Projekt rezolucji - B6-0371/2008Projekt rezolucji
B6-0371/2008

PROJEKT REZOLUCJI

7.7.2008

zamykającej debatę nad oświadczeniami Rady i Komisji
zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu
złożyły Gabriele Zimmer i Feleknas Uca
w imieniu grupy politycznej GUE/NGL
w sprawie sytuacji w Zimbabwe

Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B6-0371/2008
Teksty złożone :
B6-0371/2008
Teksty przyjęte :

B6‑0371/2008

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Zimbabwe

Parlament Europejski,

–  uwzględniając rezolucję w sprawie nadchodzącej drugiej tury wyborów w Zimbabwe przyjętą przez Afrykańską Komisję ds. Praw Człowieka i Narodów (Komisję Afrykańską) zgromadzoną na 43. posiedzeniu zwyczajnym w Ezulwini w Królestwie Suazi w dniach 7 – 22 maja 2008 r.,

–  uwzględniając sprawozdanie misji obserwacji wyborów Parlamentu Panafrykańskiego w sprawie zharmonizowanych wyborów w Republice Zimbabwe w dniu 29 marca 2008 r.,

–  uwzględniając niedawną wypowiedź Nelsona Mandeli, w której potępia on tragiczny brak przywództwa w Zimbabwe,

–  uwzględniając wstępne oświadczenie misji obserwacji wyborów Wspólnoty Rozwoju Afryki Południowej (SADC) w sprawie drugiej tury wyborów prezydenckich w Zimbabwe oraz wyborów uzupełniających do Izby Zgromadzenia Narodowego z dnia 29 czerwca,

–  uwzględniając oświadczenie tymczasowe misji obserwacji wyborów Parlamentu Panafrykańskiego w sprawie drugiej tury wyborów prezydenckich i uzupełniających wyborów parlamentarnych w Zimbabwe w dniu 30 czerwca,

–  uwzględniając wstępne oświadczenie misji obserwacyjnej Unii Afrykańskiej w Zimbabwe w dniu 29 czerwca 2008 r.,

–  uwzględniając komunikat końcowy z 11. szczytu Unii Afrykańskiej, który odbył się w Szarm el-Szejk w dniach 30 czerwca – 1 lipca 2008 r.,

–  uwzględniając art. 103 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że wybory do Izby Zgromadzenia Zimbabwe, senatu Zimbabwe, wybory prezydenckie oraz wybory do władz lokalnych odbyły się w dniu 29 marca 2008 r.,

B.  mając na uwadze, że podanie wyników wyborów prezydenckich zostało opóźnione o kilka tygodni, co jeszcze bardziej naruszyło wiarygodność i przejrzystość procesu wyborczego,

C.  mając na uwadze, że w dniu 27 czerwca 2008 r. odbyła się druga tura wyborów prezydenckich mimo wycofania się kandydata na prezydenta Morgana Tsvangirai ze względu na rosnącą przemoc i nakładanie ograniczeń na partię opozycyjną i jej zwolenników,

D.  mając na uwadze, że w czasie drugiej tury wyborów prezydenckich działacze i zwolennicy opozycji doświadczyli popieranych przez państwo tortur, przemocy, zastraszeń i arbitralnych aresztowań, a według Ruchu na Rzecz Zmian Demokratycznych (MDC) przynajmniej 86 jego zwolenników zostało zabitych, a 200 000 osób wysiedlonych z domów; mając na uwadze, że według obserwatorów Wspólnoty Rozwoju Afryki Południowej (SADC), Parlamentu Panafrykańskiego i Unii Afrykańskiej (UA) druga tura wyborów była naznaczona przemocą i nie odzwierciedliła woli narodu, nie spełniła zatem wymogów UA i SADC,

E.  mając na uwadze, że według tymczasowego oświadczenia misji obserwacyjnej Parlamentu Panafrykańskiego atmosfera panująca w kraju nie sprzyjała przeprowadzeniu wolnych, sprawiedliwych i wiarygodnych wyborów i należy jak najszybciej stworzyć odpowiednie warunki do przeprowadzenia wolnych, sprawiedliwych i wiarygodnych wyborów, a przywódcy SADC powinni współpracować z Unią Afrykańską, aby włączyć szerszy krąg przywódców politycznych w Zimbabwe w wynegocjowane porozumienie przejściowe,

F.  mając na uwadze, że we wstępnym oświadczeniu misji obserwacji wyborów SADC stwierdzono, że proces prowadzący do drugiej tury wyborów prezydenckich w dniu 27 czerwca 2008 r. nie spełnił zasad i wytycznych SADC dotyczących demokratycznych wyborów oraz że wybory nie odzwierciedliły woli narodu Zimbabwe;

G.  mając na uwadze, że obserwatorzy wyborów ze strony Unii Afrykańskiej stwierdzili, iż druga tura wyborów prezydenckich odbiegała od standardów określonych przez Unię Afrykańską,

H.  mając na uwadze, że szczyt Unii Afrykańskiej, który odbył się w dniach 30 czerwca – 1 lipca wezwał Afrykański Narodowy Związek Zimbabwe - Front Patriotyczny (ZANU-PF) i MDC do włączenia się do negocjacji w celu utworzenia rządu jedności narodowej,

1.  surowo potępia popieraną przez państwo kampanię przemocy wymierzoną w opozycję polityczną przed drugą turą wyborów prezydenckich, która skończyła się zabójstwami działaczy i zwolenników opozycji, a także obrońców praw człowieka;

2.  uważa, że ta kampania przemocy, gróźb i zastraszania wymierzona przeciwko opozycji uniemożliwiła przeprowadzenie wolnych i sprawiedliwych wyborów prezydenckich, a w związku z tym wspólnota międzynarodowa nie powinna uznać wyniku wyborów z dnia 27 czerwca;

3.  z zadowoleniem przyjmuje i popiera rezolucję szczytu Unii Afrykańskiej oraz wzywa tę organizację i jej państwa członkowskie do kontynuowania wysiłków mediacyjnych w celu znalezienia politycznego rozwiązania kryzysu w Zimbabwe;

4.  wzywa państwa członkowskie, Radę i Komisję do aktywnego wspierania tych wysiłków oraz do koordynowania działań dyplomatycznych i politycznych w ścisłej współpracy z Unią Afrykańską, SADC, a także innymi znaczącymi podmiotami, takimi jak rządy RPA i Chin;

5.  popiera wezwanie do utworzenia rządu jedności narodowej;

6.  zdecydowanie wzywa Roberta Mugabe i lidera Ruchu na rzecz Demokratycznej Zmiany (MDC) Morgana Tsvangirai do wywiązania się ze swoich zobowiązań do nawiązania dialogu w celu promowania pokoju, stabilności, demokracji i pojednania narodu Zimbabwe;

7.  zdecydowanie opowiada się za nieograniczaniem dialogu wewnętrznego do dwóch partii politycznych i za włączeniem do niego przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego;

8.  pilnie wzywa rząd Robera Mugabe do natychmiastowego zaprzestania stosowania przemocy, do rozbrojenia i demobilizacji bojówek oraz zwolnienia wszystkich osób przetrzymywanych wyłącznie z powodów politycznych; podkreśla konieczność położenia kresu bezkarności osób łamiących prawa człowieka, rehabilitacji ofiar kryzysu i wspiera wniosek ustanowienia komisji "prawdy i pojednania";

9.  wzywa do wprowadzenia embargo na handel bronią do Zimbabwe oraz wzywa Radę do zaostrzenia i rozszerzenia określonych sankcji przeciwko członkom reżimu Mugabe i innym osobom odpowiedzialnym za poważne naruszenia praw człowieka, jeżeli wysiłki mediacyjne nie zostaną zaakceptowane i nie ustanie popierana przez państwo przemoc;

10.  zwraca się do wszystkich państw i zainteresowanych stron o powstrzymanie się od wszelkich działań mogących mieć negatywny wpływ na przebieg dialogu;

11.  zauważa niszczycielski wpływ kryzyu politycznego na naród Zimbabwe; podkreśla potrzebę dalszego udzielania pomocy humanitarnej przez wspólnotę międzynarodową i wzywa rząd Mugabe do zniesienia wszelkich ograniczeń wobec agencji udzielających pomocy humanitarnej i do zagwarantowania, że pomoc humanitarna może być udzielana zgodnie z zasadami humanitaryzmu, neutralności, bezstronności i niezależności;

12.  wyraża głębokie zaniepokojenie sytuacją uchodźców z Zimabbwe w regionie; odnotowuje przewidywany wzrost o 10% - 40% liczby obywateli Zimbabwe przekraczających granicę w nadchodzących kilku tygodniach; wzywa państwa sąsiadujące do przyznania uchodźcom z Zimbabwe statusu uchodźców tymczasowych, do czasu możliwego bezpiecznego powrotu do kraju; wzywa Komisję Europejską do udzielenia państwom sąsiadującym wsparcia finansowego i materialnego dla uchodźców;

13.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządom państw grupy G8, rządom oraz parlamentom Zimbabwe i RPA, Sekretarzowi Generalnemu Brytyjskiej Wspólnoty Narodów, Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, przewodniczącym Komisji i Rady Wykonawczej Unii Afrykańskiej, Parlamentowi Panafrykańskiemu, Sekretarzowi Generalnemu oraz rządom państw Wspólnoty Rozwoju Afryki Południowej i jej Forum Parlamentarnego.