PROJEKT REZOLUCJI w sprawie praw człowieka w Iranie, a w szczególności spraw Sakineh Mohamadi Asztiani i Zahry Bahrami
6.9.2010
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Fiorello Provera, Bastiaan Belder, Lorenzo Fontana w imieniu grupy politycznej EFD
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0494/2010
B7‑0494/2010
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie praw człowieka w Iranie, w szczególności spraw Sakineh Mohamadi Asztiani i Zahry Bahrami
Parlament Europejski,
– uwzględniając poprzednie rezolucje w sprawie Iranu,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Parlamentu Europejskiego wygłoszone `dnia 10 października z okazji Europejskiego Dnia przeciwko Karze Śmierci,
– uwzględniając oświadczenie wydane w dniu 6 lipca 2010 r. przez wysoką przedstawiciel Unii do spraw polityki zagranicznej i bezpieczeństwa w sprawie zbliżających się egzekucji w Iranie,
– uwzględniając oświadczenie Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka w sprawie Iranu z dnia 4 marca 2010 r.,
– uwzględniając rezolucję nr 62/149 Zgromadzenia Ogólnego ONZ z dnia 18 grudnia 2007 r. w sprawie moratorium na wykonywanie kary śmierci,
– uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych (ICCPR), Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych (ICESCR) oraz Międzynarodową konwencję w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej, których stroną jest Islamska Republika Iranu,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w związku z zarzutem o cudzołóstwo Sakineh Mohamadi Asztiani, 43-letnia matka dwójki dzieci, której w 2006 r. wymierzono już karę 99 batów, czeka właśnie na wykonanie wyroku śmierci przez ukamienowanie,
B. mając na uwadze, że Sakineh Mohamadi Asztiani po śmierci męża została oskarżona o cudzołóstwo i przypisano jej niesłusznie udział w jego śmierci,
C. mając na uwadze, że Iranka z Holandii Zahra Bahrami została aresztowana w grudniu ubiegłego roku podczas protestów w trakcie święta Aszury i pozostaje od tej pory w teherańskim więzieniu Evin pod zarzutem bycia „mohareb” czyli wrogiem Boga, stanowienia zagrożenia dla bezpieczeństwa krajowego i posiadania narkotyków,
D. mając na uwadze, że Zahrze Bahrami odmówiono prawa do adwokata i innych przywilejów związanych z odwiedzinami, oraz że jest ona jedną z tysięcy Irańczyków przetrzymywanych w następstwie wyborów, które miały miejsce latem 2009 r.,
E. mając na uwadze, że obowiązujący irański kodeks karny dopuszcza stosowanie kary kamienowania za jedno przestępstwo, a mianowicie cudzołóstwo, które uznaje się za występek „przeciwko boskiemu prawu”; mając na uwadze, że zgodnie z doniesieniami grup działających na rzecz praw człowieka ośmiu mężczyzn i trzy kobiety czeka obecnie na wyrok śmierci przez ukamienowanie, a od 2006 r. taki wyrok śmierci wykonano na co najmniej sześciu osobach,
1. stanowczo potępia wzrastającą liczbę egzekucji i wzywa władze Iranu do ustanowienia moratorium na wykonywanie kary śmierci w celu jej zniesienia zgodnie z rezolucją przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w dniu 18 grudnia 2007 r.;
2. z całą stanowczością wzywa Islamską Republikę Iranu do wstrzymania wykonania kary ukamienowania Sakineh Mohamadi Asztiani oraz do natychmiastowego zwolnienia z więzienia Zahry Bahrami;
3. ubolewa z powodu stosowania tortur i nieludzkiego traktowania więźniów w celu wymuszenia zeznań przedstawianych jako dowód podczas procesów;
4. wzywa Islamską Republikę Iranu do zapewnienia wszystkim osobom, które popełniły przestępstwa podlegające karze śmierci, odpowiedniej pomocy prawnej,
5. wzywa do przedłożenia rezolucji, na następnym posiedzeniu Zgromadzenia Ogólnego ONZ wzywającej wszystkie kraje, które wciąż stosują karę śmierci do udostępnienia Sekretarzowi Generalnemu ONZ i opinii publicznej wszystkich informacji dotyczących kary śmierci i egzekucji, tak aby przełamać panujące w niektórych państwach milczenie związane z karą śmierci, które ma znaczenie w przypadku wielu egzekucji;
6. wzywa Islamską Republikę Iranu do przestrzegania zasad określonych w Międzynarodowym pakcie praw obywatelskich i politycznych (ICCPR), Międzynarodowym pakcie praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych (ICESCR) i Międzynarodowej konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej, których Islamska Republika Iranu jest stroną,
7. wzywa Islamską Republikę Iranu do podpisania i ratyfikowania Konwencji ONZ w sprawie eliminacji wszelkich form dyskryminacji kobiet (CEDAW),
8. zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji rządowi i parlamentowi Islamskiej Republiki Iranu, Radzie, Komisji, Wysokiemu Przedstawicielowi ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, sekretarzowi generalnemu ONZ oraz Radzie Praw Człowieka ONZ.