ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ σχετικά με τη στρατηγική «ΕΕ 2020» – ενέργειες σε συνέχεια του άτυπου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 11ης Φεβρουαρίου 2010
3.3.2010
σύμφωνα με το άρθρο 115, παράγραφος 5, του Κανονισμού
Martin Schulz, Stephen Hughes εξ ονόματος της Ομάδας S&D
Βλ. επίσης την κοινή πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0151/2010
B7‑0151-2010
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη στρατηγική «ΕΕ 2020» – ενέργειες σε συνέχεια του άτυπου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 11ης Φεβρουαρίου 2010
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη το άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 11ης Φεβρουαρίου 2010,
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Προεδρίας μετά τις συνόδους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον Μάρτιο του 2000, του 2001, του 2005, του 2006 και του 2007 και τον Δεκέμβριο του 2009,
– έχοντας υπόψη τη δημόσια διαβούλευση που πραγματοποίησε η Επιτροπή σχετικά με τη στρατηγική «ΕΕ 2020» και το αποτέλεσμα της διαβούλευσης αυτής (SEC (2010)116),
– έχοντας υπόψη την αξιολόγηση της στρατηγικής της Λισσαβώνας που διενήργησε η Επιτροπή (SEC (2010) 114),
– έχοντας υπόψη το άρθρο 3 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 115 παράγραφος 5 και το άρθρο 110 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η παγκόσμια χρηματοπιστωτική, οικονομική και κοινωνική κρίση έχει αποκαλύψει με δραματικό τρόπο πόσο ευάλωτες είναι οι ανεπαρκώς ρυθμιζόμενες αγορές και έχει θέσει σε κίνδυνο την αλληλεγγύη και την κοινωνική δικαιοσύνη εντός των κοινωνιών μας και μεταξύ των κρατών μελών,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κράτη μέλη βρίσκονται αντιμέτωπα με διαρκή αύξηση της ανεργίας, η οποία πλήττει αυτή τη στιγμή περισσότερα από 23 εκατομμύρια γυναίκες και άνδρες και προκαλεί τεράστιες δυσκολίες σε κοινωνικό και ανθρώπινο επίπεδο,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλλαγή του κλίματος θέτει υπό αμφισβήτηση τα σημερινά αλόγιστα και μη αειφόρα μοντέλα παραγωγής, διανομής και κατανάλωσης, τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσω νέου αειφόρου μοντέλου ανάπτυξης·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική της Λισσαβώνας είχε ως στόχο τη δημιουργία μιας εξαιρετικά ανταγωνιστικής οικονομίας βασισμένης στη γνώση και ικανής να εξασφαλίσει αειφόρο ανάπτυξη, αύξηση του αριθμού και βελτίωση της ποιότητας των θέσεων εργασίας, μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή και σεβασμό για το περιβάλλον,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι τροχοπέδη στη στρατηγική της Λισσαβώνας στάθηκε τόσο το γεγονός ότι ήταν υπερβολικά φιλόδοξη όσο και η έλλειψη σαφήνειας του κεντρικού στόχου της, καθώς ενσωμάτωσε πολλές και διαφορετικές επιδιώξεις σε έναν ενιαίο και εξαιρετικά σύνθετο στόχο, γεγονός που δημιούργησε προβλήματα προσανατολισμού και διαφάνειας,
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική της Λισσαβώνας θα πρέπει να αντικατασταθεί από νέα στρατηγική για το 2020 με στόχο την ισχυρή, ολοκληρωμένη και συνεκτική ανάπτυξη της ΕΕ κατά την προσεχή δεκαετία, δυνάμενη να διασφαλίσει την πλήρη ανάκαμψη από την οικονομική κρίση και να διαμορφώσει ένα ανανεωμένο ευρωπαϊκό οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο βασισμένο στην αειφορία και την αλληλεγγύη,
1. καλεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να αδράξει την ιστορική ευκαιρία που προσφέρει η αναθεώρηση της υφιστάμενης στρατηγικής της Λισσαβώνας, προκειμένου να δώσει νέα μορφή στο πρόγραμμα δράσης της ΕΕ για την ανάπτυξη που να επιτρέπει την πλήρη αντιμετώπιση των μειονεκτημάτων και των αδυναμιών του τρέχοντος χρηματοπιστωτικού, οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου, τα οποία έχει αποκαλύψει με δραματικό τρόπο η κρίση· υπενθυμίζει, εν προκειμένω, τη δέσμευση που έχει αναλάβει ήδη ο Πρόεδρος της Επιτροπής Barroso για διαμόρφωση ενός προγράμματος για την αλλαγή και αναμένει από τη νέα Επιτροπή να υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και στο Κοινοβούλιο προτάσεις που θα καλύπτουν τον οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό τομέα και θα είναι σύμφωνες με τον δεδηλωμένο αυτό στόχο·
2. φρονεί ότι η εύθραυστη διαδικασία ανάκαμψης που βρίσκεται σήμερα εν εξελίξει πρέπει να αντικατοπτρίζεται πλήρως στη νέα στρατηγική για το 2020 μέσω της διαμόρφωσης συνεκτικού και ολοκληρωμένου προγράμματος πολιτικής δράσης, που να ενσωματώνει πλήρως την προσέγγιση της μακροοικονομικής πολιτικής, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η αναγκαία δημοσιονομική εξυγίανση δεν θα υπονομεύσει την υλοποίηση της στρατηγικής, ιδίως σε ό,τι αφορά την καταπολέμηση της ανεργίας και την πραγματοποίηση επαρκών και καλά συντονισμένων επενδύσεων στην υποδομή και στη γνώση·
3. θεωρεί ότι η στρατηγική της Ευρώπης για την επόμενη δεκαετία θα πρέπει να επικεντρωθεί όχι μόνο στο ρυθμό της οικονομικής ανάπτυξης αλλά και στον τρόπο με τον οποίο η ανάπτυξη αυτή μπορεί να συνεισφέρει στην οικοδόμηση μιας καλύτερης, δικαιότερης και πιο αειφόρου οικονομίας, με περισσότερη ευημερία για όλους και προστασία από την απληστία και τις καταχρήσεις του χρηματοπιστωτικού κλάδου·
4. φρονεί ότι η ΕΕ χρειάζεται ενιαία στρατηγική για την ανάπτυξη, που να ορίζει με σαφήνεια τον μακροπρόθεσμο και βασικό προσανατολισμό των δράσεων και να ενσωματώνει τις αλληλεπικαλυπτόμενες στρατηγικές που υποτίθεται πως ακολουθεί σήμερα η Ένωση, ιδίως τη στρατηγική της Λισσαβώνας, τη στρατηγική για την αειφόρο ανάπτυξη και το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης (ΣΣΑ)·
5. ζητεί τη διαμόρφωση νέας στρατηγικής για την ανάπτυξη που να ορίζει με σαφήνεια τους βασικούς της στόχους, καθώς και τα μέσα και τα απαραίτητα βήματα για την επίτευξή τους· θεωρεί ότι βασικοί στόχοι της νέας στρατηγικής θα πρέπει να είναι η αειφορία, η πλήρης και ποιοτική απασχόληση που να εξασφαλίζει αξιοπρεπή εργασία και κοινωνική ένταξη σε άνδρες και γυναίκες, η καταπολέμηση της φτώχειας και της ανισότητας, η διαμόρφωση μιας εξαιρετικά παραγωγικής κοινωνίας της γνώσης βασισμένης στη εκπαίδευση, οι δεξιότητες και η επαγγελματική εξέλιξη, η κοινωνική και εδαφική συνοχή και η παγκοσμιοποίηση με δίκαιους όρους·
Ανάκαμψη και αλλαγή
6. θεωρεί ότι η στρατηγική για το 2020 θα πρέπει να έχει στόχο την πλήρη ανάκαμψη της Ευρώπης σε όσο το δυνατόν συντομότερο χρόνο και στη συνέχεια την αειφόρο και διαρκή ανάπτυξη σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα, ώστε να καταστεί δυνατή η ομαλή μετάβαση από τη διαχείριση της κρίσης στη μακροπρόθεσμη αειφόρο οικονομική ανάπτυξη·
7. φρονεί ότι η στρατηγική θα πρέπει καταρχάς να επιτρέψει την αντιμετώπιση της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης με συνεκτικό και αποτελεσματικό τρόπο, δίνοντας νέα πνοή στη διαδικασία ανάκαμψης της ΕΕ και καθιστώντας την πολύ πιο συνεκτική σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μέσω της ενεργοποίησης και του συντονισμού όλων των εθνικών και ευρωπαϊκών μηχανισμών για την ανάκαμψη και μέσω της παροχής επαρκών χρηματοδοτικών πόρων· επιβεβαιώνει ότι κεντρικός στόχος πρέπει να είναι η ανάκαμψη της απασχόλησης, περιλαμβανομένης της πραγματοποίησης επαρκών επενδύσεων στην κατάρτιση και στην εκπαίδευση· τονίζει ότι η αναγκαία δημοσιονομική εξυγίανση στα κράτη μέλη πρέπει να πραγματοποιηθεί με στενό μεταξύ τους συντονισμό και με τρόπο που να επιτρέπει την ενίσχυση της ανάπτυξης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, χωρίς όμως να πλήττονται τα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας και οι δημόσιες υπηρεσίες μας·
8. υπενθυμίζει ότι ένας από τους βασικούς στόχους της απόφασης του Συμβουλίου να αναθεωρήσει τους κανόνες του ΣΣΑ το 2005 ήταν να προσφερθεί στα κράτη μέλη μεγαλύτερο περιθώριο ελιγμών κατά τη διάρκεια περιόδων οικονομικής ύφεσης· σύμφωνα με την απόφαση αυτή, θεωρεί ότι είναι απαραίτητο να αξιοποιηθούν πλήρως τα περιθώρια ευελιξίας του αναθεωρημένου ΣΣΑ, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών ούτε θα πλήξει την κοινωνική πρόνοια και την αλληλεγγύη ούτε θα θέσει σε κίνδυνο τις αναπτυξιακές προοπτικές·
9. φρονεί, επιπλέον, πως το γεγονός ότι ορισμένα κράτη μέλη της ευρωζώνης δεν συμμορφώνονται προς τα κριτήρια του αναθεωρημένου ΣΣΑ καταδεικνύει τις ελλείψεις του οικονομικού συντονισμού εντός της ΟΝΕ· είναι πεπεισμένο ότι ο βασικός τρόπος για να υπερβεί η ευρωζώνη την τρέχουσα κρίση είναι η ενίσχυση του οικονομικού συντονισμού της και η εφαρμογή ισχυρής οικονομικής διακυβέρνησης, ώστε να καταστεί δυνατή η ανάληψη διαρκούς, ενισχυμένης και συντονισμένης ευρωπαϊκής δράσης, να μειωθεί το υφιστάμενο χάσμα ανταγωνιστικότητας μεταξύ των ευρωπαϊκών οικονομικών και να διευκολυνθεί η επίτευξη σταθερής και αειφόρου οικονομικής και κοινωνικής συνοχής·
10. θεωρεί επιτακτική την ανάγκη να ενισχυθεί η αρχή της αλληλεγγύης, η οποία σχετίζεται άμεσα με τον κεντρικό σκοπό της ευρωζώνης, καθότι ενισχύει την ικανότητά της να αντιμετωπίζει ασύμμετρα πλήγματα και κερδοσκοπικές επιθέσεις·
11. τονίζει ότι οι πρόσφατες κερδοσκοπικές επιθέσεις κατά της Ελλάδας έχουν οδηγήσει σε ακραία άνοδο των spread των εθνικών ομολόγων και στερούν από τη χώρα τη δυνατότητα να δανειστεί βάσει του ίδιου επιτοκίου με το οποίο δανείζονται άλλα κράτη μέλη της ευρωζώνης· τονίζει ότι στο στόχαστρο των επιθέσεων αυτών, οι οποίες μπορούν να πλήξουν τις προσπάθειες της Ελλάδας να εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά της και να εφαρμόσει μέτρα για τη μείωση του υπέρογκου δημόσιου χρέους, ήταν το ίδιο το ευρώ και η οικονομική σύγκλιση της ευρωζώνης· εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για την απουσία μηχανισμών διασφάλισης της σταθερότητας του ευρώ και φρονεί ότι η απουσία αυτή καθιστά ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη συντονισμένης, αποδοτικής και αποτελεσματικής ρύθμισης και εποπτείας των χρηματοπιστωτικών αγορών στην Ευρώπη·
12. τονίζει ότι η λύση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ευρωζώνη θα πρέπει να αναζητηθεί εντός της ευρωζώνης· ζητεί, για τον λόγο αυτό, τη διαμόρφωση συνεκτικού πλαισίου προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η ευρωζώνη διαθέτει τα εσωτερικά μέσα που απαιτούνται για την αποφυγή κάθε κινδύνου πτώχευσης, μέσω του συνδυασμού της εθνικής δημοσιονομικής πειθαρχίας με μηχανισμούς δημοσιονομικής στήριξης που θα ενεργοποιούνται ως ύστατη λύση·
13. θεωρεί ότι η κρίση προσφέρει μια ευκαιρία να αναπτυχθεί ισχυρότερη στρατηγική για την αειφόρο ανάπτυξη βάσει της κοινωνικής δικαιοσύνης και της οικολογικής απόδοσης, που να διασφαλίζει τη δικαιότερη κατανομή του πλούτου μέσω της επίτευξης οικονομικά αποτελεσματικότερης και κοινωνικά δικαιότερης κατανομής των εσόδων· προειδοποιεί, στο πλαίσιο αυτό, για τους κινδύνους που συνεπάγεται η επικέντρωση κατά κύριο λόγο σε μέτρα μείωσης των μισθών, καθώς με τον τρόπο αυτό εμποδίζεται η δίκαιη κατανομή των βαρών που συνεπάγεται η προσπάθεια ανάκαμψης και ανακόπτεται η αύξηση των εισοδημάτων των νοικοκυριών και, κατά συνέπεια, η ιδιωτική κατανάλωση· σημειώνει ότι η κρίση έχει καταστήσει σαφή την ανεπάρκεια των πολιτικών απορρύθμισης που ακολουθήθηκαν τα τελευταία χρόνια· τονίζει ότι χρειάζεται νέα στρατηγική για την ενιαία αγορά που να επικεντρώνεται στην επίτευξη πιο απτών αποτελεσμάτων για τους πολίτες, ιδίως μέσω μιας προσέγγισης της ρύθμισης που να είναι προσανατολισμένη περισσότερο προς τον καταναλωτή·
14. ζητεί τη θέσπιση ρυθμιστικού και εποπτικού πλαισίου για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες που να προσφέρει προστασία από νέες χρηματοπιστωτικές δυσλειτουργίες, να αποτρέπει κερδοσκοπικές φούσκες και να αποκαθιστά τον ιστορικό σκοπό του χρηματοπιστωτικού τομέα, ήτοι τη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας προκειμένου να στηριχθούν οι επενδύσεις και η δημιουργία θέσεων εργασίας, ιδίως μέσω δεύτερου σχεδίου δράσης για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες·
Νέο συμβόλαιο για την αειφορία και την αλληλεγγύη
15. φρονεί ότι ο τρόπος για να αντιμετωπίσει η ΕΕ την κλιματική αλλαγή και την οικονομική κρίση είναι η ανάπτυξη αειφόρων τρόπων παραγωγής, εμπορίας, μεταφοράς, διανομής και κατανάλωσης που να στηρίζουν την επίτευξη πραγματικά αειφόρου ευημερίας βασισμένης σε νέες πράσινες θέσεις εργασίες, σε οικολογικά αποδοτικές οικονομίες, στην ισότητα και στο δίκαιο εμπόριο·
16. υπενθυμίζει τη δέσμευση της ΕΕ, που συμφωνήθηκε τον Δεκέμβριο του 2008, να επιτύχει έως το 2020 μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου κατά 20%, αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές κατά 20% και μείωση της κατανάλωσης ενέργειας κατά 20% μέσω μέτρων ενεργειακής απόδοσης· καλεί την Επιτροπή να εξηγήσει με ποιον τρόπο θα πλαισιωθεί η επίτευξη των στόχων αυτών από μια νέα γενιά πολιτικών και νομοθετικών πράξεων, ώστε να διασφαλιστεί η αποφασιστική στροφή της παραγωγής, της διανομής και της κατανάλωσης προς την πραγματική αειφορία χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η ευημερία και οι θέσεις εργασίας·
17. τονίζει τη σημασία που έχουν όσον αφορά τη χάραξη αυτών των νέων πολιτικών για την αειφορία οι επενδύσεις σε κατάλληλες υποδομές, σε αειφόρες λύσεις για τις μεταφορές και σε πολιτικές στήριξης των ΜΜΕ, ιδίως εάν ληφθεί υπόψη ο ουσιώδης ρόλος τους στην καταπολέμηση της υψηλής ανεργίας·
18. τονίζει ότι, επιτυγχάνοντας τους στόχους της για το 2020 όσον αφορά το κλίμα και την ενέργεια, η ΕΕ μπορεί να δημιουργήσει νέες πράσινες θέσεις εργασίας σε τομείς όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι μεταφορές και η ενεργειακή απόδοση, υπό την προϋπόθεση ότι θα παρασχεθεί επαρκής χρηματοδοτική στήριξη και κίνητρα για την έρευνα, την καινοτομία, την εκπαίδευση και την κατάρτιση στον εν λόγω τομέα, ώστε να μπορέσουμε να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία αυτή και να αξιοποιήσουμε νέες πηγές παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας για την ΕΕ·
19. φρονεί ότι η μετάβαση προς μια πράσινη οικονομία θα πρέπει να βασιστεί σε μια αειφόρο βιομηχανική πολιτική, στην προαγωγή της καινοτομίας για την ανάπτυξη οικολογικών τρόπων παραγωγής, σε κατάλληλες πολιτικές της ΕΕ ειδικά για την επανεκπαίδευση εργαζομένων σε πράσινες θέσεις εργασίας και, εάν χρειαστεί, σε προσωρινά αντισταθμιστικά μέτρα για δράσεις που στόχο θα έχουν να καταστεί φιλικότερη προς το περιβάλλον η ευρωπαϊκή βιομηχανία στο πλαίσιο των παγκόσμιων αγορών·
20. φρονεί ότι, για να αντιμετωπίσει πλήρως τα υψηλά και αυξανόμενα ποσοστά ανεργίας, ιδίως των νέων και των ατόμων με αναπηρία, καθώς και τις διευρυνόμενες ανισότητες και την εκτεταμένη φτώχεια, η ΕΕ χρειάζεται νέο και φιλόδοξο κοινωνικό πρόγραμμα δράσης στο πλαίσιο της στρατηγικής για το 2020 που να βασίζεται στην πλήρη και ποιοτική απασχόληση, στην κοινωνική ένταξη και στην καταπολέμηση της φτώχειας· ζητεί αυτό το νέο κοινωνικό πρόγραμμα δράσης εντός της στρατηγικής να έχει γνώμονα μια σειρά φιλόδοξων στόχων για τη μείωση της φτώχειας, συμπεριλαμβανόμενης της φτώχειας των παιδιών και των ηλικιωμένων, την καταπολέμηση της φτώχειας ατόμων που εργάζονται, την αντιμετώπιση της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου και τη μείωση του αριθμού των νέων που ούτε εργάζονται ούτε σπουδάζουν, καθώς και την αύξηση της συμμετοχής στη δια βίου μάθηση, προκειμένου να επιτευχθεί ουσιαστική πρόοδος σε αυτούς τους καθοριστικής σημασίας τομείς· τονίζει στο σημείο αυτό ότι για τη θέσπιση ενωσιακών και εθνικών στόχων στον συγκεκριμένο τομέα πρέπει να χρησιμοποιηθεί το ποσοστό σχετικής φτώχειας·
21. επαναλαμβάνει ότι η αειφόρος, πλήρης και ποιοτική απασχόληση θα πρέπει να αποτελέσει βασική προτεραιότητα μιας στρατηγικής για το 2020· ζητεί, για τον λόγο αυτό, τη χάραξη στρατηγικής για την είσοδο στην αγορά εργασίας βασισμένης στην εξάλειψη των αποκλεισμών, στην αξιοπρεπή εργασία και σε συγκεκριμένους στόχους δημιουργίας θέσεων εργασίας, σε συνδυασμό με οικονομικά κίνητρα για τα κράτη μέλη· ζητεί επίσης την κατάρτιση νέου νομοθετικού προγράμματος δράσης για την ενίσχυση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας, περιλαμβανομένης αναθεώρησης της οδηγίας για την απόσπαση εργαζομένων και νέων ή αναθεωρημένων οδηγιών για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, το χρόνο εργασίας, τις καταχρηστικές μεμονωμένες απολύσεις, την ενημέρωση και τη διαβούλευση, την αναγνώριση συνδικαλιστικών φορέων, τις διασυνοριακές συλλογικές συμβάσεις, την ίση μεταχείριση εργαζομένων σε μη συμβατικές μορφές εργασίας, την ισότητα των αμοιβών και τις επιθεωρήσεις εργασίας·
22. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν την ανεργία των νέων μέσω διαρθρωτικών μέτρων για την απασχόληση, διασφαλίζοντας την παροχή κατάρτισης ή επαγγελματικών ευκαιριών σε όλους τους νέους, καθώς και την προστασία τους από καταχρηστικές πρακτικές απασχόλησης μέσω περιόδων άσκησης·
23. ζητεί την κατάρτιση νομοθετικού προγράμματος δράσης για την ισότητα των φύλων με σκοπό την εξάλειψη της ψαλίδας των αμοιβών μεταξύ ανδρών και γυναικών, την εξασφάλιση της πλήρους συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας και την προώθηση των ευκαιριών σταδιοδρομίας για τις γυναίκες·
24. επαναλαμβάνει ότι είναι απαράδεκτο να ζουν άνθρωποι στη φτώχεια, μεταξύ των οποίων βρίσκονται πολλές γυναίκες και παιδιά, αλλά και εργαζόμενοι ή συνταξιούχοι· ζητεί τη θέσπιση φιλόδοξης μακροπρόθεσμης στρατηγικής κατά της φτώχειας με κατάλληλους ποσοτικούς ευρωπαϊκούς και εθνικούς στόχους, περιλαμβανομένης της εξάλειψης του προβλήματος των αστέγων έως το 2015, σε συνδυασμό με συντονισμένη στρατηγική για τη στέγαση στην Ευρώπη·
25. επαναλαμβάνει ότι πρέπει να βελτιωθεί και να διασφαλιστεί σε μακροχρόνια βάση μέσω της στρατηγικής «ΕΕ 2020» η ισότιμη πρόσβαση των πολιτών στην εκπαίδευση, στον πολιτισμό και σε ελεύθερα μέσα επικοινωνίας –τομείς που δεν πρέπει να εξετάζονται μόνο από οικονομική σκοπιά– ανεξαρτήτως της κοινωνικής καταγωγής και της οικονομικής κατάστασής τους· ζητεί, εν προκειμένω από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αναπτύξουν δραστήριες ευρωπαϊκές πολιτικές για την παιδεία και τον πολιτισμό, συνθήκες-πλαίσιο για την προστασία της ποικιλομορφίας στον πολιτισμό και στα μέσα επικοινωνίας πέρα από στενά οικονομικά και εθνικά συμφέροντα, και μέσα πολιτικής για την προαγωγή των ταλέντων και των δεξιοτήτων, περιλαμβανομένων προγραμμάτων δια βίου μάθησης·
26. υπενθυμίζει ότι η οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, που σήμερα απειλείται από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης· θεωρεί ότι η στρατηγική για το 2020 προσφέρει μια ιστορική ευκαιρία διαφύλαξης και ενίσχυσης της ευρωπαϊκής συνοχής, ιδίως μέσω διαφανούς, απλουστευμένης και έξυπνης πολιτικής για τη συνοχή, μακριά από κάθε προσπάθεια επανεθνικοποίησης, μέσω ενός μακροπρόθεσμου αειφόρου χρηματοδοτικού προγράμματος για τα διασυνοριακά δίκτυα και μέσω της ελεύθερης και ισότιμης πρόσβασης στις ΤΠΕ και στην ευρυζωνική σύνδεση, ώστε να αποκτήσουν οι πολίτες, ιδίως οι νέοι, τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας με άνεση και ταυτοχρόνως με αυτοκριτική ματιά·
27. ζητεί να καταρτισθεί νομοθετικό πλαίσιο για τις δημόσιες υπηρεσίες, οι οποίες αποτελούν βασικό στοιχείο του ευρωπαϊκού μοντέλου, καθώς η νέα συνθήκη παρέχει στέρεη νομική βάση για τον σκοπό αυτό·
28. θεωρεί ότι η μεταρρύθμιση της κοινής γεωργικής πολιτικής έως το 2010 πρέπει να στηρίξει τη στρατηγική «ΕΕ 2020», με στόχο τη χάραξη περιβαλλοντικά και οικονομικά αειφόρου γεωργικής πολιτικής που να δίνει έμφαση στην επισιτιστική ασφάλεια, στην ανάπτυξη και στην απασχόληση στις αγροτικές περιοχές, και να συμβάλει στην εδαφική συνοχή·
29. υπογραμμίζει τη σημασία της νέας νομικής βάσης που δημιούργησε η Συνθήκη της Λισσαβώνας για την ανάπτυξη ενωσιακής πολιτικής για την εδαφική συνοχή και ενθαρρύνει τη χάραξη μακροπεριφερειακών στρατηγικών, όπως είναι η στρατηγική για τη Βαλτική και η στρατηγική της ΕΕ για το Δούναβη, ως εργαλείων για την επιτάχυνση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής και της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών·
Εξασφάλιση της απαιτούμενης χρηματοδότησης
30. αναγνωρίζει ότι μια από τις αποτυχίες της στρατηγικής της Λισσαβώνας ήταν το χάσμα μεταξύ των δεδηλωμένων στόχων της και των πόρων που διατέθηκαν για την επίτευξή τους· τονίζει ότι δεν μπορεί να υπάρξει αξιόπιστη στρατηγική για το 2020 χωρίς επαρκή χρηματοδότηση· θεωρεί, συνεπώς, ότι ο προϋπολογισμός της ΕΕ πρέπει να προσαρμοστεί ώστε να συνεισφέρει στην υλοποίηση μιας νέας στρατηγικής·
31. ζητεί να πραγματοποιηθεί φιλόδοξη ενδιάμεση αναθεώρηση του τρέχοντος πολυετούς χρηματοδοτικού πλαισίου 2007-2013, δεδομένου ότι έχει αποδειχθεί ότι παρουσιάζει ελλείψεις (απουσία χρηματοδότησης για βασικά ενωσιακά προγράμματα όπως το Galileo και το ευρωπαϊκό σχέδιο για την ανάκαμψη της οικονομίας) και δεν ανταποκρίνεται με τον δέοντα τρόπο στην ανάγκη επαρκούς χρηματοδότησης των νέων αρμοδιοτήτων της ΕΕ δυνάμει της Συνθήκης της Λισσαβώνας, καθώς και σε ορισμένες επείγουσες πολιτικές προτεραιότητες, όπως είναι η ενέργεια και η αλλαγή του κλίματος·
32. θεωρεί ότι μετά το 2013 ο προϋπολογισμός της ΕΕ πρέπει να επικεντρωθεί στις βασικές πολιτικές προτεραιότητες της νέας στρατηγικής για το 2020, με στόχο την αύξηση των ενωσιακών δαπανών στο συμπεφωνημένο κατώφλι του 1,24% του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος και τη θέσπιση νέου συστήματος πόρων·
33. ζητεί την εφαρμογή μακροχρόνιας στρατηγικής για τις επενδύσεις, βάσει ενισχυμένου συντονισμού μεταξύ των ευρωπαϊκών και των εθνικών δημοσιονομικών προσπαθειών· ζητεί επίσης να ενισχυθεί ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης όσον αφορά τη στήριξη των επενδύσεων στις υποδομές, στις πράσινες τεχνολογίες, στην καινοτομία και στις ΜΜΕ, υπό την προϋπόθεση ότι οι πολιτικές της ΕΤΕπ και της ΕΤΑΑ είναι σύμφωνες με αυτές της Ένωσης και ότι οι ενέργειές τους υπάγονται στο δημοκρατικό έλεγχο του Κοινοβουλίου· ζητεί, επιπλέον, να δημιουργηθεί κατάλληλο ευρωπαϊκό πλαίσιο για τις συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα και να εφαρμοστεί το ΣΣΑ με έξυπνο και φιλικό προς τις επενδύσεις τρόπο·
34. επισημαίνει την ανάγκη θέσπισης νέων ενωσιακών χρηματοδοτικών μέσων, όπως τα ευρω-ομόλογα, καθώς και νέου χρηματοδοτικού συστήματος για τον προϋπολογισμό της ΕΕ, περιλαμβανομένων φόρου επί των χρηματοοικονομικών συναλλαγών και πράσινων φόρων, προκειμένου να διευκολυνθεί η επίτευξη των στόχων για το 2020·
Νέα διακυβέρνηση για ενίσχυση της διαφάνειας, της δημοκρατίας και της απόδοσης
35. αναγνωρίζει ότι η στρατηγική της Λισσαβώνας προσέκρουσε στον χαμηλό βαθμό δημοκρατικής και πολιτικής αφομοίωσής της σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο· θεωρεί, για τον λόγο αυτό, ότι χρειάζεται νέο σύστημα διακυβέρνησης βασισμένο στις νέες διατάξεις της Συνθήκης της Λισσαβώνας·
36. τονίζει, εν προκειμένω, την ανάγκη βελτίωσης του συντονισμού και της συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων πολιτικών θεσμικών οργάνων που θα ασχοληθούν με την επιτυχή εφαρμογή στρατηγικής για το 2020, ιδίως μέσω της διασύνδεσης της μελλοντικής εφαρμογής και αναθεώρησης της νέας στρατηγικής με τις επόμενες θητείες της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου, ώστε να συνδεθεί, με την πάροδο του χρόνου, η (επανα)χάραξη της στρατηγικής με το ευρωπαϊκό πολιτικό ημερολόγιο·
37. καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να αναγνωρίσουν τον κεντρικό ρόλο του Κοινοβουλίου όσον αφορά την εφαρμογή μιας στρατηγικής για το 2020, η χάραξη της οποίας θα πρέπει να πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο διοργανικής συμφωνίας που θα ορίζει με επίσημο τρόπο μια δημοκρατική και αποτελεσματική διαδικασία και θα πρέπει να περιλαμβάνει δέσμευση του Συμβουλίου να μην συμφωνήσει επί τροποποιήσεων της στρατηγικής τα προσεχή έτη χωρίς να έχει ζητήσει επισήμως τη γνώμη του Κοινοβουλίου·
38. θεωρεί ότι πρέπει να δοθεί ισχυρότερος ρόλος στην Επιτροπή για τη διασφάλιση της εφαρμογής της στρατηγικής, σε συνδυασμό με την ενίσχυση του εκτελεστικού ρόλου των αντίστοιχων συνθέσεων του Συμβουλίου·
39. τονίζει ότι χρειάζεται πιο ενεργός έλεγχος από τα εθνικά κοινοβούλια κατά τη χάραξη και την εφαρμογή της στρατηγικής καθώς και ενίσχυση της συνεισφοράς τους στην υλοποίηση της στρατηγικής σε εθνικό επίπεδο, σε συνδυασμό με ενίσχυση της συμμετοχής των περιφερειακών και τοπικών αρχών, των κοινωνικών εταίρων και λοιπών κοινωνικών φορέων·
40. ζητεί να ενισχυθεί η χρήση νομικώς δεσμευτικών μέτρων, όπως κανονισμών και οδηγιών, και ενδεχομένως κυρώσεων ή κινήτρων για τα κράτη μέλη σε περίπτωση ανεπαρκούς προόδου για την εφαρμογή της νέας στρατηγικής·
41. ζητεί, εν προκειμένω, από την Επιτροπή, ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου του 2010, να υποβάλει στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή ολοκληρωμένο κατάλογο οδηγιών και κανονισμών για την επίτευξη των στόχων της νέας στρατηγικής που πρόκειται να θεσπιστεί κατά την επικείμενη εαρινή σύνοδο του Μαρτίου 2010·
42. επισημαίνει την ανάγκη να αναπτυχθεί νέα δέσμη δεικτών για τη μέτρηση της ευμάρειας και της ευημερίας στο πλαίσιο νέας οριζόντιας αντίληψης της έννοιας της «ποιότητας της ζωής», που θα καλύπτει διάφορους τομείς πολιτικής, όπως το περιβάλλον, τα κοινωνικά θέματα, την εκπαίδευση, την υγεία και την ποιότητα της εργασίας, σε ολόκληρη της ΕΕ και στα κράτη μέλη· καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει νέο πίνακα αξιολόγησης με μετρήσιμους δείκτες που να περιλαμβάνει την έννοια της «ποιότητας της ζωής» των πολιτών·
Τιθάσευση της παγκοσμιοποίησης
43. τονίζει ότι η ΕΕ δεν μπορεί να επιτύχει τους στόχους που θα τεθούν στην στρατηγική για το 2020 χωρίς ευρύτερη και πιο ολοκληρωμένη εξωτερική πολιτική, που να συνδυάζει την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας, την πολιτική εμπορίου, την αναπτυξιακή πολιτική και την πολιτική συνεργασίας, ώστε να μετατραπεί η παγκοσμιοποίηση από πηγή υποβάθμισης των περιβαλλοντικών και κοινωνικών προτύπων σε παγκόσμιο εργαλείο για την αναβάθμισή τους· σημειώνει τις νέες διατάξεις της συνθήκης της Λισσαβώνας όσον αφορά τον συντονισμό της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, οι οποίες θα συνεισφέρουν σε αυτή τη νέα ολοκληρωμένη στρατηγική και θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως μέσο προώθησης της συνοχής των πολιτικών για την ανάπτυξη·
44. ζητεί πλήρη αναθεώρηση της στρατηγικής για την Ευρώπη στον κόσμο, προκειμένου να μετατραπεί το διεθνές εμπόριο σε εργαλείο δημιουργίας θέσεων εργασίας, εξάλειψης της φτώχειας και αειφόρου ανάπτυξης σε παγκόσμιο επίπεδο, μέσω της παροχής προτεραιότητας σε πολυμερείς προσεγγίσεις –αντί της σημερινής συσσώρευσης διμερών συμφωνιών ελεύθερων εμπορικών συναλλαγών– και της σύνδεσης των εμπορικών στόχων με την πρόοδο σε κοινωνικό και περιβαλλοντικό επίπεδο και την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·
45. τονίζει τη σημασία της τήρησης κοινής ευρωπαϊκής στρατηγικής σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς και στα διεθνή φόρουμ, με σκοπό τη θέσπιση καλύτερων κανόνων υπέρ του δίκαιου εμπορίου, της αξιοπρεπούς εργασίας και των ρυθμιζόμενων χρηματοοικονομικών αγορών· σημειώνει επίσης ότι, στο πλαίσιο αυτό, η ΕΕ θα έπρεπε να αναλάβει ηγετικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις εντός του ΠΟΕ, ώστε να ολοκληρωθεί όσο το δυνατόν συντομότερα ο αναπτυξιακός γύρος της Ντόχα·
46. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.