystywany w nowoczesnych działaniach wojennych, zarówno w amunicji przeciwko umocnionym celom na obszarach wiejskich i miejskich oraz we wzmocnionych, opancerzonych tarczach antyrakietowych i przeciwartyleryjskich,

B.  mając na uwadze, że od czasu wykorzystania uranu przez sojusznicze siły w pierwszej wojnie z Irakiem istnieją poważne obawy związane z radiologiczną i chemiczną toksycznością drobnych cząstek uranu uwalnianych podczas uderzenia pocisku w twardy cel; mając na uwadze, że wyrażono obawy dotyczące skażenia gleby i wód gruntowych przez pociski, które nie trafiają do celu,

C.  mając na uwadze, że pomimo braku rozstrzygających dowodów naukowych na szkodliwe działanie broni z uranem, częściowo przez niechęć władz wojskowych do zezwalania na przeprowadzanie niezależnych i terminowych badań, istnieje wiele świadectw szkodliwych i często śmiertelnych skutków zarówno dla personelu wojskowego (np. powracającego z Kosowa personelu wojskowego z Włoch), jak i cywilów (np. ciężarnych kobiet w Iraku i ich dzieci, u których wystąpiły deformacje),

D.  mając na uwadze, że w przeciągu ostatnich kilku lat dokonano olbrzymich postępów, jeśli chodzi o zrozumienie zagrożeń dla zdrowia ludzkiego i środowiska stwarzanych przez zubożony uran, oraz mając na uwadze, że najwyższy czas, aby międzynarodowe normy militarne zostały dostosowane do tych postępów,

E.  mając na uwadze, że wykorzystywanie w działaniach wojennych zubożonego uranu jest sprzeczne z podstawowymi przepisami i zasadami zawartymi w pisanym i zwyczajowym międzynarodowym prawie humanitarnym i ochrony środowiska,

1.  wzywa państwa członkowskie UE do przestrzegania ust. 1 rezolucji ONZ przyjętej w dniu 5 grudnia 2007 r. oraz do przedłożenia przed końcem czerwca sprawozdania przedstawiającego ich opinie na temat skutków stosowania uzbrojenia i amunicji zawierających zubożony uran;

2.  zaleca, aby Wysoki Przedstawiciel UE uwzględnił w nadchodzącym przeglądzie europejskiej strategii bezpieczeństwa potrzebę wprowadzenia zakazu stosowania amunicji zawierającej zubożony uran;

3.  wzywa Radę i Komisję do przeprowadzenia gruntownych badań nad wykorzystaniem zubożonego uranu we wszystkich regionach, w których rozmieszczono europejski personel wojskowy i cywilny w ramach operacji międzynarodowych; wzywa NATO i USA do pełnego poparcia tych badań i udziału w nich;

4.  nalega, by państwa członkowskie nie stosowały broni zawierającej zubożony uran podczas swoich przyszłych działań w ramach EPBiO;

5.  wzywa państwa członkowskie, Radę i Komisję do dostarczenia przebywającemu na misjach personelowi wojskowemu i cywilnemu oraz ich organizacjom zawodowym kompletnych informacji na temat prawdopodobieństwa wcześniejszego lub przyszłego zastosowania zubożonego uranu w ich regionach operacyjnych oraz do przedsięwzięcia dostatecznych środków ochronnych;

6.  wzywa państwa członkowskie, Radę i Komisję do przygotowania środowiskowego wykazu obszarów skażonych zubożonym uranem (łącznie z poligonami) oraz do udzielenia pełnego wsparcia – w tym wsparcia finansowego – dla projektów pomocy ofiarom i ich krewnym oraz operacji odkażania dotkniętych obszarów;

7.  zwraca się do państw członkowskich UE i krajów należących do NATO, by rozważyły utrzymanie lub wprowadzenie zakazu stosowania broni ze zubożonym uranem lub co najmniej moratorium na nie, oraz wzywa je do systematycznego wstrzymywania produkcji i zakupów tego typu uzbrojenia;

8.  wzywa państwa członkowskie i Radę do objęcia przewodnictwa w pracach nad traktatem międzynarodowym — w ramach ONZ lub „koalicji chętnych” – mającym na celu wprowadzenie zakazu rozwijania, produkcji, składowania, transferu, testowania i stosowania broni uranowej oraz likwidację lub przetwarzanie istniejących zapasów;

9.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich UE, NATO i Zgromadzeniu Parlamentarnemu NATO, ONZ, europejskiej organizacji związków żołnierzy Euromil, Międzynarodowemu Czerwonemu Krzyżowi oraz Światowej Organizacji Zdrowia.