PROJEKT REZOLUCJI w sprawie Kirgistanu
5.7.2010
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Elmar Brok, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Paolo Bartolozzi, Cristian Dan Preda, Mario Mauro w imieniu grupy politycznej PPE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0419/2010
B7‑0420/2010
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Kirgistanu
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Kirgistanu, a w szczególności rezolucję z dnia 12 maja 2005 r. oraz rezolucję z dnia 6 maja 2010 r.,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie strategii UE dla Azji Środkowej,
– uwzględniając strategię UE na rzecz nowego partnerstwa z Azją Środkową przyjętą przez Radę Europejską w dniach 21-22 czerwca 2007 r.,
– uwzględniając umowę o partnerstwie i współpracy zawartą pomiędzy UE a Kirgistanem, która weszła w życie w 1999 r.,
– uwzględniając program UE programu dotyczącego zapobiegania konfliktom z użyciem siły. przyjęty przez Radę Europejską w Göteborgu w 2001 r.,
– uwzględniając oświadczenia wiceprzewodniczącej/Catherine Ashton z dnia 11 czerwca 2010 r. w sprawie nowych starć w Kirgistanie oraz z dnia 28 czerwca 2010 r. w sprawie referendum konstytucyjnego,
– uwzględniając konkluzje Rady ds. Stosunków Zewnętrznych z dnia 14 czerwca 2010 r.,
– uwzględniając wspólne oświadczenie specjalnego wysłannika urzędującego przewodniczącego OBWE, specjalnego przedstawiciela ONZ oraz specjalnego wysłannika UE do Kirgistanu w sprawie Kirgistanu z dnia 16 czerwca 2010 r,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że UE jest żywo zainteresowana tym, by Kirgistan był państwem dobrze prosperującym, w którym panuje pokój i demokracja; mając na uwadze, że zobowiązania Kirgistanu w zakresie prawa międzynarodowego, praworządności, praw człowieka oraz wartości demokratycznych, jak również gospodarki rynkowej, pozwolą upowszechniać bezpieczeństwo i stabilizację,
B. mając na uwadze, że UE zobowiązała się, w szczególności w ramach swej strategii na rzecz Azji Środkowej, do partnerskich stosunków z krajami w tym regionie, oraz mając na uwadze, że obecnie pilnie potrzebne jest o wiele większe zaangażowanie międzynarodowe, a reakcja UE wpłynie na jej wiarygodność jako partnera,
C. mając na uwadze, że według oficjalnych danych w starciach poniosło śmierć około 300 osób, ale istnieją obawy, wyrażane między innymi przez szefową rządu tymczasowego Rozę Otunbajewą, że rzeczywista liczba ofiar może wynieść 2000, mając na uwadze, że tysiące osób odniosło obrażenia, a wiele osób wciąż uznaje się za zaginionych,
D. mając na uwadze, że Komisja Europejska przeznaczyła 5 mln EUR na natychmiastowe wsparcie medyczne, pomoc humanitarną, pomoc nieżywnościową, ochronę i pomoc psychologiczną dla osób dotkniętych kryzysem,
E. mając na uwadze apel ONZ o natychmiastową pomoc w tej nagłej sytuacji w wysokości 71 mln USD,
F. mając na uwadze, że w referendum w dniu 27 czerwca, które przebiegło w spokojnej atmosferze i w którym odnotowano wysoką frekwencję, ponad 90% głosujących opowiedziało się za nową konstytucją Kirgistanu równoważącą uprawnienia prezydenta i parlamentu, zatwierdzeniem Rozy Otunbajewej na stanowisku tymczasowego prezydenta do 31 grudnia 2011 oraz rozwiązaniem trybunału konstytucyjnego; mając na uwadze, że wybory parlamentarne zaplanowano na 10 października 2010 r.,
G. mając na uwadze, że UE winna w swoich stosunkach z krajami trzecimi dotrzymywać swoich zobowiązań w zakresie praw człowieka, demokracji i praworządności oraz promowania reform demokratycznych,
1. potępia niedawne akty przemocy w południowym Kirgistanie, w których najbardziej ucierpiała ludność uzbecka; szczególnie ubolewa nad utratą istnień ludzkich i wyraża nadzieję na znalezienie pokojowego rozwiązania konfliktu w Kirgistanie w oparciu o zasady demokracji, praworządność i poszanowanie praw człowieka;
2. wzywa władze tymczasowe do podjęcia wszelkich starań, aby przywrócić sytuację do normy i stworzyć warunki niezbędne do tego, by uchodźcy i przesiedleńcy wewnętrzni mogli dobrowolnie, bezpiecznie i z poczuciem godności wrócić do swoich domów; wzywa władze lokalne do przyjęcia skutecznych środków odbudowywania zaufania oraz do podjęcia rzeczywistego dialogu z wszystkimi grupami etnicznymi zamieszkującymi południowy Kirgistan, by zapoczątkować wiarygodny proces pojednania;
3. podkreśla, że wartości, którym wierna jest Unia Europejska, zobowiązują ją do reagowania na te cierpienia w kompleksowy sposób, między innymi przeznaczając na ten cel więcej niż już przeznaczone 5 mln euro, uwzględniając apel ONZ o natychmiastową pomoc humanitarną w wysokości 71 mln USD;
4. podkreśla, że działaniom humanitarnym, mającym na celu zaspokojenie najpilniejszych potrzeb, muszą towarzyszyć wysiłki służące stabilizowaniu sytuacji oraz ograniczaniu znacznego ryzyka ponownego wystąpienia aktów przemocy, stanowiących zagrożenie pokoju i bezpieczeństwa w innych częściach Kotliny Fergańskiej, w której położone są Uzbekistan, Kirgistan i Tadżykistan;
5. ponawia swój apel o skoncentrowanie się w polityce UE dotyczącej Azji Środkowej na kwestii bezpieczeństwa ludności; zauważa, że w południowym Kirgistanie oznacza to między innymi pomoc w zadbaniu o fizyczne bezpieczeństwo wszystkich grup etnicznych, wspieranie odbudowy zniszczonych domów oraz odszkodowania za utracone mienie, przeciwdziałanie dyskryminacyjnemu traktowaniu przez władze oraz dyskryminacji w życiu publicznym, umożliwienie dostępu do wiarygodnych procedur prawnych w kontekście ogólnego wzmocnienia praworządności oraz poprawy możliwości znalezienia pracy i normalnego zarabiania na życie;
6. wzywa do większego skupienia pomocy UE na lokalnych projektach rozwojowych służących poprawie życia ludzi; podkreśla, że chociaż często występuje ryzyko, że przyznana przez UE pomoc nie dotrze do beneficjentów ze względu na masową korupcję, brak zdolności administracyjnych i inne problemy tego regionu, ryzyko to jest jednak znacznie niższe w odniesieniu do lokalnych projektów rozwojowych, a ich oddziaływanie jest zazwyczaj szybciej zauważalne i bardziej bezpośrednie; zauważa, że stanowi to także o wartości lokalnych projektów rozwojowych w działaniach na rzecz stabilizacji;
7. z zadowoleniem przyjmuje przeprowadzenie w dniu 27 czerwca referendum konstytucyjnego w Kirgistanie; podkreśla, że przywrócenie porządku konstytucyjnego i rządów prawa ma istotne znaczenie dla długofalowego ustabilizowania sytuacji w tym państwie; zwraca uwagę na fakt, że kolejne wybory parlamentarne (wstępnie zaplanowane na październik 2010 r.) powinny położyć konstytucyjny fundament pod powstanie rządu zarówno o silnym umocowaniu demokratycznym, jak i o szerokim poparciu społecznym; wzywa zatem władze Kirgistanu do podjęcia natychmiastowych i zdecydowanych działań z myślą o naprawieniu istotnych uchybień wykrytych przez OBWE/ODIHR w obliczu nadchodzących wyborów parlamentarnych; oczekuje ustanowienia silnych powiązań międzyparlamentarnych z przyszłym parlamentem Kirgistanu;
8. podkreśla, że we wspólnym interesie Kirgistanu, jego sąsiadów, Rosji, Chin, UE i USA, a także pozostałych członków wspólnoty międzynarodowej, leży zapobieganie destabilizacji i szerzeniu się wśród sfrustrowanych i pełnych obaw grup społecznych poczucia, że jedyną drogą do bardziej uporządkowanego i lepszego życia są ideologie ekstremistyczne;
9. wyraża poważne zaniepokojenie w związku z trudnościami, jakie napotyka proces demokratyzacji w Kirgistanie, które zdają się wynikać ze słabości tymczasowego rządu Kirgistanu i siły sieci przestępczych działających w tym kraju, w tym sieci przemytników narkotyków w południowym Kirgistanie; jest zdania, że ustanowienie systemu politycznego, który pozwoli na reprezentowanie zróżnicowanych interesów i pogodzenie ich jest mimo wszystko konieczne, by zmniejszyć napięcie w kraju i uniknąć nowych wybuchów przemocy, oraz że UE i jej państwa członkowskie muszą aktywnie wspierać demokratyzację i podejmować działania na rzecz zbliżenia pomiędzy różnymi stanowiskami poszczególnych podmiotów międzynarodowych, tak aby zwiększyć szanse procesu reform w Kirgistanie;
10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, parlamentom i rządom państw członkowskich, tymczasowemu rządowi Kirgistanu, Sekretarzowi Generalnemu ONZ, Sekretarzowi Generalnemu OBWE oraz Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy.