PROJEKT REZOLUCJI w sprawie bezpieczeństwa energetycznego (Nabucco, DESERTEC)
14.9.2009
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Helmut Scholz i Marisa Matias w imieniu grupy politycznej ECR
B7‑0059/2009
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie bezpieczeństwa energetycznego (Nabucco, DESERTEC)
Parlament Europejski,
– uwzględniając Drugi strategiczny przegląd sytuacji energetycznej – plan działania dotyczący bezpieczeństwa energetycznego i solidarności energetycznej UE (COM(2008)0781 wersja ostateczna),
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że dostęp do wystarczającej ilości energii stanowi podstawowe prawo wszystkich ludzi w obrębie Unii Europejskiej i poza nią,
B. mając na uwadze, że przynajmniej 1,6 mld ludzi na świecie nie ma dostępu do energii elektrycznej, a co za tym idzie, do elektrycznego oświetlenia, mocy mechanicznej i telekomunikacji; mając na uwadze, że rozwijanie infrastruktury energetycznej w krajach rozwijających się ma znaczenie zasadnicze dla realizacji Milenijnych Celów Rozwoju,
C. mając na uwadze, że UE stanowi drugi co do wielkości rynek energii na świecie, liczący ponad 450 milionów konsumentów; mając na uwadze, że obecnie zapotrzebowanie Unii na energię wciąż rośnie w większości sektorów, a potencjał w zakresie efektywności energetycznej pozostaje w dużej mierze niewykorzystany,
D. mając na uwadze, że jeden z największych potencjalnych konfliktów związanych z zasobami wynika z nasilonej rywalizacji o dostęp do zasobów energetycznych i kontrolę nad nimi; mając na uwadze, że rywalizacja ta była już powodem wojen i gwałtownych/brutalnych konfliktów,
E. mając na uwadze, że polityka zagraniczna i bezpieczeństwa UE również w coraz większym stopniu jest zdominowana interesami energetycznymi,
1. uważa, że takie prawa podstawowe, jak te związane z dostępem do wody, ziemi, energii i usług zdrowotnych powinny być zagwarantowane przez służby publiczne i nie mogą zależeć od wymogów rynkowych;
2. wzywa państwa członkowskie oraz Unię Europejską do podjęcia zdecydowanych działań zmierzających do zlikwidowania ich zależności od paliw kopalnych; jest zdania, że inwestycje powinny być nakierowane na bardziej spójne wspieranie energii odnawialnych, oddzielając wzrost gospodarczy od wzrostu energetycznego i polepszając wydajność energetyczną i energooszczędność; uważa, że byłaby to najlepsza podstawa dla europejskiej strategii na rzecz bezpieczeństwa energetycznego;
3. wzywa Unię Europejską i państwa członkowskie do podejmowania bardziej spójnych działań służących skierowaniu rozwoju na osiągnięcie poziomu najbardziej efektywnej energetycznie gospodarki w celu aktywnego przyczynienia się do osiągnięcia celu 2°C w zakresie zmian klimatycznych; wzywa Unię Europejską i państwa członkowskie do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o 60–80% do 2050 r.; wzywa Komisję do określenia w ramach konsultacji ze wszystkimi zainteresowanymi stronami możliwych scenariuszy energetycznych, przedstawiających sposoby osiągnięcia tych celów oraz określających leżące u podłoża hipotezy techniczne i gospodarcze; uważa system handlu emisjami gazów cieplarnianych za niewystarczający do zagwarantowania realizacji tych celów;
4. potwierdza trzy wyznaczone na 2020 r. cele, którymi są: zmniejszenie o 20% emisji gazów cieplarnianych, lub o 30% w przypadku międzynarodowego porozumienia, zmniejszenie przynajmniej o 20% zużycia energii oraz osiągnięcie przynajmniej 20% udziału energii odnawialnej w końcowym zużyciu energii;
5. przyjmuje do wiadomości środki mające na celu zróżnicowanie i poprawę bezpieczeństwa energetycznego UE w formie zaproponowanej przez Komisję w Drugim strategicznym przeglądzie sytuacji energetycznej; uważa, że środki służące wspieraniu energii odnawialnych, oddzieleniu wzrostu gospodarczego od wzrostu energetycznego i polepszeniu wydajności energetycznej i energooszczędności powinny mieć priorytet;
6. odrzuca politykę zagraniczną UE, zdominowaną przez chęć zdobycia dostępu do światowych zasobów i rynków energetycznych oraz kontroli nad nimi; wyraża poważne zaniepokojenie rywalizacją UE, Rosji i innych państw w dziedzinie zasobów gazu w Azji Centralnej i obszarze Morza Kaspijskiego;
7. podkreśla, że zaspokojenie rosnącego światowego zapotrzebowania na energię stanowi wspólny problem, przed jakim stoi wspólnota międzynarodowa potrzebująca rzeczywistego partnerstwa i współpracy opartej na wzajemnych korzyściach dla wszystkich obywateli; wzywa UE do prowadzenia takiej polityki, która przyczyni się do sprawiedliwego rozdziału zasobów energetycznych na poziomie światowym;
8. wzywa UE oraz państwa członkowskie do wniesienia wkładu do skierowania światowej polityki na wydajność energetyczną oraz do uczynienia światowego upowszechnienia energii odnawialnych priorytetem swojej polityki zagranicznej i handlowej; wzywa pańtwa członkowskie i UE do wniesienia znacznego wkładu finansowego do współpracy technologicznej z partnerami, zwłaszcza z krajami rozwijającymi się, aby wesprzeć inwestycje w wydajność energetyczną oraz technologie niskowęglowe i w dziedzinie energii odnawialnych; wzywa również państwa członkowskie do nasilenia finansowania badań w celu poprawy swoich zdolności do produkcji energii;
9. jest zaniepokojony wieloma aspektami dalekosiężnego, związanego z klimatem projektu DESERTEC, który stwarza możliwości utworzenia nowego rodzaju koszyka energetycznego w oparciu o odnawialne źródła energii, ale już ukazuje nieobecność nakierowanego na rozwój demokratycznego procesu planowania w zainteresowanych krajach i ma pewną negatywną konotację dla ludności tego regionu z powodu braku celów w zakresie dostaw energii dla tej właśnie ludności; w związku z tym wzywa do dołączenia do tego projektu serii środków mających na celu zagwarantowanie rozwoju całego regionu w oparciu o wspólnie opracowany, uzgodniony i realizowany plan, który musi zawierać wszystkie aspekty rozwoju: plany dostaw technologii oraz długoterminowe plany rozwoju gwarantujące wszystkim równe szanse na wykształcenie i tworzące miejsca pracy zarówno w UE, jak i w zainteresowanych krajach;
10. zdecydowanie popiera ideę solidarności energetycznej i ścisłej współpracy pomiędzy państwami członkowskimi w dziedzinie dostaw energii; uważa, że zasadnicze znaczenie ma poprawa wzajemnych połączeń w obrębie Europy, gdyż sprawą witalną jest wypełnienie obecnych luk w celu zapewnienia skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz solidarności energetycznej; podkreśla, że niedopuszczalne jest tolerowanie działań prowokacyjnych państwa sąsiadującego; mając na uwadze powyższe, wzywa Komisję i Radę do zajęcia natychmiastowego stanowiska przeciw utrudnianiu jakiemukolwiek państwu członkowskiemu wykonywania jego suwerennych praw w dziedzinie energii;
11. jest zdania, że zróżnicowanie źródeł i szlaków energetycznych, a także dostawców energii, stanowi znaczący instrument zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw energii dla wszystkich krajów w Europie oraz że ścisła współpraca w dziedzinie dostaw energii stanowi jeden z najskuteczniejszych i niezbędnych środków budowy zaufania w stosunkach między Unią Europejską a krajami sąsiednimi;
12. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, oraz parlamentom i rządom państw członkowskich.