PROJEKT REZOLUCJI
12.11.2008
zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu
złożyły Satu Hassi i Kathalijne Maria Buitenweg
w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
w sprawie wczesnego wykrywania i wczesnego leczenia HIV/AIDS
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B6-0581/2008
B6‑0584/2008
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie wczesnego wykrywania i wczesnego leczenia HIV/AIDS
Parlament Europejski
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 24 kwietnia 2007 r. w sprawie zwalczania HIV/AIDS w Unii Europejskiej i w państwach z nią sąsiadujących w latach 2006-2009[1],
– uwzględniając deklarację z Bremy z dnia 13 marca 2007 r. zatytułowaną „Odpowiedzialność i partnerstwo – razem przeciw HIV/AIDS”,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 lipca 2006 r. w sprawie HIV/AIDS: czas na działania[2],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 30 listopada 2006 r. w sprawie AIDS[3],
– uwzględniając konkluzje Rady w sprawie zwalczania HIV/AIDS z dnia 6 czerwca 2005 r.,
– uwzględniając komunikat Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie zwalczania HIV/AIDS w Unii Europejskiej i w państwach z nią sąsiadujących w latach 2006-2009[4],
– uwzględniając dublińską deklarację w sprawie współpracy w zwalczaniu HIV/AIDS w Europie i Azji Środkowej, przyjętą na konferencji ministerialnej „Przełamywanie barier: partnerstwo do walki z HIV/AIDS w Europie i Azji Środkowej”, która odbyła się w ramach irlandzkiej prezydencji UE w dniach 23-24 lutego 2004 r.,
– uwzględniając raport UNAIDS/WHO Europa z 2008 r. na temat postępów we wdrażaniu deklaracji dublińskiej w sprawie współpracy w zwalczaniu HIV/AIDS w Europie i Azji Środkowej,
– uwzględniając deklarację wileńską w sprawie działań na rzecz bardziej zdecydowanej reakcji na zagrożenie HIV/AIDS w Unii Europejskiej i w państwach z nią sąsiadujących, przyjętą przez ministrów i przedstawicieli rządów państw członkowskich Unii Europejskiej i państw sąsiadujących w czasie konferencji „Europa i HIV/AIDS: nowe wyzwania, nowe możliwości”, która odbyła się w Wilnie, na Litwie, w dniach 16-17 września 2004 r.,
– uwzględniając program Światowej Organizacji Zdrowia z 2006 r. w sprawie HIV/AIDS „W kierunku powszechnego dostępu do leczenia HIV/AIDS do roku 2010”,
– uwzględniając badanie Eurobarometru na temat zapobiegania AIDS z lutego 2006 r.,
– uwzględniając konwencję Organizacji Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych,
– uwzględniając art. 103 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że sprawozdanie EuroHIV podsumowujące rok 2006 wykazuje, że w latach 1999-2006 odnotowano 269 152 nowe przypadki zakażenia wirusem HIV w Unii Europejskiej i 806 258 przypadków w Regionie Europejskim Światowej Organizacji Zdrowia (WHO),
B. mając na uwadze, że według sprawozdania EuroHIV za rok 2006 11% ogółu nowych zakażeń HIV w Unii Europejskiej przypada na młode osoby poniżej 25 roku życia,
C. mając na uwadze, że sprawozdania EuroHIV i UNAIDS potwierdzają, że liczba nowych przypadków zakażenia wirusem HIV w Unii Europejskiej i w państwach z nią sąsiadujących ciągle rośnie w alarmującym tempie oraz że w niektórych państwach szacunkowa liczba osób zakażonych wirusem jest prawie trzy razy większa niż wskazują na to oficjalne liczby,
D. mając na uwadze, że według sprawozdania EuroHIV za rok 2006 mimo rosnącej liczby zakażeń HIV w ciągu roku 2006 utrzymywał się trwający w ostatnich latach spadek liczby stwierdzonych przypadków zachorowań na AIDS, przy czym w 2006 r. wykryto w UE o 40% mniej takich przypadków w porównaniu do 1999 r.,
E. mając na uwadze, że duża liczba zakażeń wirusem HIV nie została dotychczas zdiagnozowana; mając na uwadze, że wiele osób nie wie, czy uległo zakażeniu i najprawdopodobniej dowie się o nim dopiero, gdy wystąpią u nich choroby związane z HIV/AIDS,
F. mając na uwadze, że zakaźność HIV znacznie wzrasta w obecności innych chorób przenoszonych drogą płciową (takich jak rzeżączka, chlamydia, opryszczka i syfilis),
G. mając na uwadze, że główną drogą przenoszenia HIV są kontakty heteroseksualne, oraz że prezerwatywy dla kobiet są nadal stosowane w niewystarczającym stopniu, mimo że stanowią one jedyny już dostępny środek kontrolowany przez kobiety, chroniący je przed niepożądaną ciążą, HIV i innymi infekcjami przenoszonymi drogą płciową,
H. mając na uwadze, że epidemia wśród osób przyjmujących narkotyki drogą dożylną stanowi jedną z przyczyn szybkiego rozprzestrzeniania się HIV w wielu krajach Europy Wschodniej,
I. mając na uwadze, że HIV/AIDS jest chorobą zakaźną, w związku z czym występuje ryzyko zakażenia od nosicieli wirusa, u których nie został on wykryty,
J. mając na uwadze, że według ustaleń zawartych w sprawozdaniach UNAIDS i WHO Europa badających postępy we wdrażaniu deklaracji dublińskiej w sprawie współpracy w zwalczaniu HIV/AIDS w Europie i Azji Środkowej nieliczne z 53 krajów w regionie europejskim przyjęły podejście do piętnowania, dyskryminowania i szanowania praw człowieka zgodne z zobowiązaniami podjętymi w deklaracji dublińskiej,
K. mając na uwadze, że pełna ochrona praw człowieka ma zasadnicze znaczenie w każdym aspekcie podejścia do HIV,
L. mając na uwadze, że istnieje niezwykle pilna potrzeba transgranicznej współpracy w zwalczaniu epidemii,
M. mając na uwadze, że w konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych wyraźnie stwierdzono, że przeszkody utrudniające uczestnictwo osób z dysfunkcjami w życiu społecznym na jednakowych warunkach mogą wynikać z postaw ludzkich lub względów środowiskowych,
1. wzywa Radę i Komisję do sformułowania strategii w sprawie HIV w celu:
- –wspierania wczesnego wykrywania i ograniczenia utrudnień w przeprowadzaniu badań,
- –zagwarantowania wczesnego leczenia i informowania o korzyściach wynikających z podjęcia leczenia we wczesnym stadium choroby;
2. wzywa Komisję do zagwarantowania właściwego monitorowania i nadzoru ze strony Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, w tym dokładniejszych danych szacunkowych (wielkość, cechy charakterystyczne itd.) dotyczących ludności niezdiagnozowanej;
3. wzywa Komisję, aby przeznaczyła środki polityczne i finansowe oraz zasoby ludzkie na wsparcie wdrożenia takiej strategii;
4. wzywa Radę, aby zobowiązała Komisję do opracowania zaleceń Rady w sprawie przeprowadzenia popartych dowodami badań oraz w sprawie wytycznych dotyczących leczenia w każdym państwie członkowskim;
5. wzywa Radę, aby zobowiązała Komisję do zagwarantowania, że przyszłe monitorowanie postępów w walce z HIV/AIDS w Europie i krajach z nią sąsiadujących będzie obejmowało wskaźniki bezpośrednio odnoszące się do kwestii praw człowieka związanych z HIV/AIDS oraz je analizujące;
6. wzywa Radę i Komisję do zagwarantowania, że praktyki prowadzące do piętnowania i dyskryminowania osób zakażonych HIV/AIDS zostaną skutecznie zdelegalizowane we wszystkich państwach członkowskich;
7. wzywa państwa członkowskie do zniesienia wszelkich ograniczeń w podróżowaniu osób dotkniętych HIV/AIDS oraz zachęca państwa członkowskie do zadbania o wprowadzenie do ich prawodawstwa skutecznego zakazu dyskryminacji osób zakażonych HIV/AIDS;
8. wzywa państwa członkowskie do intensyfikacji pragmatycznych i niemoralizatorskich kampanii informacyjnych i edukacyjnych dotyczących zapobiegania, badania i leczenia HIV/AIDS oraz nakłania państwa członkowskie do stworzenia specjalnych programów w zakresie kampanii informacyjnych skierowanych do kobiet;
9. usilnie zachęca Komisję i państwa członkowskie do inwestycji w rozwój prezerwatyw drugiej generacji dla kobiet oraz do opracowania programów w celu poprawy powszechnego postrzegania prezerwatyw dla kobiet i zwiększenia ich dostępności, także dla młodych ludzi;
10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, państwom członkowskim, Sekretarzowi Generalnemu ONZ, UNAIDS, Światowej Organizacji Zdrowia oraz rządom państw członkowskich.
- [1] Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0137.
- [2] Teksty przyjęte, P6_TA(2006)0321.
- [3] Teksty przyjęte, P6_TA(2006)0526.
- [4] COM(2005)0654.