PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Jemenie
13.1.2010
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Holger Krahmer, Graham Watson w imieniu grupy politycznej ALDE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0021/2010
B7‑0026/2009
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Jemenie
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Jemenu,
– uwzględniając oświadczenie prezydencji w imieniu Unii Europejskiej z dnia 27 października 2009 r. w sprawie malejącego bezpieczeństwa w Jemenie,
– uwzględniając wspólny komunikat ogłoszony w następstwie 16. posiedzenia Wspólnego Komitetu ds. Współpracy WE-Jemen w dniu 27 października 2009 r.,
– uwzględniając zalecenia unijnej misji obserwacji wyborów dotyczące wyborów prezydenckich i lokalnych przeprowadzonych w 2006 r. w Jemenie,
– uwzględniając dokument strategiczny Wspólnot Europejskich dla Jemenu na lata 2007-2013,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Umar Farouk Abdulmutallab, nigeryjski terrorysta, który próbował w grudniu 2009 r. wysadzić samolot znajdujący się w przestrzeni powietrznej nad Detroit, został wyszkolony w obozie Al-Kaidy w Jemenie,
B. mając na uwadze, że dalsze pogarszanie bezpieczeństwa w Jemenie może pozwolić grupom terrorystycznym i powstańczym w regionie, szczególnie Al-Kaidzie, znaleźć bezpieczne schronienie, w którym mogą planować, organizować oraz wspierać kolejne operacje terrorystyczne,
C. mając na uwadze, że od 2007 r. w Jemenie miało miejsce ponad 30 ataków terrorystycznych na rurociągi, instalacje naftowe, budynki rządowe, ambasady (w tym ambasady Włoch i Stanów Zjednoczonych), statki oraz turystów,
D. mając na uwadze, że na bezpieczeństwo wpływa także wojna domowa przeciwko rebelii szyickich zajdytów w muhafazie Sada na północy kraju oraz przemoc ze strony ruchów secesyjnych na południu,
E. mając na uwadze, że walki w muhafazie Sada przerodziły się w konflikt regionalny, gdy wojska z Arabii Saudyjskiej zaatakowały rebeliantów na swojej granicy i zorganizowały przynajmniej dwa naloty na pozycje rebeliantów, które pociągnęły za sobą rzekomo ofiary śmiertelne wśród ludności cywilnej,
F. mając na uwadze, że wzrost piractwa w Zatoce Adeńskiej oraz ciągłe napięcia związane z migracją z Rogu Afryki to kolejne czynniki wpływające na stabilność w kraju,
G. mając na uwadze, że sytuacja w Jemenie jest wciąż niepokojąca, jeśli chodzi o demokrację, prawa człowieka, niezawisłość wymiaru sprawiedliwości, a przede wszystkim niesprawiedliwe procesy toczące się przed cieszącym się złą sławą krajowym sądem karnym oraz uciekanie się do tortur w celu zmuszenia do fałszywych zeznań; mając na uwadze przypadki prześladowania dziennikarzy; mając na uwadze, że sytuacja kobiet jest szczególnie niepokojąca, są one bowiem zmuszane do małżeństwa, a prawo nie traktuje ich na równi z mężczyznami,
H. mając na uwadze, że sześciu europejskich obywateli (pięciu Niemców oraz jeden Brytyjczyk) jest wciąż zakładnikami od chwili porwania w czerwcu 2009 r., a trzech pozostałych członków tej grupy znaleziono martwych natychmiast po uprowadzeniu; mając na uwadze, że niektórzy lokalni wodzowie plemion sugerują, że to Al-Kaida odpowiada za porwania,
1. wyraża zaniepokojenie nasilającą się obecnością Al-Kaidy w Jemenie i podkreśla, że brak konkretnych działań może prowadzić do dalszego spadku autorytetu rządu oraz destabilizacji w regionie do takiego stopnia, w jakim ma to miejsce w Somalii czy Afganistanie, co z kolei umożliwia ekstremistom podległym Al-Kaidzie lub inspirującym się jej ideologią przegrupowanie, tworzenie zorganizowanych grup, szkolenia oraz podejmowanie z terytorium Jemenu światowych działań terrorystycznych opierających się o zasady dżihadu;
2. potwierdza swoje wezwania do natychmiastowego zawieszenia broni w muhafazie Sada i na południu kraju oraz wyraża przekonanie, że wyłącznie spójne rozwiązanie polityczne może przyczynić się do trwałego pokoju;
3. przypomina wszystkim stronom konfliktu o obowiązku poszanowania praw człowieka oraz międzynarodowego prawa humanitarnego; wzywa strony do umożliwienia ludności cywilnej, która chciałaby opuścić tereny konfliktów, dotarcia do bezpiecznego miejsca, ułatwienia Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz organizacjom pozarządowym dostępu do obszarów, na których przebywa ludność przesiedlona wewnątrz kraju oraz do natychmiastowego umożliwienia jednostkom pomocy medycznej i humanitarnej dotarcia do przesiedleńców;
4. wzywa rząd Jemenu do wprowadzenia niezbędnych reform w celu poprawienia sytuacji w zakresie praw człowieka w kraju;
5. wzywa Radę oraz Komisję do udzielenia Jemenowi, we współpracy z innymi organizacjami międzynarodowymi, większej pomocy rozwojowej, w celu ustabilizowania sytuacji politycznej oraz poprawienia sytuacji gospodarczej i warunków życia ludności tego kraju; z zadowoleniem przyjmuje gotowość Rady Współpracy Państw Zatoki Perskiej do rozwijania stosunków z Jemenem; wzywa rząd Jemenu do zagwarantowania, w ścisłej współpracy z darczyńcami, większej skuteczności pomocy, poprzez zastosowanie odpowiednich mechanizmów koordynacji, dystrybucji oraz wdrażania pomocy;
6. popiera aktywną współpracę Komisji i rządu Jemenu, w szczególności w zakresie rozwoju, pilnowania porządku publicznego, sprawiedliwości, kontroli granic, przeciwdziałania handlu ludźmi, bezpieczeństwa na morzu, poszanowania praw człowieka i zasad demokracji, jak również międzynarodowych zobowiązań Jemenu wynikających z traktatów i konwencji międzynarodowych, a także zagadnień związanych ze zwalczaniem terroryzmu; wzywa Radę i Komisję do dalszego wzmacniania stosunków dwustronnych z Jemenem oraz przeanalizowania najskuteczniejszych sposobów zaangażowania UE w poprawę bezpieczeństwa oraz sytuacji politycznej i gospodarczej w kraju; popiera zamiar Komisji dotyczący zwiększenia jej obecności w Jemenie, w postaci samodzielnej delegacji;
7. wzywa rząd Jemenu do pełnego zaangażowania w walkę z terroryzmem w regionie i na terytorium kraju;
8. wzywa Radę i Komisję do zaproponowania specjalnego programu pomocowego na rzecz Jemenu, który obejmowałby szkolenia zagraniczne jemeńskich urzędników (podobne do przeprowadzanych przez EUJUST LEX w Iraku), kierowanie kadry szkoleniowej do prowadzenia szkoleń w kluczowych ministerstwach (jak w przypadku działań podejmowanych przez UE w Bośni-Hercegowinie) oraz wsparcie we wdrażaniu zaleceń EUEOM 2006 przed kolejnymi wyborami powszechnymi;
9. wzywa władze Jemenu do zintensyfikowania wysiłków mających na celu doprowadzenie do uwolnienia sześciu europejskich jeńców więzionych na terytorium kraju;
10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich i Jemenu, jak również Radzie Współpracy Państw Zatoki Perskiej.