PROJEKT REZOLUCJI w sprawie inwestowania w rozwój technologii niskoemisyjnych (plan EPSTE)
3.3.2010
zgodnie z art. 115 ust. 5 Regulaminu
Teresa Riera Madurell w imieniu grupy politycznej S&D
Fiona Hall w imieniu grupy politycznej ALDE
Claude Turmes w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
B7‑0148/2010
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie inwestowania w rozwój technologii niskoemisyjnych (plan EPSTE)
Parlament Europejski,
– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 28 lutego 2008 r.,
– uwzględniając komunikat Komisji w sprawie inwestowania w rozwój technologii niskoemisyjnych (plan EPSTE) (COM(2009)0519) oraz dokumenty robocze zawierające strategie technologiczne na lata 2010-2020 wdrażania plany EPSTE (SEC(2009)1295) oraz określające inwestycje w badania i rozwój w technologiach priorytetowych (SEC(2009)1296),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie europejskiego strategicznego planu w dziedzinie technologii energetycznych (2008/2005(INI))[1],
– uwzględniając decyzję nr 1982/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. dotyczącą siódmego programu ramowego Wspólnoty Europejskiej w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013)[2],
– uwzględniając decyzję nr 1639/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 2006 r. ustanawiającą program ramowy na rzecz konkurencyjności i innowacji (2007-2013)[3],
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 663/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające program wspomagania naprawy gospodarczej poprzez przyznanie pomocy finansowej Wspólnoty na projekty w dziedzinie energetyki[4],
– uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniającą i w następstwie uchylającą dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE[5],
– uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/29/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniającą dyrektywę 2003/87/WE w celu usprawnienia i rozszerzenia wspólnotowego systemu handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych[6],
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 10 stycznia 2007 r. w sprawie europejskiej polityki energetycznej określający główne cele w zakresie energetyki co do zrównoważonego rozwoju, konkurencyjności i bezpieczeństwa energetycznego (COM(2007)0001),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 lutego 2010 r. w sprawie wyników konferencji kopenhaskiej w sprawie zmian klimatu (COP 15)[7],
– uwzględniając pytania z dnia 12 lutego 2010 r. w sprawie inwestowania w rozwój technologii niskoemisyjnych (plan EPSTE) (O 0015/2010 – B7-0011/2010, O 0016/2010 – B7- 0012/2010),
– uwzględniając art. 115 ust. 5 oraz art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Unia Europejska jedynie wtedy osiągnie cel polegający na ograniczeniu emisji gazów cieplarnianych o 20%, a o 30% w przypadku umowy międzynarodowej, ograniczeniu zużycia energii o 20% i produkowaniu co najmniej 20% energii ze źródeł odnawialnych do 2020 r., gdy zwiększy wysiłki zmierzające do opracowania zespołu przystępnych, czystych, wydajnych i trwałych technologii niskoemisyjnych,
B. mając na uwadze, że technologie takie mogą być częścią odpowiedzi na wyzwania związane ze zmianą klimatu, zapewniania bezpieczeństwa dostaw energii i zapewniania konkurencyjności naszych gospodarek,
C. mając na uwadze, że od lat 80-tych ubiegłego wieku spadają publiczne i prywatne nakłady na badania energetyczne, mając na uwadze, że obecny poziom zasobów nie odpowiada skali wyzwań związanych z dążeniem do zrównoważonego niskoemisyjnego systemu energetycznego,
D. mając na uwadze, że finansowanie jest jednym z ważniejszych wyzwań propagowania innowacji w obszarze energetyki w UE,
E. mając na uwadze, że Komisja określa potrzebę inwestycji ze źródeł publicznych i prywatnych w ciągu najbliższych 10 lat w obszarze sześciu europejskich inicjatyw przemysłowych na 6 mld EUR w przypadku energii wiatrowej, 16 mld EUR - energii słonecznej, 2 mld EUR - sieci elektrycznych, 9 mld – bioenergii, 13 mld - wychwytywania i składowania dwutlenku węgla, 7 mld – rozszczepiania jądrowego i 5 mld EUR na wspólną inicjatywę technologiczną dotyczącą ogniw paliwowych i wodoru,
F. mając na uwadze, że celem i potencjałem planu EPSTE jest przestawienie UE na gospodarkę innowacyjną, co przyczyni się do powstania w ciągu najbliższej dekady setek tysięcy nowych wysoko wyspecjalizowanych miejsc pracy i nadania impulsu do rozwoju szybko rosnącego sektora przemysłowego,
G. mając na uwadze, że pilnie potrzebna zmiana paradygmatu energetycznego wymaga podziału ryzyka, tak aby odpowiednie podmioty, publiczne i prywatne, ponosiły część ryzyka, co oznacza potrzebę większego publicznego wsparcia finansowego, ale także podjęcia przez przemysł, banki i prywatnych inwestorów większego ryzyka technologicznego i rynkowego,
H. mając na uwadze, że badania naukowe w UE są stale niedofinansowane,
I. mając na uwadze, że należy zmienić nazwę szóstej europejskiej inicjatywy przemysłowej (EII) „Zrównoważona energia jądrowa” na „Energia jądrowa”, ze względu na fakt, że ryzyko środowiskowe i zdrowotne oraz ryzyko rozprzestrzeniania związane rozwojem i wykorzystaniem energii jądrowej można oczywiście co najwyżej ograniczać, ale nie znieść,
1. z zadowoleniem przyjmuje plan EPSTE jako opisujący konkretne działania na rzecz badań naukowych w dziedzinie czystych, zrównoważonych i wydajnych niskoemisyjnych technologii energetycznych; podkreśla, że plan ten może przestawić UE na gospodarkę innowacyjną; podkreśla także, że bez tego nowego podejścia UE nie osiągnie celów energetycznych i klimatycznych na rok 2020;
2. uznaje potrzebę znaczącego zwiększenia publicznych i prywatnych inwestycji w rozwój zrównoważonych niskoemisyjnych technologii energetycznych, tak aby przyspieszyć opracowanie, opłacalne wprowadzanie do użytku i szybkie, szeroko zakrojone zastosowanie tych technologii w ciągu najbliższych 10 lat;
3. jest głęboko przekonany, że potrzeby finansowe niezbędne do wdrożenia planu EPSTE można zaspokoić tylko wtedy, gdy udostępni się środki publiczne i prywatne, a plan EPSTE jest wiarygodny tylko wtedy, gdy zostaną mu przydzielone nowe środki finansowe z budżetu UE;
4. wzywa zainteresowane podmioty publiczne i prywatne do natychmiastowego przydzielenia dodatkowych środków na wdrożenie uzgodnionych strategii, zgodnie z którymi większa część tych środków ma pochodzić z sektora prywatnego przy istotnym zwiększeniu inwestycji publicznych na szczeblu UE i na szczeblu krajowym;
5. podkreśla, że w obliczu kryzysu gospodarczego priorytetem powinno być inwestowanie w te nowe technologie mające największe możliwości tworzenia miejsc pracy; podkreśla, że doprowadzi to do tworzenia rynków, wygeneruje nowe źródła dochodów i przyczyni się do rozwoju gospodarki i konkurencyjności UE; podkreśla ponadto, że zwiększy to bezpieczeństwo dostaw energii UE i zmniejszy jej zależność energetyczną od ograniczonej liczby źródeł energii, dostawców i szlaków transportowych;
6. ponawia żądanie zapewnienia odpowiedniego finansowania celem wspierania czystych, zrównoważonych i wydajnych niskoemisyjnych technologii energetycznych, które począwszy od 2010 r. wynosi w całości co najmniej 2 mld rocznie z budżetu UE, niezależnie od 7. PR i CIP; wzywa więc Komisję i państwa członkowskie do pilnego ustanowienia harmonogramu finansowania tych źródeł, które zamierzają przeznaczyć na to, aby środki mogły zacząć napływać począwszy od 2010 r.;
7. wzywa ponadto Radę i Komisję do skorzystania z debaty nad śródokresowym przeglądem bieżącej perspektywy finansowej i debaty nad kolejną perspektywą finansową, tak aby lepiej dostosować obecne i przyszłe budżety UE do priorytetów politycznych UE, szczególnie w zakresie badań naukowych, działań na rzecz klimatu i bezpieczeństwa dostaw energii;
8. uważa, że bezwględnie konieczne jest szybkie wykorzystanie uprawnień o wartości 300 mln euro pozostawionych z rezerwy dla nowych instalacji w unijnym systemie handlu uprawnieniami do emisji (ETS) w celu wspierania wychwytywania i składowania dwutlenku węgla oraz innowacyjnych źródeł energii odnawialnej; wzywa Europejski Bank Inwestycyjny (EBI), żeby dostosował swoje kryteria udzielania kredytów do odpowiednich innowacyjnych instalacji wykorzystujących energię odnawialną;
9. przypomina państwom członkowskim, że od 2013 r. dochody z aukcji ETS będą zasadniczym źródłem finansowania ograniczania zmian klimatu oraz opracowywania i rozwijania zrównoważonych niskoemisyjnych technologii energetycznych;
10. wzywa do wzmocnienia roli EBI w finansowaniu projektów energetycznych, w szczególności poprzez zwiększenie celu kredytowania w dziedzinie energii, zwiększenie zdolności zaoferowania gwarancji kredytowych wobec projektów energetycznych oraz usprawnienie koordynacji i ciągłości finansowania badań zwiększonego ryzyka, a także rozwijanie projektów w dziedzinie energii;
11. z zadowoleniem przyjmuje realizowane inicjatywy, jak np. mechanizm finansowania oparty na podziale ryzyka (RSFF), fundusz „Marguerite” (Europejski Fundusz Roku 2020 na rzecz Energii, Zmiany Klimatu i Infrastruktury), kapitał podwyższonego ryzyka oraz instrument na rzecz wysokiego wzrostu i innowacji w MŚP (GIF), których rolę w finansowaniu inicjatyw w ramach planu EPSTE należy zwiększyć i poddać należytemu procesowi oceny w przeglądzie śródokresowym;
12. wzywa Komisję, żeby w ścisłej współpracy z EBI wystąpiła niezwłocznie, a najpóźniej do 2011 r., z wyczerpującym wnioskiem dotyczącym instrumentu finansowania energii odnawialnej i projektów w dziedzinie wydajności energetycznej oraz rozwoju inteligentnych sieci;
13. podkreśla potrzebę zwiększenia potencjału bazy badawczej UE oraz istotne znaczenie dalszej edukacji i szkolenia dla zagwarantowania takiej liczby i jakości zasobów ludzkich, jaka niezbędna jest do pełnego wykorzystania pojawiających się możliwości związanych z nowymi technologiami;
14. podkreśla, że potrzebne jest stworzenie odpowiednich warunków oraz stabilnych i korzystnych ram regulacyjnych w celu wspierania ustanawiania partnerstw publiczno-prywatnych, które są warunkiem wstępnym wdrażania planu EPSTE i europejskich inicjatyw przemysłowych (EII);
15. wzywa Komisję do dopilnowania, żeby twórcy technologii mogli ubiegać się bezpośrednio o środki z planu EPSTE, nie tylko jako członkowie konsorcjów zakładów energetycznych, jak ma to miejsce w przypadku programu naprawy gospodarczej i NER300;
16. uznaje, że MŚP są główną siłą napędową rozwoju wielu zrównoważonych niskoemisyjnych technologii energetycznych, w szczególności rozwoju bardziej zdecentralizowanych systemów energetycznych, i w związku z tym podkreśla, że dostęp do publicznych dotacji i kredytów, w tym do środków z planu EPSTE, należy zaplanować w sposób przyjazny dla MŚP; wzywa do przeznaczenia bardzo dużej części środków unijnych dostępnych w ramach planu EPSTE na MŚP;
17. z zadowoleniem przyjmuje skupienie się na finansowaniu projektów demonstracyjnych (na dużą skalę); podkreśla jednak, że należy również udostępnić środki na średnio- i długoterminowe badania zwiększonego ryzyka, podstawowe i stosowane;
18. wzywa Europejskie Stowarzyszenie Badań nad Energią (EERA), żeby zainicjowało i wdrażało wspólne programy stosowania planu EPSTE, zacieśniając związki z EII, oraz żeby rozszerzało swoją działalność;
19. wyraża zaniepokojenie faktem, że Europejska Rada Badań Naukowych (ERC) nie planuje żadnych konkretnych programów dotyczących energii, co wskazuje na brak odpowiedniego inwestowania w badania podstawowe;
20. z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (EIT), polegającą na powołaniu wspólnot wiedzy i informacji (KIC) w dziedzinie zrównoważonej energii i dostosowania do zmian klimatu oraz ich ograniczania;
21. z zadowoleniem przyjmuje propozycję, żeby do istniejących sześciu EII dodano „inicjatywę inteligentnych miast”, która skupia się na wydajności energetycznej w miastach europejskich (w szczególności sygnatariuszach „porozumienia między burmistrzami”), w celu stworzenia warunków skłaniających rynek masowy do przyjęcia na obszrach miejskich technologii z zakresu wydajności energetycznej i energii odnawialnej, jak również inteligentnych sieci dystrybucji; wzywa Komisję i państwa członkowskie, żeby szybko wdrożyły tę nową inicjatywę, w której w pełni uczestniczą władze lokalne i regionalne, mające kluczowe znaczenie dla wspierania i stosowania technologii niskoemisyjnych;
22. przypomina Komisji o jej obowiązkach sprawozdawczych na mocy rozporządzenia o planie odzyskiwania energii oraz o jej zobowiązaniu do przedstawienia dodatkowych wniosków, które umożliwią finansowanie projektów w dziedzinie wydajności energetycznej i źródeł energii odnawialnej, jeżeli po zaproszeniu do składania wniosków pozostaną do dyspozycji środki finansowe; zauważa, że nie wydano 50 mln euro;
23. zwraca się do Komisji i państw członkowskich, żeby dalej badały i upowszechniały innowacyjne podejścia do planowania i rozwoju obszarów miejskich, w szczególności zintegrowanego planowania urbanistycznego, które odpowiada na potrzeby zwiększonej integracji społecznej, spójności terytorialnej, oraz w znacznym zakresie stosowały zrównoważoną energię i czysty transport w celu zbudowania prężnych systemów miejskich;
24. wzywa Komisję, żeby wystąpiła z inicjatywami uzupełniającymi w celu wykorzystania wielkiego potencjału innych możliwości technologicznych, o których wspomina w swoim komunikacie z 7 października 2009 r. w sprawie inwestowania w rozwój technologii niskoemisyjnych (plan EPSTE), a także gradientów zasolenia i energii geotermalnej; podkreśla potrzebę udostępnienia na te cele dodatkowych zasobów z budżetu UE;
25. z zadowoleniem przyjmuje wybór sześciu EII i przedstawienie strategii technologicznych na lata 2010-2020, które zawierają konkretne cele, żeby każdą zrównoważoną technologię niskoemisyjną uczynić konkurencyjną pod względem kosztów, i zwraca się do Komisji, żeby podjęła dojrzałe EII, zapewniając, że ich struktura zarządzania będzie prosta, niezbiurokratyzowana i przejrzysta oraz że centralną wspólną cechą będzie kontakt z grupą sterującą planu EPSTE i EBI;
26. zwraca się do grupy sterującej planu EPSTE, żeby corocznie składała Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie i przewidziała szerszą strukturę ekspertyzy, tworząc techniczne grupy robocze w odpowiednich dziedzinach w celu włączenia większej liczby zainteresowanych podmiotów w proces dyskusji i podejmowania decyzji;
27. zwraca się do Komisji, żeby nasiliła współpracę międzyinstytucjonalną z innymi kluczowymi partnerami strategicznymi w krajach rozwiniętych, wschodzących i rozwijających się w dziedzinie rozwoju, rozwijania i upowszechniania zrównoważonych technologii niskoemisyjnych, w szczególności za pośrednictwem takich funduszy jak Globalny Fundusz Efektywności Energetycznej oraz Energii Odnawialnej (GEEREF), który koncentruje się na projektach o małej skali;
28. z zadowoleniem przyjmuje działania mające na celu wzmocnienie współpracy w dziedzinie technologii energetycznych, takie jak te zainicjowane niedawnym ustanowieniem Rady ds. Energii UE-USA; w związku z tym wzywa Radę ds. Energii, żeby wykorzystywała synergie w celu wdrożenia planu EPSTE;
29. wzywa Komisję i państwa członkowskie, żeby wspierały na całym świecie handel emisjami, żeby stworzyć stabilne i sprawiedliwe otoczenie konkurencyjne dla rozwoju i stosowania zrównoważonych technologii niskoemisyjnych;
30. zwraca się do Komisji o monitorowanie skutecznego wdrażania planu EPSTE, wprowadzenie w tym celu towarzyszącego systemu oceny, ocenianie wszelkich szkód napotkanych w stosowaniu planów strategicznych i regularne informowanie Parlamentu o postępach dokonanych we wdrażaniu planu EPSTE i jego planów strategicznych;
31. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.
- [1] Teksty przyjęte w tym dniu, P6_TA(2008)0354.
- [2] Dz.U. L 412 z 30.12.2006, s.1.
- [3] Dz.U. L 310 z 9.11.2006, s. 15.
- [4] Dz.U. L 200 z 31.7.2009, s. 31.
- [5] Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 16.
- [6] Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 63.
- [7] Teksty przyjęte w tym dniu, P7_TA(2010)0019.