PROJEKT REZOLUCJI w sprawie operacji wojskowej Izraela przeciw flotylli humanitarnej oraz blokady Gazy
14.6.2010
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Kyriacos Triantaphyllides, Patrick Le Hyaric, Willy Meyer, Marisa Matias, Eva-Britt Svensson, Nikolaos Chountis, Ilda Figueiredo w imieniu grupy GUE/NGL
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0345/2010
B7‑0389/2010
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie operacji wojskowej Izraela przeciw flotylli humanitarnej oraz blokady Gazy
Parlament Europejski,
– uwzględniając Kartę Narodów Zjednoczonych,
– uwzględniając rezolucje ONZ w sprawie Bliskiego Wschodu,
– uwzględniając Konwencję ONZ o prawa morza (UNCLOS),
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
– uwzględniając Konwencję genewską z 1949r.,
– uwzględniając wcześniejsze oświadczenia Kwartetu Bliskowschodniego, w szczególności oświadczenia z dnia 19 marca 2010 r., w których potwierdzono podstawowe zasady określone w dniu 26 czerwca 2009 r. w Trieście, oraz z dnia 11 maja 2010 r. w sprawie wznowienia rozmów mających na celu zbliżenie Izraelczyków i Palestyńczyków,
– uwzględniając rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1860 z dnia 8 stycznia 2009 r. (S/RES/1860(2009) oraz rezolucję nr 1850 z dnia 16 grudnia 2008 r. (S/RES/1850(2008),
– uwzględniając oświadczenie, złożone w imieniu UE przez Wysoką Przedstawiciel/Wiceprzewodniczącą Komisji Catherine Ashton w dniu 31 maja 2010 r., w sprawie operacji wojskowej Izraela przeciw flotylli,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Rady Bezpieczeństwa ONZ (S/9940) z dnia 31 maja 2010 r.,
– uwzględniając oświadczenie Sekretarza Generalnego ONZ Ban Ki Moona z dnia 1 czerwca,
– uwzględniając przyjętą dnia 2 czerwca 2010 r. przez Radę Praw Człowieka ONZ rezolucję w sprawie poważnego ataku sił izraelskich na humanitarny konwój statków,
– uwzględniając rezolucję przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne WHO dnia 18 maja 2010 r.,
– uwzględniając sprawozdanie Światowego Programu Żywnościowego oraz Organizacji NZ do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) w sprawie sytuacji w Strefie Gazy opublikowane w listopadzie 2009 r.,
– uwzględniając raport Goldstone’a „Prawa człowieka w Palestynie i na innych okupowanych terytoriach arabskich: sprawozdanie misji wyjaśniającej ONZ ds. konfliktu w strefie Gazy”,
– uwzględniając konkluzje Rady w sprawie procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie, przyjęte dnia 8 grudnia 2009 r.,
– uwzględniając układ o stowarzyszeniu UE-Izrael, w szczególności jego art. 2,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w wyniku nielegalnej operacji wojskowej Izraela przeprowadzonej na wodach międzynarodowych w dniu 31 maja 2010 r. przeciw flotylli z pomocą humanitarną dla strefy Gazy śmierć poniosło dziewięć osób cywilnych, a rano odniosło 38 osób cywilnych,
B. mając na uwadze, że te działania Izraela były jawnym pogwałceniem prawa międzynarodowego,
C. mając na uwadze, że rząd Izraela zatrzymał i uwięził załogę i pasażerów statków i uwolnił ich dopiero w dniu 1 czerwca, oraz mając na uwadze zarzuty złego traktowania zatrzymanych,
D. mając na uwadze, że Rada Praw Człowieka ONZ zadecydowała w dniu 2 czerwca o wysłaniu niezależnej misji rozpoznawczej w celu zbadania okoliczności ataku Izraela na flotyllę humanitarną,
E. mając na uwadze, że Izrael odrzuca niezależne międzynarodowe dochodzenie w sprawie ataku na flotę humanitarną,
F. mając na uwadze, że przejścia graniczne po obydwu stronach granicy z Gazą są zamknięte od czerwca 2007 r., a blokada przepływu ludności i towarów przyczyniła się do pogłębienia ubóstwa, sparaliżowała proces odbudowy i wywarła negatywny wpływ na gospodarkę w Strefie Gazy,
G. mając na uwadze, że według wcześniejszych oświadczeń organów Narodów Zjednoczonych blokada Strefy Gazy, która zamienił się w więzienie na otwartym powietrzu, stanowi zbiorową karę niezgodną z przepisami międzynarodowego prawa humanitarnego,
H. mając na uwadze, że Catherine Ashton określa sytuację w zakresie praw człowieka w Gazie jako poważne źródło niepokoju i stwierdza, że UE nie może godzić się na dalszą politykę zamknięcia i wzywa do stałego i bezwarunkowego otwarcia przejść granicznych dla umożliwienia przepływu pomocy humanitarnej, towarów handlowych i osób do Gazy oraz z Gazy,
I. mając na uwadze, że blokada Strefy Gazy nadal trwa, paraliżując międzynarodowe próby niesienia pomocy przy odbudowie Gazy, a finansowane przez EU projekty w zakresie infrastruktury zostały zniszczone przez armię izraelską; mając na uwadze, że sytuacja humanitarna rok po wojnie przedstawia się katastrofalnie,
J. mając na uwadze, że społeczność międzynarodowa nie podjęła niezbędnych środków w celu wywarcia presji na Izrael, aby zaprzestał oblężenia Gazy, co skutkuje bezkarnością,
K. mając na uwadze, że w dniu 27 grudnia 2008 r. Izrael rozpoczął zakrojoną na szeroką skalę ofensywę wojskową skierowaną przeciwko ludności palestyńskiej w Strefie Gazy, która trwała do 18 stycznia 2009 r. i której celem była także ludność cywilna i fragmenty infrastruktury cywilnej, w tym projekty finansowane przez UE; mając na uwadze, że nie był to pierwszy raz, kiedy Izrael dopuścił się naruszenia międzynarodowego prawa praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego przeciwko ludności palestyńskiej, oraz że życie straciło ponad 1 400 Palestyńczyków i 13 Izraelczyków, a także doszło do ogromnych zniszczeń infrastruktury cywilnej,
L. mając na uwadze, że w dniu 29 września 2009 r. szef misji rozpoznawczej ONZ ds. konfliktu w Strefie Gazy, sędzia Richard Goldstone, przedstawił Radzie Praw Człowieka raport z misji, w którym stwierdzono, że Izrael dopuścił się naruszeń międzynarodowego prawa praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego oraz nie spełnił swoich zobowiązań wynikających z czwartej konwencji genewskiej, a naruszenia te są równoznaczne ze zbrodniami, które powinny zostać zbadane przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym,
M. mając na uwadze, że Izrael okupuje terytoria Palestyny od 1967 r.; mając na uwadze, że zgodnie z IV konwencją genewską Izrael jest odpowiedzialny za ochronę humanitarną całej ludności cywilnej znajdującej się na okupowanych przezeń terytoriach,
N. mając na uwadze, że państwo Izrael jest zobowiązane do zaprzestania naruszania prawa międzynarodowego (na mocy decyzji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości),
O. mając na uwadze, że art. 2 układu o stowarzyszeniu UE-Izrael stanowi wyraźnie, że: „Stosunki między Stronami, jak również wszystkie postanowienia niniejszego Układu, opierają się na przestrzeganiu zasad demokratycznych i podstawowych praw człowieka, określonych w powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, które wywierają wpływ na ich politykę wewnętrzną i międzynarodową oraz stanowią istotny element niniejszego Układu”,
P. mając na uwadze, że 80% populacji Strefy Gazy jest uzależnione od pomocy żywnościowej, ponad 60% boryka się z niepewnością dostaw żywności, 50% z bezrobociem, zaś warunki sanitarne i stan środowiska naturalnego uległy znacznemu pogorszeniu,
Q. mając na uwadze, że tylko 3 600 samochodów ciężarowych z pomocą żywnościową wjechało do Strefy gazy w pierwszym kwartale tego roku, w pierwszym kwartale 2007 r. było to 36 000 ciężarówek; oraz mając na uwadze, że w Strefie Gazy dozwolonych jest tylko 81 produktów, podczas gdy Agencja ONZ ds. Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie (UNRWA) szacuje liczbę produktów potrzebnych na zaspokojenie podstawowych potrzeb humanitarnych na 6 000,
R. mając na uwadze, że terytoria palestyńskie są największym wśród krajów trzecich odbiorcą pomocy świadczonej w ramach funduszy UE, a wsparcie to odegrało zasadniczą rolę w staraniach na rzecz zapobieżenia katastrofie humanitarnej w Strefie Gazy; mając na uwadze, że UE wciąż udziela, w tym poprzez UNRWA, istotnej pomocy humanitarnej w Strefie Gazy,
S. mając na uwadze, że rozwiązanie oparte na współistnieniu dwóch państw wciąż stanowi istotną podstawę trwałego pokoju pomiędzy Izraelczykami a Palestyńczykami; mając na uwadze, że toczące się rozmowy mające na celu zbliżenie obu społeczności mogą doprowadzić do wznowienia bezpośrednich negocjacji pokojowych zmierzających do utworzenia niepodległego państwa palestyńskiego koegzystującego w atmosferze pokoju i bezpieczeństwa z państwem izraelskim,
1. potępia przeprowadzony na wodach międzynarodowych atak na flotyllę humanitarną naruszający prawo międzynarodowe;
2. składa wyrazy współczucia rodzinom i przyjaciołom ofiar tego brutalnego ataku i wyraża solidarność z nimi;
3. wzywa do bezzwłocznego przeprowadzenia międzynarodowego dochodzenia w sprawie tego ataku oraz nalega na przestrzeganie zasad odpowiedzialności względnej i bezwzględnej, a także wzywa państwa członkowskie UE do podjęcia działań gwarantujących, że zostaną podjęte wszelkie właściwe kroki, aby nadać temu wezwaniu skuteczność;
4. domaga się, by Izrael bezzwłocznie zniósł nielegalną blokadę Gazy i wzywa państwa członkowskie UE do poparcia tego żądania;
5. wnosi o zawieszenie umowy o stowarzyszeniu UE-Izrael w związku z ciągłym łamaniem przez Izrael praw człowieka ludności palestyńskiej; oraz ponownie wyraża swój sprzeciw wobec jakiejkolwiek poprawie stosunków UE-Izrael;
6. wzywa państwa członkowskie UE do podjęcia działań, by zagwarantować otwarcie na stałe wszystkich przejść granicznych do i ze Strefy Gazy, w tym portu w Strefie Gazy, by umożliwić nieograniczony przepływ pomocy humanitarnej i towarów komercyjnych niezbędnych w procesie odbudowy i dla samowystarczalnej gospodarki, jak również przepływu waluty i przepływu osób;
7. pozytywnie ocenia prace UNRWA, a świadom deficytu finansowego, z którym agencja ta zmierzy się na koniec bieżącego roku, wzywa międzynarodową wspólnotę udzielającą pomocy, żeby dotrzymała złożonych zobowiązań i dodatkowo zwiększyła swoje składki;
8. z zadowoleniem przyjmuje niedawne tymczasowe otwarcie przez władze egipskie przejścia granicznego z Rafah;
9. potępia zniszczenie przez armię izraelską infrastruktury w Strefie Gazy, szczególnie tej związanej z produkcją i dostarczaniem żywności, zdrowiem i edukacją, w tym także infrastruktury finansowanej przez UE; domaga się działań naprawczych i odszkodowania ze te umyślne zniszczenia;
10. wzywa Izrael do przestrzegania prawa międzynarodowego i do pełnego wdrożenia i poszanowania rezolucji ONZ nr 338, 194 i 242, a także apeluje do społeczności międzynarodowej, aby nie godziła się na bezkarność Izraela;
11. wzywa Hamas do uwzględnienia odpowiednich wniosków z raportu Goldstone’a, spełnienia swoich zobowiązań i zaangażowania się w szeroki dialog polityczny;
12. wyraża poparcie dla rozmów między Izraelem i Autonomią Palestyńską, mających na celu zbliżenie, oraz podkreśla potrzebę ich kontynuowania, żeby wznowić rokowania bezpośrednie;
13. wzywa Izrael do zaprzestania wszelkich działań związanych z budowaniem osiedli i muru, w celu ułatwienia rozmów mających na celu zbliżenie;
14. wzywa do uwolnienia wszystkich palestyńskich więźniów oraz izraelskiego sierżanta Gilada Szalika, które może przyczynić się do zmniejszenia napięć;
15. wzywa Izrael do zaprzestania politycznego prześladowania arabskich posłów do Knesetu i do pełnej ochrony ich praw jako wybranych w drodze głosowania przedstawicieli; podkreśla w szczególności niedawne groźby pod adresem Hanin Zuabi w związku z jej udziałem we flotylli z pomocą humanitarną dla strefy Gazy;
16. wzywa państwa członkowskie UE, których to dotyczy, do zaprzestania eksportu broni do Izraela;
17. wzywa państwa członkowskie UE, których to dotyczy, do zaprzestania wszelkiej współpracy wojskowej z Izraelem;
18. wyraża swoje poparcie dla pokojowych sił w Izraelu pracujących na rzecz zakończenia militarnej polityki Izraela i na rzecz pokojowego rozwiązania;
19. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, a także rządom i parlamentom państw członkowskich, prezydentowi i rządowi Izraela, Knesetowi, prezydentowi i rządowi Autonomii Palestyńskiej i Palestyńskiej Radzie Legislacyjnej.