PROJEKT REZOLUCJI
17.9.2008
zgodnie z art. 108 ust. 5 Regulaminu
złożyli Giles Chichester i Urszula Gacek
w imieniu grupy politycznej PPE-DE
w sprawie opanowania cen energii
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B6-0428/2008
B6‑0428
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie opanowania cen energii
Parlament Europejski,
– uwzględniając rezolucję z dnia 29 września 2005 r. w sprawie zależności paliwowej (P6-TA (2005)361) oraz z dnia 19 czerwca 2008 r. w sprawie kryzysu w sektorze rybołówstwa w następstwie rosnących cen paliw (P6-TA (2008)308),
– uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany „Jak przeciwdziałać negatywnym skutkom wyższych cen ropy naftowej?” (COM(2008) 384 wersja ostateczna),
– uwzględniając konkluzje Prezydencji z posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 19-20 czerwca 2008 r.,
– uwzględniając porozumienie osiągnięte w trakcie nieformalnego posiedzenia Rady ECOFIN, które odbyło się w dniach 12-13 września 2008 r.,
– uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że latem ceny ropy naftowej osiągnęły najwyższy w historii poziom (w wartościach rzeczywistych), ceny innych produktów energetycznych również rosną, a płacone przez konsumentów ceny paliw nie unikają tendencji wyznaczonej przez ceny ropy naftowej; mając na uwadze, że presję na ceny ropy zwiększa słabość dolara,
B. mając na uwadze, że prognozy wskazują, iż ceny ropy naftowej utrzymają się w perspektywie średnio- i długoterminowej na wysokim poziomie, co będzie miało negatywny wpływ na inflację i wzrost gospodarki UE,
C. mając na uwadze, że wyższy poziom cen osłabia siłę nabywczą obywateli UE, przy czym ten negatywny wpływ jest najbardziej odczuwalny przez najuboższe gospodarstwa domowe i energochłonne sektory przemysłu,
D. mając na uwadze, że na wzrost cen energii ma wpływ szereg złożonych grup czynników: zmiany w strukturze dostaw ropy i zapotrzebowania na nią, spadek liczby i wielkości nowych pól naftowych, ograniczony rozwój produkcji ropy, czynniki geopoliticzne, spadek inwestycji w postęp technologiczny, wyższe koszty inwestycji, brak wykwalifikowanej siły roboczej w głównych krajach produkujących ropę,
E. mając na uwadze, że większa przejrzystość, wiarygodność i częstsza publikacja danych dotyczących komercyjnych zapasów ropy naftowej są istotne dla skutecznego funkcjonowania rynków ropy,
F. mając na uwadze, że obecny finansowy zamęt nakłonił inwestorów do poszukiwania alternatywnych inwestycji i przyczynił się do zwiększenia krótkoterminowych wahań cen;
G. mając na uwadze, że gospodarka UE jest nadal w dużej mierze uzależniona od importu ropy naftowej, a potencjalne nowe pola naftowe to w większości „nietypowe złoża”, co zwiększa koszty inwestycji w ich rozwój,
1. wyraża zaniepokojenie z powodu wzrostu cen energii, zwłaszcza ze względu na negatywny wpływ jaki wywiera on na europejską gospodarkę i konkurencyjność, co utrudnia osiągnięcie celów strategii lizbońskiej;
2. podkreśla konieczność podjęcia środków, dzięki którym gospodarka UE będzie mogła utrzymać swoją konkurencyjność i dostosować się do nowych warunków wynikających z cen ropy;
3. wzywa do silnego zaangażowania politycznego na rzecz przejścia w kierunku niskoemisyjnej gospodarki UE, promowania odnawialnych źródeł energii, efektywności energetycznej oraz innych niskoemisyjnych źródeł energii, a także do dążenia do zróżnicowania dostaw energii oraz zmniejszenia zależności od przywożonych paliw kopalnych, ponieważ przejście to jest najbardziej logiczną reakcją na wyższe ceny ropy naftowej; uznaje potrzebę poparcia tych strategicznych środków poprzez silne zobowiązania finansowe w dziedzinie badań i rozwoju;
4. popiera decyzję Rady Europejskiej o podjęciu krótkoterminowych ukierunkowanych środków mających na celu złagodzenie negatywnych skutków odczuwanych przez najuboższe gospodarstwa domowe; uważa jednakże, że należy unikać środków, które wywołują wzrost inflacji i zmniejszenie zachęt do oszczędności energii, ponieważ mogą one zaszkodzić trwałości finansów publicznych, a także mogą zostać zdeprecjonowane poprzez wyższe ceny ropy naftowej;
5. zauważa z niepokojem, że konsumenci w dalszym ciągu płacą wysokie ceny, które nie zawsze w pełni oddają spadkowe wahania cen;
6. wzywa Komisję do wzmożenia wysiłków na rzecz poprawy warunków konkurencji w sektorze ropy naftowej oraz do dopilnowania zgodności z istniejącymi zasadami konkurencji; wyraża przekonanie, że należy poświęcić szczególną uwagę badaniu i zwalczaniu oligopoli i karteli w sektorze rafinerii i dystrybucji do punktów konsumpcji;
7. uważa, że EBI powinien odgrywać znaczniejszą rolę w zapewnianiu środków finansowych na rzecz efektywności energetycznej, odnawialnych źródeł energii oraz projektów w zakresie badań i rozwoju, ze szczególnym uwzględnieniem MŚP;
8. zwraca się do Komisji o przedstawienie wniosku dotyczącego rewizji dyrektywy w sprawie podatku energetycznego, po uprzednim zbadaniu przez nią wpływu, jakie środki podatkowe mogłyby wywrzeć na inflację, na nowe inwestycje w działalność związaną z produkcją lub wydobyciem ropy naftowej oraz na przejście w kierunku nieskoemisyjnej gospodarki UE;
9. podkreśla wagę większej przejrzystości i wiarygodności danych dotyczących rynku i zapasów ropy naftowej; uważa, iż jest ona istotna dla zrozumienia ewolucji cen produktów ropochodnych; wzywa do dokonania we właściwym czasie przeglądu wspólnotowych przepisów w sprawie interwencyjnych zapasów ropy;
10. wzywa UE do poprawy rzeczywistego dialogu z państwami OPEC i państwami spoza OPEC, ukierunkowanego na osiągnięcie większej stabilności cen ropy, większej przewidywalności dostaw końcowych produktów naftowych oraz płatność w EUR, a nie w USD przy sprzedaży ropy;
11. ponownie podkreśla znaczenie wspólnej polityki energetycznej UE, bezpieczeństwa dostaw energii oraz europejskiej polityki sąsiedztwa; w tym kontekście wyraża przekonanie, że UE powinna przejąć wiodąca rolę w dialogu w sprawie energii z głównymi dostawcami ropy; z zadowoleniem przyjmuje zamysł wysokiego szczebla posiedzenia gromadzącego państwa będące konsumentami i producentami ropy;
12. zachęca przedsiębiorstwa w UE do przyjęcia bardziej aktywnej postawy, zwłaszcza poprzez dokonywanie dalszych inwestycji oraz objęcie wiodącej pozycji w know-how w zakresie nowej technologii oraz umiejętności technicznych, tak aby pozostały w dalszym ciągu kluczowymi partnerami dla państw będących głównymi producentami ropy;
13. zauważa, że należy podnosić odpowiedzialność społeczną głównych przedsiębiorstw naftowych w celu utorowania drogi dla większej liczby inwestycji prywatnych, finansowanych z bieżących nieoczekiwanych zysków w przemyśle naftowym, na rzecz programów oszczędzania energii, alternatywnych technologii energetycznych i związanej z nimi działalności badawczo-rozwojowej;
14. zwraca się do państw członkowskich o koordynowanie działań politycznych na rzecz rozwiązywania problemu wzrostu cen ropy naftowej; wzywa Komisję do przedłożenia analizy opartej na środkach politycznych państw członkowskich reprezentujących najlepsze wzorce odpowiedzi na wyzwania wynikające z wysokich cen ropy naftowej;
15. wzywa Radę do zdecydowanego dążenia do osiągnięcia porozumienia w sprawie następnych kluczowych kroków w kierunku realizacji prawdziwie zliberalizowanego wewnętrznego rynku energetycznego;
16. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, a także rządom i parlamentom państw członkowskich.