PROJEKT REZOLUCJI
2.7.2008
złożyli Marco Pannella, Marco Cappato, Jorgo Chatzimarkakis
w imieniu grupy politycznej ALDE
w sprawie sytuacji w Chinach po trzęsieniu ziemi i przed Igrzyskami Olimpijskimi
B6‑0338/2008
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Chinach po trzęsieniu ziemi i przed Igrzyskami Olimpijskimi
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Tybetu, w szczególności rezolucję z dnia 15 lutego 2007 r. w sprawie dialogu między rządem Chin a wysłannikami Dalajlamy oraz rezolucję z dnia 10 kwietnia 2008 r.,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 grudnia 2007 r. w sprawie szczytu UE-Chiny – dialog dotyczący praw człowieka między UE a Chinami,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 22 maja 2008 r. w sprawie katastrofy naturalnej w Chinach,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 kwietnia 2008 r. w sprawie Tybetu,
– uwzględniając art. 103 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że stosunki pomiędzy UE a Chinami powinny opierać się na wspólnych wartościach,
B. mając na uwadze, że wartości demokratyczne oraz poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności powinny stanowić fundament stosunków pomiędzy UE a Chinami,
C. mając na uwadze, że Chiny doświadczyły nadzwyczajnego wzrostu gospodarczego, w związku z czym ich wpływy na świecie znacznie się zwiększyły w ciągu ostatniego dziesięciolecia, a towarzyszyła temu pewna poprawa w systemie politycznym kraju,
D. mając na uwadze, że wciąż pojawiają się doniesienia na temat represji politycznych, powszechnego orzekania kary śmierci oraz systematycznych represji przeciwko wolności wyznania, wolności słowa i mediów,
E. mając na uwadze, że Igrzyska Olimpijskie w Pekinie powinny stanowić niezwykłą okazję do zainicjowania demokratycznych reform w Chinach oraz do dokonania znacznych postępów zwłaszcza w kwestii mniejszości etnicznych, takich jak Tybetańczycy czy Ujgurzy,
F. mając na uwadze, że muzułmańska mniejszość Ujgurów w prowincji Sinkiang cierpi z powodu poważnych naruszeń podstawowych praw człowieka w związku z oficjalną polityką zmierzającą do wykorzenienia rzekomego separatyzmu i ekstremizmu religijnego,
G. mając na uwadze, że ustanowiony w 2000 r. dialog dotyczący praw człowieka między UE a Chinami nie przyniósł dotychczas namacalnych rezultatów; mając na uwadze, że brak rezultatów wynika również z nieskoordynowanej i nieskutecznej wspólnej polityki zagranicznej UE wobec Chin,
1. odnotowuje rozwój stosunków między UE a Chinami oraz ich bliższą współpracę w wielu dziedzinach;
2. wzywa obie strony do wzmocnienia wysiłków na rzecz rozwiązania problemów związanych z energią, zmianami klimatycznymi i środowiskiem naturalnym w celu zapewnienia trwałego wzrostu gospodarczego na świecie i rozwoju społecznego;
3. z zadowoleniem przyjmuje nowe przejawy otwartości, zwiększoną przejrzystość oraz wzmocnioną współpracę w stosunkach UE-Chiny;
4. ubolewa, że mimo iż w stosunkach z Chinami dokonał się istotny postęp w dziedzinie handlu i gospodarki, nie towarzyszyły mu znaczące osiągnięcia w zakresie praw człowieka i demokracji;
5. ubolewa, że stan praw człowieka w Chinach nadal budzi zastrzeżenia w związku z powszechnymi i systematycznymi nadużyciami w zakresie praw człowieka; przypomina o zobowiązaniach w dziedzinie praw człowieka, jakich podjęły się Chiny, kiedy przyznano im prawo do organizacji Igrzysk Olimpijskich;
6. potępia częste stosowanie kary śmierci i wzywa władze chińskie do wprowadzenia moratorium na wykonywanie kary śmierci;
7. z zadowoleniem przyjmuje wznowiony dialog pomiędzy Chinami a Tajwanem i wyraża przekonanie, że Tajwan powinien dysponować prawem do uczestniczenia w działaniach pewnych organizacji międzynarodowych;
8. z zadowoleniem przyjmuje ponowne otwarcie Tybetu dla obcokrajowców, ale wyraża obawę dotyczącą poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności, a zwłaszcza sytuacji demonstrantów wciąż osadzonych w więzieniu;
9. podkreśla znaczenie wysłania niezależnych międzynarodowych obserwatorów celem oceny sytuacji w zakresie praw człowieka w Tybecie i Regionie Autonomicznym Sinkiang; w związku z tym wzywa władze chińskie, aby wydały Wysokiemu Komisarzowi ONZ ds. Praw Człowieka oraz instytucjom ONZ stałe zaproszenie;
10. wyraża ubolewanie, że siódma runda rozmów między władzami Pekinu a przedstawicielami Dalajlamy przewidziana na dzień 11 czerwca została odroczona; wzywa władze Pekinu do zaangażowania się przed rozpoczęciem Igrzysk Olimpijskich, bez stawiania warunków wstępnych, w zorientowane na osiągnięcie celów negocjacje pomiędzy JŚ Dalajlamą a przedstawicielami władz chińskich najwyższego szczebla;
11. w związku z tym ponawia swój apel do Rady dotyczący mianowania specjalnego wysłannika ds. Tybetu w celu ułatwienia dialogu między stronami oraz ścisłego prowadzenia negocjacji po ich wznowieniu;
12. wzywa Radę do przyjęcia wspólnego stanowiska wobec uczestnictwa głów państw i szefów rządów oraz Javiera Solany, Wysokiego Przedstawiciela UE, w ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich;
13. zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, parlamentom państw członkowskich, prezydentowi i premierowi Chińskiej Republiki Ludowej oraz Międzynarodowemu Komitetowi Olimpijskiemu.