PROJEKT REZOLUCJI
20.10.2008
zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu
złożyli Mieczysław Edmund Janowski, Ewa Tomaszewska, Adam Bielan, Brian Crowley oraz Ryszard Czarnecki
w imieniu grupy politycznej UEN
w sprawie szczytu Rady Europejskiej w dniach 15 i 16 października 2008 r.
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B6-0543/2008
B6‑0550/2008
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie szczytu Rady Europejskiej w dniach 15 i 16 października 2008 r.
Parlament Europejski,
– uwzględniając konkluzje prezydencji z posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 15 i 16 października 2008 r.,
– uwzględniając sprawozdanie Rady Europejskiej i oświadczenie Komisji w sprawie posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 15 i 16 października 2008 r.,
– uwzględniając art. 103 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że obecna sytuacja ekonomiczna i finansowa na świecie bardzo utrudnia MŚP otrzymanie kredytu oraz powoduje coraz większą utratę miejsc pracy i pogłębiające się ubóstwo obywateli;
B. mając na uwadze, że w kryzys ten zaangażowanych jest wiele różnych podmiotów oraz że potrzebna jest koordynacja i szybkie rozwiązania,
C. mając na uwadze, że brak zaufania obywateli do systemu bankowego i finansowego może łatwo obrócić się w gorycz i niezadowolenie w stosunku do europejskiego systemu politycznego i jego instytucji, które nie były w stanie przewidzieć skali kryzysu,
D. mając na uwadze, że walka ze zmianami klimatu stanowi najważniejszą kwestię i cel Unii Europejskiej i należy ją prowadzić wykorzystując kompleksowe i elastyczne podejście na szczeblu międzynarodowym,
W sprawie kryzysu ekonomicznego
1. z zadowoleniem wita szybkie reakcje prezydencji UE na kryzys i przyjęcie przez ministrów finansów wytycznych UE jako pierwszy ważny i skoordynowany krok na rzecz uspokojenia rynków finansowych; z zadowoleniem przyjmuje konkluzje Rady Europejskiej w zakresie ratyfikacji środków zaproponowanych przez Eurogrupę i podkreśla konieczność koordynacji działań państw członkowskich na szczeblu europejskim, aby nie zakłócać konkurencji;
2. uważa, że na szczycie G7 nie udało się zaproponować odpowiednio kreatywnych rozwiązań, podano jedynie szereg działań bez żadnych długookresowych propozycji; stoi na stanowisku, że w tej sytuacji najważniejsza powinna być koordynacja na szczeblu UE;
3. z zadowoleniem przyjmuje skoordynowane działania podjęte przez EBC i inne banki centralne spoza strefy euro w zakresie zagwarantowania płynności;
4. podkreśla potrzebę określenia kompleksowych i skoordynowanych zakresów obowiązków na szczeblu światowym, europejskim i krajowym w celu przywrócenia poprzedniego stanu rynków finansowych poprzez przywrócenie płynności w perspektywie krótkoterminowej i opracowania odpowiedniego mechanizmu zapobiegającego kryzysom w perspektywie długoterminowej;
5. z zadowoleniem przyjmuje niedawną decyzję EBC o obniżeniu stóp procentowych w strefie euro;
6. z zadowoleniem przyjmuje powołanie przez Komisję grupy wysokiego szczebla w celu znalezienia właściwej struktury, aby zagwarantować, że rynki finansowe są dostosowane do rzeczywistości jednolitego rynku i że organy nadzoru mogą współpracować na rzecz sprostania wyzwaniu transgranicznych banków;
7. uważa za niezwykle ważne, by część planu ratunkowego wypracowanego przez państwa członkowskie była ukierunkowana na rodziny i na MŚP, a nie tylko na bankierów, oraz na ochronę wkładów WSZYSTKICH poszczególnych właścicieli rachunków oszczędnościowych;
8. wzywa Komisję do skorzystania z uprawnień do występowania z inicjatywą w zakresie proponowania środków na rzecz wzmocnienia ram UE w zakresie regulacji i nadzoru oraz zarządzania kryzysowego na szczeblu UE;
W sprawie traktatu lizbońskiego
9. z zadowoleniem przyjmuje odpowiedź rządu Irlandii udzieloną podczas tego szczytu na wniosek w sprawie powrotu w grudniu do określenia elementów rozwiązania oraz wytyczenia wspólnej drogi w zakresie traktatu lizbońskiego; przyjmuje do aprobującej wiadomości przedstawioną przez rząd Irlandii analizę wyników referendum; uważa, że utworzenie w parlamencie irlandzkim specjalnej podkomisji Oireachtas, która w listopadzie przedstawi sprawozdanie w sprawie konkretnych kwestii wymagających podniesienia jest ważnym krokiem naprzód w procesie poszukiwania rozwiązania;
W sprawie energetyki i zmian klimatycznych
10. z zadowoleniem przyjmuje podjęcie decyzji dotyczącej ukończenia przed końcem obecnej kadencji prac nad krajowym pakietem energetycznym;
11. przyjmuje do wiadomości fakt, że osiągnięto porozumienie w sprawie faktycznego rozdzielenia sieci (efektywne rozdzielanie zakresów działalności), jednak podkreśla, że jedynie porozumienie w sprawie uczciwych warunków konkurencji (równe reguły gry) oraz w sprawie tzw. klauzuli dotyczącej krajów trzecich może dać gwarancję sprawnego funkcjonowania europejskiego rynku energii;
12. podkreśla także, że porozumienie w sprawie pakietu energetycznego jest potrzebne w celu zapewnienia Unii Europejskiej efektywności energetycznej oraz pewnych dostaw energii w perspektywie krótkoterminowej, także wobec troski UE o dialog UE–Rosja;
13. zobowiązuje się do ścisłej współpracy z Radą i Komisją w celu znalezienia skutecznego i możliwego do zrealizowania porozumienia w sprawie zmian klimatycznych i pakietu energetycznego; zachęca jednak Radę i Komisję do poważnego rozważenia ryzyka związanego z przenoszeniem wysokoemisyjnej produkcji do krajów trzecich (tzw. carbon leakage), aby chronić europejskie sektory przemysłowe oraz pracowników i konsumentów, zwłaszcza w okresie kryzysu na rynkach finansowych, i przypomina, że dla przemysłu UE jest niezwykle ważne, aby w przypadku sektorów najbardziej narażonych na przenoszenie działalności i utratę konkurencyjności wprowadzić niezbędne środki na rzecz elastyczności;
14. uważa to za warunek nadania UE koniecznej wiarygodności w celu przyjęcia wiodącej roli na szczeblu międzynarodowym w obliczu negocjacji podczas kopenhaskiej konferencji klimatycznej (COP15) dotyczących porozumienia na okres po 2012 r.;
15. uważa, że w celu ociągnięcia globalnych i efektywnych wyników w walce ze zmianami klimatu należy poważnie zaangażować wszystkie podmioty międzynarodowe, a zwłaszcza kraje uprzemysłowione;
16. wzywa Komisję do wzięcia pod uwagę specyficznej sytuacji poszczególnych państw członkowskich, zwłaszcza krajów o gospodarce i sektorach opartych na węglu, i podkreśla, że Komisja powinna uwzględnić różnice w poziomach rozwoju gospodarczego poszczególnych państw członkowskich;
W sprawie bezpieczeństwa energetycznego
17. wzywa Radę i Komisję do kontynuacji działań na rzecz dalszego opracowywania wspólnej polityki energetycznej, która między innymi uwzględnia konieczność zróżnicowania źródeł energii, w sytuacji gdy niektóre kraje będące dostawcami energii wykorzystują energię jako broń polityczną wymierzoną w państwa członkowskie UE;
18. wzywa Radę i Komisję do skreślenia z listy strategicznych projektów UE kwestii budowy rurociągu Nord Stream z uwagi na ryzyko rosnącego uzależnienia od rosyjskiego gazu po wdrożeniu projektu oraz wobec jego kosztu i zagrożeń dla środowiska naturalnego oraz wniosków z przyjętego przez Parlament sprawozdania Marcina Libickiego;
19. wzywa Komisję do przyspieszenia działań na rzecz budowy rurociągu Nabucco jako najpoważniejszej alternatywy dla projektów podejmowanych we współpracy z Rosją, z których wszystkie mogą skutkować zwiększeniem ekonomicznej i politycznej zależności państw członkowskich UE od Rosji;
W sprawie imigracji i azylu
20. z zadowoleniem wita przyjęcie Europejskiego paktu w sprawie imigracji i azylu, zaproponowanego przez prezydencję, a koncentrującego się na lepszym zarządzaniu migracją; oczekuje, że UE wdroży ten pakt z zamiarem osiągnięcia kompleksowej europejskiej polityki w sprawie imigracji i azylu;
W sprawie Rosji, Gruzji i polityki wschodniej
21. podkreśla, że Unia Europejska musi być najważniejszą stroną w rozwiązywaniu rosyjsko-gruzińskiego konfliktu, reprezentującą surowe i zdecydowane stanowisko;
22. podkreśla, ze gruziński kryzys wywiera poważny wpływ na cały region, na samą Unię Europejską oraz na bezpieczeństwo energetyczne w Europie;
23. wzywa Komisję do wzięcia pod uwagę odroczenia szczytu UE-Rosja, dopóki Rosja nie spełni swych zobowiązań wynikających z porozumienia o zawieszeniu broni, a siły rosyjskie nie wycofają się na pozycje zajmowane przed dniem 7 sierpnia 2008 r.;
24. ponawia wezwania o odroczenie posiedzeń w sprawie negocjacji dotyczących umowy partnerskiej z Rosją aż do całkowitego wycofania wojsk rosyjskich z terytorium Gruzji;
25. wzywa Radę Europejską i Komisję do dokonania przeglądu polityki wobec Rosji, zwłaszcza że Federacja Rosyjska ogłosiła zamiar utrzymania 7 600 żołnierzy w Abchazji i Osetii Południowej;
26. podkreśla, że misja obserwacyjna Unii Europejskiej nie jest obecnie w stanie zapewnić bezpieczeństwa w Gruzji, a strefy przyległe do Abchazji i Osetii Południowej pozostają poza jej kontrolą; podkreśla, że utrzymuje się tam regularne nękanie obywateli Gruzji, w tym palenie domostw w prawie dziesięciu etnicznych wioskach gruzińskich w Osetii Południowej i w jej okolicy, przypadki grabieży przez uzbrojonych ludzi oraz fizyczne groźby zmuszające ludność pochodzenia gruzińskiego do opuszczania rodzinnych wiosek;
27. podkreśla, że jedyna potencjalnie skuteczna polityka to polityka oparta na wymianie i w tym kontekście uważa, że zniesienie zakazu podróży po terytorium UE dla głównych białoruskich przywódców, łącznie z prezydentem Alaksandrem Łukaszenką, był decyzją zbyt przedwczesną, oparta na niepewnych założeniach;
28. wzywa Radę i Komisję do nawiązania prawdziwego dialogu z władzami Białorusi, opartego na zasadzie warunkowości i stopniowania, wyposażonego we wzorcowe wskaźniki, harmonogramy, klauzule weryfikacji i odpowiednie środki finansowe;
29. wzywa władze Białorusi do poszanowania podstawowych praw człowieka i podstawowych wolności poprzez:
- •zagwarantowanie niezależnych i wolnych mediów;
- •usunięcie wszelkich przeszkód uniemożliwiających organizacjom pozarządowym prawidłową rejestrację;
- •lepsze traktowanie mniejszości narodowych, łącznie z uznaniem pełnoprawnie wybranego organu Związku Polaków pod przewodnictwem Angeliki Borys;
30. podkreśla znaczenie poprawy stosunków UE z sąsiadami na Bałkanach i na wschodzie i wzywa Radę i Komisję do poczynienia niezbędnych kroków na rzecz coraz ściślejszej współpracy, aby naszym partnerom na Bałkanach i w Europie Wschodniej UE mogła zaproponować wyraźne widoki na członkostwo;
31. z zadowoleniem przyjmuje konkluzje Rady w sprawie Europejskiej Polityki Sąsiedztwa, jej wschodniego wymiaru i działań na rzecz osiągnięcia gospodarczej modernizacji i demokratyzacji; podkreśla konieczność wypracowania wspólnego stanowiska UE w stosunku do Mołdawii, Gruzji, Białorusi, Ukrainy oraz całego regionu Kaukazu;
32. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz parlamentom państw członkowskich.