ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ σχετικά με τη συνεισφορά της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής στις παράκτιες κοινότητες (2011/2899(RSP))
13.2.2012
σύμφωνα με το άρθρο 115, παράγραφος 5, του Κανονισμού
Isabella Lövin, Raül Romeva i Rueda, Jean-Paul Besset εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE
Βλ. επίσης την κοινή πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0579/2011
B7‑0065/2012
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη συνεισφορά της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής στις παράκτιες κοινότητες (2011/2899(RSP))
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής[1],
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Rio+20: προς μια πράσινη οικονομία και καλύτερη διακυβέρνηση" (COM(2011)363),
– έχοντας υπόψη την οδηγία πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική (2008/56/ΕΚ),
– έχοντας υπόψη τις διάφορες νομοθετικές προτάσεις και ανακοινώσεις της δέσμης μεταρρύθμισης της ΚΑΠ που υπέβαλε η Επιτροπή στις 13 Ιουλίου 2011,
– έχοντας υπόψη τα άρθρα 115, παράγραφος 5 και 110 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι αναγνωρίζεται ευρέως ότι η ευρωπαϊκή αλιεία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής των παράκτιων κοινοτήτων,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την Επιτροπή, ο αλιευτικός τομέας (αλίευση, κατεργασία, υδατοκαλλιέργειες και επικουρικές δραστηριότητες) απασχολεί λιγότερο από το 0,2% του εργατικού δυναμικού της ΕΕ και ότι υπάρχουν αισθητές διαφορές μεταξύ κρατών μελών, από 0,04% στο Βέλγιο σε 1,53% στην Ελλάδα, ενώ στη Βρετάνη αντιπροσωπεύει το 0,8% του συνόλου της απασχόλησης, στο Γαλικία το 3%, και σε ορισμένες παράκτιες κοινότητες μεγαλύτερο ποσοστό,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ένας δυναμικός, οικονομικά ανεξάρτητος, καλά διοικούμενος αλιευτικός τομέας θα είχε αυξανόμενη συνεισφορά στην ευρωπαϊκή κοινωνία και οικονομία και κατά συνέπεια θα διαδραμάτιζε ουσιαστικό ρόλο στην στρατηγική Ευρώπη 2020,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανασύσταση των ευρωπαϊκών αλιευτικών αποθεμάτων όχι μόνο θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας αλλά και θα έκανε την Ευρώπη να εξαρτάται λιγότερο από τις εισαγωγές ιχθύων, κάτι που θα συνέβαλλε στην επισιτιστική ασφάλεια στις αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου,
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αλιευτικός τομέας είναι μια δραστηριότητα που εξαρτάται ολοκληρωτικά από την ύπαρξη λειτουργικών οικοσυστημάτων και έτσι χρειάζεται άφθονα αλιευτικά αποθέματα και θαλάσσια οικοσυστήματα σε καλή περιβαλλοντική κατάσταση έτσι ώστε να υπάρξει μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα και ύπαρξη της εξεύρεσης, κατεργασίας και εμπορίας αλιευτικών προϊόντων,
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλιευτική βιομηχανία αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή σοβαρές προκλήσεις οι οποίες περιλαμβάνουν, ανάλογα με τον εκάστοτε συγκεκριμένο τομέα, την έλλειψη κερδοφορίας, τις μειούμενες ευκαιρίες, την καταρρέουσα απασχόληση και την εξαιρετικά ανησυχητική κατάσταση όσον αφορά την αφθονία αλιευτικών αποθεμάτων,
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι μόνο ορισμένες από αυτές τις προκλήσεις οφείλονται σε παράγοντες εκτός του ελέγχου της αλιευτικής βιομηχανίας ή της ευθύνης της αλιευτικής διαχείρισης, όπως είναι η κλιματική αλλαγή, η ρύπανση, οι δυνάμεις της αγοράς, κτλ., ενώ άλλα προβλήματα απορρέουν από τη γενική αποτυχία της αλιευτικής διαχείρισης να θέσει επαρκείς περιορισμούς σε παράγοντες όπως το μέγεθος των στόλων, οι αλιευτικές ευκαιρίες, κτλ., ενώ άλλα προβλήματα είναι απόρροια της συμπεριφοράς του ίδιου του κλάδου,
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι η παραδοσιακή αντίδραση της ΕΕ στις δυσκολίες αυτές γίνεται με χρήση δημόσιων ενισχύσεων, κάτι το οποίο σαφώς έχει αποτύχει να επιλύσει τα προβλήματα και στην πραγματικότητα συχνά οδήγησε σε επιδείνωση της κατάστασης,
1. πιστεύει ακράδαντα ότι με καλή διαχείριση ο τομέας της αλιείας θα μπορούσε να έχει αυξημένη συνεισφορά στην ευρωπαϊκή κοινωνία από πλευράς επισιτιστικής ασφάλειας, απασχόλησης, διατήρησης δυναμικών αλιευτικών κοινοτήτων και από πολλούς άλλους τρόπους·
2. τονίζει ότι η τρέχουσα μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) πρέπει να έχει πρωταρχικό στόχο την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του ευρωπαϊκού αλιευτικού κλάδου καθώς και των συναφών δραστηριοτήτων όπως η κατεργασία, η εμπορία και οι υδατοκαλλιέργειες·
3. τονίζει ότι η εκτίμηση αντικτύπου της Επιτροπής στον προτεινόμενο νέο Βασικό Κανονισμό καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η περιβαλλοντική, η κοινωνική και η οικονομική βιωσιμότητα θα βελτιωθούν αισθητά με όλα τα σενάρια που περιγράφονται στην ανακοίνωση, με εξαίρεση το σενάριο της πεπατημένης, κάτι που υπογραμμίζει την ανάγκη για μεταρρύθμιση·
4. θεωρεί ότι η περιβαλλοντική, η οικονομική και η κοινωνική βιωσιμότητα αποτελούν σημαντικούς στόχους της ΚΑΠ αλλά ότι η επιστροφή στην οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητα εξαρτάται από βελτίωση της κατάστασης των αλιευτικών αποθεμάτων, και κατά συνέπεια η περιβαλλοντική βιωσιμότητα αποτελεί σαφώς προαπαιτούμενο της οικονομικής και της κοινωνικής βιωσιμότητας·
5. πιστεύει ότι η μεταρρύθμιση πρέπει να εκτελέσει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα στόχων, μεταξύ των οποίων:
· την έγκριση σαφών, ιεραρχημένων, μετρήσιμων και εφικτών στόχων, με αυστηρό χρονοδιάγραμμα για την επίτευξή τους,
· την ανάκαμψη των αλιευτικών αποθεμάτων σε επίπεδα ανώτερα από εκείνα που μπορούν να παράγουν μέγιστες βιώσιμες αποδόσεις,
· την αισθητή βελτίωση της επιλεκτικότητας του αλιευτικού εξοπλισμού και των πρακτικών αλιείας έτσι ώστε να τερματισθούν τα απόβλητα που απορρέουν από την απόρριψη τεράστιων ποσοτήτων ιχθύων και άλλων ειδών,
· την προτιμησιακή εκχώρηση του δικαιώματος αλιείας σε εκείνους που χρησιμοποιούν τον βιωσιμότερο από περιβαλλοντική και κοινωνική άποψη τρόπο, έτσι ώστε να μειωθεί ο καταστροφικός αντίκτυπος ορισμένων τμημάτων και φορέων εκμετάλλευσης του κλάδου,
· την επίτευξη της δέουσας ισορροπίας μεταξύ του μεγέθους και της σύνθεσης των αλιευτικών στόλων της ΕΕ και των πόρων που είναι διαθέσιμοι προς αλίευση σε αειφόρο βάση,
· την αποκέντρωση της λήψης αποφάσεων στο καταλληλότερο επίπεδο, το οποίο θα μπορούσε να είναι είτε περιφερειακό, εθνικό ή τοπικό, ανάλογα με το συγκεκριμένο είδος αλιείας,
· την καθιέρωση των παραπάνω όρων για την αλιεία εντός της ΕΕ και για την αλιεία από σκάφη της ΕΕ σε άλλα ύδατα,
· την έγκριση μιας πολιτικής για τις υδατοκαλλιέργειες που θα εξασφαλίζει ότι ο κλάδος αυτός είναι περιβαλλοντικά βιώσιμος και δεν οδηγεί σε ρύπανση ή σε εξάντληση άλλων ειδών που συλλαμβάνονται ως τροφές,
· την ενσωμάτωση της ερασιτεχνικής αλιείας στην ΚΑΠ·
6. θεωρεί ότι εάν αυτό το πρόγραμμα στόχων εκπληρωθεί, η αλιεία της ΕΕ θα τεθεί επιτέλους σε βιώσιμη βάση·
7. πιστεύει ότι μόνο τότε θα είναι σε θέση η αλιευτική βιομηχανία να εκπληρώσει το δυναμικό της σε σχέση με τη συνεισφορά στην επισιτιστική ασφάλεια, τη δημιουργία βιώσιμης απασχόλησης, τη συνεισφορά στη διατήρηση και ανάπτυξη των παράκτιων κοινοτήτων και των κατοίκων τους, την ενθάρρυνση της καινοτομίας στους αλιευτικούς στόλους και στους κλάδους των επόμενων σταδίων, τη βελτίωση της διαχείρισης της αλιείας στις αναπτυσσόμενες χώρες, τη συνεισφορά στην επιστημονική γνώση και την κατανόηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος, τη μείωση της εκ μέρους της κατανάλωσης ενέργειας και παραγωγής αερίων του θερμοκηπίου, και τη διαφύλαξη του θαλάσσιου περιβάλλοντος·
8. πιστεύει ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος με τον οποίο η αλιεία μπορεί να συνεισφέρει στην πραγμάτωση της στρατηγικής Ευρώπη 2020·
9. αναμένει την επικείμενη δημοσίευση της πρότασης της Επιτροπής σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και πιστεύει ότι οι στόχοι του και τα μέτρα που είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση πρέπει να συμβάλλουν σε αυτούς τους τομείς·
10. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.
- [1] ΕΕ L 358, 31.12.2002, σ. 59.