Projekt rezolucji - B7-0361/2010Projekt rezolucji
B7-0361/2010

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji na Półwyspie Koreańskim

14.6.2010

zamykający debatę na temat oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu

Christian Ehler, Ioannis Kasoulides, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra w imieniu grupy politycznej PPE

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0358/2010

Procedura : 2010/2685(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B7-0361/2010
Teksty złożone :
B7-0361/2010
Teksty przyjęte :

B7‑0361/2010

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji na Półwyspie Koreańskim

Parlament Europejski,

–   uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Półwyspu Koreańskiego,

–   uwzględniając rezolucje 1718 (2006) oraz 1874 (2009) Rady Bezpieczeństwa ONZ,

–   uwzględniając decyzję Rady 2009/1002/WPZiB z dnia 22 grudnia 2009 r.,

–   uwzględniając oświadczenie wysokiej przedstawiciel Cathrine Ashton dotyczące publikacji sprawozdania w sprawie zatonięcia południowokoreańskiego okrętu „Cheonan” z dnia 20 maja 2010 r.,

–   uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że od czasu zatonięcia południowokoreańskiego okrętu „Cheonan” w dniu 26 marca 2010 r., w wyniku którego tragiczną śmierć poniosło 46 osób, dramatycznie wzrosły napięcia na Półwyspie Koreańskim,

B.  mając na uwadze, że wnioski płynące z prac wspólnego zespołu dochodzeniowego złożonego z koreańskich i międzynarodowych specjalistów, jak również niezależna opinia wydana przez Komisję Nadzorczą Państw Neutralnych (NNSC) działającą na Półwyspie Koreańskim, niezaprzeczalnie dowodzą, że zatonięcie statku zostało spowodowane uderzeniem torpedy produkcji północnokoreańskiej,

C. mając na uwadze, że rząd Republiki Korei powstrzymał się od obarczania winą którejkolwiek ze stron przed przedstawieniem ostatecznego sprawozdania oraz zakończeniem prac wspólnego zespołu dochodzeniowego,

D. mając na uwadze, że w po publikacji końcowego sprawozdania wspólnej komisji śledczej rząd Republiki Korei wstrzymał wszelkie stosunki z Koreańską Republiką Ludowo-Demokratyczną z wyjątkiem pomocy humanitarnej dla dzieci oraz funkcjonowania strefy przemysłowej Kaesong,

E.  mając na uwadze, że rząd Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej zaprzeczył wszelkiemu wpływowi na zatonięcie południowokoreańskiego okrętu „Cheonan” i zagroził wypowiedzeniem otwartej wojny w przypadku wprowadzenia przez Republikę Korei dalszych sankcji,

F.  mając na uwadze, że rząd Republiki Korei obarczył winą za zatonięcie statku Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną i wezwał Radę Bezpieczeństwa ONZ do zbadania sprawy oraz zastosowania wobec Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej stosownych środków na szczeblu międzynarodowym,

G. mając na uwadze, że rząd Republiki Korei zażądał od Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej publicznych przeprosin, a także zobowiązania się do niepodejmowania dalszych działań o wrogim lub prowokacyjnym charakterze,

H. mając na uwadze, że rząd Republiki Korei ogłosił, iż nie powróci do rozmów sześciostronnych przed podjęciem stosownych kroków wobec Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej,

I.   mając na uwadze, że społeczność międzynarodowa przekazała wyrazy współczucia w związku z tragiczną śmiercią ofiar oraz wsparcia dla ludności i rządu Republiki Korei,

J.   mając na uwadze, że rządy Chińskiej Republiki Ludowej oraz Federacji Rosyjskiej nie zajęły jeszcze wyraźnego stanowiska w sprawie sprawozdania końcowego oraz wniosków płynących z prac wspólnego zespołu dochodzeniowego,

K. mając na uwadze, że siły zbrojne Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej bezustannie podejmują prowokacyjne i zuchwałe działania wojskowe takie jak zabójstwo trzech obywateli Chin w dniu 4 czerwca 2010 r. na granicy pomiędzy Chińską Republiką Ludową a Koreańską Republiką Ludowo-Demokratyczną,

L.  mając na uwadze, że UE zdecydowanie popiera rozbrojenie jądrowe Półwyspu Koreańskiego, a także wznowienie rozmów sześciostronnych, jako kluczowe elementy procesu pokojowego i stabilizacyjnego w regionie,

1.  głęboko ubolewa nad tragiczną śmiercią osób przebywających na pokładzie południowokoreańskiego okrętu „Cheonan” i w duchu solidarności i przyjaźni przekazuje wyrazy współczucia rodzinom ofiar, Koreańczykom oraz władzom Republiki Korei;

2.  wyraża uznanie dla rządu Republiki Korei za powstrzymanie się od obarczania winą za zatonięcie okrętu którejkolwiek ze stron przed uzyskaniem wniosków płynących ze sprawozdania końcowego wspólnego zespołu dochodzeniowego;

3.  uznaje konkluzje końcowego sprawozdania wspólnego zespołu dochodzeniowego na temat zatopienia okrętu przez północnokoreańską torpedę i zdecydowanie potępia to zatopienie jako akcję prowokacyjną wymierzoną przeciwko pokojowi i stabilności na Półwyspie Koreańskim;

4.  popiera skierowanie sprawy przez rząd Republiki Korei do Rady Bezpieczeństwa ONZ;

5.  wzywa rządy Chińskiej Republiki Ludowej oraz Federacji Rosyjskiej, jako stałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ, do bliższego zbadania sprawozdania końcowego oraz wniosków płynących z prac wspólnego zespołu dochodzeniowego,

6.  podkreśla potrzebę wznowienia rozmów sześciostronnych jako sposobu na realizację programu jądrowego rozbrojenia Półwyspu Koreańskiego;

7.  wyraża pogląd, iż otwartość na dialog pomiędzy Republiką Korei a Koreańską Republiką Ludowo-Demokratyczną ma kluczowe znaczenie dla pokoju i stabilności na Półwyspie Koreańskim i w regionie;

8.  wzywa Komisję Europejską do kontynuowania istniejących programów pomocy humanitarnej oraz utrzymania istniejących kanałów komunikacji z Koreańską Republiką Ludowo-Demokratyczną, jako że te programy pomocowe wiążą się bezpośrednio z warunkami życia ludności Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej;

9.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji/ Wysokiej Przedstawiciel Unii do spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, państwom członkowskim, rządom Republiki Korei i Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, a także sekretarzowi generalnemu ONZ.