Projekt rezolucji - B7-0550/2011Projekt rezolucji
B7-0550/2011

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie aktualnej sytuacji na Ukrainie

24.10.2011

zamykającej debatę nad oświadczeniem wiceprzewodniczącej Komisji/Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu

Rebecca Harms, Werner Schulz, Raül Romeva i Rueda, Indrek Tarand, Nicole Kiil-Nielsen w imieniu grupy politycznej Verts/ALE

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0543/2011

Procedura : 2011/2865(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B7-0550/2011
Teksty złożone :
B7-0550/2011
Debaty :
Głosowanie :
Teksty przyjęte :

B7‑0550/2011

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie aktualnej sytuacji na Ukrainie

Parlament Europejski,

–   uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Ukrainy, w szczególności rezolucję w sprawie Julii Tymoszenko z dnia 9 czerwca 2011 r.,

–   uwzględniając umowę o partnerstwie i współpracy między Unią Europejską a Ukrainą, która weszła w życie z dniem 1 marca 1998 r., a także toczące się negocjacje w sprawie nowego układu o stowarzyszeniu, który ma zastąpić wspomnianą umowę,

–   uwzględniając program stowarzyszeniowy UE-Ukraina zastępujący plan działań UE-Ukraina i zatwierdzony przez Radę Współpracy UE-Ukraina w czerwcu 2009 r.,

–   uwzględniając oświadczenie wysokiej przedstawiciel Catherine Ashton w sprawie Julii Tymoszenko wydane w imieniu Unii Europejskiej dnia 11 października 2011 r.,

–   uwzględniając komunikat Komisji z dnia 12 maja 2011 r. zatytułowany „Podsumowanie europejskiej polityki sąsiedztwa” oraz sprawozdanie z dnia 25 maja 2011 r. z postępów w zakresie realizacji europejskiej polityki sąsiedztwa,

–   uwzględniając wspólną deklarację ze szczytu Partnerstwa Wschodniego, który odbył się w Warszawie z dniach 29–30 września 2011 r.,

–   uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu PE,

A. mając na uwadze, że integracja z UE jest głównym priorytetem programu politycznego Ukrainy oraz jedną z głównych ambicji społeczeństwa tego kraju, a także aktualnego i poprzednich rządów, niezależnie od tego, jaka formacja polityczna jest aktualnie u władzy; mając na uwadze, że stabilna i demokratyczna Ukraina, która przestrzega zasad społecznej gospodarki rynkowej, praworządności, praw człowieka i ochrony mniejszości oraz gwarantuje prawa podstawowe, jest zarówno w interesie UE, jak i narodu ukraińskiego;

B.  mając na uwadze, że podczas szczytu w Warszawie w dniach 29-30 września przywódcy UE i państw Europy Wschodniej potwierdzili, że Partnerstwo Wschodnie opiera się na wspólnocie wartości oraz zasadach wolności, demokracji, poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności oraz praworządności;

C. mając na uwadze, że na Ukrainie nadal powszechne są przypadki korupcji oraz nadużywania władzy i wymagają one jednoznacznej reakcji ze strony władz polegającej na pociągnięciu winnych do odpowiedzialności; mając na uwadze, że ściganie i dochodzenia muszą być bezstronne i niezawisłe oraz nie mogą być uwarunkowane celami politycznymi,

D. mając na uwadze, że na Ukrainie nie wprowadzono jeszcze w życie kompleksowej reformy sądownictwa ani środków na rzecz zapewnienia poszanowania praworządności w dochodzeniach i śledztwach karnych, w tym zasady sprawiedliwego, bezstronnego i niezawisłego postępowania sądowego, mając na uwadze, że poszanowanie zasad praworządności obejmujące rzetelne, bezstronne i niezawisłe procesy sądowe jest niezbędnym warunkiem dalszego rozwoju stosunków pomiędzy UE a Ukrainą;

E.  mając na uwadze, że w dniu 11 października 2011 r. Pieczerski Sąd Rejonowy w Kijowie skazał byłą premier Ukrainy Julię Tymoszenko na siedem lat pozbawienia wolności za nadużycia władzy polegające na nakłonieniu przedsiębiorstwa Naftogaz do zawarcia umowy o import gazu z Rosją w 2009 r., wypłatę odszkodowania w wysokości 200 mln USD na rzecz tego przedsiębiorstwa, a także wydał zakaz ubiegania się przez nią o obieralny urząd przez trzy lata;

F.  mając na uwadze, że w dniu 12 października służba bezpieczeństwa Ukrainy wszczęła nowe postępowanie karne przeciwko Julii Tymoszenko oraz byłemu premierowi Ukrainy Pawłowi Łazarence, których oskarża się o konspirację i kolosalne nadużycia ukraińskich finansów publicznych w czasach, gdy Tymoszenko była prezesem i właścicielką Jednolitych Systemów Energetycznych;

G. mając na uwadze, że prezydent Janukowicz wyraził wsparcie dla depenalizacji art. 365 kodeksu karnego, na mocy którego oskarżono i skazano Julię Tymoszenko; mając również na uwadze, że art. 364 i 365 są obecnie poddawane przeglądowi przez Werchowną Radę;

H. mając na uwadze, że były minister spraw wewnętrznych Jurij Łucenki został aresztowany, oskarżony o „nadużycie uprawnień, które pociągnęło za sobą poważne skutki,” i „przywłaszczenie własności państwowej przez nadużycie władzy” oraz przebywa w wiezieniu od dnia 27 grudnia 2010 r.; mając na uwadze, że pomimo pogarszającego się stanu jego zdrowia, proces przeciwko niemu nadal się toczy;

I.   mając na uwadze, że przed sądem postawiono również kilku innych członków byłego rządu Julii Tymoszenko;

J.   mając na uwadze, że naciski polityczne na ukraiński wymiar sprawiedliwości są coraz większe, zwłaszcza jeżeli chodzi o trwającą obecnie podyktowaną względami politycznymi wymianę urzędników;

K. mając na uwadze, że UE nadal podkreśla potrzebę poszanowania praw człowieka i praworządności w prowadzonych aktualnie negocjacjach ambitnego układu o stowarzyszeniu z Ukrainą, który ma wzmocnić i pogłębić stosunki na wszystkich poziomach z myślą o wzmocnieniu europejskiej perspektywy Ukrainy;

L.  mając na uwadze, że zakończyły się negocjacje pogłębionej i kompleksowej umowy o wolnym handlu, która jest integralną częścią układu o stowarzyszeniu;

1.  ubolewa nad faktem, że proces przeciw Julii Tymoszenko miał motywy polityczne i nie odpowiadał międzynarodowym standardom, o czym doniosło wielu niezależnych obserwatorów;

2.  wyraża zaniepokojenie ogólnym przekonaniem, że w tej sprawie selektywnie stosowano środki prawne i ostrzega przeciwko potencjalnemu wykorzystywaniu prawa karnego jako narzędzia prześladowania przeciwników politycznych i realizacji celów politycznych;

3.  wzywa władze Ukrainy do zapewnienia bezstronności i przejrzystości postępowania apelacyjnego oraz domaga się, aby nie ograniczały zdolności Julii Tymoszenko do udziału w wyborach parlamentarnych zaplanowanych na przyszły rok;

4.  przypomina władzom Ukrainy o istnieniu w Europie wspólnych ustaleń oraz rozróżnienia decyzji podjętych w procesie politycznym w trakcie sprawowania urzędu, które nie przynoszą korzyści osobistych oraz decyzji sankcjonujących korupcję i bezpośrednio lub pośrednio sugerujących osobiste korzyści finansowe; w związku z tym ubolewa nad decyzją Werchownej Rady o przełożeniu rozpatrzenia zmian ustawodawczych, które powinny znieść karę pozbawienia wolności za niektóre typy przestępstw gospodarczych i które umożliwiłyby uwolnienie Julii Tymoszenko;

5.  podkreśla ogromne znaczenie procesu integracji Ukrainy z Unią Europejską dla realizacji reform gospodarczych, społecznych i politycznych w tym kraju; zwraca jednak uwagę, że znaczne postępy w negocjacjach układu o stowarzyszeniu powiązane są z poszanowaniem norm demokratycznych UE oraz rządów prawa;

6.  w związku z tym przyjmuje do wiadomości decyzję przewodniczących Komisji i Rady o przełożeniu na późniejszy termin zaplanowanego na 20 października br. spotkania z prezydentem Ukrainy Wiktorem Janukowiczem, które miało utorować drogę do sfinalizowania umowy na nadchodzącym szczycie UE-Ukraina;

7.  z zadowoleniem przyjmuje zakończenie prac nad pogłębioną i kompleksową umową o wolnym handlu jako ważny krok na drodze do zawarcia układu o stowarzyszeniu;

8.  jest zdania, że walka z korupcją to czynnik o podstawowym znaczeniu dla wprowadzenia i konsolidacji praworządności na Ukrainie z myślą o pogłębieniu stosunków z UE oraz wzmocnieniu jej włączenia do unijnych strategii politycznych; podkreśla, że wysiłki te wymagają sprawiedliwego, bezstronnego i niezależnego postępowania sądowego;

9.  wzywa Komisję do wsparcia reformy sądownictwa na Ukrainie przez lepsze wykorzystanie programu na rzecz budowania potencjału UE oraz do rozważenia możliwości utworzenia unijnej grupy doradczej wysokiego szczebla ds. Ukrainy, aby pomóc temu krajowi w działaniach na rzecz dostosowania jego ustawodawstwa do przepisów UE, w tym w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości;

10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom państw członkowskich, prezydentowi, rządowi i parlamentowi Ukrainy, a także Zgromadzeniu Parlamentarnemu Rady Europy i Zgromadzeniu Parlamentarnemu OBWE.