PROJEKT REZOLUCJI
28.5.2008
zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu
złożyli José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Charles Tannock, Jacek Saryusz-Wolski, Elmar Brok, Árpád Duka-Zólyomi, Urszula Gacek, Michael Gahler, Ria Oomen-Ruijten and Corien Wortmann-Kool
w imieniu grupy politycznej PPE-DE
w sprawie sytuacji w Gruzji
B6‑0289/2008
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Gruzji
Parlament Europejski,
– uwzględniając wcześniejsze rezolucje w sprawie Gruzji, w szczególności rezolucję z dnia 26 października 2006 r. w sprawie sytuacji w Osetii Południowej oraz rezolucję z dnia 29 listopada 2007 r. w sprawie sytuacji w Gruzji,
– uwzględniając rezolucję z dnia 15 listopada 2007 r. w sprawie wzmocnienia europejskiej polityki sąsiedztwa,
– uwzględniając umowę o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony, która weszła w życie 1 lipca 1999 r.
– uwzględniając plan działania w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa, który Rada Współpracy UE-Gruzja zatwierdziła w dniu 14 listopada 2006 r.,
– uwzględniając zalecenia przyjęte w dniach 29 i 30 kwietnia 2008 r. przez komisję współpracy parlamentarnej UE-Gruzja,
– uwzględniając deklarację w sprawie eskalacji napięcia między Gruzją a Rosją, przyjętą przez prezydencję słoweńską w imieniu Unii Europejskiej w dniu 5 maja 2008 r.,
– uwzględniając wstępny raport misji OBWE obserwującej wybory w Gruzji z dnia 22 maja 2008 r.,
– uwzględniając raport misji obserwacyjnej ONZ w Gruzji (UNOMIG) z dnia 26 maja 2008 r. na temat zestrzelenia gruzińskiego bezzałogowego samolotu nad Abchazją,
– uwzględniając konkluzje Rady na temat Gruzji z dnia 26 maja 2008 r.,
– uwzględniając art. 103 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze nowe napięcia w Abchazji i Osetii Południowej, gdzie sytuacja pogarsza się w wyniku działań Federacji Rosyjskiej,
B. mając na uwadze, że Federacja Rosyjska wycofała się z decyzji rady szefów państw WNP z dnia 19 stycznia 1996 r., która zakazuje państwom sygnatariuszom angażowania się we współpracę wojskową z separatystycznym rządem Abchazji,
C. mając na uwadze, że dnia 16 kwietnia 2008 r. rosyjski minister spraw zagranicznych ogłosił nawiązanie oficjalnych stosunków z instytucjami sprawującymi de facto władzę w Osetii Południowej i Abchazji,
D. mając na uwadze, że dnia 29 kwietnia 2008 r. rosyjski minister obrony ogłosił zwiększenie liczby żołnierzy rosyjskich sił pokojowych WNP w Abchazji,
E. mając na uwadze, że 21 kwietnia 2008 r. Gruzja oskarżyła Rosję o zestrzelenie nad Abchazją bezzałogowego samolotu zwiadowczego należącego do gruzińskiego ministerstwa spraw wewnętrznych; mając na uwadze, że w raporcie opublikowanym dnia 26 maja br. przez misję ONZ w Gruzji uznano twierdzenia Tbilisi, zgodnie z którymi samolot, który zestrzelił gruziński zdalnie sterowany bezzałogowy samolot zwiadowczy należał do rosyjskich sił lotniczych,
F. mając na uwadze, że dnia 21 maja 2008 r., na granicy z Abchazją doszło do wymiany ognia między gruzińskimi siłami bezpieczeństwa a niezidentyfikowanymi bojownikami; mając na uwadze, że według gruzińskiego ministerstwa spraw wewnętrznych incydent był podjętą przez oddziały abchaskie próbą powstrzymania mieszkańców abchaskiego regionu Gali od przekroczenia granicy w celu głosowania w rejonie Zugdidi w Gruzji; mając na uwadze, że według doniesień kilka osób zostało rannych w krótkich starciach oraz doszło do eksplozji autobusu,
G. mając na uwadze, że gruziński prezydent Micheil Saakaszwili przedstawił nowe propozycje dotyczące rozwiązania konfliktu w Abchazji, które obejmują szeroką reprezentację polityczną na najwyższych szczeblach gruzińskiego rządu, przyznanie prawa weta w odniesieniu do najważniejszego ustawodawstwa dotyczącego Abchazji i ustanowienie międzynarodowych gwarancji dla zapewnienia szerokiego federalizmu, nieograniczonej autonomii i bezpieczeństwa,
H. mając na uwadze, że na szczycie NATO, który miał miejsce w dniach 2-4 kwietnia 2008 r. w Bukareszcie, nie przedstawiono Gruzji żadnego planu działania na rzecz członkowstwa, jednak przyjęto zobowiązanie polityczne odnośnie ostatecznego celu, jakim jest członkowstwo,
I. mając na uwadze, że 15 kwietnia 2008 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przedłużyła mandat misji obserwacyjnej ONZ w Gruzji (UNOMIG) o sześć miesięcy,
J. mając na uwadze, że dnia 15 maja 2008 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło rezolucję uznającą prawo powrotu do Abchazji „uchodźców oraz przesiedleńców wewnętrznych wraz z potomstwem, bez względu na przynależność etniczną” i podkreślającą znaczenie prawa do zachowania własności uchodźców oraz przesiedleńców wewnętrznych, w tym również ofiar „czystek etnicznych”, o których donoszono,
K. mając na uwadze, że dnia 21 maja 2008 r. Gruzja przeprowadziła wybory parlamentarne stanowiące ważny sprawdzian dla demokracji,
1. wyraża zdecydowany sprzeciw wobec nawiązania przez Rosję oficjalnych stosunków z instytucjami separatystycznego rządu w Osetii Południowej i Abchazji, potwierdza swoje pełne poparcie dla suwerenności i integralności terytorialnej Gruzji w ramach jej uznanych przez społeczność międzynarodową granic oraz wzywa Rosję do odwołania swojej decyzji podważającej międzynarodowe działania pokojowe z udziałem Federacji Rosyjskiej;
2. zdecydowanie potępia koncentrację rosyjskich sił zbrojnych w Abchazji i wzywa Federację Rosyjską do natychmiastowego wycofania dodatkowych oddziałów; wyraża przekonanie, że chociaż koncentracja rosyjskich sił zbrojnych może mieścić się w ramach kontyngentu sił pokojowych WNP wyznaczonego przez radę szefów państw WNP, w obecnej sytuacji politycznej prowadzi do zaostrzenia, a nie złagodzenia napięcia;
3. wzywa wszystkie zaangażowane strony do wstrzymania się od wszelkich działań, które mogą prowadzić do eskalacji konfliktu w regionie, potwierdza swoje poparcie dla wysiłków społeczności międzynarodowej mających na celu pokojowe rozwiązanie konfliktu w Abchazji i Osetii Południowej oraz z zadowoleniem przyjmuje ostatnie konkretne propozycje wysunięte przez prezydenta Gruzji, Micheila Saakaszwilego dotyczące rozwiązania konfliktu w Abchazji,
4. wzywa Radę i Komisję do większego zaangażowania w poszukiwanie pokojowego rozwiązania konfliktu, do przyjęcia funkcji mediacyjnej oraz do udzielenia konkretnego wsparcia dla propozycji przedstawionych przez prezydenta Saakaszwilego; podkreśla, że UE powinna wnieść istotny wkład w kulturę dialogu i wzajemne zrozumienie w regionie, w szczególności poprzez wykorzystanie programów transgranicznych oraz dialogu między społeczeństwami obywatelskimi, stanowiącymi narzędzia transformacji konfliktu oraz budowania zaufania ponad liniami podziału;
5. wzywa Radę do rozważenia zwiększenia obecności społeczności międzynarodowej w rejonie konfliktu, dzięki wysłaniu misji granicznej EPBiO, w oparciu o pozytywne doświadczenia misji szkoleniowo-doradczej UE (EUBAM) w naddniestrzańskiej części granicy Mołdawii i Ukrainy, jednocześnie sugerując, że państwa członkowskie mogłyby odgrywać bardziej aktywną rolę w misji UNOMIG; wzywa ONZ do zwiększenia mandatu i środków UNOMIG;
6. wzywa ONZ do przeprowadzenia dochodzenia i inspekcji przestrzegania przez wszystkie strony w rejonie konfliktu wszystkich odpowiednich rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ, w tym ewentualnego posiadania broni ciężkiej;
7. gratuluje narodowi gruzińskiemu pokojowego przeprowadzenia wyborów parlamentarnych, z zadowoleniem przyjmuje wysiłki władz gruzińskich podejmowane od styczniowych wyborów prezydenckich w celu poprawy procesu wyborczego oraz wzywa je do podjęcia wszelkich niezbędnych kroków w celu usunięcia niedociągnięć i rozwiązania problemów stwierdzonych przez misję obserwacji wyborów OBWE; wzywa władze Gruzji do rozpatrzenia wszystkich skarg dotyczących procesu wyborczego w sposób przejrzysty oraz do działania na rzecz dalszej poprawy celem zwiększenia zaufania wobec procesu wyborczego;
8. wzywa wszystkie siły polityczne w Gruzji do poszanowania praworządności, do podjęcia zobowiązania do konstruktywnego dialogu i kompromisu oraz do zaprzestania dalszej polaryzacji społeczeństwa gruzińskiego; przyznaje, że brak zaufania między rządem a partiami opozycyjnymi stanowi przeszkodę na drodze dalszej demokratyzacji i wyraża oczekiwanie wobec wszystkich sił politycznych co do stosowania podczas debat politycznych w parlamencie zasad demokratycznej kultury politycznej, poszanowania przeciwników politycznych oraz prowadzenia konstruktywnego dialogu celem wspierania i konsolidacji kruchych gruzińskich instytucji demokratycznych;
9. wyraża poparcie dla dążenia Gruzji do integracji euro-atlantyckiej i przyjmuje do wiadomości wyniki referendum krajowego w sprawie członkowstwa w NATO, które miało miejsce dnia 5 stycznia 2008 r.;
10. wzywa państwa członkowskie i Komisję do jak najszybszego podjęcia negocjacji na temat umów o readmisji i o ułatwieniach wizowych UE-Gruzja, aby sytuacja obywateli Gruzji nie była mniej korzystna od obywateli posiadających rosyjskie paszporty w separatystycznych regionach Osetii Południowej i Abchazji; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa podkomisji UE-Gruzja w dziedzinie WSiSW;
11. wyraża przekonanie, że umowa o wolnym handlu między UE a Gruzją byłaby korzystna dla obydwu stron; z zadowoleniem przyjmuje konkluzje Rady z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie europejskiej polityki sąsiedztwa, w których podkreślono potrzebę rozważenia podjęcia negocjacji na temat zawarcia szeroko zakrojonych i wszechstronnych umów o wolnym handlu z partnerami europejskiej polityki sąsiedztwa, w przypadkach w których jest to możliwe, i wzywa Komisję do podjęcia konsultacji z Gruzją odnośnie jej ambicji w zakresie zawarcia w przyszłości umowy o wolnym handlu oraz jednoczesnego dążenia do uzyskania mandatu negocjacyjnego od państw członkowskich;
12. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, prezydentowi i parlamentowi Gruzji, OBWE, Radzie Europy, NATO oraz prezydentowi i parlamentowi Federacji Rosyjskiej.