PROJEKT REZOLUCJI w sprawie zmiany konwencji z Schengen
4.7.2011
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Martin Schulz, Juan Fernando López Aguilar, Claude Moraes, Monika Flašíková Beňová, Ioan Enciu w imieniu grupy politycznej S&D
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0392/2011
B7‑0400/2011
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie zmiany konwencji z Schengen
Parlament Europejski,
– uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z dnia 24 czerwca 2011 r.,
– uwzględniając komunikat Komisji Europejskiej w sprawie migracji (COM(2011)0248 wersja ostateczna) z dnia 4 maja 2011 r.,
– uwzględniając dyrektywę 2004/38/WE w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich,
– uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen),
– uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia mechanizmu oceny w celu weryfikacji stosowania dorobku Schengen (COM(2010)0624 – C7-0370/2010 – 2010/0312(COD)),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 2 kwietnia 2009 r. dotyczącą stosowania dyrektywy 2004/38/WE w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich (2008/2184(INI)),
– uwzględniając projekt sprawozdania w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia mechanizmu oceny w celu weryfikacji stosowania dorobku Schengen (COM(2010)0624),
– uwzględniając art. 2 TUE oraz art. 18, 20, 21, 67, 77 i 80 TFUE,
– uwzględniając art. 45 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że utworzenie strefy Schengen oraz włączenie dorobku Schengen w ramy unijne było jednym z największych osiągnięć procesu integracji europejskiej, charakteryzującego się zlikwidowaniem kontroli osób na granicach wewnętrznych oraz niespotykaną wcześniej swobodą przemieszczania się po terytorium Unii Europejskiej,
B. mając na uwadze, że swoboda przemieszczania się stała się jednym z filarów obywatelstwa UE i jednym z fundamentów Unii Europejskiej jako przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, zapewniającej prawo do swobodnego przemieszczania się i pobytu we wszystkich państwach członkowskich korzystających z tych samych praw, ochrony i gwarancji, w tym z zakazu wszelkiej dyskryminacji ze względu na narodowość,
C. mając na uwadze, że zasady Schengen dotyczące warunków przepływu osób przez granice wewnętrzne zostały zdefiniowane w kodeksie granicznym Schengen, którego art. 23-26 określiły już konkretne środki i procedury dotyczące tymczasowego przywrócenia kontroli granicznej na granicach wewnętrznych,
D. mając na uwadze, że zgodnie z kodeksem granicznym Schengen oraz z art. 45 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej swobodą przemieszczania się w UE można dodatkowo objąć – na ściśle określonych warunkach – również obywateli krajów trzecich przebywających legalnie w UE,
E. mając na uwadze, że utworzenie strefy Schengen jednocześnie oznaczało wyznaczenie wspólnej granicy zewnętrznej, którą UE zarządza na zasadzie wspólnej odpowiedzialności zgodnie z art. 80 TFUE; mając na uwadze, że UE nie wykonała jeszcze w pełni tego zadania, chociaż dąży do wprowadzenia skutecznych kontroli i zapewnienia współpracy między służbami celnymi, policją i władzami sądowniczymi, do wspólnej polityki w zakresie imigracji, azylu i wydawania wiz, a także do wprowadzenia systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) oraz systemu informacji wizowej (VIS),
F. mając na uwadze, że ocena przestrzegania przez państwa członkowskie dorobku Schengen ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia sprawnego funkcjonowania strefy Schengen, a także mając na uwadze, że mechanizm oceny oparty na pracach Grupy Roboczej ds. Oceny Schengen (SCH-EVAL), która jest organem całkowicie międzyrządowym, nie okazał się wystarczająco skuteczny,
G. mając na uwadze, że nowy mechanizm oceny ustanowiono we wniosku dotyczącym rozporządzenia w sprawie ustanowienia mechanizmu oceny w celu weryfikacji stosowania dorobku Schengen, z udziałem Komisji i ekspertów krajowych, który jest obecnie przedmiotem prac w ramach zwykłej procedury ustawodawczej w Parlamencie Europejskim i który już określa procedury, zasady i narzędzia służące wspieraniu i ocenie przestrzegania przez państwa członkowskie dorobku Schengen, w tym także w przypadku wystąpienia nieprzewidzianych zdarzeń,
H. mając na uwadze, że art. 77 TFUE stwierdza, iż Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą prawodawczą, przyjmują środki dotyczące między innymi kontroli, którym podlegają osoby przekraczające granice zewnętrzne, oraz braku jakiejkolwiek kontroli osób, niezależnie od ich przynależności państwowej, przy przekraczaniu przez nie granic wewnętrznych,
1. potwierdza, że utworzenie strefy Schengen, a w konsekwencji prawo do swobodnego przemieszczania się przez otwarte granice, to historyczne osiągnięcia w procesie integracji europejskiej;
2. przypomina, że swoboda przemieszczania się w ramach europejskiej przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości jest prawem podstawowym oraz filarem obywatelstwa UE, przy czym warunki korzystania z tej swobody określono w Traktatach oraz w dyrektywie 38/2004, a jej zakres może zostać jedynie rozszerzony i wzmocniony w celu zachowania zasad i wartości Unii Europejskiej;
3. uważa, że warunki przepływu osób przez granice oraz tymczasowego i wyjątkowego przywrócenia kontroli na granicach wewnętrznych określono bardzo jasno i efektywnie w kodeksie granicznym Schengen i wymagają one jedynie dokładnego przestrzegania;
4. jest również zdania, że skuteczne wsparcie państw członkowskich służące zapewnieniu przestrzegania dorobku Schengen w przypadku występowania presji na granice zewnętrzne można już w pełni realizować za pomocą nowego systemu oceny Schengen, który jest obecnie redefiniowany w drodze zwykłej procedury ustawodawczej;
5. przypomina, że napływ migrantów i osób ubiegających się o azyl na granicach zewnętrznych Unii w żadnym wypadku nie może być per se traktowany jako dodatkowy powód przywrócenia kontroli granicznych, i uważa, że reakcją Unii Europejskiej nie może być zamknięcie granic wewnętrznych, ale wspólne zarządzanie granicami zewnętrznymi na podstawie rygorystycznych mechanizmów solidarności na mocy art. 80 TFUE;
6. przypomina o swoim stanowczym sprzeciwie wobec wszelkich nowych mechanizmów Schengen wprowadzanych w celach innych niż zwiększenie swobody przemieszczania się i usprawnienie zarządzania przez UE strefą Schengen;
7. zaznacza, że wszelkie próby odejścia od art. 77 TFUE jako właściwej podstawy prawnej w odniesieniu do środków w tym zakresie będą traktowane jako odstępstwo od Traktatów UE, oraz zastrzega sobie prawo do skorzystania w razie potrzeby z wszelkich dostępnych środków prawnych;
8. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Radzie Europy oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.