PROJEKT REZOLUCJI w sprawie odbudowy Haiti rok po trzęsieniu ziemi
12.1.2011
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Véronique De Keyser, Thijs Berman, Patrice Tirolien w imieniu grupy S&D
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0023/2011
B7‑0032/2011
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie odbudowy Haiti rok po trzęsieniu ziemi
Parlament Europejski,
– uwzględniając poprzednią rezolucję z dnia 10 lutego 2010 r. w sprawie trzęsienia ziemi na Haiti,
– uwzględniając wspólne oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji / Wysokiej Przedstawiciel Unii Europejskiej do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa Catherine Ashton, komisarza UE ds. rozwoju Andrisa Piebalgsa, a także komisarz UE ds. pomocy humanitarnej Kristaliny Georgievej w sprawie sytuacji na Haiti rok po trzęsieniu ziemi, wydane w Brukseli w dniu 11 stycznia 2011 r.,
– uwzględniając sprawozdanie ze wspólnego posiedzenia parlamentarnego AKP-UE w sprawie misji rozpoznawczej na Haiti i w Republice Dominikańskiej z dnia 30 sierpnia 2010 r.,
– uwzględniając misję rozpoznawczą Komisji Rozwoju, przeprowadzoną w dniach 25-27 czerwca 2010 r. i sporządzone z niej sprawozdanie,
– uwzględniając komunikat Komisji Europejskiej z dnia 26 października 2010 r. w sprawie europejskiego mechanizmu reagowania w sytuacjach kryzysowych,
– uwzględniając dokument roboczy służb Komisji w sprawie strategii działania na rok 2010 dla DG ECHO,
– uwzględniając wspólny dokument z czerwca 2010 r. wiceprzewodniczącej Komisji Europejskiej/ Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa Catherine Ashton oraz komisarz Kristaliny Georgievej w sprawie wniosków z interwencji UE podczas katastrofy na Haiti,
– uwzględniając międzynarodową konferencję darczyńców „Ku nowej przyszłości Haiti”, która odbyła się w Nowym Jorku w dniu 31 marca 2010 r. oraz wyniki tej konferencji,
– uwzględniając plan działania na rzecz odbudowy i rozwoju Haiti przedstawiony przez rząd Haiti w dniu 31 marca 2010 r.,
– uwzględniając komunikat Komisji do Rady i Parlamentu z dnia 31 marca 2010 r. zatytułowany „Pomoc humanitarna w zakresie żywności”,
– uwzględniając wnioski z ministerialnej konferencji przygotowawczej, która odbyła się w Montrealu w dniu 25 stycznia 2010 r.,
– uwzględniając konkluzje nadzwyczajnego posiedzenia Rady Spraw Zagranicznych, które odbyło się w Brukseli w dniu 18 stycznia 2010 r.,
– uwzględniając komunikat Komisji do Rady i Parlamentu z dnia 23 lutego 2009 r. zatytułowany „Strategia UE na rzecz wspierania działań zmniejszających negatywne skutki związane z klęskami żywiołowymi w krajach rozwijających się”,
– uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu i Rady z dnia 5 marca 2008 r. w sprawie poprawienia zdolności Unii do reagowania w przypadku katastrof oraz rezolucję Parlamentu z dnia 19 czerwca 2008 r. w sprawie zwiększenia zdolności Unii do reagowania w przypadku katastrof,
– uwzględniając europejski konsensus w sprawie pomocy humanitarnej podpisany w dniu 18 grudnia 2007 r. przez przewodniczących Rady Unii Europejskiej, Parlamentu Europejskiego i Komisji,
– uwzględniając sprawozdanie Michela Barniera zatytułowane „Europejskie siły ochrony ludności: Europe Aid”, opublikowane w maju 2006 r.,
- uwzględniając zasady i właściwe sposoby postępowania w zakresie udzielania pomocy humanitarnej przyjęte w Sztokholmie w dniu 17 czerwca 2003 r.,
– uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1257/96 z dnia 20 czerwca 1996 r. dotyczące pomocy humanitarnej,
– uwzględniając Powszechną Deklarację Praw Człowieka przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 10 grudnia 1948 r.,
– uwzględniając art. 214 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczący pomocy humanitarnej,
– uwzględniając art. 115 Regulaminu,
A. mając na uwadze informacje, że w trzęsieniu ziemi w dniu 12 stycznia 2010 r. poniosło śmierć 200 000 osób, 250 000 zostało rannych, przeszło 3 mln zostały bezpośrednio dotknięte tym kataklizmem, a 1,7 mln osób przesiedlono, co spowodowało szkody w wysokości 5,9 mld euro,
B. mając na uwadze, że 2,5-3,3 mln osób brakuje obecnie żywności w kraju, w którym blisko 60% społeczeństwa zamieszkuje obszary wiejskie, a 80% ludności żyje w skrajnym ubóstwie;
C. mając na uwadze, że według dostępnych informacji przed trzęsieniem ziemi Haiti było państwem znajdującym się we wrażliwym stadium rozwoju, cierpiało z powodu ubóstwa, niestabilności politycznej oraz przemocy, a także z powodu klęsk żywiołowych, które osłabiały instytucje rządowe i ograniczały zdolność państwa do świadczenia usług użyteczności publicznej; mając na uwadze, że katastrofalne skutki trzęsienia ziemi doprowadziły do najpoważniejszego dotychczas kryzysu humanitarnego w tym kraju,
D. mając na uwadze, że w wyniku międzynarodowej konferencji darczyńców, która odbyła się w Nowym Jorku w dniu 31 marca, wspólnota międzynarodowa zobowiązała się do przekazania 9,9 mld USD przez okres kolejnych trzech lat; mając na uwadze, że przekazane środki stanowią jedynie 42% podjętych zobowiązań,
E. mając na uwadze, że doświadczenia z ostatniej katastrofy na Haiti wykazały potrzebę wzmocnienia unijnych instrumentów zarządzania kryzysowego (pomoc humanitarna i wspólnotowy mechanizm ochrony ludności) w zakresie skuteczności, szybkości, koordynacji i dostrzegalności reakcji UE na katastrofy,
F. mając na uwadze, że pomimo pozytywnych osiągnięć proces odbudowy w dalszym ciągu postępuje powoli i jest ograniczony koniecznością usuwania gruzów, kwestiami własności ziemi, sezonem huraganów i polityczną niestabilnością,
G. mając na uwadze, że sytuacja w tym kraju ostatnio pogorszyła się w związku z wybuchem epidemii cholery w październiku 2010 r., a także w związku z niestabilnością polityczną po kontrowersyjnych wyborach, które odbyły się dnia 28 listopada i doprowadziły do ulicznych rozruchów i przemocy,
H. mając na uwadze, że liczba osób, które zachorowały na cholerę rośnie w bardzo szybkim tempie, przy czym do chwili obecnej zmarło 3 333 osób, a 83 166 osób zostało zarażonych; mając na uwadze, że cholera odbija się negatywnie na bezpieczeństwie żywnościowym i produkcji rolnej w tym kraju,
I. mając na uwadze, że Komisja Europejska przeznaczyła 12 mln euro na walkę z epidemią cholery oraz że uruchomiono europejski mechanizm ochrony ludności,
J. mając na uwadze, że z 174 mln USD Narody Zjednoczone otrzymały jedynie 44 mln USD na walkę z epidemią cholery,
K. mając na uwadze, że Światowa Organizacja Zdrowia przewiduje, iż jeżeli epidemia nie zostanie zwalczona, w ciągu następnych 12 miesięcy pojawi się 400 000 nowych przypadków zachorowania na cholerę,
L. mając na uwadze, że Komisja Europejska przeznaczyła 5 mln euro na organizację wyborów,
M. mając na uwadze, że wyniki pierwszej tury wyborów przeprowadzonej w dniu 28 listopada 2010 r. są analizowane przez ekspertów z Organizacji Państw Amerykańskich,
N. mając na uwadze, że druga tura przeprowadzonych w listopadzie wyborów, zaplanowana na dzień 16 stycznia 2011 r., została przesunięta na luty 2011 r.,
1. nalega na stanowcze i długofalowe zaangażowanie wspólnoty międzynarodowej, w tym UE, na rzecz dotrzymania wszystkich zobowiązań złożonych na międzynarodowej konferencji darczyńców w Nowym Jorku oraz do bezzwłocznego wywiązania się z nich;
2. uważa, że w pierwszej fazie działań humanitarnych zrealizowano w znacznym stopniu jej podstawowe cele i udzielono skutecznie odpowiedzi na kluczowe potrzeby; z zadowoleniem przyjmuje wysiłki władz haitańskich i społeczeństwa obywatelskiego, a także ONZ, organizacji pozarządowych i innych dwustronnych darczyńców, w niesieniu pomocy ludności Haiti i wyraża uznanie dla pracy organizacji humanitarnych oraz indywidualnych działań osób z całego obszaru Unii;
3. wzywa do skuteczniejszego dialogu i lepszej koordynacji działań między organizacjami humanitarnymi i organizacjami na rzecz rozwoju działającymi na terenie dotkniętym kryzysem; podkreśla, że kluczowe znaczenie ma powierzenie ONZ bieżącej i przyszłej koordynacji wszystkich operacji cywilnych i wojskowych w zakresie przywracania bezpieczeństwa i pomocy humanitarnej, a także odbudowy i rozwoju;
4. uważa, że pomimo pozytywnego rozwoju wydarzeń sytuacja w rok po trzęsieniu ziemi jest krytyczna i bardzo złożona, a najbardziej cierpi na tym haitańska ludność; stanowczo twierdzi, że należy ukierunkować wszystkie działania zainteresowanych stron na doprowadzenie do płynnego przejścia od działań podejmowanych w sytuacji nadzwyczajnej i operacji ad hoc do odbudowy i trwałego rozwoju Haiti; podkreśla, że wszelka europejska pomoc humanitarna i wsparcie na rzecz odbudowy powinny być udzielane w formie dotacji, a nie pożyczek prowadzących za zadłużenia;
5. wyraża swoje zaniepokojenie faktem, że bezpieczeństwo żywnościowe pozostaje jednym z największych problemów w tym kraju; wzywa Komisję Europejską do kontynuowania i intensyfikacji działań mających na celu poprawę sytuacji w zakresie bezpieczeństwa żywnościowego oraz zwiększenie lokalnej produkcji rolnej w powiązaniu z odbudową odnośnej infrastruktury; wzywa do wdrożenia nowych ram politycznych dotyczących bezpieczeństwa żywnościowego, ogłoszonych przez Komisję Europejską w marcu 2010 r.;
6. uważa, że z uwagi na to, iż większość ludności mieszka w tymczasowych schronieniach i w złych warunkach, kwestia mieszkań ma dla niej priorytetowe znaczenie; stanowczo wzywa do zaangażowania się we współpracę z rządem w celu określenia trwałych rozwiązań dla bezpiecznego rozmieszczenia przesiedlonej ludności; wzywa do wdrożenia strategii na rzecz bezpiecznych schronień;
7. wzywa do priorytetowego traktowania przez UE pomocy w działaniach na rzecz odbudowy i poprawy sytuacji humanitarnej, ze szczególnym uwzględnieniem grup ludności znajdującej się w najtrudniejszej sytuacji, takich jak kobiety i dzieci; wzywa do poprawy warunków bytowania i bezpieczeństwa w obozach;
8. uważa, że priorytetem haitańskiego rządu powinno być zapewnienie usług użyteczności publicznej w kraju; wzywa do zwiększenia wysiłków na rzecz rozwoju infrastruktury opieki zdrowotnej, do zwrócenia szczególnej uwagi na kształcenie poprzez zapewnienie bezpłatnego, powszechnego i obowiązkowego szkolnictwa podstawowego i poprawę jakości edukacji;
9. wzywa Komisję Europejską do zapewnienia finansowego i technicznego wsparcia podczas usuwania gruzów, które utrudniają proces odbudowy (usunięto jedynie 4% gruzów);
10. wzywa do wzmocnienia wysiłków na rzecz odbudowy w oparciu o priorytety krajowe, przy jednoczesnym poszanowaniu zasady skuteczności pomocy i wspieraniu instytucji haitańskich, by umożliwić im skuteczne rządzenie; uważa, że władze i ludność Haiti powinny, w ścisłej współpracy ze wspólnotą międzynarodową, wziąć w swoje ręce proces odbudowy oraz przyszłość;
11. podkreśla kluczowe znaczenie środków pochodzących od haitańskiej diaspory, ponieważ kapitał dociera bezpośrednio do ludności haitańskiej, która może szybko wykorzystać te środki na zaspokojenie naglących potrzeb; zwraca się do państw członkowskich i do rządu haitańskiego o ułatwienie realizacji przekazów i o dążenie do zmniejszenia ich kosztów;
12. wzywa UE, by współpracowała z władzami Haiti w celu wprowadzenia mechanizmu zapobiegania klęskom i zarządzania potencjałem w dłuższej perspektywie;
13. wzywa rząd Haiti do kontynuacji i wdrożenia zobowiązań w ramach krajowego programu odbudowy mających na celu wzmocnienie autorytetu państwa, zwiększenie skuteczności władz lokalnych, zwiększanie możliwości lokalnych i krajowych instytucji, a także uwzględnianie pojęcia politycznej, ekonomicznej i instytucjonalnej decentralizacji;
14. uważa, że władze lokalne, a także przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego powinni otrzymywać większe wsparcie i być w większym stopniu angażowani w proces podejmowania decyzji;
15. uważa, że istotne znaczenie ma decentralizacja i rozwój obszarów wiejskich zrównoważony pod względem środowiska naturalnego; kładzie nacisk na rozwój strategii koncentrujących się na zachowaniu i poprawie stanu gleby, a także na ponownym zalesianiu; aktywnie zachęca do takich inicjatyw, jak Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska dotyczący odbudowy środowiska i inicjatywy w zakresie trwałego rozwoju południowo-zachodniego Haiti;
16. wzywa rząd Haiti do podjęcia inicjatyw mających na celu umocnienie rynku pracy oraz otwarcie haitańskiego rynku na inwestycje;
17. wzywa darczyńców do udzielania pomocy haitańskiemu rządowi na wszystkich poziomach w celu dalszego umacniania jego zdolności; z zadowoleniem przyjmuje działania Komisji Europejskiej na rzecz zwiększenia możliwości władz haitańskich poprzez przekazanie im kwoty 100 mln euro;
18. wzywa tymczasową komisję ds. odbudowy Haiti do dokonania przeglądu jej metod pracy i do przyśpieszenia realizacji powierzonej jej misji;
19. z zadowoleniem zauważa poprawę stosunków między Haiti a Republiką Dominikańską; z zadowoleniem przyjmuje działania podjęte przez Republikę Dominikańską na rzecz udzielania wsparcia Haiti w procesie odbudowy; podkreśla, że stosunki między tymi dwoma krajami, jak również dalszy ich rozwój, powinny opierać się na podejściu uwzględniającym całą wyspę;
20. wzywa Komisję do poprawy zdolności UE do dokonywania oceny na wszystkich etapach procesu odbudowy; wzywa Komisję Europejską do przedstawienia jak najszybciej wniosków w sprawie ustanowienia sił ochrony ludności UE w oparciu o unijny mechanizm ochrony ludności; w tym kontekście oraz w celu umożliwienia Unii zgromadzenia środków niezbędnych do zapewniania pomocy nadzwyczajnej w ciągu 24 godzin od wystąpienia katastrofy, wzywa Radę do opracowania szczegółów dotyczących sposobów działania w następstwie zalecenia zawartego w sprawozdaniu Michela Barniera, by najbardziej oddalone regiony UE były wykorzystane, na zasadzie niewyłączności, jako punkty wsparcia, aby ułatwić uprzednie rozlokowanie podstawowych zasobów i rozwiązań logistycznych, ułatwiających rozmieszczenie europejskich kadr i zasobów na wypadek pilnej interwencji humanitarnej poza granicami UE;
21. apeluje do UE i jej państw członkowskich o utrzymanie kwestii odbudowy i rehabilitacji Haiti jako priorytetowego punktu w ich programach działań, o wykorzystanie obecnej sytuacji jako okazji do ostatecznego usunięcia podstawowych przyczyn ubóstwa na Haiti oraz o pomoc dla Haiti, by mogło ono stać się w pełni funkcjonującą demokracją, której gospodarka będzie dla mieszkańców wystarczającym źródłem utrzymania;
22. wzywa do podjęcia bezpośrednich i wzmocnionych międzynarodowych działań w celu rozwiązania problemu rozprzestrzeniania się cholery zagrażającej życiu ludzkiemu, bezpieczeństwu żywnościowemu i produkcji rolnej, a także w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się tej choroby;
23. wzywa państwa członkowskie, Komisję Europejską i partnerów międzynarodowych do zwiększenia w trybie pilnym pomocy finansowej i rzeczowej w celu zaradzenia powiększającej się zapaści w zakresie zdrowia, wody, kanalizacji, higieny i logistyki;
24. nalega, by zorganizowano masowe kampanie poszerzające wiedze adresowane do społeczeństwa i władz i dotyczące charakteru epidemii cholery oraz zapobiegania tej chorobie;
25. z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Komisji Europejskiej w rozwiązywaniu problemu wybuchu epidemii cholery i nalega na intensyfikację działań w zakresie ochrony ludności cywilnej za pośrednictwem unijnego mechanizmu ochrony ludności; wzywa Komisję Europejską do sformułowania odpowiedniej i pilnej strategii dotyczącej globalnego wsparcia europejskiego;
26. uważa, że polityczna stabilność, bezpieczeństwo i rządy prawa są niezbędne dla sprawnego przebiegu procesu odbudowy; w związku z tym wzywa władze haitańskie do ustanowienia i promowania rządów prawa oraz do przywrócenia systemu sprawiedliwości;
27. potępia z mocą wszystkie próby zagrożenia integralności procedury wyborczej;
28. wyraża ubolewanie z powodu wystąpienia aktów przemocy i uważa, że priorytetem jest ochrona ludności cywilnej;
29. wzywa do wzmożonego wysiłku służącego bardziej systematycznemu włączaniu obniżania zagrożenia katastrofami jako aspektu pomocowej polityki na rzecz rozwoju i polityki w dziedzinie pomocy humanitarnej; wyraża zadowolenie z przyjęcia w lutym 2009 r. nowej strategii europejskiej na rzecz zmniejszania ryzyka wystąpienia katastrof w krajach rozwijających się, a także wzywa do szybkiego wdrożenia tej strategii;
30. pochwala inicjatywy mające na celu zapewnienie większej spójności różnych europejskich instrumentów reagowania kryzysowego; energicznie wspiera reformy przeprowadzone przez Komisję Europejską i dotyczące przebudowy jej struktur, zwłaszcza połączenie dziedziny pomocy humanitarnej i ochrony ludności pod kontrolą Biura Pomocy Humanitarnej, mające na celu osiągnięcie większej spójności i koordynacji działań; podkreśla jednak, że należy zachować odrębność mandatów i ról;
31. nalega na pełne wdrożenie europejskiego konsensusu w sprawie pomocy humanitarnej i związanego z nim planu działania;
32. wzywa Komisję Europejską do utworzenia i wdrożenia długoterminowego planu odbudowy Haiti;
33. zobowiązuje przewodniczącego Parlamentu Europejskiego do przekazania niniejszej rezolucji wysokiej przedstawiciel Unii Europejskiej ds. Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa, przewodniczącemu Komisji Europejskiej, prezydentowi i rządowi Haiti, podsekretarzowi generalnemu ONZ ds. pomocy humanitarnej i pomocy w sytuacjach kryzysowych oraz rządom państw członkowskich.