PROJEKT REZOLUCJI
11.6.2008
zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu
złożyli Jan Marinus Wiersma, Hannes Swoboda, Kristian Vigenin, Reino Paasilinna i Adrian Severin
w imieniu grupy politycznej PSE
w sprawie szczytu UE-Rosja w dniach 26-27 czerwca 2008 r. w Chanty-Mansyjsku
B6‑0300/2008
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie szczytu UE-Rosja w dniach 26-27 czerwca 2008 r. w Chanty-Mansyjsku
Parlament Europejski
– uwzględniając umowę o partnerstwie i współpracy (PCA) między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony a Federacją Rosyjską z drugiej strony[1], która weszła w życie w 1997 r. i wygasła w 2007 r.,
– uwzględniając decyzje Rady do Spraw Ogólnych z dnia 26 maja 2008 r. zatwierdzające wytyczne dotyczące negocjacji w sprawie porozumienia, które dostarczy nowych, szerokich ram dla stosunków UE-Rosja,
– uwzględniając cel UE i Rosji określony we wspólnym oświadczeniu wydanym po zakończeniu szczytu w Sankt Petersburgu w dniu 31 maja 2003 r. i dotyczący utworzenia wspólnej przestrzeni gospodarczej, wspólnej przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, wspólnej przestrzeni współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa zewnętrznego oraz wspólnej przestrzeni badań naukowych i edukacji z uwzględnieniem aspektów kulturalnych,
– uwzględniając konsultacje UE–Rosja w sprawie praw człowieka, a w szczególności ostatnie konsultacje, które odbyły się w dniu 17 kwietnia 2008 r.,
– uwzględniając wcześniejsze rezolucje w sprawie stosunków UE z Rosją, a w szczególności swoje zalecenie z dnia 14 listopada 2007 r.[2] w sprawie szczytu UE-Rosja w Mafrze,
– uwzględniając art. 103 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w ostatnim dziesięcioleciu stosunki pomiędzy UE i Rosją stale się rozwijały, prowadząc do głębokiej i kompleksowej integracji gospodarczej i współzależności, która w najbliższej przyszłości bez wątpienia jeszcze wzrośnie,
B. mając na uwadze, że ściślejsza współpraca i dobrosąsiedzkie stosunki pomiędzy UE a Rosją mają podstawowe znaczenie dla stabilności, bezpieczeństwa i dobrobytu całej Europy,
C. mając na uwadze, że zawarcie porozumienia o partnerstwie strategicznym pomiędzy UE i Rosją ma podstawowe znaczenie dla dalszego rozwoju i zacieśniania współpracy między dwoma partnerami,
D. mając na uwadze, że należy jak najszybciej rozpocząć negocjacje w sprawie nowego porozumienia o partnerstwie strategicznym w oparciu o już dokonane postępy na drodze do ustanowienia czterech wspólnych obszarów polityki – wspólnej przestrzeni gospodarczej, przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, przestrzeni bezpieczeństwa zewnętrznego oraz przestrzeni badań naukowych, edukacji i kultury; mając na uwadze, że szybka realizacja tych czterech wspólnych obszarów czy przestrzeni powinna stanowić trzon negocjacji w sprawie nowego porozumienia o partnerstwie strategicznym,
E. mając na uwadze, że Radzie udało się ostatecznie osiągnąć porozumienie w sprawie mandatu negocjacyjnego dotyczącego nowego porozumienia o partnerstwie,
F. mając na uwadze, że nowy prezydent Rosji, Dmitrij Miedwiediew, objął urząd w dniu 7 maja 2008 r. i potwierdził w przemówieniu inauguracyjnym swoje zobowiązanie do ustanowienia dojrzałego i skutecznego systemu prawnego, będącego głównym warunkiem rozwoju gospodarczego i społecznego w Rosji, zwiększenia wpływu Rosji na wspólnotę międzynarodową oraz większego otwarcia Rosji na świat i ułatwienia dialogu na równych zasadach z innymi narodami; mając na uwadze, że pierwszym krokiem, jaki uczynił prezydent Miedwiediew, była zapowiedź utworzenia Rady Antykorupcyjnej, której sam będzie przewodniczył,
G. mając na uwadze, że szybkie przystąpienie Federacji Rosyjskiej do Światowej Organizacji Handlu stanowiłoby znaczący wkład w dalszą poprawę stosunków gospodarczych między Rosją i Unią Europejską,
H. mając na uwadze, że bezpieczeństwo dostaw energii jest jednym z największych wyzwań dla Europy oraz jedną z najważniejszych dziedzin współpracy z Rosją; mając na uwadze konieczność podjęcia wspólnych wysiłków w celu pełnego i efektywnego wykorzystania systemów przesyłu energii, zarówno tych już istniejących, jak i tych, które mają zostać utworzone,
I. mając na uwadze, że spory dotyczące warunków dostawy i przesyłu energii powinny zostać rozwiązane w ramach negocjacji, w sposób niedyskryminujący i przejrzysty, oraz że nie mogą być nigdy instrumentem nacisku politycznego, wywieranego na państwa członkowskie UE lub kraje we wspólnym sąsiedztwie,
J. mając na uwadze, że przyszła umowa między Unią Europejską a Federacją Rosyjską powinna w związku z tym uwzględniać zasady Traktatu Karty Energetycznej,
K. mając na uwadze, że Unia Europejska i Federacja Rosyjska mogłyby i powinny odegrać wspólnie aktywną rolę w ustanowieniu pokoju i stabilności na kontynencie europejskim, w szczególności we wspólnym sąsiedztwie, jak i w innych regionach świata,
L. mając na uwadze, że Unia Europejska i Federacja Rosyjska powinny w szczególności współpracować w celu znalezienia ostatecznego rozwiązania kwestii międzynarodowego statusu Kosowa oraz pokojowego rozstrzygnięcia wciąż trwających niebezpiecznych konfliktów w Abchazji i Południowej Osetii – regionach Gruzji,
M. mając na uwadze, że poważny powód do niepokoju wciąż dają wydarzenia w Federacji Rosyjskiej w związku z poszanowaniem i ochroną praw człowieka oraz przestrzeganiem wspólnie uzgodnionych zasad, przepisów i procedur demokratycznych; mając na uwadze, że Federacja Rosyjska jest pełnoprawnym członkiem Rady Europy oraz Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie i w związku z tym zobowiązała się do przestrzegania zasad demokracji i poszanowania podstawowych praw człowieka,
N. mając na uwadze, że UE musi przemówić jednym głosem, okazać solidarność i jedność w stosunkach z Federacją Rosyjską oraz opierać te stosunki na wzajemnych interesach i wspólnych wartościach,
1. ponownie wyraża przekonanie, że Rosja pozostaje ważnym partnerem w budowie współpracy strategicznej, z którym Unię Europejską łączą nie tylko interesy gospodarcze i handlowe, ale także dążenie do ścisłego współdziałania na arenie międzynarodowej oraz we wspólnym sąsiedztwie;
2. podkreśla znaczenie jedności państw członkowskich UE w ich stosunkach z Rosją i wzywa państwa członkowskie, aby przedkładały długoterminowe korzyści ze wspólnego stanowiska w negocjacjach z Federacją Rosyjską nad ewentualne krótkoterminowe korzyści z umów dwustronnych w pojedynczych sprawach;
3. przyjmuje z zadowoleniem fakt objęcia urzędu przez Dmitrija Miedwiediewa, nowego prezydenta Federacji Rosyjskiej; wyraża nadzieję, że zarówno on, jak i jego rząd zobowiążą się do dalszej fundamentalnej poprawy stosunków pomiędzy Unią Europejską a Federacją Rosyjską;
4. wyraża zadowolenie, iż ostatecznie możliwe stało się przezwyciężenie trudności w osiągnięciu porozumienia w sprawie mandatu dotyczącego negocjacji z Federacją Rosyjską na temat nowego porozumienia o partnerstwie;
5. wzywa Komisję, Radę i państwa członkowskie, aby wraz z rządem Federacji Rosyjskiej wykorzystały 21. szczyt UE-Rosja w Chanty-Mansyjsku jako faktyczny nowy punkt wyjścia do dalszej intensyfikacji stosunków UE z Rosją, poczynając od negocjacji w sprawie nowej umowy o partnerstwie i współpracy i tworząc tym samym podstawę do dalszych konkretnych rezultatów w bliskiej przyszłości;
6. przyjmuje z zadowoleniem stałą wymianę poglądów na temat praw człowieka w Rosji, stanowiącą część konsultacji między UE a Rosją w dziedzinie praw człowieka, i zwraca się o usprawnienie formy tych spotkań w celu zyskania na skuteczności, ze szczególnym naciskiem na wspólne przeciwdziałanie rasizmowi i ksenofobii i stwarzając równe szanse udziału i konsultacji dla organizacji pozarządowych zajmujących się prawami człowieka, bez względu na to, czy dialog odbywa się w Rosji czy w państwie członkowskim UE; podkreśla jednak, że obecna sytuacja w Rosji budzi poważne obawy co do poszanowania praw człowieka, demokracji, swobody wypowiedzi oraz prawa społeczeństwa obywatelskiego i poszczególnych obywateli do sprzeciwiania się władzom i pociągania władz do odpowiedzialności za ich działania; podkreśla znaczenie dla rozwoju społeczeństwa obywatelskiego organizacji pozarządowych niezależnych od rządów krajowych;
7. podkreśla ponadto wagę ustanowienia wspólnej przestrzeni gospodarczej (CES) oraz dalszego rozwijania celów, jakie przyjęto w ramach „mapy drogowej” CES, zwłaszcza w odniesieniu do utworzenia otwartego i zintegrowanego rynku między UE i Rosją;
8. wyraża nadzieję, że wkrótce osiągnięte zostanie porozumienie w sprawie warunków szybkiego przystąpienia Federacji Rosyjskiej do Światowej Organizacji Handlu; w tym kontekście nalega na osiągnięcie wkrótce porozumienia w kwestii wysokości ceł eksportowych na surowe drewno eksportowane z Federacji Rosyjskiej do Unii Europejskiej;
9. podkreśla znaczenie poprawy klimatu dla inwestycji europejskich w Rosji, co można osiągnąć jedynie poprzez promocję i wprowadzanie niedyskryminujących i przejrzystych warunków prowadzenia działalności gospodarczej, zmniejszenie biurokracji i inwestycje dwustronne; wyraża zaniepokojenie brakiem przewidywalności w stosowaniu przepisów przez władze;
10. przyjmuje z zadowoleniem wzmożony dialog UE-Rosja w kwestiach energetycznych i w sprawie ochrony środowiska naturalnego; podkreśla znaczenie importu energii dla gospodarki krajów europejskich, oznaczającego potencjalną możliwość dalszej wymiany handlowej i współpracy gospodarczej między UE i Rosją; podkreśla, że podstawę takiej współpracy powinna stanowić zasada współzależności oraz przejrzystości, wraz z równym dostępem do rynku, infrastruktury i inwestycji; z zadowoleniem przyjmuje przystąpienie Rosji do Protokołu z Kioto i podkreśla potrzebę pełnego wsparcia Rosji dla obowiązujących po podpisaniu Protokołu celów związanych ze zmianami klimatycznymi wzywa Radę i Komisję do zadbania o uwzględnienie w nowej umowie o partnerstwie i współpracy między UE i Rosją zasad wyrażonych w Traktacie Karty Energetycznej, w załączonym do niego protokole w sprawie tranzytu oraz we wnioskach ze szczytu G8, między innymi dalszej współpracy w dziedzinie efektywności energetycznej, redukcji emisji CO2 oraz energii odnawialnej, w tym wykorzystywania bio-energii; zwraca uwagę, że zasady te powinny być zastosowane do dużych projektów z zakresu infrastruktury energetycznej; apeluje, aby Unia Europejska w tych trudnych kwestiach energetycznych rozmawiała z Rosją jednym głosem;
11. apeluje do rządów Rosji i Stanów Zjednoczonych o zintensyfikowanie rozmów w sprawie kwestii obrony i bezpieczeństwa, które bezpośrednio lub pośrednio dotyczą państw członkowskich Unii Europejskiej; wzywa rządy obu państw do pełnego zaangażowania w te rozmowy Unii Europejskiej i jej państw członkowskich i do powstrzymania się od wszelkich kroków i decyzji, które mogłyby zostać uznane za zagrożenie dla pokoju i stabilności na kontynencie europejskim;
12. wzywa rząd rosyjski – wraz z Unią Europejską i pozostałymi krajami będącymi członkami grupy kontaktowej ds. Kosowa – do pozytywnego zaangażowania się w poszukiwania trwałego, politycznego rozwiązania dla przyszłości Kosowa i dla dalszego umacniania stabilności w regionie Bałkanów Zachodnich;
13. wzywa Radę i Komisję do wspólnych inicjatyw wraz z rosyjskim rządem, mających na celu poprawę bezpieczeństwa i stabilności we wspólnym sąsiedztwie, zwłaszcza przy pomocy pogłębionego dialogu w sprawie ustanowienia demokracji na Białorusi oraz wspólnych wysiłków na rzecz ostatecznego rozwiązania konfliktów w Górskim Karabachu, Mołdawii i Gruzji;
14. wzywa UE oraz Rosję, jako członka Rady Bezpieczeństwa ONZ, do kontynuowania wysiłków na rzecz postępów w bliskowschodnim procesie pokojowym oraz znalezienia rozwiązania irańskiej kwestii jądrowej;
15. przyjmuje z zadowoleniem inicjatywy na rzecz wprowadzenia ruchu bezwizowego między Unią Europejską a Rosją; wzywa do dalszej współpracy w kwestii nielegalnej imigracji, poprawy kontroli dokumentów tożsamości oraz do lepszej wymiany informacji na temat terroryzmu i przestępczości zorganizowanej; podkreśla, że Rada i Komisja muszą dopilnować, aby Rosja wypełniła wszystkie warunki wynikające z wszelkich wynegocjowanych umów w sprawie zlikwidowania wiz po obydwu stronach, tak aby zapobiec wszelkiemu naruszaniu bezpieczeństwa i demokracji w Europie;
16. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich i Federacji Rosyjskiej, a także Radzie Europy oraz Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie.
- [1] Dz.U. 327 z 28.11.1997, str. 1.
- [2] P6_TA(2007)0528.