PROJEKT REZOLUCJI w sprawie trzęsienia ziemi na Haiti
3.2.2010
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Gay Mitchell, Michèle Striffler, Carlos Coelho, Filip Kaczmarek, Licia Ronzulli, Iva Zanicchi, Cristian Dan Preda, Lena Kolarska-Bobińska, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra w imieniu grupy politycznej PPE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0072/2010
B7‑0072/2010
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie trzęsienia ziemi na Haiti
Parlament Europejski,
– uwzględniając konkluzje nadzwyczajnego posiedzenia Rady Spraw Zagranicznych, które odbyło się w Brukseli w dniu 18 stycznia 2010 r.,
– uwzględniając oświadczenie Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa w sprawie trzęsienia ziemi na Haiti z dnia 19 stycznia 2010 r.,
– uwzględniając wnioski z przygotowawczej konferencji ministerialnej, która odbyła się w Montrealu w dniu 25 stycznia 2010 r.,
– uwzględniając europejski konsensus w sprawie pomocy humanitarnej podpisany w grudniu 2007 r. przez trzy europejskie instytucje,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze trzęsienie ziemi o sile 7 stopni w skali Richtera, które nawiedziło Haiti w dniu 12 stycznia 2010 r.,
B. mając na uwadze, że po trzęsieniu nastąpiło aż 30 wstrząsów wtórnych, z których jeden osiągnął siłę 5,9 stopnia w skali Richtera,
C. mając na uwadze, że epicentrum wstrząsu było miasto Leogane położone 19 km na zachód od stolicy Haiti Port-au-Prince,
D. mając na uwadze, że według szacunkowych ocen w trzęsieniu ziemi poniosło śmierć 200 000 osób, a 250 000 zostało rannych,
E. mając na uwadze, że tragedia dotknęła bezpośrednio blisko 3 miliony ludzi, a przeszło 2 miliony osób potrzebuje pomocy żywnościowej,
F. mając na uwadze pilną potrzebę zbudowania w ciągu nadchodzących sześciu miesięcy, przed nadchodzącą porą deszczową, przeszło 25 obozowisk, aby zakwaterować w każdym z nich 10 000 osób, tym samym udzielając schronienia 250 000 wysiedleńców pozbawionych dachu nad głową,
G. mając na uwadze, że Haiti jest najbiedniejszym krajem na półkuli zachodniej, a jeszcze przed trzęsieniem ziemi przeszło 70% jego mieszkańców żyło poniżej granicy ubóstwa, za mniej niż 2 dolary dziennie,
H. mając na uwadze, że na Haiti ciąży ogromny dług zagraniczny, kraj jest bowiem winny około 890 milionów dolarów międzynarodowym wierzycielom, z czego dużą cześć – Międzynarodowemu Funduszowi Walutowemu,
I. mając na uwadze, że wysiłek odbudowy w skali średnio- i długoterminowej, w tym środki budowy państwowości, wymagają właściwej koordynacji działań międzynarodowych ofiarodawców i wdrażania w ścisłej współpracy z haitańskimi władzami i społeczeństwem obywatelskim,
J. mając na uwadze, że zniszczenia spowodowane trzęsieniem ziemi i towarzysząca mu klęska humanitarna podkreślają rolę i potrzebę nowego stanowiska komisarza ds. współpracy międzynarodowej, pomocy humanitarnej i reagowania kryzysowego,
K. mając na uwadze, że natychmiastowa odbudowa zdolności Haiti do demokratycznego funkcjonowania i do działania rządu to podstawowy element przechodzenia z pierwszej fazy pomocy kryzysowej do poważnego zadania, jakim jest odbudowa kraju,
1. wyraża szczere kondolencje, współczucie i solidarność z mieszkańcami Haiti, obywatelami innych państw, rodzinami ofiar tragedii oraz pracownikami organizacji międzynarodowych, w tym ONZ i Komisji Europejskiej, z powodu ogromnych strat ludzkich i poważnych zniszczeń spowodowanych przez trzęsienie ziemi;
2. z zadowoleniem przyjmuje wstępne zobowiązanie Komisji do przeznaczenia na natychmiastową pomoc humanitarną kwoty 30 milionów euro jako uzupełnienia wstępnych zobowiązań państw członkowskich w wysokości 136 milionów euro, a także wstępne zobowiązanie Komisji do przeznaczenia 100 milionów euro na szybką pomoc inną niż humanitarna oraz 200 mln euro na działania długoterminowe;
3. z zadowoleniem przyjmuje decyzję Rady UE o wysłaniu 350 funkcjonariuszy żandarmerii wojskowej do wspierania działań pomocowych na Haiti, którzy wejdą w skład sił ONZ, oraz decyzję o powołaniu komórki koordynacyjnej w Brukseli (EUCO Haiti) w celu ułatwienia czynnej europejskiej reakcji w obszarze wojskowym i bezpieczeństwa, jak również koordynację udziału państw członkowskich UE;
4. docenia wysiłki poszczególnych państw członkowskich Unii Europejskiej podjęte w ramach mechanizmu ochrony ludności UE oraz skuteczną koordynację tej pomocy zapewnianą przez Ośrodek Monitorowania i Informacji i oddziały ECHO, które przybyły na miejsce w kilka godzin po trzęsieniu ziemi, pomoc udzieloną przez 24 kraje UE/EOG (w tym poszukiwania i ratownictwo, opieka medyczna, schronienia, woda, środki higieny i odzież), która pomogła zaspokoić najpilniejsze potrzeby, a także natychmiastową reakcję całej wspólnoty międzynarodowej;
5. odnotowuje fakt, że po raz pierwszy Komisja wysłała dwa oddziały udostępnione w ramach działania przygotowawczego w związku z siłami szybkiego reagowania UE, które ustanowiono przy poparciu Parlamentu, a mianowicie jednostkę oczyszczania wody i zaawansowane stanowisko medyczne z salą operacyjną, które Francja i Włochy utrzymywały w stanie pogotowia do celów operacji prowadzonych w ramach mechanizmu ochrony ludności UE;
6. wzywa Komisję, by jak najszybciej przeprowadziła ocenę europejskiej reakcji na kryzys humanitarny na Haiti i przedstawiła wnioski mające na celu dalszą poprawę działań UE w podobnych sytuacjach w przyszłości;
7. podkreśla potrzebę lepszej koordynacji i komplementarności działań UE i państw członkowskich w celu uzyskania szybkiej, skutecznej, skoordynowanej i widocznej reakcji na sytuacje kryzysowe i klęski, a tym samym zapewnienia powiązanego podejścia obejmującego pomoc, odbudowę i rozwój oraz zrównoważonego przejścia od natychmiastowej pomocy do działań prowadzonych po ustąpieniu sytuacji nadzwyczajnej;
8. z całą mocą wzywa Komisję do przedstawienia wniosków legislacyjnych w sprawie jak najszybszego ustanowienia autentycznych, niezależnych i stałych sił ochrony ludności UE w oparciu o mechanizm ochrony ludności UE, obejmujących wojskowy potencjał cywilnych misji ratowniczych, w celu zapewnienia bezpiecznego i szybkiego świadczenia pomocy, o co wnosił Parlament w rezolucjach z 2007, 2008 i 2009 r. opracowanych na podstawie sprawozdania Michela Barniera;
9. wzywa wysokiego przedstawiciela do spraw zagranicznych do odegrania głównej roli w koordynacji reakcji Unii Europejskiej na sytuacje kryzysowe, z wykorzystaniem uprawnień przyznanych w Traktacie z Lizbony do lepszego koordynowania reakcji Unii Europejskiej na przyszłe sytuacje kryzysowe i w oparciu o dotychczasowe osiągnięcia;
10. wzywa UE do zajęcia się kwestią lepszego eksponowania działań UE w przyszłych sytuacjach kryzysowych, stosownie do znacznego wkładu UE w formie ochrony ludności oraz pomocy humanitarnej i rozwojowej;
11. wzywa społeczność międzynarodową do jak najszybszego przeprowadzenia oceny potrzeb po klęsce, by na zakończenie planowanej konferencji międzynarodowej / światowego szczytu w sprawie odbudowy Haiti powstały prawdziwe plany zrównoważonej odbudowy kraju w perspektywie krótko-, średnio- i długoterminowej;
12. wzywa społeczność międzynarodową do zapewnienia ludności Haiti i rządowi tego kraju głównej roli w procesie odbudowy, by umożliwić im przejęcie odpowiedzialności za ich wspólną przyszłość;
13. wzywa państwa członkowskie UE oraz Komisję Europejską do koordynowania działań m.in. ze Stanami Zjednoczonymi w celu odegrania kluczowej roli w odbudowie podstawowego potencjału kraju i do skupienia się na pomocy średnio- i długoterminowej mającej na celu odbudowę haitańskich miast i wsi, infrastruktury, szkół i szpitali;
14. wzywa społeczność międzynarodową do zajęcia się kwestią wysokiego niespłaconego zadłużenia Haiti oraz do przeanalizowania sposobów i środków, które pomogą zredukować to zadłużenie; wzywa w szczególności MFW do rozważenia przekształcenia niedawnej pożyczki w wysokości 100 milionów USD w pomoc finansową;
15. wzywa UE i społeczność międzynarodową do wykorzystania obecnej sytuacji jako okazji do ostatecznego rozwiązania problemu ubóstwa na Haiti; zauważa, że slumsy w dzielnicy Cité Soleil w Port-au-Prince to jedno z najniebezpieczniejszych miejsc na świecie, gdzie żyje prawie 500 000 osób, z czego większość w skrajnym ubóstwie;
16. wzywa UE i społeczność międzynarodową, by w trybie pilnym oceniły potrzebę skoordynowanego planu rozwiązania problemu tysięcy dzieci osieroconych w wyniku trzęsienia ziemi; podkreśla poważne zagrożenie nadużyciami w formie handlu ludźmi, a także wzywa UE, by zwróciła szczególną uwagę na zaspokojenie w krótkim lub średnim terminie przynajmniej podstawowych potrzeb dzieci w zakresie opieki zdrowotnej i edukacji;
17. z całą mocą wzywa Komisję Europejską i społeczność międzynarodową do monitorowania stanu zdrowia mieszkańców Haiti, zwłaszcza kobiet i dzieci; wzywa do ustanowienia doraźnej grupy mającej za zadanie utworzenie bazy danych zawierającej informacje na temat stanu zdrowia wszystkich haitańskich dzieci, dzięki której pracownicy służby zdrowia działający obecnie na Haiti będą mogli zoptymalizować jakość pierwszej pomocy i zyskają dostęp do przydatnego narzędzia zapobiegania powszechnym chorobom dziecięcym i innym częstym infekcjom;
18. apeluje do społeczności międzynarodowej, by zapewniła utrzymanie kwestii zwalczania ubóstwa na Haiti jako ważnego punktu w programie działań, by pomóc Haiti podnieść się po klęsce jako w pełni funkcjonująca demokracja, której gospodarka wystarczy do zapewnienia utrzymania mieszkańcom, a także by zapewniła zaplanowanie uzdrawiania sytuacji na lata, a nie tylko na tygodnie czy miesiące po sytuacji kryzysowej;
19. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Wysokiemu Przedstawicielowi UE do spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, Radzie, Komisji i państwom członkowskim UE, prezydentowi i rządowi Haiti, zastępcy sekretarza generalnego ONZ do spraw humanitarnych i pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych, Bankowi Światowemu i MFW.