PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji praw człowieka w Iranie, a w szczególności sprawy Sakineh Mohamadi Asztiani i Zahry Bahrami
6.9.2010
zgodnie z art. 122 Regulaminu
Rachida Dati, Ria Oomen-Ruijten, Roberta Angelilli, Potito Salatto, Filip Kaczmarek, Laima Liucija Andrikienė, Elena Băsescu, Sari Essayah, Tunne Kelam, Lena Kolarska-Bobińska, Mario Mauro, Erminia Mazzoni, Bernd Posselt, Cristian Dan Preda, Michèle Striffler, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra w imieniu grupy PPE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0494/2010
B7‑0501/10
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji praw człowieka w Iranie, a w szczególności sprawy Sakineh Mohamadi Asztiani i Zahry Bahrami
Parlament Europejski,
– uwzględniając poprzednie rezolucje w sprawie Iranu, zwłaszcza rezolucje dotyczące praw człowieka, w szczególności rezolucje przyjęte w dniach 22 października 2009 r. i 10lutego 2010 r.,
– uwzględniając deklaracje Wysokiej Przedstawiciel Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa z dnia 14 czerwca 2010 r. i 6 lipca 2010 r.,
– uwzględniając Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych oraz Powszechną Deklarację Praw Człowieka, których Iran jest sygnatariuszem,
– uwzględniając rezolucje Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych, zwłaszcza rezolucje 62/149 oraz 63/138 w sprawie moratorium na egzekucje do czasu zniesienia kary śmierci,
– uwzględniając art. 122 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Sakineh Mohamadi Asztiani, oskarżona o utrzymywanie dwóch związków pozamałżeńskich po śmierci swojego męża, została skazana w 2006 r. w Iranie na karę 99 batów, którą wykonano w tym samym roku,
B. mając na uwadze, że oskarżono ją również o współudział w zabójstwie męża i uniewinniono jeszcze przed postawieniem jej zarzutu cudzołóstwa, za które została skazana na karę śmierci przez ukamienowanie,
C. mając na uwadze, że dzięki naciskom międzynarodowym „z przyczyn humanitarnych” władze irańskie zawiesiły wykonanie kary śmierci przewidziane na 9 lipca 2010 r.,
D. mając na uwadze, że przypadek Sakineh Mohamadi Asztiani nie jest odosobniony, należy podkreślić nasze przywiązanie do poszanowania praw kobiet i uniwersalnych wartości oraz zaangażowanie w zwalczaniu wszelkich przejawów przemocy wobec kobiet, a zwłaszcza kamienowania kobiet,
E. mając na uwadze, że Zahra Bahrami, obywatelka Holandii, która udała się w podróż do Iranu, aby odwiedzić rodzinę, w wyniku zamieszek podczas święta Aszura w dniu 27 grudnia 2009 r. została aresztowana i zmuszona do przyznania się do zarzucanych jej czynów, które transmitowano w telewizji,
1. ostro potępia wyrok skazujący Sakineh Mohamadi Asztiani na śmierć przez ukamienowanie; uważa, że bez względu na czyny, nie można usprawiedliwiać ani akceptować kary śmierci przez ukamienowanie;
2. wzywa władze Iranu do odwołania wyroków skazujących Sakineh Mohamadi Asztiani;
3. przypomina, że przypadek Sakineh Mohamadi Asztiani nie jest niestety odosobniony, oraz wyraża poparcie dla wszystkich innych kobiet skazanych na śmierć z naruszeniem godności ludzkiej, praw kobiet i poszanowania praw człowieka;
4. ostro potępia aresztowanie Zahry Bahrami i wzywa do jej natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia;
5. ponawia sprzeciw wobec stosowania kary śmierci i wzywa władze Iranu, zgodnie z rezolucjami nr 62/149 i 63/138 Narodów Zjednoczonych, do ustanowienia moratorium na egzekucje do czasu zniesienia kary śmierci;
6. zobowiązuje przewodniczącego PE do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Wysokiemu Przedstawicielowi ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, sekretarzowi generalnemu ONZ, Radzie Bezpieczeństwa ONZ, Komisji Praw Człowieka ONZ, prezesowi Sądu Najwyższego Iranu oraz rządowi i parlamentowi Islamskiej Republiki Iranu.