Projekt rezolucji - B7-0262/2011Projekt rezolucji
B7-0262/2011

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej

4.4.2011

zamykającej debatę na temat oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji Europejskiej / Wysokiej Przedstawiciel Unii Europejskiej do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu

Charles Goerens, Marielle De Sarnez, Ramon Tremosa i Balcells, Marietje Schaake, Kristiina Ojuland, Sonia Alfano w imieniu grupy politycznej ALDE

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0256/2011

Procedura : 2011/2656(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B7-0262/2011
Teksty złożone :
B7-0262/2011
Głosowanie :
Teksty przyjęte :

B7‑0262/2011

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wcześniejsze rezolucje Parlamentu Europejskiego w sprawie Wybrzeża Kości Słoniowej, zwłaszcza rezolucję z dnia 16 grudnia 2010 r.[1],

–    uwzględniając rezolucje Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz decyzje Unii Afrykańskiej i Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej (CEEAO),

–   uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że po wielu miesiącach „utajonej” wojny domowej i statusu quo sytuacja zachwiała się pod koniec marca oraz że siły popierające prezydenta Alassana Ouattarę objęły kontrolę praktycznie nad całym terytorium kraju i zamierzają rozpocząć ostateczny atak na pałac prezydencki w Abidżanie,

B.  mając na uwadze, że mnożące się przypadki nadużyć, represji i porachunków, co sprawia, że można obawiać się najgorszego w najbliższych tygodniach, zwłaszcza jeżeli nie zaproponuje się żadnego rozwiązania politycznego,

C. mając na uwadze, że Czerwony Krzyż i Caritas poinformowały, że w miejscowości Duekoue na zachodzie kraju zamorodowano ponad 800 osób, prawdopodobnie z plemienia Guere,

D. przypominając, że A. Ouattara został uznany przez społeczność międzynarodową za prawowitego zwycięzcę wyborów prezydenckich, które odbyły się w dniu 28 listopada 2010 r., oraz że odmowa ustąpienia przez byłego prezydenta Laurenta Gbagbo doprowadziła do obecnej sytuacji,

E.  mając na uwadze, że od rozpoczęcia działań wojennych ponad 500 osób zamordowano i przesiedlono 1 mln osób,

F.  mając na uwadze, że skutki gospodarcze wydarzeń z ostatnich czterech miesięcy są wyjątkowe niekorzystne dla Wybrzeża Kości Słoniowej i całego regionu Afryki Zachodniej,

G. mając na uwadze art. 12 ust. 3 deklaracji złożonej przez rząd Wybrzeża Kości Słoniowej w dniu 1 października 2003 r., na mocy której Wybrzeże Kości Słoniowej przyjmuje jurysdykcję Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK) w odniesieniu do zbrodni popełnionych na jego terytorium po dniu 19 września 2002 r.,

1.  uważa, że ochrona ludności cywilnej ma priorytetowe znaczenie z uwagi na niezdyscyplinowaną milicję, która mogłaby działać w sposób niekontrolowany; apeluje do misji ONZ w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej, zgodnie z otrzymanym upoważnieniem, o podjecie działań w tym kierunku, w tym poprzez użycie siły, w szczególności aby zapobiegać zbiorowym karom na tle etnicznym; podkreśla, że sekretarz generalny ONZ Ban Ki-Moon wezwał stron zaangażowane w konflikt do „niekierowania się poczuciem zemsty”;

2.  apeluje do właściwych organów władz Wybrzeża Kości Słoniowej, by podjęły wszelkie możliwe wysiłki na rzecz przywrócenia praworządności w tym kraju, w szczególności poprzez zakazanie represji i karanie za nie, oraz by stosowano kary wobec osób, które używają przemocy lub zachęcają do niej;

3.  przypomina, że potępił odmowę uznania przez ustępującego prezydenta L. Gbagbo wyników wyborów prezydenckich – w wyniku czego życie straciło kilkaset obywateli Wybrzeża Kości Słoniowej, a setki tysięcy osób wysiedlono – oraz wzywa go do natychmiastowego ustąpienia i oddania się w ręce organów sądowych;

4.  wzywa do przywrócenia demokracji w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej i uszanowania wyboru dokonanego przez naród Wybrzeża Kości Słoniowej oraz przypomina o poparciu ze strony społeczności międzynarodowej dla A. Ouattary, prawowitego zwycięzcy wyborów prezydenckich z listopada 2010 r.;

5.  przypomina, że sprawcy zostaną pociągnięci do odpowiedzialności za swoje czyny i podkreśla, że Międzynarodowy Trybunał Karny „wyraża gotowość do szybkiego podjęcia postępowania wobec sprawców zbrodni przeciwko ludzkości”; przypomina, że sytuacja w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej jest nadal wstępnie badana przez biuro prokuratora MTK;

6.  apeluje o ukaranie osób odpowiedzialnych za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości; z zadowoleniem przyjmuje decyzję ONZ w sprawie powołania międzynarodowej komisji śledczej ds. naruszeń praw człowieka popełnianych przez obecne siły i pragnie, aby Rada Bezpieczeństwa ONZ wniosła sprawę do Międzynarodowego Trybunału Karnego;

7.  potępia w szczególności użycie broni ciężkiej przeciwko ludności cywilnej, ale także ataki na siły ONZ, egzekucje bez sądu i gwałty oraz wszelkie akty przemocy dokonywane przez wszystkie strony konfliktu, które mogłyby być uznane za zbrodnie przeciwko ludzkości podlegające jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Karnego;

8.  z zadowoleniem przyjmuje rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ z dnia 3 marca 2011 r. w sprawie sankcji wobec L. Gbagbo oraz środków wobec osób i podmiotów utrudniających proces pokojowy i narodowe pojednanie, a także zachęca Unię Afrykańską do podjęcia podobnych kroków; podkreśla znaczenie szybkiego i skutecznego stosowania tych środków, nawet jeżeli dane osoby zbiegną z kraju;

9.  uważa, że po zakończeniu konfliktu trzeba będzie powołać komisję prawdy i pojednania, podobnie jak miało to niegdyś miejsce w Republice Południowej Afryki, by poinformować o naruszaniu praw człowieka i bronić praw ofiar;

10. podkreśla znaczenie realizacji zobowiązań dotyczących pomocy humanitarnej i pomocy przy odbudowie kraju w celu zaspokojenia potrzeb ludności Wybrzeża Kości Słoniowej i poradzenia sobie z rosnącą liczbą wysiedleńców i uchodźców;

11. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa/wiceprzewodniczącej Komisji Catherine Ashton, Radzie Bezpieczeństwa ONZ, sekretarzowi generalnemu ONZ, misji ONZ w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej (ONUCI), instytucjom Unii Afrykańskiej, w tym Parlamentowi Panafrykańskiemu, ECOWAS, Wspólnemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu AKP-UE oraz państwom członkowskim UE.