PROJEKT REZOLUCJI w sprawie rozporządzenia wprowadzającego plan ogólnych preferencji taryfowych (GSP)
8.3.2010
zgodnie z art. 115 ust. 5 Regulaminu
Joe Higgins, Helmut Scholz w imieniu grupy politycznej GUE/NGL
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0181/2010
B7‑0182/2010
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie rozporządzenia wprowadzającego plan ogólnych preferencji taryfowych (GSP)
Parlament Europejski,
– uwzględniając Układ ogólny w sprawie taryf celnych i handlu (GATT), a w szczególności tzw. klauzulę dopuszczającą z 1979r.,
– - uwzględniając rezolucję legislacyjną z dnia 5 czerwca 2008 r. dotyczącą wniosku w sprawie rozporządzenia Rady wprowadzającego plan ogólnych preferencji taryfowych na okres od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2011 r. (2007/0289 (CNS)),
– uwzględniając rozporządzenie Rady nr 732/2008 z dnia 22 lipca 2008 r.,
– uwzględniając tytuł V rozdział 1 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE),
– uwzględniając art. 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),
– uwzględniając art. 115 ust. 5 oraz art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że „klauzula dopuszczająca” stanowi dla podstawę prawną WTO planu ogólnych preferencji taryfowych (GSP),
B. mając na uwadze, że od roku 1971 Wspólnota przyznawała preferencje handlowe krajom rozwijającym się w ramach planu ogólnych preferencji taryfowych,
C. mając na uwadze, że skonsultowano się z Parlamentem Europejskim w kwestii wniosku Komisji w sprawie rozporządzenia Rady dotyczącego GSP na okres od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2011 r. (COM(2007)0857),
D. mając na uwadze, że Traktat z Lizbony wszedł w życie z dniem 1 grudnia 2009 r.,
E. mając na uwadze, że zgodnie z rozdziałem 1 tytułu V TUE Unia Europejska musi kierować się w swoich działaniach podejmowanych na arenie międzynarodowej zasadami demokracji, praworządnością, zasadą uniwersalnego i niepodzielnego charakteru praw człowieka i podstawowych wolności oraz wspierać zrównoważony rozwój gospodarczy, społeczny i środowiskowy krajów rozwijających się, a głównym celem powinno być wyeliminowanie ubóstwa,
F. mając na uwadze, że na mocy art. 207 TFUE Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą prawodawczą, muszą przyjmować środki określające ramy realizacji wspólnej polityki handlowej,
G. mając na uwadze, że obowiązujące rozporządzenie w sprawie GSP wygaśnie z dniem 31 grudnia 2011 r.,
1. zauważa, że plan ogólnych preferencji taryfowych pozwala krajom rozwiniętym stosować jednokierunkowe zasady preferencyjnego traktowania w odniesieniu do produktów pochodzących z krajów rozwijających się;
2. zwraca uwagę, że stworzeniu przez Wspólnotę Europejską GSP w 1971 r. towarzyszyło wyjaśnienie, iż jest on instrumentem mającym na celu zniwelowanie braku równowagi w bilansie handlowym krajów rozwiniętych i krajów rozwijających się oraz oczekiwanie, że przyczyni się on do ich zrównoważonego rozwoju;
3. wzywa Komisję do przedłożenia Parlamentowi do dnia 1 czerwca 2010 r. wniosków dotyczących przedłużenia obowiązywania GSP;
4. apeluje o aktywne zaangażowanie organizacji społeczeństwa obywatelskiego i związków pracowniczych w odpowiednich krajach w proces decyzyjny dotyczący nowych rozporządzeń; podkreśla potrzebę formalnego uwzględniania opinii tych organizacji lokalnych na każdym etapie procesu decyzyjnego w zakresie wprowadzania i w razie potrzeby wycofywania GSP+;
5. podkreśla, że aby osiągnąć cele GSP+ w nowych rozporządzeniach należy przedłużyć okres obowiązywania GSP+ dla krajów z niego korzystających; apeluje zatem do Komisji o przedłużenie obowiązywania GSP+ do sześciu lat; zwraca uwagę, że niechęć kraju będącego beneficjentem GSP+ do przyjęcia warunków UE dotyczących podpisania umowy o wolnym handlu nie może mieć wpływu na status GSP+ tego kraju;
6. podkreśla, że zgodnie z art. 15 ust. 1 wszystkie kraje korzystające z GSP+ powinny nie tylko ratyfikować, ale również skutecznie wdrożyć wszystkie 27 konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy i ONZ wyszczególnionych w załączniku III do rozporządzenia w sprawie GSP;
7. potępia przypadki poważnego łamania praw człowieka w krajach takich jak Sri Lanka i podkreśla, że w kraju tym dyskryminacja mniejszości Tamilów oraz przypadki poważnego naruszania wolności myśli mają nadal miejsce i że nasiliły się one ponownie po wyborach prezydenckich z dnia 6 stycznia 2010 r., co powinno przyspieszyć proces natychmiastowego wycofania GSP+ wobec Sri Lanki;
8. jest zdania, że nie wolno stosować podwójnych standardów w kwestii udzielania dostępu GSP+; zwraca uwagę, że nie można tolerować ciągłych przypadków zabójstw członków związków zawodowych w Kolumbii i niedawnego odkrycia nieopodal miejscowości La Macarena największego w tym kraju masowego grobu, w którym znajdowały się według szacunków ciała 2 tysięcy przeciwników rządu, oraz że przypadki te stanowią jawne naruszenie zasad dotyczących GSP+; uważa to za wystarczający dowód przynajmniej do wszczęcia dokładnego dochodzenia w sprawie przestrzegania przez Kolumbię zasad dotyczących GSP+;
9. wyraża głębokie zaniepokojenie i niezadowolenie brakiem przejrzystości i odpowiedzialności demokratycznej towarzyszącym rozpoczęciu i sposobowi prowadzenia dochodzeń; apeluje w związku z tym do Komisji o wprowadzenie zmian do rozporządzenia w celu zagwarantowania, aby Parlament i państwa członkowskie otrzymywały pełne informacje oraz były angażowane na każdym etapie procedur udzielania dostępu do GSP+, a także aby konsultowano się z Parlamentem , umożliwiając jego aktywny udział, przed umieszczeniem krajów na liście państw-beneficjentów, przed wszczęciem dochodzenia lub podjęciem decyzji w sprawie czasowego wycofania GSP+ wobec danego kraju;
10. apeluje do Komisji o sporządzenie sprawozdania na temat sytuacji w zakresie wdrażania 27 konwencji przez wszystkie kraje korzystające z GSP oraz o przedstawienie tego sprawozdania Radzie i Parlamentowi przed upływem okresu stosowania rozporządzenia w sprawie GSP i w czasie umożliwiającym przeprowadzenie dyskusji na temat następnego rozporządzenia w sprawie GSP;
11. zwraca się do Komisji, aby zaktualizowane rozporządzenie w sprawie GSP zakładało przeprowadzanie regularnej oceny kwestii przestrzegania przez każdy kraj korzystający z tego planu zobowiązań związanych z GSP+, przy uwzględnieniu opinii społeczeństwa obywatelskiego i związków pracowniczych w odpowiednich krajach, a przez to aby zagwarantowała, że nie będą mieć zastosowania żadne powody do czasowego zawieszenia traktowania na zasadach preferencyjnych, określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 16 ust. 1 i ust. 2; apeluje, aby to roczne sprawozdanie było przekazywane Parlamentowi, Radzie i innym organizacjom, które wyraziły swoją opinię;
12. wzywa Komisję do przeprowadzenia oceny wpływu na skutki GSP w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2009 r., a w szczególności na oddziaływanie na najuboższe warstwy społeczne w krajach-beneficjentach, na rozwój zatrudnienia, wysokość zarobków oraz prawa demokratyczne i prawa związków zawodowych; zachęca ruch pracowniczy i organizacje społeczeństwa obywatelskiego do przeprowadzania dodatkowych ocen wpływu; uważa, że badania te należy następnie przedłożyć Parlamentowi i Radzie; jest zdania, że nowy wniosek w sprawie zaktualizowanego rozporządzenia w sprawie GSP musi w należytym stopniu uwzględniać te oceny wpływu;
13. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.