PROJEKT REZOLUCJI
8.12.2008
złożyła Mary Lou McDonald
w imieniu Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych
w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie wdrożenia Umowy zawartej między Stowarzyszeniem Armatorów Wspólnoty Europejskiej (ECSA) a Europejską Federacją Pracowników Transportu (ETF) w sprawie Konwencji o pracy na morzu z 2006 r., oraz zmieniającej dyrektywę 1999/63/WE
(COM(2008)0422)
B6‑0624/2008
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie wdrożenia Umowy zawartej między Stowarzyszeniem Armatorów Wspólnoty Europejskiej (ECSA) a Europejską Federacją Pracowników Transportu (ETF) w sprawie Konwencji o pracy na morzu z 2006 r., oraz zmieniającej dyrektywę 1999/63/WE
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji dotyczący dyrektywy Rady w sprawie wdrożenia Umowy zawartej między Stowarzyszeniem Armatorów Wspólnoty Europejskiej (ECSA) a Europejską Federacją Pracowników Transportu (ETF) w sprawie Konwencji o pracy na morzu z 2006 r., oraz zmieniającej dyrektywę 1999/63/WE,
– uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej[1],
– uwzględniając dyrektywę 1999/63/WE Rady z dnia 21 czerwca 1999 r. dotyczącą Umowy w sprawie organizacji czasu pracy marynarzy przyjętej przez Stowarzyszenie Armatorów Wspólnoty Europejskiej (ECSA) i Federację Związków Zawodowych Pracowników Transportu w Unii Europejskiej (ETF)[2],
– uwzględniając Umowę zawartą pomiędzy Stowarzyszeniem Armatorów Wspólnoty Europejskiej (ECSA) a Europejską Federacją Pracowników Transportu (ETF) w sprawie Konwencji o pracy na morzu z 2006 r. (zwaną dalej Konwencją),
– uwzględniając fakt, że Umowa zawierała skierowany do Komisji wspólny wniosek o jej wdrożenie wraz z załącznikiem A w drodze decyzji Rady podjętej na wniosek Komisji, zgodnie z art. 139 ust. 2 Traktatu,
– uwzględniając art. 78 ust. 3 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że art. 31 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej stanowi, iż wszyscy pracownicy mają prawo do warunków pracy uwzględniających ich zdrowie oraz gwarantujących im bezpieczeństwo i godność, a także do ograniczenia maksymalnego wymiaru czasu pracy, okresów dziennego i tygodniowego odpoczynku oraz do corocznego płatnego urlopu,
B. mając na uwadze, że art. 139 ust. 1 Traktatu umożliwia partnerom społecznym dialog na poziomie wspólnotowym, który może prowadzić, jeżeli sobie tego życzą, do nawiązania stosunków umownych, w tym umów,
C. mając na uwadze, że art. 139 ust. 2 Traktatu stanowi, iż wdrażanie umów zawartych na poziomie wspólnotowym może odbywać się na wspólne żądanie stron-sygnatariuszy w drodze decyzji Rady podjętej na wniosek Komisji,
D. mając na uwadze, że w przypadku ratyfikowania Konwencji przez wszystkie państwa członkowskie osiągnięty zostałby próg konieczny do wprowadzenia jej w życie,
E. mając na uwadze, że ratyfikacja Konwencji stanowić będzie istotny wkład w propagowanie godziwych warunków pracy na całym świecie,
1. z zadowoleniem przyjmuje fakt, iż pomimo, że art. 139 ust. 2 Traktatu nie przewiduje konsultacji z Parlamentem w przypadkach wniosków przedkładanych Komisji przez partnerów społecznych, Komisja przesłała Parlamentowi swój projekt i zwróciła się o przekazanie odnośnej opinii zarówno jej, jak i Radzie;
2. wyraża poparcie dla zapisów zawartej przez partnerów społecznych umowy z zakresu niektórych aspektów warunków zatrudnienia pracowników w sektorze żeglugi morskiej, jako że charakteryzuje się ona właściwą równowagą związaną z polepszeniem warunków pracy, ochroną zdrowia i bezpieczeństwem marynarzy;
3. wyraża zgodę na przedłożenie umowy Radzie; w związku z powyższym wzywa Radę do przyjęcia wniosku Komisji mającego na celu wprowadzenie w życie umowy zawartej przez partnerów społecznych, uwzględniając wszelkie szczególne interesy państw członkowskich i odpowiednio UE;
4. wyraża przekonanie, że zasadnicze znaczenie ma określenie i wprowadzenie w życie ogólnoświatowych minimalnych standardów z zakresu zatrudnienia oraz warunków ochrony zdrowia i bezpieczeństwa marynarzy zatrudnionych lub pracujących na pokładach statków morskich;
5. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że umowa zawarta przez partnerów społecznych oraz wniosek Komisji przewidują jedynie wymogi minimalne, pozostawiając państwom członkowskim i partnerom społecznym swobodę co do przyjęcia środków, które będą korzystniejsze dla pracowników w danym obszarze i zasadniczo równoważne przepisom części A kodeksu Konwencji;
6. ponownie zwraca uwagę na elastyczność przewidzianą w art. II ust. 6 Konwencji w odniesieniu do państw, które ją podpisały;
7. podkreśla istotną rolę odgrywaną przez partnerów społecznych w zakresie poprawy warunków ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników; wyraża swoje pełne poparcie dla zaangażowania partnerów społecznych w negocjacje z zakresu dialogu społecznego, a także zawierania umów z zakresu warunków pracy;
8. zaleca przyjęcie wniosku Komisji;
9. wzywa wszystkie państwa członkowskie do bezzwłocznego podpisania Konwencji o pracy na morzu z 2006 r.;
10. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz parterom społecznym.