PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Wybrzeżu Kości Słoniowej
4.4.2011
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Cristian Dan Preda, Filip Kaczmarek, Michèle Striffler, Bernd Posselt, Monica Luisa Macovei, Elena Băsescu w imieniu grupy politycznej PPE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0256/2011
B7‑0260/2011
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Wybrzeżu Kości Słoniowej
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie sytuacji w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej, w szczególności rezolucję z dnia 16 grudnia 2010 r.,
– uwzględniając odnośne rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie Wybrzeża Kości Słoniowej, zwłaszcza rezolucje: 1946 i 1951(2010), 1967, 1968 i 1975(2011),
– uwzględniając oświadczenia wiceprzewodniczącej KE/wysokiej przedstawiciel Catherine Ashton w sprawie sytuacji w Wybrzeżu Kości Słoniowej, a w szczególności oświadczenia z dnia 3, 10, 12 i 19 marca 2011 r.,
– uwzględniając konkluzje Rady do Spraw Zagranicznych w sprawie Wybrzeża Kości Słoniowej przyjęte podczas jej 3065. posiedzenia w dniu 31 stycznia 2011 r.,
– uwzględniając decyzję Rady UE nr 2011/18/WPZiB i rozporządzenie Rady UE nr 25/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. zobowiązujące do zamrożenia aktywów i określające dodatkowe osoby i podmioty objęte restrykcyjnymi środkami w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej,
– uwzględniając decyzję Rady ds. Pokoju i Bezpieczeństwa Unii Afrykańskiej podjętą w Addis Abebie w dniu 10 marca 2011 r.,
– uwzględniając oświadczenia Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie Wybrzeża Kości Słoniowej z dnia 3 i 11 marca 2011 r.,
– uwzględniając wspólne oświadczenie współprzewodniczących Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE wydane w dniu 18 marca 2011 r. w celu potępienia przemocy i naruszania praw człowieka w Wybrzeżu Kości Słoniowej,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Jerzego Buzka z dnia 18 marca 2011 r. nawołujące do zaprzestania wszelkiej przemocy wobec ludności cywilnej w Wybrzeżu Kości Słoniowej,
– uwzględniając rezolucję w sprawie sytuacji w Wybrzeżu Kości Słoniowej przyjętą w dniu 25 marca 2011 r. w Abudży przez szefów państw i rządów ECOWAS,
– uwzględniając rezolucję Rady Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych z dnia 25 marca 2011 r. ustanawiającą międzynarodową komisję śledczą do zbadania przypadków naruszenia praw człowieka w Wybrzeżu Kości Słoniowej od czasu wyborów prezydenckich,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że ostatnie wydarzenia w Północnej Afryce i na Bliskim Wschodzie nie powinny przesłaniać tragicznej sytuacji w Wybrzeżu Kości Słoniowej; mając na uwadze, że w ciągu ostatnich czterech miesięcy kraj ten pogrąża się w głębokim kryzysie politycznym wynikającym z odmowy przekazania władzy przez dotychczasowego prezydenta Laurenta Gbagbo pełnoprawnemu prezydentowi Alassanowi Ouattarze, mimo że w listopadzie 2010 r. wygrał on wybory prezydenckie i został uznany jako prezydent przez wspólnotę międzynarodową po potwierdzeniu wyników wyborów przez ONZ,
B. mając na uwadze, że od połowy lutego walki zaostrzyły się zarówno w stolicy, jak i na zachodzie kraju, i że pojawiają się niepokojące informacje o tym, że siły lojalne wobec Laurenta Gbagbo w coraz większym stopniu wykorzystują ciężką artylerię przeciwko ludności cywilnej; mając na uwadze, że w ostatnich dniach siły republikańskie prezydenta Ouattary rozpoczęły szeroko zakrojoną ofensywę mającą na celu przywrócenie jego władzy, przejęły kontrolę nad kilkoma ważnymi regionami, w tym nad stolicą polityczną Jamusukro i San Pedro (kluczowym portem wywozu kakao) oraz że zbliżają się one obecnie do gospodarczej stolicy kraju – Abidżanu,
C. mając na uwadze, że według źródeł ONZ od grudnia 2010 r. w Wybrzeżu Kości Słoniowej zginęło niemal 500 osób; mając na uwadze, że ofiar może być znacznie więcej, ponieważ informacje o aktach przemocy w głębi kraju nie zawsze są podawane do wiadomości przez prasę,
D. mając na uwadze, że sytuacja w Wybrzeżu Kości Słoniowej grozi przekształceniem się w wojnę domową, co poważnie zagraża pokojowi i stabilności w regionie,
E. mając na uwadze, że w dniu 3 marca 2011 r. siły Laurenta Gbagbo otworzyły ogień do kobiet manifestujących w Abidżanie poparcie dla prezydenta Ouattary, powodując śmierć 7 kobiet i obrażenia wielu innych uczestniczek tej demonstracji,
F. mając na uwadze, że Wysoka Komisarz ONZ do spraw Praw Człowieka zaznaczyła po brutalnym ostrzelaniu rynku w Abobo w dniu 18 marca 2011 r. przez siły zwolenników L. Gbagbo, iż ataki na ludność cywilną mogą stanowić zbrodnię przeciwko ludzkości,
G. mając na uwadze, że misja ONZ w Wybrzeżu Kości Słoniowej (ONUCI) jest stale przedmiotem gróźb i ataków ze strony sił bezpieczeństwa popierających byłego prezydenta Gbagbo, który przyjął retorykę pomówień nawołującą do przemocy przeciwko siłom ONZ i cudzoziemcom przebywającym w Wybrzeżu Kości Słoniowej; mając na uwadze, że wielu żołnierzy sił pokojowych ONZ zostało poważnie rannych lub pojmanych jako zakładnicy,
H. mając na uwadze, że w sprawozdaniu poważnej organizacji pozarządowej opublikowanym w połowie marca wskazano na okrucieństwo sił i służb stojących za Gbagbo, w tym na przypadki przemocy seksualnej, przymusowe zniknięcia i pozasądowe egzekucje, nadmierne masowe stosowanie siły wobec ludności cywilnej, kwalifikujące się jako zbrodnie przeciw ludzkości,
I. mając na uwadze, że Fatou Bensouda, zastępca prokuratora Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK), oświadczyła niedawno, że Trybunał posiada wystarczające informacje, by wszcząć postępowanie przeciwko L. Gbagbo, podkreślając jednocześnie, że sytuacja w zakresie bezpieczeństwa stanowi poważne wyzwanie dla prowadzenia śledztwa i ochrony świadków,
J. mając na uwadze, że sytuacja w zakresie praworządności w Wybrzeżu Kości Słoniowej wciąż się pogarsza, mając na uwadze, że po ogłoszeniu wyników zablokowano wszystkie zagraniczne programy informacyjne; mając na uwadze, że ostatnio zakazano w kraju transmisji ONUCI FM, RFI i BBC i przerwano publikację szeregu gazet przychylnych prezydentowi Ouattarze,
K. mając na uwadze, że sektor gospodarki Wybrzeża Kości Słoniowej dramatycznie upada w związku z przystąpieniem przez Laurenta Gbagbo do nielegalnego upaństwowienia w sektorze bankowym i kakaowym oraz do arbitralnego przywłaszczania pieniędzy i wywłaszczania własności prywatnej; mając na uwadze, że MFW ostrzegał niedawno przed poważnymi skutkami gospodarczymi sytuacji w Wybrzeżu Kości Słoniowej dla całego regionu Afryki Zachodniej,
L. mając na uwadze, że Unia Afrykańska potwierdziła, że Alassane Outarra to pełnoprawny zwycięzca wyborów prezydenckich i przyjęła zalecenia panelu wysokiego szczebla dotyczące całkowitego politycznego rozwiązania kryzysu powyborczego w Wybrzeżu Kości Słoniowej,
M. mając na uwadze, że ze względu na królującą w kraju atmosferę strachu, liczbę przesiedlonych zarówno wewnątrz kraju, jak i do krajów sąsiadujących, takich jak Liberia, Ghana, Togo, Mali i Gwinea, szacuje się na 1 mln osób,
N. mając na uwadze, że w dniu 17 marca 2011 r. Komisja Europejska pięciokrotnie zwiększyła pomoc humanitarną UE dla Wybrzeża Kości Słoniowej; mając jednak na uwadze, że tragiczna sytuacja humanitarna na miejscu wymaga uruchomienia dodatkowych środków, a wielu mieszkańców Wybrzeża Kości Słoniowej ma coraz większe problemy z dostępem do żywności, leków i podstawowych artykułów,
O. mając na uwadze, że przyjęta jednomyślnie rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1975(2011) wzywa L. Gbagbo do natychmiastowego ustąpienia i apeluje o niezwłoczne zaprzestanie stosowania przemocy wobec ludności cywilnej, nakładając jednocześnie na L. Gbagbo, jego żonę i trzech współpracowników specjalne sankcje finansowe i ograniczenia podróży,
P. mając na uwadze, że według ONZ siły sprzyjające A. Ouattarze zostały oskarżone o dokonanie masakr na zachodzie kraju, zwłaszcza w Duékoué, które spowodowały śmierć około 330 osób,
1. jest głęboko zaniepokojony pogarszającą się sytuacją w Wybrzeżu Kości Słoniowej w cztery miesiące po drugiej turze wyborów prezydenckich oraz ryzykiem przekształcenia się konfliktu w wojnę domową;
2. przypomina, że jedynym źródłem demokratycznego mandatu są powszechne wybory oraz że wybór Alassane`a Ouattary jest wyrazem suwerennej woli narodu Wybrzeża Kości Słoniowej; apeluje do instytucji Wybrzeża Kości Słoniowej, w tym do sił bezpieczeństwa i obrony kraju (FDSCI), o niezwłoczne oddanie władzy demokratycznie wybranemu prezydentowi Ouattarze i jego rządowi;
3. potępia brutalne próby uzurpowania sobie przez byłego prezydenta Gbagbo i jego zwolenników władzy w imieniu ludności Wybrzeża Kości Słoniowej; ponawia apel do L. Gbagbo o ustąpienie i natychmiastowe przekazanie władzy Alassanowi Ouattarze; z zadowoleniem przyjmuje w związku z tym przyjęcie rezolucji 1975(2011), w której Rada Bezpieczeństwa ONZ najbardziej stanowczo od czasu wybuchu powyborczego kryzysu w Wybrzeżu Kości Słoniowej odniosła się do sytuacji, wzywając L. Gbagbo do natychmiastowego ustąpienia;
4. absolutnie potępia eskalację przemocy w Wybrzeżu Kości Słoniowej i głęboko ubolewa nad śmiercią wielu osób, a także nad przypadkami naruszenia praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego, w tym nad aktami przemocy seksualnej, popełnionymi – według doniesień – przez siły popierające L. Gbagbo na ludności cywilnej; zauważa, że według Rady Bezpieczeństwa ONZ akty te można zakwalifikować jako zbrodnie przeciwko ludzkości; podkreśla, że nie można tolerować przemocy wobec ludności cywilnej, kobiet, dzieci i uchodźców oraz że należy jej natychmiast położyć kres; wyraża stanowczy sprzeciw wobec jakiegokolwiek wykorzystywania środków przekazu do nawoływania do nienawiści; apeluje o zniesienie wszelkich ograniczeń wolności słowa;
5. jest głęboko zaniepokojony doniesieniami ONZ o masakrach popełnionych przez siły sprzyjające A. Ouattarze na zachodzie kraju, zwłaszcza w Duékoué; ponownie zdecydowanie potępia wszelkie akty przemocy wobec cywilów; apeluje o natychmiastowe, niezależne i przejrzyste dochodzenie w sprawie tych aktów przemocy oraz do pociągnięcia do odpowiedzialności sprawców tych zbrodni;
6. podkreśla, że nie mogą oni pozostać bezkarni oraz że nie należy szczędzić wysiłków w celu zidentyfikowania i postawienia przed sądem, w tym na szczeblu międzynarodowym, wszystkich osób odpowiedzialnych za zbrodnie przeciwko ludności cywilnej; z zadowoleniem przyjmuje w tym zakresie utworzenie przez Radę Bezpieczeństwa ONZ niezależnej komisji śledczej; zauważa, że Rada Bezpieczeństwa ONZ uznała, że MTK może podjąć decyzję o swojej właściwości w odniesieniu do sytuacji w Wybrzeżu Kości Słoniowej; apeluje do wszystkich podmiotów w Wybrzeżu Kości Słoniowej o współpracę z tymi organami, aby można było wymierzyć sprawiedliwość;
7. jest głęboko zaniepokojony pogarszającą się sytuacją humanitarną w Wybrzeżu Kości Słoniowej i krajach sąsiadujących, zwłaszcza w Liberii; apeluje do wszystkich podmiotów w Wybrzeżu Kości Słoniowej o zapewnienie bezpiecznego i nieograniczonego dostępu do organizacji humanitarnych na miejscu; wzywa do sprawnego międzynarodowego działania politycznego, aby zaspokoić pilne potrzeby humanitarne ludności Wybrzeża Kości Słoniowej i uniknąć nowego kryzysu migracyjnego w regionie;
8. stanowczo potępia próby zastraszenia i utrudnienia kierowane wobec misji ONZ w Wybrzeżu Kości Słoniowej (ONUCI) oraz apeluje w tym zakresie do L. Gbagbo o natychmiastowe zaprzestanie nawoływania do nienawiści i wszelkich działań zagrażających bezpieczeństwu personelu ONZ na miejscu;
9. z zadowoleniem przyjmuje specjalne dodatkowe sankcje, w tym zakaz wizowy i zamrożenie aktywów, przyjęte przez Radę UE w odniesieniu do wszystkich osób i podmiotów sprzeciwiających się władzy legalnie wybranego prezydenta, utrudniających przekazanie władzy i udzielających byłemu prezydentowi Gbagbo pomocy finansowej;
10. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1975(2011) przypomniano o pozwoleniu i wyrażono pełne poparcie Rady Bezpieczeństwa dla ONUCI odnośnie do wykorzystania wszelkich możliwych środków w celu wykonania zadania ochrony ludności cywilnej, w tym zapobiegania dalszemu stosowaniu broni ciężkiej; apeluje w tym zakresie o sprawne i znaczne wzmocnienie sił ONUCI, aby zapewnić skuteczną ochronę cywilów w Wybrzeżu Kości Słoniowej;
11. pochwala i popiera wszelkie próby mediacji pod auspicjami Unii Afrykańskiej i ECOWAS oraz ponawia apel do wszystkich sił politycznych Wybrzeża Kości Słoniowej o czynne wsparcie pokojowego przekazania władzy, które pozwoli uniknąć dalszego rozlewu krwi;
12. wyraża swoje wsparcie dla planu Unii Afrykańskiej dotyczącego całkowitego pokojowego rozwiązania kryzysu, w tym powołania przez prezydenta Ouattarę rządu jedności narodowej; apeluje do L. Gbagbo o zaprzestanie działań uniemożliwiających realizację tego planu; podkreśla w tym kontekście, że wszystkie kraje Afryki muszą wykazać się jednością i współpracować ze sobą, aby można było przywrócić pokój w Wybrzeżu Kości Słoniowej;
13. apeluje do Komisji Europejskiej i państw członkowskich o skoordynowanie działań z innymi międzynarodowymi darczyńcami, aby odpowiednio przeciwdziałać kryzysowi humanitarnemu w Wybrzeżu Kości Słoniowej i krajach sąsiadujących;
14. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie UE, Komisji, wysokiej przedstawiciel/wiceprzewodniczącej Komisji Catherine Ashton, Radzie Bezpieczeństwa ONZ, sekretarzowi generalnemu ONZ, misji ONZ w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej (ONUCI), instytucjom Unii Afrykańskiej, ECOWAS, Parlamentarnemu Zgromadzeniu AKP-UE oraz rządom państw członkowskich UE.