PROJEKT REZOLUCJI w sprawie wkładu wspólnej polityki rybołówstwa na rzecz społeczności zamieszkujących obszary przybrzeżne (2011/2899(RSP))

13.2.2012

złożony w odpowiedzi na pytania wymagające odpowiedzi ustnej B7-0038/2012 i B7-0029/2012
zgodnie z art. 115 ust. 5 Regulaminu

Isabella Lövin, Raül Romeva i Rueda, Jean-Paul Besset w imieniu grupy politycznej Verts/ALE

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0579/2011

B7‑0065/2012

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie wkładu wspólnej polityki rybołówstwa na rzecz społeczności zamieszkujących obszary przybrzeżne (2011/2899(RSP))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa[1],

–   uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany „Rio+20: w kierunku gospodarki ekologicznej i lepszego zarządzania” (COM(2011)0363),

–   uwzględniając dyrektywę ramową w sprawie strategii morskiej (2008/56/WE),

–   uwzględniając różnorodne wnioski ustawodawcze oraz komunikaty dotyczące pakietu reform wspólnej polityki rybołówstwa przedstawione przez Komisję dnia 13 lipca 2011 r.,

–   uwzględniając art. 115 ust. 5 oraz art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że powszechnie uznaje się, iż europejskie rybołówstwo stanowi integralną część gospodarczego i społecznego życia społeczności zamieszkujących obszary przybrzeżne;

B.  mając na uwadze, że według Komisji sektor rybołówstwa (prowadzenie połowów, przetwarzanie, akwakultura i działalność pomocnicza) zatrudnia mniej niż 0,2% siły roboczej UE, a między poszczególnymi państwami członkowskimi występują znaczne rozbieżności w zakresie (procentowego) udziału zatrudnienia w sektorze rybołówstwa w stosunku do ogółu zatrudnienia (od 0,04% w Belgii do 1,53% w Grecji, 0,8% w Bretanii, 3% w Galicji i jeszcze wyższych wartości procentowych w przypadku niektórych społeczności zamieszkujących obszary przybrzeżne);

C. mając na uwadze, że dynamiczny, gospodarczo niezależny, prawidłowo zarządzany sektor rybołówstwa mógłby wnosić rosnący wkład w europejskie społeczeństwo i gospodarkę, a tym samym odgrywać ważną rolę w strategii Europa 2020;

D. mając na uwadze, że odbudowa zasobów rybnych pozwoli nie tylko na stworzenie nowych miejsc pracy, ale również na większe uniezależnienie Europy od przywozu ryb, co przyczyni się do bezpieczeństwa żywnościowego w rozwijających się regionach świata;

E.  mając na uwadze, że sektor rybołówstwa jest całkowicie uzależniony od dobrze funkcjonujących ekosystemów, co wymaga obfitych zasobów rybnych i dobrego stanu ekosystemów morskich w celu zapewnienia długotrwałego zrównoważonego rozwoju oraz pozyskiwania, przetwarzania i wprowadzania na rynek produktów rybołówstwa;

F.  mając na uwadze, że sektor rybołówstwa musi się obecnie zmierzyć z poważnymi wyzwaniami, w tym – zależnie od określonego rodzaju połowów – z brakiem opłacalności, malejącymi możliwościami, słabnącym zatrudnieniem i alarmującą sytuacją dotyczącą obfitości zasobów rybnych;

G. mając na uwadze, że jedynie niektóre z tych wyzwań spowodowane są działaniem czynników, na które sektor rybołówstwa nie ma wpływu lub które wykraczają poza zakres odpowiedzialności za zarządzanie rybołówstwem, takich jak zmiana klimatu, zanieczyszczenie, mechanizmy rynkowe itp.; pozostałe problemy wynikają z faktu, iż podmioty odpowiedzialne za zarządzanie rybołówstwem generalnie nie są w stanie odpowiednio ograniczyć m.in. wielkości floty czy możliwości połowowych; część problemów wynika również z postępowania samego sektora;

H. mając na uwadze, że klasyczną reakcją UE na te trudności jest wykorzystywanie pomocy finansowanej ze środków publicznych, co, jak można było się przekonać, nie rozwiązuje problemów, a wręcz często pogarsza sytuację;

1.  jest głęboko przekonany, że odpowiednio zarządzany sektor rybołówstwa mógłby wnieść większy wkład w europejskie społeczeństwo m.in. pod względem bezpieczeństwa żywnościowego, zatrudnienia, zachowania dynamicznych społeczności rybackich itp.;

2.  podkreśla, że obecna reforma wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) za podstawowy cel musi postawić sobie odbudowę trwałości europejskiego sektora rybołówstwa, a także powiązanej z nim działalności, takiej jak przetwarzanie, wprowadzanie na rynek i akwakultura;

3.  podkreśla, że z przeprowadzonej przez Komisję oceny wpływu dotyczącej proponowanego nowego podstawowego rozporządzenia wynika, iż zrównoważony rozwój środowiskowy, społeczny i gospodarczy ulegną znacznej poprawie w zakresie wszystkich opisanych scenariuszy, poza scenariuszem status quo, co podkreśla konieczność przeprowadzenia reform;

4.  uważa, że zrównoważony rozwój środowiskowy, gospodarczy i społeczny to istotne cele WPRyb, jednak powrót do gospodarczej i społecznej opłacalności uzależniony jest od poprawy sytuacji w zakresie zasobów rybnych, z czego jasno wynika, że zrównoważony rozwój środowiskowy jest warunkiem wstępnym dla osiągnięcia zrównoważonego rozwoju gospodarczego i społecznego;

5.  jest przekonany, że reforma musi zrealizować ambitny program, w tym:

· przyjąć jasne, priorytetowe, możliwe do zmierzenia i osiągalne cele wraz ze ścisłym harmonogramem ich realizacji;

· odbudować zasoby rybne, by osiągnęły poziom wyższy niż poziom gwarantujący maksymalnie podtrzymywalny odłów;

· znacznie poprawić selektywność narzędzi i praktyk połowowych, aby położyć kres produkcji odpadów powstających w wyniku odrzutu ogromnych ilości ryb i innych gatunków;

· w sposób preferencyjny przyznawać prawo do połowów tym podmiotom, które prowadzą je w sposób gwarantujący najbardziej zrównoważony rozwój środowiskowy i społeczny w celu zmniejszenia niszczącego wpływu niektórych segmentów i podmiotów;

· osiągnąć odpowiednią równowagę między wielkością i składem europejskich flot rybackich oraz zasobami, które są udostępnione do odłowu w sposób zrównoważony;

· zdecentralizować proces podejmowania decyzji do najwłaściwszego szczebla, tj. do szczebla regionalnego, krajowego bądź lokalnego, w zależności od określonego rodzaju połowów;

· ustanowić obowiązywanie powyższej zasady w odniesieniu do prowadzenia połowów na wodach UE oraz w odniesieniu do statków UE prowadzących połowy na innych wodach;

· przyjąć politykę dotyczącą akwakultury, która zagwarantuje, że sektor ten będzie charakteryzował zrównoważony rozwój środowiskowy i że nie przyczyni się on do zanieczyszczenia bądź zubożenia zasobów innych gatunków odławianych z przeznaczeniem na paszę;

· włączyć do WPRyb działalność połowową prowadzoną w celach rekreacyjnych;

6.  uważa, że jeśli cele te zostaną zrealizowane, unijny sektor rybołówstwa osiągnie w końcu zrównoważony rozwój;

7.  jest przekonany, że tylko wtedy sektor rybołówstwa będzie w stanie wykorzystać swój potencjał w zakresie przyczyniania się do bezpieczeństwa żywnościowego, tworzenia trwałego zatrudnienia, zachowywania i pielęgnowania rozwoju społeczności zamieszkujących obszary przybrzeżne oraz członków tych społeczności, promowania innowacyjności flot rybackich i przemysłu przetwórczego, poprawy zarządzania sektorem rybołówstwa w krajach rozwijających się, wnoszenia wkładu do wiedzy naukowej i zrozumienia środowiska morskiego, zmniejszania zużycia energii oraz produkcji gazów cieplarnianych, a także ochrony środowiska morskiego;

8.  jest przekonany, że jest to najlepszy sposób, w jaki sektor rybołówstwa może przyczynić się do osiągnięcia celów strategii „Europa 2020”;

9.  oczekuje mającej wkrótce nastąpić publikacji wniosku Komisji dotyczącego Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego i jest przekonany, że określone w nim cele i środki, które kwalifikują się do finansowania, przyczynią się do osiągnięcia wspomnianych celów;

10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

• [1]  Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59.