PROJEKT REZOLUCJI w sprawie umowy o wolnym handlu między UE a Indiami
4.5.2011
zgodnie z art. 115 ust. 5 Regulaminu
Kader Arif, Véronique De Keyser, Michael Cashman, Harlem Désir w imieniu grupy politycznej S&D
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0292/2011
B7‑0292/2011
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie umowy o wolnym handlu między UE a Indiami
Parlament Europejski,
– uwzględniając deklarację ministerialną przyjętą dnia 14 listopada 2001 r. podczas czwartej konferencji ministerialnej WTO w Ad-Dausze, a w szczególności jej ustęp 44 dotyczący szczególnego i zróżnicowanego traktowania,
– uwzględniając decyzję Światowej Organizacji Handlu (WTO) dotyczącą Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPS) i zdrowia publicznego przyjętą dnia 29 listopada 2005 r.,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPS) i dostępu do leków[1],
– uwzględniając „Wytyczne dla przedsiębiorstw wielonarodowych” Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), „Trójstronną deklarację zasad dotyczących przedsiębiorstw wielonarodowych i polityki społecznej” Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) oraz kodeksy postępowania uzgodnione pod egidą innych organizacji międzynarodowych, takich jak FAO, WHO i Bank Światowy, a także starania podejmowane pod auspicjami Konferencji NZ ds. Handlu i Rozwoju w odniesieniu do działalności przedsiębiorstw w krajach rozwijających się,
– uwzględniając art. 12, 21, 28, 29, 30 i 31 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 2, 3 i 6 Traktatu o Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 9, 10, 48, 138, 139, 153, 156, 191, 207 oraz 218 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 marca 2010 r. zatytułowany „Europa 2020 – strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” (COM(2010)2020),
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 9 listopada 2010 r. zatytułowany „Handel, wzrost i polityka światowa – polityka handlowa jako kluczowy element strategii Europa 2020” (COM(2010)0612),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 listopada 2010 r. w sprawie międzynarodowej polityki handlowej w kontekście nadrzędnych potrzeb związanych ze zmianami klimatu[2],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 listopada 2010 r. w sprawie praw człowieka oraz norm społecznych i środowiskowych w międzynarodowych umowach handlowych[3],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 listopada 2010 r. w sprawie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw w międzynarodowych umowach handlowych[4],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 kwietnia 2011 r. w sprawie przyszłej europejskiej polityki inwestycji międzynarodowych[5],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 lutego 2011 r. w sprawie strategii „Europa 2020”[6],
– uwzględniając wspólne oświadczenie przyjęte na szczycie UE-Indie, który odbył się w Brukseli w dniu 10 grudnia 2010 r.,
– uwzględniając wspólne oświadczenie Komisji Europejskiej i rządu Indii w sprawie kultury przyjęte w Brukseli w dniu 10 grudnia 2010 r.,
– uwzględniając art. 115 ust. 5 oraz art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że priorytetem Unii Europejskiej powinien pozostać oparty na zasadach wielostronny system handlu ustanowiony przez WTO, który otwiera najlepsze perspektywy w zakresie uczciwego i sprawiedliwego handlu międzynarodowego poprzez określenie odpowiednich przepisów i zagwarantowanie ich stosowania,
B. mając na uwadze, że priorytetem UE powinno pozostać osiągnięcie zrównoważonego wyniku agendy rozwoju z Ad-Dauhy (DDA), co pomogłoby krajom rozwijającym się w uzyskaniu pełnego udziału w międzynarodowym systemie handlu,
C. mając na uwadze, że należy zachować równowagę między porozumieniami wielostronnymi, dwustronnymi i kilkustronnymi,
D. mając na uwadze, że UE jest największym partnerem handlowym Indii, a wzajemne obroty handlowe wyniosły w latach 2009-2010 w przybliżeniu 84 mld EUR; eksport do UE stanowił 20,15% całkowitego eksportu Indii, a import – 13,32% całkowitego importu Indii; z drugiej strony eksport do Indii stanowi 2,6% całkowitego eksportu UE, a import – 2,2% całkowitego importu UE,
E. mając na uwadze, że UE pozostaje największym inwestorem w Indiach, którego łączna wartość inwestycji od roku 2000 wyniosła około 20 mld EUR; UE jest także najważniejszym celem inwestycji zagranicznych Indii,
F. mając na uwadze, że Indie są największym beneficjentem ogólnego systemu preferencji; mając na uwadze, że przywóz Unii Europejskiej z Indii przy zastosowaniu preferencyjnej stawki celnej lub stawki zerowej sięgnął w 2009 r. 19,9 mld EUR, co stanowi 83% całkowitego przywozu UE z Indii,
G. mając na uwadze, że według raportu o rozwoju społecznym sporządzonego w ramach Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju na lata 2007-2008 r. Indie zajmują 128. miejsce pod względem wskaźnika rozwoju społecznego (spośród 177 krajów); mając na uwadze, że pod względem wskaźnika ubóstwa ludności dla krajów rozwijających się Indie zajmują 62. miejsce spośród 108 krajów rozwijających się, dla których wskaźnik ten został obliczony; mając również na uwadze, że w Indiach występuje jeden z najwyższych wskaźników wykorzystywania pracy nieletnich,
H. mając na uwadze, że negocjacje w sprawie umowy o wolnym handlu rozpoczęto w czerwcu 2007 r.,
I. mając na uwadze, że zgodnie z traktatami wspólna polityka handlowa musi być prowadzona spójnie ze wszystkimi celami Unii Europejskiej, w tym celami społecznymi, celami w zakresie środowiska naturalnego oraz celami w zakresie pomocy na rzecz rozwoju,
J. mając na uwadze, że Indie należą do głównych producentów leków generycznych i ich eksporterów do krajów rozwijających się, w związku z czym wszelkie przepisy dotyczące praw własności intelektualnej w żaden sposób nie wpływają negatywnie na dostęp do przystępnych cenowo leków,
K. mając na uwadze, że podstawowe znaczenie dla UE ma zapewnienie lepszego uznawania i skutecznej ochrony oznaczeń geograficznych,
L. mając na uwadze, że umowa o wolnym handlu powinna zawierać wiążące i możliwe do wyegzekwowania zobowiązania dotyczące norm społecznych i środowiskowych, a także zobowiązania dotyczące zrównoważonego rozwoju i skutecznego wdrażania ustalonych na forum międzynarodowym norm społecznych i środowiskowych, jak również norm w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw oraz godnej pracy,
Sprawy ogólne
1. jest zdania, że wielostronny system handlowy nadal stanowi zdecydowanie najskuteczniejsze ramy prowadzenia sprawiedliwej i równie korzystnej dla obu stron wymiany handlowej na skalę światową; dlatego też uważa, że osiągnięcie zrównoważonego wyniku rundy negocjacyjnej dauhańskiej agendy rozwoju w ramach WTO powinno zostać uznane za priorytet przez negocjatorów z ramienia Unii; wyraża przekonanie, że Unia i Indie mogą wspólnie przyczynić się do uwieńczonego powodzeniem zakończenia dauhańskiej agendy rozwoju; byłby zaniepokojony, gdyby negocjacje dwustronne przeszkodziły w osiągnięciu tego celu;
2. zauważa, że UE oraz rząd Indii przystąpiły – po ostatnim szczycie UE-Indie (grudzień 2010 r.) oraz po trwających ponad trzy lata negocjacjach w sprawie umowy o wolnym handlu – do kluczowego punktu negocjacji; w związku z tym zachęca negocjujące strony do zadbania o pełną konsultację głównych stron zainteresowanych na wszystkich etapach negocjacji; wzywa obie strony do dążenia wyłącznie do zawarcia sprawiedliwej i wyważonej umowy o wolnym handlu w interesie zarówno społeczeństwa i gospodarki UE, jak i społeczeństwa i gospodarki Indii;
3. zauważa, że gospodarka Indii zajmuje pod względem wielkości 7. miejsce na świecie; rząd Indii przewiduje wzrost PKB w wysokości 8,6% w latach 2010-2011; wyraża ubolewanie, że mimo trwałego wzrostu gospodarczego wciąż utrzymują się znaczne nierówności, a ponad 800 milionów ludzi utrzymuje się za mniej niż 2 USD dziennie; podkreśla konieczność zapewnienia, aby umowa o wolnym handlu nie ograniczała uprawnień, które są rządowi Indii niezbędne do rozwiązania problemu ubóstwa i nierówności, zwłaszcza na obszarach wiejskich, na których podstawową formą działalności jest rolnictwo;
4. podkreśla, że umowa o wolnym handlu zawiera wiążący mechanizm rozstrzygania sporów między państwami, przepisy dotyczące mediacji w sprawie pozataryfowych barier w handlu, środków antydumpingowych i wyrównawczych oraz ogólną klauzulę wyłączenia opartą na art. XX i XXI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT);
5. wzywa Komisję do uwzględnienia w umowie o wolnym handlu zdecydowanych i skutecznych klauzul ochronnych;
Zrównoważony rozwój
6. przypomina, że cele wspólnej polityki handlowej powinny być w pełni skoordynowane z ogólnymi celami Unii Europejskiej; przypomina, że w myśl art. 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej wspólna polityka handlowa UE musi być prowadzona „zgodnie z zasadami i celami działań zewnętrznych Unii”, a w myśl art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej ma się ona przyczyniać m.in. do trwałego rozwoju, do wyeliminowania ubóstwa oraz do ochrony praw człowieka;
7. wzywa Komisję do uwzględnienia prawnie wiążących klauzul dotyczących praw człowieka, norm społecznych i środowiskowych oraz społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw oraz do egzekwowania ich stosowania z uwzględnieniem środków stosowanych w przypadku ich naruszenia;
8. zwraca się o uwzględnienie w odnośnym rozdziale co najmniej zgodności z ośmioma podstawowymi konwencjami MOP i czterema priorytetowymi konwencjami oraz uznanymi międzynarodowymi normami środowiskowymi, a także o przedstawienie bodźców zachęcających przedsiębiorstwa do podejmowania zobowiązań w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw oraz obowiązek zachowania należytej staranności, tj. obowiązek podejmowania proaktywnych działań w celu identyfikacji wszelkich przypadków naruszania praw człowieka lub norm środowiskowych, korupcji lub uchylania się od opodatkowania, z uwzględnieniem jednostek zależnych i łańcuchów dostaw, oraz w celu zapobiegania im; zwraca się do rządu Indii o ratyfikowanie i skuteczne stosowanie wszystkich podstawowych konwencji MOP;
9. wyraża zaniepokojenie problemem wykorzystywania pracy nieletnich w Indiach, która bardzo często odbywa się w niebezpiecznych i niezdrowych warunkach; zwraca się do Komisji o poruszenie tego tematu podczas negocjacji w sprawie umowy o wolnym handlu oraz zwraca się do rządu Indii o dołożenie wszelkich starań na rzecz usunięcia przyczyn tego stanu rzeczy, tak aby położyć kres temu zjawisku;
10. jest zdania, że brak poszanowania podstawowych międzynarodowych norm społecznych i środowiskowych jest formą dumpingu ze szkodą dla przedsiębiorstw i pracowników europejskich;
Handel towarami i rolnictwo
11. odnotowuje, że średnie stosowane stawki celne w Indiach zmniejszyły się, lecz wciąż są znacznie wyższe niż stawki celne UE, zwłaszcza średnia stawka celna stosowana w Indiach w przypadku dostępu do rynku towarów nierolnych, która obecnie wynosi 10,1% w porównaniu ze średnią UE wynoszącą 4%; średnia stawka celna stosowana przez Indie w odniesieniu do rolnictwa wynosi 31,8% w porównaniu ze średnią stawką celną UE wynoszącą 13,5%;
12. domaga się, aby umowa respektowała newralgiczne sektory, branże i rolnictwo europejskie oraz chroniła własność intelektualną i wskazanie miejsca pochodzenia;
13. wzywa do priorytetowego traktowania obniżonych stawek celnych na produkty pochodzące ze sprawiedliwego handlu i produkty zrównoważone poprzez odpowiednią zmianę kodów celnych UE;
14. uważa za istotne uwzględnienie w umowie o wolnym handlu ambitnych rozdziałów dotyczących barier technicznych w handlu oraz środków sanitarnych i fitosanitarnych; w związku z tym wzywa Komisję do zajęcia się nierozstrzygniętymi kwestiami;
Handel usługami
15. odnotowuje, że handel usługami pomiędzy Unią Europejską i Indiami jest stosunkowo niezrównoważony; UE eksportuje do Indii 1,9% swoich usług, podczas gdy eksport usług z Indii do UE wynosi 11,6% całkowitego eksportu tego kraju;
16. zauważa, że usługi stanowią najszybciej rozwijający się sektor gospodarki Indii; odnotowuje, że Indie mają ofensywne interesy w liberalizacji sposobu 1 i 4 Układu ogólnego w sprawie handlu usługami (GATS);
17. jest zdania, że pomimo ofensywnego interesu Indii w odniesieniu do sposobu 4 wszelka liberalizacja usług w ramach sposobu 4 nie może odbywać się z uszczerbkiem dla podstawowej zasady równego traktowania pracowników oraz musi zagwarantować pełne wdrożenie zasady równego wynagrodzenia za pracę o równej wartości;
18. zwraca uwagę, że liberalizacja usług w żaden sposób nie może ograniczać prawa do regulacji usług, a zwłaszcza do utrzymywania i rozwijania dobrze funkcjonującego sektora usług użyteczności publicznej, będącego istotnym elementem rozwoju oraz sprawiedliwości społecznej;
19. wzywa Komisję do sporządzenia wykazu usług, do których zastosowanie będzie miała zasada wykazu pozytywnego oraz do wyłączenia z niego usług użyteczności publicznej, a także usług z dziedziny kultury i usług audiowizualnych;
Inwestycje
20. podkreśla, że w rozdziale poświęconym inwestycjom należy wspierać inwestycje wysokiej jakości, które respektują środowisko i sprzyjają dobrym warunkom pracy; ponadto domaga się, aby w rozdziale poświęconym inwestycjom uszanowano prawo obu stron do regulacji, w szczególności w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego, środowiska, zdrowia publicznego, praw pracowniczych i praw konsumenta;
21. wzywa Komisję do wyłączenia z zakresu umów inwestycyjnych usług użyteczności publicznej i sektorów newralgicznych, takich jak kultura, edukacja, obrona narodowa i zdrowie publiczne;
22. ubolewa nad faktem, że Komisja nie zaczekała z przedłożeniem Radzie swojego projektu mandatu dotyczącego negocjacji w sprawie inwestycji do czasu przyjęcia rezolucji przez PE; zwraca się do Komisji i Rady o pełne uwzględnienie opinii wyrażonej w niniejszej rezolucji podczas opracowywania mandatu dotyczącego negocjacji w sprawie inwestycji;
Zamówienia publiczne
23. odnotowuje, że Indie przystały na uwzględnienie w umowie o wolnym handlu kwestii zamówień publicznych; wzywa Komisję, aby wynegocjowała skuteczny i przejrzysty system udzielania zamówień; uważa za istotne zapewnienie symetrii i przejrzystości procedur zamówień publicznych, w szczególności dla MŚP, z pełnym poszanowaniem wielofukcyjności polityki zamówień;
24. uważa, że UE musi poświęcić szczególną uwagę sektorowi MŚP, i proponuje w związku z tym, aby we wszystkich programach współpracy na rzecz rozwoju między Unią Europejską i Indiami wzmacniać pozycję MŚP poprzez działania wspomagające finansowanie projektów lokalnych proponowanych przez obywateli;
Prawa własności intelektualnej
25. z zadowoleniem przyjmuje zdecydowane zobowiązanie Indii do ustanowienia solidnego systemu praw własności intelektualnej i stosowania elastycznych zasad dotyczących TRIPS w ramach przepisów prawa międzynarodowego i krajowego celem wywiązania się z zobowiązań Indii w zakresie zdrowia publicznego, zwłaszcza pod względem dostępu do leków; zachęca do rygorystycznego wdrażania i egzekwowania tego systemu przy jednoczesnym utrzymaniu dostępu do podstawowych leków; wzywa UE i Indie do zagwarantowania, że zobowiązania wynikające z umowy o wolnym handlu nie będą wykluczały dostępu do podstawowych leków, podczas gdy Indie rozbudowują swój potencjał, przechodząc z przemysłu generycznego do przemysłu opartego na badaniach naukowych; podkreśla, że negocjacje te muszą być zgodne z ochroną różnorodności biologicznej i tradycyjnej wiedzy;
26. wzywa Komisję i odpowiednie władze Indii do wypracowania wspólnej definicji leków podrobionych w sposób nieutrudniający dostępu do podstawowych leków oraz do koordynacji działań ukierunkowanych na walkę z podrabianiem towarów, w szczególności na zwalczanie leków podrobionych, które są szkodliwe dla zdrowia pacjentów;
27. zwraca się do KE, aby nie domagała się wyłączności danych w kontekście negocjacji dotyczących praw własności intelektualnej, zgodnie z rezolucją PE z dnia 12 lipca 2007 r., oraz aby uznała, że wyłączność danych miałaby daleko idące konsekwencje dla wytwarzania leków generycznych i w związku z tym utrudnia dostęp krajów rozwijających się do leków i negatywnie wpływa na politykę w dziedzinie zdrowia publicznego;
28. podkreśla podstawowe znaczenie wysokiego poziomu ochrony oznaczeń geograficznych; wzywa Komisję do zapewnienia uznawania i skutecznej ochrony oznaczeń geograficznych;
Oceny skutków
29. uważa za niezbędne przeprowadzenie przez Komisję niezależnych ocen skutków, podawanych do wiadomości publicznej i aktualizowanych w trakcie prowadzenia negocjacji w celu sprawdzenia spójności z innymi kierunkami polityki UE i uczynienia z nich instrumentu pomagającego Radzie i Parlamentowi Europejskiemu w podejmowaniu decyzji;
30. zwraca się do Komisji o przedstawienie szczegółowej oceny sektorowej zawierającej analizę skutków dotyczących wszystkich sektorów, na które umowa o wolnym handlu mogłaby wywrzeć wpływ; zwraca się o uwzględnienie określonego rozdziału na temat jej skutków w odniesieniu do zatrudnienia w UE;
31. zachęca również strony do tego, aby zajęły się potencjalnymi ujemnymi stronami umowy o wolnym handlu oraz sposobami, w jaki nagłe otwarcie rynków może niekorzystnie wpłynąć na rozwój społeczny i równość płci; uznaje prawo rządów do utrzymania koniecznej przestrzeni politycznej i zdolności regulacyjnych pozwalających na kształtowanie polityki gospodarczej i społecznej służącej ludności;
32. podkreśla, że umowa o wolnym handlu powinna gwarantować, iż rosnąca dwustronna wymiana handlowa będzie korzystna dla jak największej liczby ludzi i przyczyni się do osiągnięcia przez Indie milenijnych celów rozwoju, również w zakresie zapobiegania degradacji środowiska naturalnego;
33. podkreśla, że umowa o wolnym handlu powinna obejmować stałą kontrolę i kompleksowy system oceny w celu określenia społeczno-gospodarczego wpływu tej umowy; wzywa do dostosowania postanowień umowy o wolnym handlu do wniosków z tej oceny;
Rola Parlamentu Europejskiego
34. uwzględniając wpływ negocjacji handlowych na gospodarkę, społeczeństwo, zdrowie publiczne i środowisko oraz uwzględniając konieczność demokratycznej kontroli złożonych kwestii, przypomina o konieczności należytego informowania Parlamentu na wszystkich etapach negocjacji;
35. zwraca się do Komisji i Rady o pełne uwzględnienie żądań PE wyrażonych w niniejszej rezolucji przed zawarciem umowy o wolnym handlu; przypomina, że wejście w życie umowy o wolnym handlu wymaga zgody PE; wzywa Komisję i Radę, aby nie proponowały żadnego tymczasowego stosowania umowy, zanim PE wyrazi na nie zgodę;
36. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich, a także rządowi i parlamentowi Indii.
- [1] Dz.U. C 175 E z 10.7.2008, s. 591.
- [2] Teksty przyjęte, P7_TA(2010)0445.
- [3] 1 Teksty przyjęte, P7_TA(2010)0434.
- [4] Teksty przyjęte, P7_T7(2010)0446.
- [5] Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0141.
- [6] Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0068.