ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ σχετικά με τη διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος στο Κανκούν (COP16)
11.11.2010
σύμφωνα με το άρθρο 110, παράγραφος 2, του Κανονισμού
Karl-Heinz Florenz εξ ονόματος της Ομάδας PPE
Dan Jørgensen εξ ονόματος της Ομάδας S&D
Corinne Lepage εξ ονόματος της Ομάδας ALDE
Satu Hassi εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE
Miroslav Ouzký εξ ονόματος της Ομάδας ECR
Bairbre de Brún εξ ονόματος Ομάδας GUE/NGL
B7‑0616/2010
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος στο Κανκούν (COP16)
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τη σύμβαση πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος (UNFCCC) και το σχετικό πρωτόκολλο του Κιότο,
– έχοντας υπόψη την 15η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP 15) της UNFCCC και την πέμπτη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών που αποτέλεσε τη Σύνοδο των Συμβαλλομένων Μερών του Πρωτοκόλλου του Κιότο (COP/MOP 5), οι οποίες διεξήχθησαν στην Κοπεγχάγη της Δανίας από τις 7 έως τις 18 Δεκεμβρίου 2009, καθώς και τη συμφωνία της Κοπεγχάγης,
– έχοντας υπόψη την 16η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (CΟΡ16) της UNFCCC και την έκτη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών που θα αποτελέσει τη Σύνοδο των Συμβαλλομένων Μερών του Πρωτοκόλλου του Κιότο (CΟΡ/ΜΟΡ6) η οποία θα διεξαχθεί στο Κανκούν του Μεξικού από 29 Νοεμβρίου έως 10 Δεκεμβρίου 2010,
– έχοντας υπόψη τη δέσμη μέτρων της ΕΕ για το κλίμα και την ενέργεια του Δεκεμβρίου 2008,
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής COM(2010)0265, στην οποία παρουσιάζεται μια ανάλυση των επιλογών για την κατά πέραν του 20% μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και μια εκτίμηση του κινδύνου διαρροής άνθρακα, καθώς και την ανακοίνωση της Επιτροπής COM(2010)0086 σχετικά με τη διεθνή κλιματική πολιτική για το μετά την Κοπεγχάγη διάστημα: άμεσα μέτρα για την αναζωογόνηση της παγκόσμιας δράσης για την αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος,
– έχοντας υπόψη την οδηγία 2008/101/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Νοεμβρίου 2008 για την τροποποίηση της οδηγίας 2003/87/EΚ ώστε να ενταχθούν οι αεροπορικές δραστηριότητες στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας[1],
– έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση της 20ής Δεκεμβρίου 2005 του Συμβουλίου και των εκπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών που συνέρχονται στο πλαίσιο του Συμβουλίου, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής, σχετικά με την αναπτυξιακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης: «Η ευρωπαϊκή συναίνεση», και συγκεκριμένα τα σημεία της 22, 38, 75, 76 και 105[2],
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της ΕΕ της 17ης Νοεμβρίου 2009 και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 18ης Μαΐου 2010 σχετικά με τη Συνοχή της Αναπτυξιακής Πολιτικής και την "Επίσημη Αναπτυξιακή Βοήθεια συν"[3],
– έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για τη Χιλιετία, της 8ης Σεπτεμβρίου 2000, η οποία παρουσιάζει τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας (ΑΣΧ) ως στόχους που η διεθνής κοινότητα καθόρισε από κοινού για την εξάλειψη της φτώχειας,
– έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του σχετικά με την αλλαγή του κλίματος και ειδικότερα αυτό της 4ης Φεβρουαρίου 2009 με τίτλο 2050: Το μέλλον αρχίζει σήμερα – συστάσεις για μια μελλοντική ολοκληρωμένη περιβαλλοντική πολιτική της ΕΕ για την αλλαγή του κλίματος[4] και της 10ης Φεβρουαρίου 2010 σχετικά με την έκβαση της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης για την Αλλαγή του Κλίματος (COP 15)[5],
– έχοντας υπόψη την προφορική ερώτηση…. της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, σύμφωνα με το άρθρο 115 του Κανονισμού του και έχοντας υπόψη τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 110, παράγραφος 2, του Κανονισμού του,
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα επιστημονικά στοιχεία για την αλλαγή του κλίματος και τις επιπτώσεις της είναι κατηγορηματικά, πράγμα που καθιστά επιτακτική ανάγκη την ανάληψη ταχείας, συντονισμένης και φιλόδοξης δράσης σε διεθνές επίπεδο, προκειμένου να αντιμετωπισθεί αυτή η παγκόσμια πρόκληση,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν συμβάλει ελάχιστα στην αλλαγή του κλίματος αλλά υφίστανται τις πλέον σοβαρές συνέπειές της· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η αλλαγή του κλίματος θέτει σε κίνδυνο τις διεθνείς επενδύσεις για τη μείωση της φτώχειας απειλώντας με τον τρόπο αυτό την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για την αλλαγή του κλίματος μετά την απογοητευτική έκβαση της διάσκεψης για το κλίμα στην Κοπεγχάγη,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι αναπτυγμένες, αναδυόμενες και αναπτυσσόμενες χώρες που συνολικά αντιπροσωπεύουν πάνω από το 80% του συνόλου των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, έχουν δεσμευτεί ή υποσχεθεί, στο πλαίσιο της Συμφωνίας της Κοπεγχάγης, να περικόψουν τις εκπομπές,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη αυτές οι δεσμεύσεις/υποσχέσεις δεν θα αρκούν για την υλοποίηση του γενικού στόχου περιορισμού της συνολικής μέσης ετήσιας αύξησης της θερμοκρασίας επιφανείας στους 2ºC ("ο στόχος 2ºC"),
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υποσχέσεις αυτές δεν υπόκεινται σε ένα σύστημα που περιλαμβάνει νομικά μέτρα συμμόρφωσης ή επαρκείς μεθόδους μέτρησης, αναφοράς ή επαλήθευσης,
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ενδεχόμενη αποτυχία επίτευξης του στόχου των 2 βαθμών Κελσίου θα έχει τεράστιο περιβαλλοντικό και οικονομικό κόστος· λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων, ότι μέχρι και το 40% των ειδών θα αντιμετωπίσει κίνδυνο εξαφάνισης, εκατομμύρια ανθρώπων θα αναγκασθούν να μεταναστεύσουν εξαιτίας της ανόδου του επιπέδου της θάλασσας και της συχνότερης εμφάνισης ακραίων καιρικών φαινομένων, η αγροτική παραγωγή θα μειωθεί, οι τιμές των τροφίμων θα αυξηθούν και το παγκόσμιο οικονομικό προϊόν θα μειωθεί κατά τουλάχιστον 3%,
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι μια επίσημη έκθεση[6] απάλλαξε τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPPC) από την ευθύνη για σφάλματα τα οποία θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την αξιοπιστία του βασικού συμπεράσματος της έκθεσης του 2007 όσον αφορά τις πιθανές μελλοντικές περιφερειακές συνέπειες της αλλαγής του κλίματος,
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος φρονεί πως το 20% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου προέρχεται από την αποδάσωση και άλλες μορφές αλλαγής της χρήσης γης,
Ι. εκτιμώντας ότι ένας από τους βασικούς στόχους της ΕΕ θα πρέπει να είναι να γίνει σαφές πως επιβάλλεται παγκόσμιος μετασχηματισμός στην τεχνολογία και την παγκόσμια τεχνολογική συνεργασία, για να επιταχυνθεί ο ρυθμός της καινοτομίας και να αυξηθεί η κλίμακα της επίδειξης και της ανάπτυξης, ώστε όλες οι χώρες να αποκτήσουν πρόσβαση σε φθηνές βιώσιμες τεχνολογίες, οι οποίες θα επιτρέψουν την ανύψωση του βιοτικού επιπέδου ευρύτερων στρωμάτων του παγκόσμιου πληθυσμού,
Συνολικός στόχος της COP16 και η θέση της ΕΕ
1. καλεί τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων όλου του κόσμου να επιδείξουν πραγματικό ηγετικό πνεύμα και πολιτική βούληση κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και να δώσουν ύψιστη προτεραιότητα στο ζήτημα αυτό· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι δεν υπήρξε μέχρι σήμερα περισσότερη πρόοδος στην προετοιμασία της διάσκεψης του Κανκούν·
2. τονίζει ότι πρέπει να συμφωνηθούν συγκεκριμένες ενέργειες στο Κανκούν με σκοπό να προετοιμασθεί το έδαφος για τη σύναψη εκτεταμένης διεθνούς συμφωνίας στη Νότια Αφρική το 2011 για την περίοδο μετά το 2012, η οποία πρέπει να συμβαδίζει με τις τελευταίες εξελίξεις στην επιστήμη και να είναι συνεπής προς την επίτευξη τουλάχιστον του στόχου των 2°C, χωρίς αυτό να εμποδίζει τη μετάβαση σε ένα όριο θερμοκρασιακής αύξησης 1,5 ºC, ώστε να εξασφαλισθεί η επιβίωση όλων των εθνών, των λαών και των οικοσυστημάτων·
3. καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει και πάλι ηγετικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για το κλίμα και να συμβάλει ενεργά σε μια πιο εποικοδομητική και διαφανή διάσκεψη για το κλίμα στην Κανκούν· επομένως, παροτρύνει έντονα την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λύσουν τις διαφορές τους σχετικά με τις χρήσεις της γης, τις αλλαγές χρήσεων γης και τη δασοκομία (LULUCF) καθώς και σχετικά με τα πλεονασματικά δικαιώματα εκπομπών (AAU), να εκφράζονται με μία φωνή και με υψηλές φιλοδοξίες στις διαπραγματεύσεις για την COP 16 και να βελτιώσουν την εσωτερική διαδικασία λήψης αποφάσεων ούτως ώστε να μπορούν να αντιδρούν γρηγορότερα στις εξελίξεις κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, να δρουν πιο στρατηγικά και να ανταποκρίνονται περισσότερο στις προσδοκίες τρίτων χωρών·
4. τονίζει τη σημασία που έχει μια διαφανής διαδικασία λήψης αποφάσεων και ενημέρωσης σχετικά με την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων, ιδίως κατά τις τελευταίες ώρες των συζητήσεων υψηλού επιπέδου της COP 16, και παροτρύνει την Ευρωπαϊκή Ένωση να διαθέσει στον κύριο διαπραγματευτή της ένα περιθώριο ευελιξίας ώστε να του δοθεί η δυνατότητα αντίδρασης αναλόγως των εξελίξεων·
5. παροτρύνει την Ευρωπαϊκή Ένωση να επιβεβαιώσει δημοσίως και σαφώς την ισχυρή προσήλωσή της στο Πρωτόκολλο του Κιότο και να αποδεχθεί και να προωθήσει, δραστήρια και εποικοδομητικά, τη συνέχιση των εργασιών στο πλαίσιο και των δύο οδών διαπραγματεύσεων - της ειδικής ομάδας εργασίας για το Πρωτόκολλο του Κιότο (AWG-KP ) και της ειδικής ομάδας εργασίας για μακροπρόθεσμη συνεργατική δράση (AWG-LCA) - ενσωματώνοντας τις πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές της Συμφωνίας της Κοπεγχάγης· ζητεί επομένως από την Ευρωπαϊκή Ένωση να δηλώσει ανοιχτά πριν από τη διάσκεψη του Κανκούν ότι είναι έτοιμη να συνεχίσει στη δεύτερη περίοδο δέσμευσης του Πρωτοκόλλου του Κιότο (2013-2020) μέσω των αντίστοιχων στόχων της, αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι απαιτούνται συγκρίσιμες πρόοδοι στις δύο οδούς διαπραγματεύσεων για να καταστεί δυνατή μια διεθνής συμφωνία μετά το 2012 που θα υλοποιήσει τον στόχο των 2°C·
6. καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να επιβάλουν την αρχή της «κλιματικής δικαιοσύνης»· υποστηρίζει, κατά συνέπεια, μια ρήτρα δικαιοσύνης στις μελλοντικές διεθνείς διαπραγματεύσεις για το κλίμα· επαναλαμβάνει ότι η μεγαλύτερη αδικία θα συμβεί εάν δεν μπορέσουμε να περιορίσουμε την αλλαγή του κλίματος, διότι αυτοί που θα υποφέρουν περισσότερο θα είναι οι φτωχοί πληθυσμοί των φτωχών χωρών·
7. μολονότι υπογραμμίζει τον ιδιαίτερα επείγοντα χαρακτήρα των διαπραγματεύσεων για το κλίμα, και υπογραμμίζει ότι επιβάλλεται να ληφθούν ουσιαστικές αποφάσεις στο Κανκούν, όσον αφορά τη χρηματοδότηση (ύψος, πηγές και διακυβέρνηση) και ιδίως τον βαθμό προσθετικότητας στη χρηματοδοτική προσαρμογή, την δασοκομία, την αποδοτικότητα των πόρων, τη μεταφορά και παρακολούθηση τεχνολογίας, την υποβολή εκθέσεων και την εξακρίβωση και τη σημασία της εξασφάλισης πλήρους διαφάνειας και ισχυρής πολιτικής δέσμευσης σχετικά με την εφαρμογή της χρηματοδότησης ταχείας εκκίνησης·
8. στην κατεύθυνση του Πρωτοκόλλου του Κυότο, υπογραμμίζει τη σημασία που θα είχε η επίτευξη μιας συμφωνίας όσον αφορά τις χρήσεις γης, τις αλλαγές στη χρήση γης, τη δασοκομία, τον ευέλικτο μηχανισμό και την κάλυψη άλλων τομέων και αερίων·
9. δεδομένου ότι οι κανόνες καταχώρησης σχετικά με AAU και LULUCF θα μπορούσαν να εκμηδενίσουν τις σημερινές δεσμεύσεις των βιομηχανικών χωρών όσον αφορά τις μειώσεις των εκπομπών, επαναλαμβάνει την έκκλησή του η περιβαλλοντική αποτελεσματικότητα των στόχων μείωσης των εκπομπών που περιλαμβάνονται στο Παράρτημα Ι να αποτελέσει τον γνώμονα όσον αφορά την προσέγγιση της ΕΕ στο θέμα των διεθνών κανόνων καταχώρησης των εκπομπών από τη διαχείριση των δασών και τις χρήσεις της γης, τις αλλαγές στη χρήση της γης και τις δασοκομικές δραστηριότητες, καθώς και όσον αφορά τους ευέλικτους μηχανισμούς και τον συνυπολογισμό, στη θέσπιση στόχων για μετά το 2012, όσων υπερβάσεων στόχων επιτεύχθηκαν κατά την πρώτη περίοδο δέσμευσης του Πρωτοκόλλου του Κυότο·
10. ζητεί να επιτευχθεί μια συμφωνία στο Κανκούν που θα επιβάλλει αυστηρούς κανόνες σχετικά με LULUCF, με τους οποίους θα ενισχύονται οι φιλοδοξίες των μερών του Παραρτήματος Ι και οι οποίοι θα είναι σχεδιασμένοι ώστε να επιβάλλουν μειώσεις εκπομπών από τις χρήσεις γης και τη δασοκομία, θα υποχρεώνουν τα μέρη του Παραρτήματος Ι να λογοδοτούν για τυχόν αυξήσεις των εκπομπών από LULUCF και δεν θα έρχονται σε αντίθεση με τις ισχύουσες δεσμεύσεις των μερών όσον αφορά την προστασία και τη βελτίωση των συλλεκτών και δεξαμενών αερίων του θερμοκηπίου·
11. θεωρεί ότι οι μελλοντικές δραστηριότητες της ΕΕ όσον αφορά τη "διπλωματία για το κλίμα" πρέπει να επικεντρωθούν στην ισχυρή πολιτική δέσμευση με τις τρίτες χώρες, σε πολιτικές για τη δημιουργία αποτελεσματικών μηχανισμών για τη διεθνή συνεργασία σχετικά με την αλλαγή του κλίματος τόσο εντός όσο και εκτός της UNFCCC και τη συνεργασία με τρίτες χώρες στον τομέα του κλίματος με σκοπό να παρασχεθεί απτή υποστήριξη στις προσπάθειές τους για ανάπτυξη με εκπομπές χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα και προσαρμοσμένη στις αλλαγές του κλίματος σε όλο τον κόσμο·
12. τονίζει ότι η διατήρηση της βιοποικιλότητας και η εφαρμογή μιας προσέγγισης με επίκεντρο το οικοσύστημα αποτελούν τις αποδοτικότερες και αποτελεσματικότερες σε σχέση με το κόστος στρατηγικές για τη συγκράτηση της αλλαγής του κλίματος και την προσαρμογή στις συνέπειές της· επαναλαμβάνει τη θέση του ότι οι αντιδράσεις με στόχο τη συγκράτηση και την προσαρμογή δεν μπορούν να είναι αποκλειστικά τεχνολογικής υφής·
Δεσμεύσεις μείωσης
13. επαναλαμβάνει ότι, σύμφωνα με επιστημονικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν από την Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC), ο στόχος των 2°C προϋποθέτει με τη σειρά του ότι οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου θα κορυφωθούν πριν από το 2015 το αργότερο και θα μειωθούν κατά 50% τουλάχιστον σε σχέση με τα επίπεδα του 1990 έως το 2050 και στη συνέχεια θα εξακολουθήσουν να μειώνονται·
14. παροτρύνει όλους τους διεθνείς εταίρους, περιλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας, να υποβάλουν προτάσεις για πιο φιλόδοξες δεσμεύσεις / υποσχέσεις σε σχέση με τη μείωση των εκπομπών βάσει της αρχής μιας "κοινής αλλά διαφοροποιημένης ευθύνης", προκειμένου να εξασφαλισθεί συνέπεια προς τον στόχο των 2°C και να μην προδικάζουν ότι ένα θερμοκρασιακό όριο 1,5°C έχει σοβαρή πιθανότητα να εξασφαλίσει την επιβίωση όλων των εθνών, των λαών και των οικοσυστημάτων·
15. υπενθυμίζει ότι η διεθνής συμφωνία πρέπει να διασφαλίζει ότι οι συλλογικές μειώσεις εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στις ανεπτυγμένες χώρες θα πρέπει το 2020 να φτάσουν στο άνω άκρο της περιοχής 25-40% σε σχέση με το 1990, όπως συνιστά η IPCC, και ότι πρόσφατα επιστημονικά στοιχεία υπαγορεύουν την ανάγκη μείωσης κατά τουλάχιστον 40% ώστε να υπάρχουν μόλις 50% πιθανότητες να επιτευχθεί το θερμοκρασιακό όριο των 2°C· ζητεί οι περιορισμοί αυτοί να είναι εγχώριοι· υπενθυμίζει ότι πρέπει να τεθεί για το 2050 ένας μακροπρόθεσμος στόχος μείωσης για την ΕΕ και τις άλλες ανεπτυγμένες χώρες τουλάχιστον κατά 80% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990·
16. επαναλαμβάνει την ανάγκη να εγκριθεί στόχος για την εγχώρια μείωση των αερίων θερμοκηπίου κατά 30% για την Ευρωπαϊκή Ένωση για το 2020, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, προς το συμφέρον της μελλοντικής οικονομικής ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης·
17. χαιρετίζει την ανακοίνωση της Επιτροπής και την ανάλυσή της σχετικά με όσα χρειάζεται να γίνουν για να επιτευχθεί μείωση κατά 30%· υποστηρίζει την ιδέα, που εκφράζεται στην ανακοίνωση, ότι ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των διεθνών διαπραγματεύσεων, είναι προς το συμφέρον της ΕΕ να επιδιώξει έναν στόχο υψηλότερο του 20%, διότι αυτό θα ενισχύσει ταυτόχρονα τις πράσινες θέσεις εργασίας, την ανάπτυξη και την ασφάλεια· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή να παρουσιάσει μια πρόταση με σκοπό να αυξηθεί η φιλοδοξία της ΕΕ και να τεθεί μονομερώς ένας στόχος μείωσης μεγαλύτερης του 20% για το 2020·
18. υπενθυμίζει πως, εξαιτίας της μείωσης των εκπομπών ως συνέπεια της ύφεσης, το ετήσιο κόστος για την επίτευξη του στόχου της κατά 20% μείωσης μέχρι το 2020 έχει μειωθεί κατά το ένα τρίτο, από τα 70 στα 48 δισεκατομμύρια ευρώ, καθώς και ότι το κόστος μιας μείωσης κατά 30% υπολογίζεται τώρα σε 11 δισεκατομμύρια ευρώ περισσότερα από ό,τι το αρχικό κόστος της μείωσης κατά 20%, δηλαδή ένα επιπλέον κόστος που αντιστοιχεί σε λιγότερο από το 0,1% της αξίας της οικονομίας της ΕΕ·
19. αναγνωρίζει ότι η επίτευξη του στόχου των 2°C είναι δυνατή μόνον εάν οι αναπτυσσόμενες χώρες από κοινού, και ιδίως οι πιο προηγμένες εξ αυτών, επιτύχουν ουσιώδη και μετρήσιμη απόκλιση κάτω του ρυθμού αύξησης των εκπομπών που προβλέπεται επί του παρόντος, της τάξης του 15 έως 30% της συνήθους επιχειρηματικής τους δραστηριότητας έως το έτος 2020 και ότι αυτό θα απαιτήσει την υποστήριξη των ανεπτυγμένων χωρών όσον αφορά την οικοδόμηση χρηματοπιστωτικών, τεχνικών και τεχνολογικών ικανοτήτων· αναγνωρίζει επίσης ότι για την επίτευξη χαμηλότερων θερμοκρασιακών στόχων θα απαιτηθούν υψηλότερα επίπεδα υποστήριξης·
20. τονίζει ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες θα υποστούν τις αρνητικότερες συνέπειες της αλλαγής του κλίματος και, συνεπώς, είναι προς μέγιστο συμφέρον τους να συμβάλουν στην επιτυχή έκβαση των προσπαθειών για τη σύναψη μιας διεθνούς συμφωνίας· επικροτεί τις πολύ φιλόδοξες δεσμεύσεις ορισμένων αναπτυσσόμενων χωρών σαν την Κόστα Ρίκα και τις Μαλδίβες και κάποιων αναδυόμενων χωρών σαν το Μεξικό και τη Βραζιλία και θεωρεί λυπηρό το ότι κάποιες άλλες αναδυόμενες χώρες δεν έχουν ακόμη μιμηθεί αυτό το παράδειγμα·
21. εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δέσμευση των ευρωπαϊκών πόλεων που υπογράφουν το Σύμφωνο των Δημάρχων (Covenant of Mayors)· χαιρετίζει τη συμμετοχή των πόλεων στον αγώνα κατά της αλλαγής του κλίματος· αναγνωρίζει τις προσπάθειες που καταβάλλονται σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις στο πεδίο των συγκοινωνιών και της κινητικότητας και τις προτρέπει να συνεχίσουν στην ίδια κατεύθυνση, για την αναζήτηση των φιλικότερων προς το περιβάλλον εναλλακτικών λύσεων που θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των πολιτών·
Χρηματοδότηση
22. υπενθυμίζει ότι οι αναπτυγμένες χώρες δεσμεύθηκαν στη συμφωνία της Κοπεγχάγης να παράσχουν νέους και πρόσθετους πόρους που θα ανέρχονται τουλάχιστον σε 30 δισ. δολάρια στο χρονικό διάστημα 2010-2012 και σε 100 δισ. δολάρια ετησίως γύρω στο 2020, με ιδιαίτερη έμφαση στις ευάλωτες και λιγότερο αναπτυγμένες χώρες· προτρέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση να προωθήσει τη δημιουργία ενός πράσινου ταμείου για το κλίμα, χορηγώντας 100 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως από το 2020 και μετά·
23. υπενθυμίζει ότι η συλλογική συνεισφορά της ΕΕ για τις προσπάθειες μετριασμού και τις ανάγκες προσαρμογής των αναπτυσσομένων χωρών θα πρέπει να είναι συμπληρωματική και όχι μικρότερη από 30 δισ. ευρώ ετησίως μέχρι το 2020, αριθμητικό στοιχείο που ενδέχεται να αυξηθεί όσο αποκτώνται νέες γνώσεις όσον αφορά τη σοβαρότητα της κλιματικής αλλαγής και της κλίμακας του κόστους που αυτή συνεπάγεται· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αυξήσουν το μερίδιο της ΕΕ καθώς αυτό δεν είναι αρκετό για να καλύψει την υπόσχεση για χρηματοδότηση ταχείας εκκίνησης ύψους 30 δισ. δολαρίων·
24. θεωρεί ότι η έγκαιρη εκτέλεση της χρηματοδότησης ταχείας εκκίνησης αποτελεί βασικό παράγοντα για τη διαμόρφωση ατμόσφαιρας εμπιστοσύνης πριν από τη διάσκεψη στο Κανκούν και κατά τη διάρκεια αυτής· τονίζει ότι το ποσό των 7,2 δισ. ευρώ, το οποίο έχουν δεσμευθεί να παράσχουν τα κράτη μέλη της ΕΕ, πρέπει να είναι πρόσθετο και συμπληρωματικό των πιστώσεων της Επίσημης Αναπτυξιακής Βοήθειας (ΕΑΒ) και παροτρύνει την Ευρωπαϊκή Ένωση, υπό το συντονισμό της ΓΔ "Δράση για το Κλίμα" της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, να εξασφαλίσει πλήρη διαφάνεια κατά την υποβολή συντονισμένων εκθέσεων για την εκτέλεση στο Κανκούν και εν συνεχεία σε ετήσια βάση·
25. τονίζει πως η παρακολούθηση, υποβολή εκθέσεων και εξακρίβωση της χρηματοδότησης πρέπει να περιλαμβάνουν ένα δίκαιο, κοινό σημείο αναφοράς βάσει του οποίου οι συνεισφορές θα υπολογίζονται ως νέες και πρόσθετες· συνιστά να τεθεί ως σημείο αναφοράς η ήδη από μακρού υφιστάμενη υποχρέωση της παροχής του 0,7% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) ως Επίσημης Αναπτυξιακής Βοήθειας (ODA) ή όποιοι άλλοι τυχόν υψηλότεροι σχετικοί εθνικοί στόχοι·
26. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να τιμήσουν τις δεσμεύσεις τους και να εγγυηθούν ότι οι πόροι για την προσαρμογή και τον μετριασμό θα έλθουν να προστεθούν στον στόχο του 0,7% της ΕΑΒ και να προσδιορίσουν ποιο μέρος των δεσμεύσεων θα προέλθει από δημόσια χρηματοδότηση· τονίζει περαιτέρω την ανάγκη να κινητοποιήσουν τόσο εγχώριους όσο και διεθνείς πόρους από όλες τις δυνατές πηγές (π.χ. φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, διεθνείς φόροι στο εμπόριο, εθνικοί φόροι εκπομπών, φόροι σε αεροπορικά εισιτήρια και δημοπράτηση των καταλογισμένων ποσοτικών μονάδων) για να συμβάλουν στον στόχο αυτό·
27. προτρέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση να προτείνει την καθιέρωση ενός φόρου 0,01% επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, φόρου που θα απέδιδε 20 δις ευρώ ετησίως και θα επέτρεπε στις αναπτυσσόμενες χώρες να αντιμετωπίσουν τις κλιματικές αλλαγές και να προσαρμοστούν σε αυτές· η εισφορά αυτή θα μπορούσε να αφιερωθεί στον αγώνα κατά της αποψίλωσης και της υποβάθμισης των δασών, καθώς και στον αγώνα κατά της ερημοποίησης·
28. επιμένει ότι στον τομέα της χρηματοδότησης για τον μετριασμό και την προσαρμογή μέσω νέων μηχανισμών, πρέπει να τηρούνται και να εφαρμόζονται οι καθιερωμένες αρχές της αναπτυξιακής πολιτικής, όπως η αρχή της "χρηστής διακυβέρνησης" και η δημοκρατική συμμετοχή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων· τονίζει ακόμη ότι οι δικαιούχοι χώρες οφείλουν να αποδείξουν πως τα χρήματα δαπανώνται όντως για τα αιτηθέντα και εγκριθέντα έργα·
29. υπενθυμίζει πως για να αυξηθούν οι χρηματοπιστωτικοί πόροι και οι επενδύσεις, οι συμμετέχοντες στη Διάσκεψη COP-16 θα πρέπει να λάβουν υπόψη τον ενστερνισμό από τα κράτη, το βαθμό πραγματικής χρήσης των πόρων και μεγιστοποίησης της απόδοσης, και ταυτόχρονα να διασφαλίσουν χρηματοδότηση για τις πιο ευπαθείς χώρες και κοινότητες·
Παρακολούθηση, υποβολή εκθέσεων και εξακρίβωση
30. επιδοκιμάζει τις διατάξεις της συμφωνίας της Κοπεγχάγης σχετικά με την παρακολούθηση, υποβολή εκθέσεων και εξακρίβωση και για τις διεθνείς διαβουλεύσεις και αναλύσεις και προτρέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση να συνεργασθεί με όλα τα συμβαλλόμενα μέρη για την εκπόνηση κατευθυντηρίων γραμμών για την εκτέλεση αυτών των διατάξεων, προς έγκριση στο Κανκούν·
31. υπενθυμίζει πως η μέτρηση του μέχρι τώρα φαινομενικού βαθμού επιτυχίας της ΕΕ στο θέμα της μείωσης των εκπομπών CO2 δεν συνυπολογίζει δεόντως τη μεταφορά της βιομηχανικής παραγωγής σε εγκαταστάσεις εκτός συνόρων, επισημαίνει πως η πραγματική μείωση των εκπομπών CO2 που οφείλονται στη δική της κατανάλωση ίσως είναι σημαντικά μικρότερου μεγέθους από εκείνη που διακηρύσσεται, και πιστεύει πως πρέπει να συνυπολογισθεί αυτή η διαφορά τόσο κατά το σχεδιασμό της μελλοντικής ευρωπαϊκής πολιτικής όσο και στις διεθνείς διαπραγματεύσεις·
Συνεργασία με αναπτυσσόμενες χώρες και προσαρμογή
32. τονίζει την ιστορική ευθύνη που έχουν οι βιομηχανικές χώρες σε ό,τι αφορά τις μη αναστρέψιμες αλλαγές του κλίματος και υπενθυμίζει την υποχρέωση να παρασχεθεί βοήθεια στις αναπτυσσόμενες και τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες για να προσαρμοστούν στις αλλαγές αυτές, μεταξύ άλλων με την παροχή οικονομικής στήριξης για τα εθνικά σχεδία δράσης για την προσαρμογή, ως σημαντικών μηχανισμών για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή οι οποίοι προάγουν την ενεργό συμμετοχή·
33. αναγνωρίζει τη σημασία της εκ των προτέρων προσαρμογής στις αναπότρεπτες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, ιδιαίτερα στις περιφέρειες εκείνες του πλανήτη που πλήττονται από μεταβολή του κλίματος, και ειδικότερα αναγνωρίζει τη σημασία της προστασίας των ευπαθών κοινωνικών ομάδων· ζητεί συνεπώς να επιτευχθεί στο Κανκούν μια συμφωνία με φιλόδοξες πολιτικές και οικονομικές δεσμεύσεις για την παροχή βοήθειας στις συγκεκριμένες αναπτυσσόμενες χώρες σε θέματα οικοδόμησης θεσμικών ικανοτήτων·
34. επικροτεί την εγκριθείσα στην Κοπεγχάγη απόφαση περί θέσπισης ενός "Τεχνολογικού Μηχανισμού"· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να ενισχύσουν τις ήδη υφιστάμενες κλιματικές εταιρικές σχέσεις με αναπτυσσόμενες χώρες, και να συνάψουν εταιρικές σχέσεις εκεί όπου δεν υπάρχουν, για την παροχή αυξημένης οικονομικής βοήθειας στον τομέα της ανάπτυξης και μεταφοράς τεχνολογίας, για τη σύναψη συμφωνιών σε θέματα δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, και σε θέματα οικοδόμησης θεσμικών ικανοτήτων·
35. τονίζει πως η αναπτυξιακή προοπτική είναι ζωτικής σπουδαιότητας για πολλές αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες χώρες· αναγνωρίζει πως αυτός ο στόχος θα πρέπει να παίζει σημαντικότερο ρόλο στις διαπραγματεύσεις και επαναλαμβάνει τη δέσμευση της ΕΕ να στηρίξει τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες στην προσπάθειά τους για υψηλότερα επίπεδα διαβίωσης· τονίζει πως είναι δυνατόν να επιτευχθεί ένα υψηλότερο επίπεδο διαβίωσης μέσω της επιλογής πιο αειφόρων λύσεων·
36. τονίζει πως οι μη υπαγόμενες στο Παράρτημα Ι χώρες δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ως μία ομάδα, δεδομένου ότι δεν έχουν τις ίδιες ικανότητες να κάνουν επενδύσεις στον μετριασμό και την προσαρμογή απέναντι στην κλιματική αλλαγή, ούτε και να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή· ακόμη, τονίζει πως ορισμένες από αυτές τις χώρες είναι ήδη μεγάλοι παραγωγοί CO2 σήμερα και έχουν έναν ταχύρρυθμα αυξανόμενο συντελεστή εκπομπών CO2·
37. τονίζει πως η διασφάλιση μιας συνεκτικής πολιτικής και η ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής πτυχής στα αναπτυξιακά έργα πρέπει να αποτελέσουν τον πυρήνα οποιασδήποτε αποτελεσματικής ευρωπαϊκής στρατηγικής για το μετριασμό και την προσαρμογή απέναντι στην κλιματική αλλαγή· ειδικότερα, τονίζει την ανάγκη παροχής κινήτρων για αναπτυξιακές λύσεις που θα ευνοούν τη δημιουργία οικονομιών πιο διαφοροποιημένων και πιο αποκεντρωμένων· ταυτόχρονα θεωρεί εξαιρετικά λυπηρό το ότι η ΕΕ μικρή μόνο πρόοδο έχει σημειώσει ως προς την ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών πτυχών στην αναπτυξιακή της συνεργασία και στις άλλες τομεακές ευρωπαϊκές πολιτικές·
38. υπενθυμίζει πως τόσο η αλλαγή χρήσης της γης όσο και η γεωργία είναι υπεύθυνες για ένα σημαντικό μερίδιο των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στις αναπτυσσόμενες χώρες· καλεί την ΕΕ να προωθήσει τη βιολογική γεωργία, ειδικά στις Λιγότερο Ανεπτυγμένες Χώρες, δεδομένου ότι συμβάλλει τόσο στον μετριασμό των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής όσο και στη μείωση της φτώχειας, διευκολύνοντας τη διαφοροποίηση των εσόδων των τοπικών κοινοτήτων·
39. καλεί την ΕΕ να υποστηρίξει την υποψηφιότητα του Διεθνούς Φόρουμ Ιθαγενών Λαών ως μέλους των διαπραγματεύσεων της COP-16 δεδομένου ότι οι λαοί αυτοί επηρεάζονται ιδιαίτερα από την κλιματική αλλαγή και από τους μηχανισμούς προσαρμογής και μετριασμού·
40. τονίζει πως η συλλογική δράση απέναντι στην κλιματική αλλαγή πρέπει να συμπεριλάβει τη δημιουργία ισχυρών δομών διακυβέρνησης και διαδικασιών που θα προσφέρουν μια πιο δυνατή φωνή στις αναπτυσσόμενες χώρες και ζητεί κατά συνέπεια από την ΕΕ να συνδράμει στη δημιουργία μιας θεσμικής δομής ανοικτής σε όλους, διαφανούς και δίκαιης, με ισόρροπη εκπροσώπηση ανεπτυγμένων και αναπτυσσομένων χωρών στα διάφορα διοικητικά όργανα·
Προγράμματα REDD και απερήμωση
41. τονίζει πως οι φυσικοί μηχανισμοί δέσμευσης αερίων του θερμοκηπίου όπως είναι τα δάση, αποτελούν το καλύτερο μέσον μετριασμού των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, λόγω των ικανοτήτων απορρόφησης CO2 που έχουν, και καλεί τα συμβαλλόμενα Μέρη να αναγνωρίσουν την ανάγκη διατήρησης των δασών και ανάπτυξης μιας δασοκομικής πολιτικής που θα πρέπει να ενσωματωθεί στη διεθνή συμφωνία για την κλιματική αλλαγή·
42. φρονεί ότι πρέπει να παρασχεθεί σημαντική χρηματοδοτική υποστήριξη καθώς και τεχνική και διοικητική βοήθεια προκειμένου να σταματήσει η μικτή αποψίλωση τροπικών δασών το αργότερο έως το 2020, επαναλαμβάνοντας ότι η δημόσια χρηματοδότηση είναι το πλέον ρεαλιστικό εργαλείο στο πλαίσιο αυτής της προοπτικής· παροτρύνει την Ευρωπαϊκή Ένωση να εργασθεί προς την κατεύθυνση της λήψης συγκεκριμένων αποφάσεων για τη Μείωση των Εκπομπών από την Αποψίλωση και Υποβάθμιση των Δασών (REDD) στο Κανκούν, μεταξύ άλλων επιβολή συγκεκριμένων στόχων·
43. καλεί την ΕΕ να στηρίξει ενεργά τον μηχανισμό REDD+ ώστε να εντοπίζονται καλύτερα τα αίτια της αποψίλωσης και να διασφαλιστεί η πραγματική συμμετοχή των ιθαγενών λαών και των τοπικών κοινοτήτων στην εποπτεία και υποβολή εκθέσεων· καλεί επί πλέον την ΕΕ να μεριμνήσει ώστε το REDD να συμπεριλάβει ασφαλιστικούς μηχανισμούς ή έναν κώδικα δεοντολογίας που να εγγυώνται ότι τα δικαιώματα των πληθυσμών που ζουν μέσα στα δάση δεν θα παραβιάζονται, και ότι η μείωση των δασών έχει ανακοπεί αποτελεσματικά·
44. υποστηρίζει τη δημιουργία μηχανισμού για τη μείωση εκπομπών λόγω της αποψίλωσης και της υποβάθμισης των δασών και την ενίσχυση της φυσικής απορρόφησης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τα δάση, η οποία βοηθάει στη διατήρηση της βιοποικιλότητας· και το ρόλο της διατήρησης, της αειφόρου διαχείρισης των δασών και της αύξησης των δασικών ικανοτήτων δέσμευσης άνθρακα στις αναπτυσσόμενες χώρες (REDD+)·
45. θεωρεί λυπηρό το ότι η χρηματοδότηση του REDD βασίζεται σε ένα τόσο ευρύ ορισμό των δασών που μπορεί να συμπεριλαμβάνει φυτείες μονοκαλλιέργειας μη αυτοχθόνων ειδών· εκτιμά πως αυτός ο ορισμός μπορεί να προσφέρει ένα αρνητικό κίνητρο να λειτουργήσει αρνητικά ως κίνητρο για να παρεκτραπεί η χρηματοδότηση από τα παλαιά και αρχαία δάση που χρειάζονται μεγάλη προστασία στις νέες εμπορικές φυτείες·
46. ζητεί κατά συνέπεια από την Επιτροπή και από τα κράτη μέλη να προσπαθήσουν στο πλαίσιο του Επικουρικού Οργάνου Επιστημονικών και Τεχνολογικών Συμβουλών καθώς και άλλων διεθνών φορέων, για τη σύνταξη ενός νέου ορισμού του ΟΗΕ περί δασών βάσει της μεγακοινότητας (biome), απηχώντας το ευρύ φάσμα διαφορών στην βιοποικιλότητα καθώς και τις τιμές άνθρακος των διαφορετικών βιωμάτων, και ταυτόχρονα ξεχωρίζοντας ευκρινώς μεταξύ αυτοχθόνων δασών και δασών χαρακτηριζόμενων από μονοκαλλιέργειες δένδρων και από μη αυτόχθονα είδη·
47. υποστηρίζει ότι πρέπει να ενισχυθούν οι συνέργειες μεταξύ των τριών συμβάσεων για τη βιολογική ποικιλότητα του Ρίο (ΣΒΠ), για την κλιματική αλλαγή (UNFCCCC) και την απερήμωση (UNCCD)· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν ενεργά την ιδέα για τη διοργάνωση υψηλού επιπέδου συνάντηση των τριών συμβάσεων του Ρίο, στο πλαίσιο της διάσκεψης κορυφής Ρίο+20 που θα πραγματοποιηθεί το 2012·
48. τονίζει πως το από 28 Ιουλίου 2010 ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών αναγνωρίζει την πρόσβαση στο πόσιμο νερό ως ένα ανθρώπινο δικαίωμα και ζητεί μια ειδική προστασία για το νερό, που είναι ένα στοιχείο ιδιαίτερα ευπαθές στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, πράγμα που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μια μείωση της ποσότητας και της ποιότητας του διαθέσιμου νερού, και ιδίως του πόσιμου νερού·
Η μετατροπή σε μια αειφόρο οικονομία και βιομηχανία
49. τονίζει πως πολλές χώρες κινούνται ταχέως προς μια νέα αειφόρο οικονομία για διαφόρους λόγους, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται η προστασία του κλίματος, η ανεπάρκεια και η βελτιωμένη απόδοση των πόρων, η ενεργειακή ασφάλεια, η καινοτομία ή η ανταγωνιστικότητα· επισημαίνει το μέγεθος των προγραμμάτων τόνωσης της οικονομίας που έχουν αφιερωθεί στην ενεργειακή μετάβαση όπως το αμερικανικό και το κινεζικό·
50. ζητεί να επιτευχθεί μια συμφωνία που θα διασφαλίσει ίσες συνθήκες λειτουργίας διεθνώς για τις βιομηχανίες με μεγάλο αποτύπωμα άνθρακα· τονίζει τη σημασία μιας δεσμευτικής διεθνούς συμφωνίας για την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας των κρατών μελών της ΕΕ· για το λόγο αυτό, υπογραμμίζει τη σημασία του "Σχεδίου Δράσης του Μπαλί"·
Οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και τεχνολογική συνεργασία
51. Πιστεύει ότι ανεξάρτητα από την πρόοδο στις διεθνείς διαπραγματεύσεις η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να εγκρίνει επειγόντως τις πολιτικές και τους μηχανισμούς που απαιτούνται για την προαγωγή μιας οικονομίας πιο βιώσιμης, με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και αποτελεσματικής από πλευράς πόρων, πράγμα που θα μετριάσει την αλλαγή του κλίματος, θα βελτιώσει την ποιότητα του αέρα, θα δημιουργήσει ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού και θα διασφαλίσει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση καθίσταται η πιο ανταγωνιστική οικονομία, σε έναν κόσμο όπου οι επενδύσεις κατευθύνονται όλο και περισσότερο προς καθαρότερες τεχνολογίες·
52. τονίζει ότι η αλλαγή του κλίματος συνιστά παγκόσμια πρόκληση για την οποία δεν υπάρχει μία μόνο πολιτική και τεχνολογική λύση, αλλά ότι ο συνδυασμός υφισταμένων δυνατοτήτων και η δραματική αύξηση της απόδοσης όλων των τομέων της οικονομίας και της κοινωνίας των αναπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών θα συνέβαλε στην αντιμετώπιση του προβλήματος των πόρων και της διανομής και θα άνοιγε το δρόμο για μια τρίτη βιομηχανική επανάσταση·
53. Τονίζει πως μια συμφωνία θα μπορούσε να δώσει την αναγκαία ώθηση για ένα "Αειφόρο Νιού Ντίλ" που θα ενθαρρύνει την αειφόρο μεγέθυνση, θα προωθήσει τις περιβαλλοντικώς αειφόρες τεχνολογίες, θα μειώσει την ενεργειακή εξάρτηση και θα διασφαλίσει την απασχόληση και την κοινωνική και οικονομική συνοχή τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες·
54. υπενθυμίζει τη συμφωνία του G20 περί κλιματικής πολιτικής για σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων στα ορυκτά καύσιμα, και καλεί την Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις για μια ευρωπαϊκή στρατηγική που θα υλοποιήσει αυτό το στόχο, με χρονοδιαγράμματα και μηχανισμούς κοινωνικής αντιστάθμισης, όπου αυτό ενδείκνυται·
Έρευνα και τεχνολογία
55. είναι πεπεισμένο ότι απαιτείται παγκόσμιος μετασχηματισμός στην τεχνολογία και στην τεχνολογική συνεργασία, που να προσφέρει σε όλες τις χώρες πρόσβαση σε φθηνές αειφόρες τεχνολογίες· επισημαίνει πως οποιαδήποτε μελλοντική συμφωνία θα πρέπει να προβλέπει εφαρμόσιμους μηχανισμούς για την πρόσβαση σε καθαρές τεχνολογίες·
56. τονίζει ότι, εφόσον ο αγώνας κατά της κλιματικής αλλαγής απαιτεί μείωση όχι μόνο των εκπομπών αλλά και του συνολικού οικολογικού αποτυπώματος, η καινοτομία ηγείται αυτής της αναγκαίας αλλαγής· η καινοτομία οφείλει κατά συνέπεια να είναι αειφόρος, οικολογική, κοινωνική, δίκαιη και φθηνή·
57. επισημαίνει πως ένα δίκτυο Κέντρων Κλιματικής Καινοτομίας ως τμήμα αυτού του μηχανισμού, θα χρησίμευε ως μέσον προαγωγής της τεχνολογικής ανάπτυξης, συνεργασίας, διάχυσης και καινοτομίας·
58. τονίζει πως η ανάπτυξη και εφαρμογή τεχνολογιών αιχμής είναι κεντρικής σημασίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και ταυτόχρονα για να πεισθούν οι εταίροι μας παγκοσμίως ότι η μείωση των εκπομπών είναι εφικτή χωρίς απώλεια ανταγωνιστικότητας και θέσεων εργασίας· καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει διάφορους τρόπους παροχής κινήτρων για φιλικές προς το κλίμα καινοτομίες, όπως π.χ. την επιβράβευση των πρωτοπόρων επιχειρήσεων· ζητεί να υπάρξει διεθνής δέσμευση υπέρ της αύξησης των επενδύσεων έρευνας και ανάπτυξης σε τεχνολογίες αιχμής στους αντίστοιχους τομείς·
59. επισημαίνει πως οι πρόσφατες επιστημονικές μελέτες υποστηρίζουν τη θεμελιώδη άποψη ότι η ανθρωπογενής υπερθέρμανση του πλανήτη πρέπει να αντιμετωπισθεί με μείωση του CO2 και άλλων αερίων του θερμοκηπίου· επισημαίνει πως απαιτείται μια μεγαλύτερη ερευνητική προσπάθεια σε τομείς όπως το φάσμα και η χρονική κλίμακα των αυξήσεων της θερμοκρασίας, ο εντοπισμός των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, αλλά και ο υπολογισμός των επιπτώσεων των τρόπων χρήσης της γης, της αιθάλης και των σωματιδίων καθώς και ο σχεδιασμός των αντίστοιχων μέτρων προσαρμογής·
60. εκτιμά πως το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής είναι πολύ πολύπλοκο και ενδιαφέρει διάφορους επιστημονικούς κλάδους, και πιστεύει πως οι πολιτικές αποφάσεις που θα ληφθούν σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να είναι καλά τεκμηριωμένες με επιστημονικά επιχειρήματα· κατά συνέπεια, ζητεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να τηρεί διαρκώς ενήμερο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για όλες τις σημαντικές καινοτομίες και την επιστημονική πρόοδο·
61. τονίζει πως ο προϋπολογισμός της ΕΕ θα πρέπει να δώσει έμφαση στην τεχνολογική έρευνα, καινοτομία και εφαρμογή, ώστε να υλοποιηθούν καλύτερα οι φιλοδοξίες της ΕΕ στο θέμα της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και της μετάβασης σε μια αειφόρο οικονομία·
Ενέργεια, ενεργειακή απόδοση και αποδοτική χρήση πόρων
62. επισημαίνει πως, σε όλο τον πλανήτη, εκτιμάται ότι 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι συνεχίζουν να μην έχουν πρόσβαση σε αειφόρο και φθηνή ενέργεια· τονίζει την ανάγκη του να αντιμετωπισθεί το ζήτημα της ενεργειακής φτώχειας βάσει των στόχων της κλιματικής πολιτικής· επισημαίνει ότι ενεργειακές τεχνολογίες υπάρχουν, και καλύπτουν τόσο την παγκόσμια περιβαλλοντική προστασία όσο και τις τοπικές αναπτυξιακές ανάγκες·
63. θεωρεί λυπηρό το ότι οι δυνατότητες εξοικονόμησης ενέργειας δεν αξιοποιούνται καταλλήλως σε διεθνές επίπεδο και ειδικότερα στην ΕΕ· επισημαίνει πως η εξοικονόμηση ενέργειας και η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης θα αποφέρουν εξοικονόμηση πόρων, μείωση των εκπομπών αερίων, αύξηση της ενεργειακής ασφάλειας, νέες θέσεις εργασίας, και θα κάνουν τις οικονομίες πιο ανταγωνιστικές· ζητεί από την ΕΕ, στις διεθνείς διαπραγματεύσεις, να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην εξοικονόμηση ενέργειας·
64. υπογραμμίζει τη σημασία που έχει ο συνδυασμός του αγώνα κατά της αλλαγής του κλίματος με τη δέσμευση να μειωθεί στο σύνολό του το οικολογικό ίχνος μας, σε μια προσπάθεια διατήρησης των φυσικών πόρων, δεδομένου ότι οι οικολογικά καινοτόμες τεχνολογίες και οι εναλλακτικές λύσεις για την απόκτηση ενέργειας με χαμηλή χρήση άνθρακα εξαρτώνται από πόρους που σπανίζουν·
Διεθνές εμπόριο
65. τονίζει πως, βάσει του Προοιμίου της Συμφωνίας του ΠΟΕ και βάσει του άρθρου XX, εδάφια (β), (δ) και (ζ) της ΓΣΔΕ, το διεθνές εμπόριο δεν πρέπει να οδηγεί σε υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων· τονίζει ότι, σε σύνδεση με τις διαπραγματεύσεις του ΠΟΕ και τις διμερείς εμπορικές συμφωνίες, η απελευθέρωση του εμπορίου, και ιδιαίτερα του εμπορίου φυσικών πρώτων υλών, δεν πρέπει να θέτει σε κίνδυνο την αειφόρο διαχείριση των πόρων·
66. επισημαίνει τις δυνατότητες του να δώσει η ΕΕ το καλό παράδειγμα, αίροντας τα εμπόδια όπως είναι π.χ. οι δασμοί και τα τέλη, στο εμπόριο των πράσινων τεχνολογιών και των περιβαλλοντικώς θετικών και φιλικών προς το κλίμα προϊόντων και προάγοντας τα "περιβαλλοντικά αγαθά και υπηρεσίες" (EGS), μεταξύ άλλων και στο πλαίσιο του "Σχεδίου Δράσης του Μπαλί" και του Πράσινου Ταμείου της Κοπεγχάγης για το Κλίμα·
Μια παγκόσμια αγορά άνθρακα
67. καλεί την ΕΕ και τους εταίρους της να αναζητήσουν, στο άμεσο μέλλον, τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο για την προώθηση δεσμών μεταξύ του EU ETS και άλλων συστημάτων εμπορίας με στόχο ένα παγκόσμιο σύστημα εμπορίας εκπομπών άνθρακα που θα εξασφαλίζει μεγαλύτερη διαφοροποίηση των επιλογών για τον περιορισμό των εκπομπών, βελτίωση του μεγέθους και της ρευστότητας της αγοράς, διαφάνεια και, σε τελική ανάλυση, αποδοτικότερη κατανομή των πόρων·
68. τονίζει όμως ότι οποιαδήποτε τέτοια προσπάθεια θα πρέπει να αντλεί τα διδάγματα από την πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση, καθώς και από τα κενά του ευρωπαϊκού συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου (EU ETS), ώστε να υπάρξει διαφάνεια, να αποτραπεί η κερδοσκοπία και να διασφαλιστεί ότι οι μειώσεις εκπομπών πράγματι θα επιτευχθούν·
69. τονίζει πως σε ένα παγκόσμιο πλαίσιο ανταγωνιστικών αγορών, ο κίνδυνος διαρροής διοξειδίου άνθρακα είναι ένα σοβαρό πρόβλημα σε ορισμένους τομείς που αποτελούν σημαντικούς κρίκους της όλης βιομηχανικής παραγωγικής αλυσίδας - συμπεριλαμβανομένων των αγαθών που αφορούν τον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής· ζητεί από την Επιτροπή να αναλύσει περαιτέρω αυτό τον κίνδυνο και να προτείνει κατάλληλα και αποτελεσματικά μέτρα με σκοπό τη διαφύλαξη της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας και ταυτόχρονα τη μη αύξηση του αποτυπώματος άνθρακα της ΕΕ·
70. ζητεί την αναμόρφωση των μηχανισμών που βασίζονται σε έργα, όπως ο μηχανισμός καθαρής ανάπτυξης (CDM) και η Κοινή Υλοποίηση (JI), μέσω της καθιέρωσης αυστηρών προτύπων για την ποιότητα των έργων που να διασφαλίζουν το σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων και αξιόπιστες, επαληθεύσιμες και πραγματικές μειώσεις των εκπομπών που, επί πλέον, θα υποστηρίζουν τη βιώσιμη ανάπτυξη στις αναπτυσσόμενες χώρες· επιπλέον, συμμερίζεται την άποψη της Επιτροπής σχετικά με την ανάγκη θέσπισης τομεακών μηχανισμών για τις οικονομικά πιο προηγμένες αναπτυσσόμενες χώρες, και πέραν του 2012, ενώ ο μηχανισμός καθαρής ανάπτυξης πρέπει να εξακολουθεί να διατίθεται στις ΛΑΧ·
71. επιμένει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της οφείλουν να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν ως προς τον μετριασμό των κλιματικών επιπτώσεων κυρίως εντός της ΕΕ και υπενθυμίζει σε όλα τα μέρη ότι η χρήση ευέλικτων μηχανισμών πρέπει να περιοριστεί στο ελάχιστο δυνατό·
Διεθνείς αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές
72. υπενθυμίζει ότι οι μεταφορές είναι ο τομέας με την μεγαλύτερη παραγωγή αερίων του θερμοκηπίου παγκοσμίως, με ποσοστό 30% στις ανεπτυγμένες χώρες και 23% επί των παγκοσμίων εκπομπών· εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για την απουσία προόδου στην αντιμετώπιση των αεροπορικών και θαλασσίων μεταφορών και επιμένει στην ανάγκη να ενσωματωθούν οι διεθνείς αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές σε συμφωνία στο πλαίσιο της UNFCCC·
73. με στόχο να αποφευχθούν υψηλότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου μέχρι το 2050 εξ αιτίας των μεταφορών, καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να διασφαλίσει ότι στη διεθνή συμφωνία θα ληφθεί υπόψη ο πλήρης αντίκτυπος των εναερίων και θαλασσίων μεταφορών στο περιβάλλον και ότι οι στόχοι μείωσης για τους κλάδους των εναέριων και θαλάσσιων μεταφορών θα είναι οι ίδιοι με αυτούς που ισχύουν για τους λοιπούς βιομηχανικούς κλάδους·
74. επικροτεί τη δέσμευση που ανέλαβαν παγκοσμίως οι αεροπορικές εταιρίες να προωθήσουν μια βελτίωση της απόδοσης καυσίμου κατά 1,5% ετησίως μέχρι το 2020, ώστε να επιτευχθεί από το 2020 και μετά μια ουδέτερη από άποψη εκπομπών άνθρακα μεγέθυνση, και να επιτευχθεί μέχρι το 2050 μια κατά 50% μείωση των εκπομπών CO2 σε σχέση με τα επίπεδα του 2005·
75. υπενθυμίζει πως το ήμισυ των εκπομπών από τον τομέα των μεταφορών προέρχεται από τα ιδιωτικά οχήματα κι ότι ένα μεγάλο μέρος των εκπομπών που καταλογίζονται στη βιομηχανία προέρχεται από τη διύλιση καυσίμων· εκτιμά πως, ενώπιον της συνεχούς αύξησης των εκπομπών που προέρχονται από τον τομέα των οδικών μεταφορών, πρέπει να συνεχιστεί η λήψη υποχρεωτικών μέτρων προκειμένου οι κατασκευαστές να βελτιώσουν την περιβαλλοντική και ενεργειακή απόδοση των οχημάτων·
Αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
76. πιστεύει ότι η αντιπροσωπεία της ΕΕ διαδραματίζει σημαντικό ρόλο σ' αυτές τις διαπραγματεύσεις σχετικά με την αλλαγή του κλίματος και συνεπώς θεωρεί απαράδεκτο ότι τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που συμμετέχουν στην αντιπροσωπεία αυτή δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν στις συντονιστικές συνεδριάσεις της ΕΕ κατά την προηγούμενη διάσκεψη των συμβαλλομένων μερών· βάσει της Συμφωνίας-πλαίσιο Επιτροπής-Κοινοβουλίου του Μαΐου 2005, όπως αναθεωρήθηκε το 2009, όπου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκπροσωπεί την Ευρωπαϊκή Ένωση, οφείλει, μετά από αίτημα του Κοινοβουλίου, να διευκολύνει τη συμμετοχή ευρωβουλευτών ως παρατηρητών στις αντιπροσωπείες της ΕΕ που πραγματοποιούν διαπραγματεύσεις για τη σύναψη πολυμερών συμφωνιών· υπενθυμίζει πως, βάσει του άρθρου 218 της Συνθήκης της Λισαβόνας (ΣΛΕΕ), απαιτείται η συγκατάθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις συμφωνίες που η ΕΕ συνάπτει με τρίτες χώρες ή διεθνείς οργανισμούς· αναμένει ότι τουλάχιστον οι πρόεδροι της αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα έχουν πρόσβαση σε αυτές τις συνεδριάσεις στο Κανκούν·
77. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών και στη Γραμματεία της Σύμβασης-Πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την Αλλαγή του Κλίματος, με το αίτημα να κοινοποιηθεί σε όλα τα συμβαλλόμενα μέρη εκτός ΕΕ.
- [1] ΕΕ L 8, 13.1.2009, σ. 3.
- [2] ΕΕ C 46, 24.2.2006, σ. 1.
- [3] Εγκριθέντα κείμενα, P7_TA-PROV(2010)0174.
- [4] Εγκριθέντα κείμενα, P6_TA(2009)0042
- [5] Εγκριθέντα κείμενα, P7_TA(2010)0019.
- [6] Συντάχθηκε από τον Ολλανδικό Οργανισμό Περιβαλλοντικής Αξιολόγησης.