PROJEKT REZOLUCJI w sprawie wolności informacji we Włoszech
14.10.2009
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Fiorello Provera, Francesco Enrico Speroni, Mara Bizzotto, Mario Borghezio, Lorenzo Fontana, Claudio Morganti, Oreste Rossi, Matteo Salvini, Giancarlo Scotta w imieniu grupy politycznej EFD
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0088/2009
B7‑0091/2009
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie wolności informacji we Włoszech
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 110 Regulaminu,
– uwzględniając art. 10 Europejskiej konwencji praw człowieka i art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 21 konstytucji Republiki Włoskiej,
– uwzględniając art. 6 i 7 Traktatu o Unii Europejskiej,
– uwzględniając wyroki Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka,
A. mając na uwadze, że istnienie wolnych i pluralistycznych mediów to warunek niezbędny do pełnego poszanowania prawa do wolności wypowiedzi i informacji oraz że zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka ochrona pluralizmu w mediach to wyłączny obowiązek państw członkowskich,
B. mając na uwadze, że zgodnie z art. 6 i 7 Traktatu o Unii Europejskiej ochrona praw człowieka to jeden z najważniejszych celów Unii Europejskiej oraz że Parlament Europejski nigdy nie wnosił o „stwierdzenie wyraźnego ryzyka poważnego naruszenia” przez Włochy „zasad wolności, demokracji, poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności”,
C. mając na uwadze, że wolność prasy gwarantuje we Włoszech karta konstytucyjna, w której zapisano pełne prawo do swobodnego wyrażania opinii,
D. mając na uwadze, że według danych niezależnego obserwatorium mediów w Pawii w czerwcu 2009 r. przedstawicielom partii opozycyjnych przyznano 60% czasu antenowego w wiadomościach telewizyjnych stacji RAI-TV i 49% w wiadomościach telewizyjnych grupy kapitałowej Mediaset,
E. mając na uwadze, że spośród 455 wyroków Europejskiego Trybunału Praw Człowieka dotyczących naruszenia art. 10 w sprawie wolności wypowiedzi 29 odnosi się do Francji, 28 do Wielkiej Brytanii, 15 do Grecji, 10 do Rumunii, 8 do Polski, a 7 do Włoch,
1. uważa, że wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej są zdolne zapewniać przestrzeganie praw podstawowych, do których gwarantowania zobowiązały się w Europejskiej konwencji praw człowieka i we wspólnocie prawnej, jaką tworzy Unia Europejska;
2. z zadowoleniem przyjmuje toczącą się obecnie we Włoszech, niezwykle ożywioną debatę ideową i polityczną na temat pluralizmu mediów, poświęconą wszystkim środkom informacji: prasie, telewizji analogowej i cyfrowej, radiu i Internetowi;
3. odnotowuje istnienie wielu podmiotów we włoskim sektorze medialnym i zauważa, że występowanie ewentualnych pozycji dominujących wymaga jeszcze weryfikacji; wyraża nadzieję na urzeczywistnienie faktycznej liberalizacji rynku reklam i dystrybucji; uważa, że również publiczne spółki audiowizualne powinny podlegać kontroli, jaką przewidują wspólnotowe przepisy dotyczące swobodnej konkurencji; podkreśla potrzebę czuwania, by we wszystkich państwach członkowskich publiczne radio i telewizja były w pełni niezależne i działały zgodnie z zasadami rynkowymi, w warunkach uczciwej konkurencji z pozostałymi podmiotami;
4. podkreśla, że radio i telewizja to media złożone i stale ewoluujące oraz że w różnych państwach usługi te charakteryzują odmienne struktury, zależnie od tradycji kulturowych i położenia geograficznego; podkreśla rolę odgrywaną przez włoskie media lokalne i regionalne w propagowaniu pluralizmu źródeł informacji i w ochronie różnorodności regionalnych języków i kultur; zwraca się do wszystkich państw członkowskich, by wspierały poszanowanie lokalnych tradycji i dialektów w poszczególnych mediach;
5. podkreśla, że dzięki najnowszym osiągnięciom technologicznym nowe podmioty zyskały dostęp do sektora komunikacji za pośrednictwem Internetu, technologii cyfrowych, satelitarnych, kablowych i innych, a w związku z tym we Włoszech nie istnieje żaden monopol informacyjny; uważa, że media cyfrowe z natury swojej mogą zapewniać szerszy wybór i bardziej aktywny udział obywateli, a rozwój blogosfery sprzyja wolności wypowiedzi i pluralizmowi;
6. wyraża pełne zaufanie do prac parlamentarnej komisji ds. kontroli usług radiowo-telewizyjnych (parlamentarna komisja ds. kształtowania i nadzoru usług radiowo-telewizyjnych) w parlamencie włoskim, w której reprezentowane są wszystkie partie polityczne;
7. zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz parlamentom i rządom państw członkowskich i krajów przystępujących do UE.