PROJEKT REZOLUCJI

1.10.2008

zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu
złożyli Erika Mann, Harlem Désir
w imieniu grupy politycznej PSE
w sprawie zawieszenia dauhańskiej agendy rozwoju WTO

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B6-0521/2008

B6‑0529/2008

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie zawieszenia dauhańskiej agendy rozwoju WTO

Parlament Europejski,

–  uwzględniając deklarację ministerialną z Ad-Dauhy złożoną przez Światową Organizację Handlu (WTO) dnia 14 listopada 2001 r.,

–  uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie dauhańskiej agendy rozwoju,

–  uwzględniając art. 103 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że ministerialne rozmowy prowadzone w ramach WTO w celu zamknięcia negocjacji z Ad-Dauhy utknęły w martwym punkcie pod koniec lipca 2008 r.,

B.  mając na uwadze, że runda z Ad-Dauhy podjęta w celu zlikwidowania istniejącej nierównowagi w wielostronnym systemie handlowym, w świetle wspólnego przekonania, że tylko wielostronny system oparty na wolnym i uczciwym handlu oraz sprawiedliwych i godziwych zasadach może pobudzić prawdziwy rozwój,

C.  mając na uwadze, że zerwanie lipcowych rozmów ministerialnych na temat mechanizmu ochronnego związanego z bezpieczeństwem żywnościowym – kwestii nadzwyczaj ważnej dla wielu krajów rozwijających się, lecz mało istotnej w obrocie handlowym towarami rolnymi – podkreśla fakt, że należy ponownie określić koncepcję rozwoju opartą na dauhańskiej agendzie rozwoju,

D.  mając na uwadze, że kraje rozwijające się i kraje najmniej rozwinięte najbardziej odczułyby skutki zawieszenia rundy, ponieważ poza ramami wielostronnymi nie można osiągnąć długo oczekiwanego przywrócenia równowagi zasad handlu,

E.  mając na uwadze, że maleją szanse zakończenia dauhańskiej agendy rozwoju do jesieni 2009 r., ponieważ mało prawdopodobne jest, że poważne negocjacje dotyczące kwestii o kluczowym znaczeniu odbędą się zanim nowa administracja Stanów Zjednoczonych zajmie stanowisko w dziedzinie polityki handlowej,

F.  mając na uwadze, że u podstaw negocjacji muszą leżeć żywotne interesy krajów rozwijających się oraz zaangażowanie wszystkich członków WTO na rzecz dauhańskiej agendy rozwoju,

G.  mając na uwadze, że brak porozumienia może poważnie podważyć wiarygodność wielostronnego systemu handlu, jak również samej WTO,

H.  mając na uwadze, że zakończenie dauhańskiej agendy rozwoju nabiera coraz większej wagi wraz z pogarszającymi się perspektywami finansowymi i gospodarczymi,

I.  mając na uwadze, że dostęp do rynku rolnego oraz kwestie związane z wsparciem krajowym, w tym kontyngenty taryfowe dla produktów wrażliwych, stanowią szczególnie trudne, a zarazem zasadnicze elementy,

J.  mając na uwadze, że ważne jest utrzymanie możliwości stosowania specjalnego mechanizmu ochronnego, ceł mieszanych oraz systemu cen wejścia,

1.  jest poważnie zaniepokojony, że lipcowe posiedzenia WTO na szczeblu ministerialnym utknęły w martwym punkcie;

2.  wyraża stanowcze przekonanie, że skuteczna struktura wielostronna stanowi podstawę tworzenia zrównoważonego systemu międzynarodowego, służącego rozwojowi ludzkości i tworzonego z poszanowaniem szerszego systemu ładu światowego; w związku z tym potwierdza swoje pełne zaangażowanie na rzecz wielostronnego systemu handlowego i roli WTO;

3.  wyraża zaniepokojenie coraz bardziej widocznym odchodzeniem od procesu wielostronnego i skłanianiem się ku umowom dwustronnym i regionalnym, które są mniej przejrzyste i często niekorzystne dla biedniejszych krajów;

4.  jest w pełni świadomy trudności, z jakimi boryka się „pojedyncze przedsięwzięcie”, jednak docenia postępy w kierunku realizacji celu osiągnięte na lipcowych posiedzeniach ministerialnych; wzywa członków WTO, aby mimo wszystko rozważyli możliwość zawarcia wcześniejszej umowy oddzielnie dla poszczególnych tematów, takich jak bawełna i banany, stanowiących szczególnie palącą kwestię dla wielu ubogich państw oraz w których zrobiono już znaczne postępy;

5.  jest przekonany, że przedłużanie obecnego klimatu niepewności co do przyszłości systemu wielostronnego oraz samej WTO pogłębi trwający kryzys gospodarczy i finansowy;

6.  uważa, że w celu zapewnienia pełnego poszanowania zobowiązania na rzecz zakończenia rundy rozwojowej, państwa rozwinięte nie mogą dążyć do realizacji celów negocjacyjnych szkodliwych dla rozwoju państw rozwijających się lub dla osiągnięcia celów milenijnych;

7.  uważa, że w negocjacjach dauhańskiej agendy rozwoju znaczenie priorytetowe należy nadać potrzebom państw rozwijających się, a w szczególności państw najmniej rozwiniętych, jako że rozwój ma tutaj nadrzędne znaczenie;

8.  wzywa członków WTO do bezzwłocznego znalezienia rozwiązania politycznego dla specjalnego mechanizmu ochronnego stanowiącego jedno z niezbędnych narzędzi skutecznego zapewnienia środków do życia ubogim rolnikom w państwach rozwijających się, aby umożliwić dyskusję nad innymi kwestiami związanymi z rolnictwem, takimi jak upowszechnianie kontyngentów taryfowych, upraszczanie taryf celnych oraz subsydia do produkcji bawełny, jak również kwestiami związanymi z dostępem do rynku produktów nierolnych i do rynku usług oraz rozwiązanie tych kwestii;

9.  wzywa do zdecydowanego zaangażowania wszystkich ważnych pomiotów, a w szczególności UE, Stanów Zjednoczonych oraz G20, aby zapewnić pełne poszanowanie charakteru rundy rozwojowej oraz do podjęcia wszelkich działań na rzecz utrzymania dotychczasowych osiągnięć oraz jak najszybszego zawarcia porozumienia co do warunków;

10.  przypomina o konieczności ukierunkowanej pomocy technicznej oraz budowania potencjału w celu ułatwienia krajom rozwijającym się skutecznego zaangażowania w dauhańską agendę rozwoju;

11.  uważa, że trudności związane z dauhańską agendą rozwoju uwypuklają potrzebę pilnego zajęcia się, po zakończeniu rundy, kwestią reformy WTO, tak aby stała się instytucją bardziej skuteczną i przejrzystą, a także w celu wzmocnienia jej odpowiedzialności i lepszego zintegrowania z szerszą strukturą światowego ładu; jest zdania, że parlamentarzyści muszą jeszcze bardziej energicznie i skutecznie zająć się dziedziną handlu międzynarodowego;

12.  uważa, że bez względu na postępy dauhańskiej agendy rozwoju WTO powinno bezzwłocznie zmierzyć się z nowymi wyzwaniami globalnymi, dla których handel ma znaczenie, takimi jak bezpieczeństwo żywności, energia, pomoc na rzecz handlu oraz zmiany klimatyczne;

13.  wyraża zaniepokojenie brakiem nadzoru demokratycznego unijnych negocjacji handlowych, jeżeli kluczowa część negocjacji dauhańskiej agendy rozwoju odbędzie się podczas wyborów do Parlamentu Europejskiego w 2009 r.; pragnie wyraźnie podkreślić, że dla Komisji niedopuszczalne byłoby prowadzenie dalszych negocjacji bez wprowadzenia surowych środków zapewniających nieprzerwany nadzór;

14.  pragnie zatem zwrócić uwagę na potrzebę przeprowadzenia ponownych negocjacji traktatu międzyinstytucjonalnego ze względu na niezgodność z obecnym traktatem w celu uwzględnienia rozpowszechnionego przekonania, które znalazło odzwierciedlenie w postanowieniach dotyczących handlu w projekcie traktatu lizbońskiego, że polityka handlowa UE musi zostać objęta bardziej rygorystycznym nadzorem demokratycznym; wzywa Komisję i Radę do rewizji porozumienia międzyinstytucjonalnego i rozjaśnienia jego przepisów w celu wprowadzenia pełnego udziału Parlamentu w międzynarodowych negocjacjach prowadzonych przez UE w dziedzinie handlu, tak aby zapewnić przede wszystkim, zgodnie z art. 83 regulaminu Parlamentu, że:

• i.przed rozpoczęciem negocjacji w celu zawarcia, odnowienia lub zmiany międzynarodowej umowy handlowej, Komisja informuje przedmiotowo właściwą komisję PE o zaleceniach w zakresie mandatu negocjacyjnego, w razie potrzeby na zasadzie poufności;
• ii.Rada wyraża zgodę, że na formalne żądanie Parlamentu nie zezwoli na rozpoczęcie negocjacji do czasu określenia stanowiska Parlamentu wobec proponowanego mandatu negocjacyjnego na podstawie sprawozdania komisji przedmiotowo właściwej;
• iii.przed podjęciem negocjacji Komisja informuje komisję przedmiotowo właściwą o przyjętej podstawie prawnej;
• iv.podczas trwania negocjacji Komisja i Rada będą regularnie i szczegółowo informowały komisję przedmiotowo właściwą o postępach negocjacyjnych, w razie potrzeby na zasadzie poufności;
• v.jeżeli na jakimkolwiek etapie negocjacji Parlament przyjmie zalecenia dotyczące sposobu ich prowadzenia Komisja weźmie je pod uwagę przy zawieraniu umowy;
• vi.po zakończeniu negocjacji, ale przed podpisaniem umowy w jakiejkolwiek formie, projekt umowy zostanie przedłożony Parlamentowi w celu zaopiniowania lub udzielenia zgody na zawarcie;

15.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji, Radzie, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz dyrektorowi generalnemu WTO.