PROJEKT REZOLUCJI

30.6.2008

w odpowiedzi na pytanie wymagające ustnej odpowiedzi B6‑0155/2008
zgodnie z art. 108 ust. 5 Regulaminu
złożył Helmuth Markov
w imieniu Komisji Handlu Międzynarodowego
w sprawie sporów w Światowej Organizacji Handlu między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi w sprawie domniemanych subwencji na rzecz Airbusa i Boeinga

B6‑0334/2008

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sporów w Światowej Organizacji Handlu między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi w sprawie domniemanych subwencji na rzecz Airbusa i Boeinga

Parlament Europejski,

–  uwzględniając spory w Światowej Organizacji Handlu (WTO) między Unią Europejską (UE) a Stanami Zjednoczonymi (USA) w sprawie domniemanych subwencji na rzecz Airbusa i Boeinga,

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie transatlantyckich stosunków gospodarczych między UE i Stanami Zjednoczonymi^[1],

–   uwzględniając rezolucję Senatu USA (rezolucja nr 632) z dnia 8 grudnia 2006 r. wzywającą USA i UE do współpracy na rzecz wzmocnienia rynku transatlantyckiego,

–   uwzględniając szczyt UE-USA z dnia 30 kwietnia 2007 r.,

–  uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,

A.  doceniając partnerstwo transatlantyckie między UE a USA oraz wspierając sprawiedliwą i wyważoną politykę handlową w ogólności,

B.   mając na uwadze, że w ciągu ostatnich dziesięciu lat odnotowano niespotykany okres integracji w zakresie transatlantyckich stosunków gospodarczych, przy czym inwestycje europejskie w USA stanowiły 75% całkowitych amerykańskich wpływów inwestycyjnych w 2006 r., a inwestycje USA w Europie wzrosły do rekordowego poziomu 128 miliardów USD, czyli 59% całkowitych amerykańskich wypływów z tytułu bezpośrednich inwestycji zagranicznych (FDI) w 2006 r.,

C.   mając na uwadze, że szczególnie istotne jest znaczenie przemysłu lotniczego dla zatrudnienia i tworzenia miejsc pracy, zwłaszcza w sektorach wymagających wysokich kwalifikacji, jak również w wielu innych dziedzinach przemysłu, dla rozwoju regionalnego oraz dla zaawansowanej transnarodowej współpracy przemysłowej,

D.  mając na uwadze, że w cywilnym przemyśle lotniczym zarówno Airbus, jak i Boeing posiadają obecnie zdolność projektowania i montażu dużych komercyjnych statków powietrznych, a utrzymanie wysokiego poziomu zdrowej konkurencji leży w interesie linii lotniczych i ich klientów,

E.  mając na uwadze, że w 1992 r. UE i USA podpisały dwustronne porozumienie w sprawie handlu dużymi cywilnymi statkami powietrznymi (porozumienie z 1992 r.), które stworzyło równe warunki działania, wraz z przepisami dotyczącymi rządowego wsparcia,

F.  mając na uwadze, że UE konsekwentnie przestrzegała ducha i litery porozumienia z 1992 r., systematycznie dostarczając na to konkretnych dowodów,

G.  mając na uwadze, że Stany Zjednoczone w dużym stopniu nie dopełniały swych zobowiązań wynikających z porozumienia z 1992 r., nie zgłaszając udzielanych Boeingowi subwencji, a także udzielając Boeingowi subwencji przekraczających uzgodnione limity oraz przyznając mu subwencje zabronione,

H.  mając na uwadze, że porozumienie z 1992 r. utrzymywało stabilność w sektorze do 2004 r., kiedy to Stany Zjednoczone jednostronnie stwierdziły, iż się zeń wycofują, i wniosły do WTO sprawę przeciwko UE, powołując się na europejskie zwrotne finansowanie, w pełni zgodne z porozumieniem z 1992 r., a podobne do finansowania udzielanego Boeingowi na rozwój i produkcję dużych części jego maszyny 787 w Japonii i innych krajach wspólnie ponoszących ryzyko,

I.  mając na uwadze, że mimo podejmowania przez UE licznych działań w dobrej wierze nie udało się dotąd przyjąć sprawiedliwej i wyważonej podstawy negocjowanego porozumienia,

J.  potwierdzając wsparcie dla konsekwentnego otwarcia Komisji na znalezienie wyważonego negocjowanego rozwiązania bez żadnych warunków wstępnych,

K.  mając na uwadze, że wyrównane i sprawiedliwe wsparcie rządowe dla zagadnień przestrzeni powietrznej po obu stronach Atlantyku zaowocowało badaniami i innowacjami, większym bezpieczeństwem, lepszymi efektami działalności środowiskowej oraz wzrostem wydajności w transporcie lotniczym,

L.  mając na uwadze, że europejskie finansowanie na rzecz Airbusa jest ściśle ograniczone, podlega zwrotowi z odsetkami i najwyraźniej nie wpływa na zdolność Boeinga w zakresie konkurencyjności, gdyż Airbus zwrócił 40% więcej środków, niż otrzymał od rządów państw UE od 1992 r., i jak dotąd spłacił ponad 7 miliardów euro,

M.  mając na uwadze, że UE kwestionuje rozmaite zabronione i zaskarżalne amerykańskie federalne, stanowe i lokalne subsydia na korzyść Boeinga, wynoszące w sumie 23,7 miliarda USD, a przyznane w postaci bezzwrotnych subsydiów w okresie ostatnich dwóch dziesięcioleci i aż do roku 2024 r.,

   kieruje następujące zalecenia do Komisji, działającej w imieniu UE na rzecz obrony interesów państw członkowskich oraz unijnego sektora przemysłowego dużych statków powietrznych:

• a)Parlament potwierdza swoje przekonanie co do znaczenia sprawiedliwej i otwartej konkurencji w przydzielaniu zamówień publicznych i pozytywnie ustosunkowuje się do udzielenia zamówienia zespołowi Northrop Grumman Corporation EADS na program rekapitalizacji amerykańskiego tankowca powietrznego w oparciu o neutralne kryteria mające na celu wskazanie i przekazanie amerykańskim siłom powietrznym (USAF) najlepszego i najbardziej odpowiedniego sprzętu;
• b)Parlament odnotowuje jednak z głębokim zaniepokojeniem zdecydowane ataki ze strony Boeinga i Kongresu USA, zmierzające do przedstawienia operacji EADS i niektórych państw członkowskich jako zawodnych partnerów w zakresie przestrzeni powietrznej oraz jako zagrożenia dla bezpieczeństwa w zakresie gotowości bojowej USA;
• c)Parlament potwierdza również swoje przekonanie, że w przypadku wszystkich ubiegających się o zamówienia należy chronić rzetelności procesu udzielania zamówień przez Departament Obrony USA, w tym dokonywania przeglądu Government Accountability Office;
• d)Parlament wzywa Komisję do zagwarantowania, aby wszelkie antykonkurencyjne działania w zakresie prawodawstwa lub polityki wykonawczej, które nieprawidłowo ograniczałyby zdolność przedsiębiorstw UE do konkurowania w programach cywilnych lub wojskowych, spotykały się z odpowiednią reakcją ze strony UE i jej państw członkowskich, w razie potrzeby na zasadzie rozpatrywania indywidualnych spraw;
• e)Parlament wspiera obronę interesów UE w toczącej się przed WTO procedurze rozstrzygania sporów i wzywa Komisję do podejmowania dalszych działań w tym zakresie; wątpi jednak, aby orzeczenia WTO same w sobie przyniosły konieczne długoterminowe rozwiązanie, którego rynek potrzebuje jako podstawy przyszłej pokojowej i sprawiedliwej konkurencji w tym sektorze, a które mogłoby natomiast przynieść rozwiązanie negocjowane;
• f)Parlament uważa, że punktem wyjścia wszelkich rozmów powinna być bezwarunkowa dyskusja na temat warunków negocjacji, stanowiąca dowód prawdziwego zamiaru obu stron osiągnięcia pragmatycznej równowagi między europejskim wsparciem cywilnym a amerykańskim systemem wojskowo-przemysłowym, dyscyplinująca te aspekty rządowego zaangażowania, które faktycznie naruszają ustanowienie prawdziwie równych zasad działania;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

• [1]  Dz.U. C 298E z 8.12.2006, s. 235.