PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Nigerii (2012/2550(RSP))

7.3.2012

złożonej w odpowiedzi na oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji Europejskiej/ Wysokiej Przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu

Judith Sargentini, Raül Romeva i Rueda w imieniu grupy politycznej Verts/ALE

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0131/2012

B7‑0133/2012

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Nigerii (2012/2550(RSP))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie przypadków naruszania praw człowieka w Nigerii,

–   uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych z 1966 r., ratyfikowany przez Nigerię w dniu 29 października 1993 r.,

–   uwzględniając Afrykańską kartę praw człowieka i ludów z 1981 r., ratyfikowaną przez Nigerię w dniu 22 czerwca 1983 r.,

–   uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A. wyrażając zaniepokojenie niedawnymi aktami przemocy, których dopuściło się radykalne ugrupowanie islamistyczne Boko Haram i w których wyniku śmierć poniosły setki niewinnych osób;

B.  mając na uwadze, że organizacje praw człowieka potwierdziły udział islamistycznej grupy Boko Haram w atakach na posterunki policji, obiekty wojskowe, kościoły i banki oraz w samobójczym zamachu bombowym na siedzibę ONZ, w którym ok. 24 osoby poniosły śmierć, a ponad 100 odniosło obrażenia;

C. mając na uwadze, że w reakcji na przemoc Boko Haram nigeryjska policja i armia dokonały pozasądowych egzekucji wielu podejrzanych członków tej grupy;

D. mając na uwadze, że według relacji w ostatnich tygodniach w następstwie brutalnych represji oraz przemocy Boko Haram do Czadu i Nigru uciekło ok. 10 tys. osób z północnej Nigerii, a także mieszkańcy okolicznych wiosek we wschodniej Nigerii, takich jak Dougouri, Folkine, Koyorom i Malfahtri;

E.  mając na uwadze, że w ciągu ostatnich dziesięciu lat przemoc na tle religijnym i etnicznym w Nigerii pochłonęła tysiące ofiar w wyniku częstych napięć na tle religijnym i etnicznym w tym kraju;

F.  mając na uwadze, że akty przemocy o podłożu religijnym lub etnicznym zazwyczaj powodują emocjonalną eskalację konfliktów, prowadząc do utraty życia przez niewinnych ludzi i nie usuwając głównej przyczyny konfliktu;

G. mając na uwadze, że problemy na północy kraju są następstwem braku rozwoju gospodarczego, a napięcia wynikają z ciągnących się od dziesięcioleci konfliktów między grupami ludności tubylczej, głównie chrześcijanami lub animistami, rywalizującymi o kontrolę nad żyznymi obszarami uprawnymi z migrantami i osadnikami z mówiącej językiem hausa muzułmańskiej północy;

H. mając na uwadze, że pokojowe rozwiązywanie konfliktów oznacza poszanowanie praw człowieka, dostęp do wymiaru sprawiedliwości, ukrócenia bezkarności oraz sprawiedliwy dostęp do zasobów i uczciwy podział dochodów w tym bogatym w złoża ropy naftowej kraju;

I.   mając na uwadze, że niestabilna sytuacja podkreśla słabość tego afrykańskiego kraju o największej liczbie ludności i ilości surowców;

1.  zdecydowanie potępia przemoc, która ogarnęła Nigerię, i wyraża zaniepokojenie trwającymi napięciami, w których lokalne społeczności pełnią zarówno rolę sprawców, jak i ofiar;

2.  podkreśla, że powołana przez prezydenta Goodlucka Jonathana komisja ds. kontroli reorganizacji policji w Nigerii powinna dążyć do położenia kresu łamaniu praw człowieka przez niektóre siły policyjne oraz do budowania zaufania między społeczeństwem a policją;

3.  podkreśla znaczenie niezależnego, bezstronnego i dostępnego systemu sądowniczego dla ukrócenia bezkarności oraz poprawy poszanowania zasad państwa prawa i podstawowych praw ludności;

4.  apeluje o przeprowadzenie niezależnego dochodzenia w sprawie naruszeń praw człowieka i wzywa do pociągnięcia winnych do odpowiedzialności zgodnie z międzynarodowymi normami dotyczącymi sprawiedliwego procesu;

5.  wzywa rząd Nigerii do ochrony własnej ludności i zapobiegania wszelkimi sposobami dalszym atakom lub działaniom odwetowym;

6.  wzywa UE do zapewnienia pomocy humanitarnej ludności, która uciekła z północnej Nigerii do krajów ościennych w wyniku brutalnych akcji policji i przemocy grupy Boko Haram;

7.  wzywa rząd Nigerii do wypracowania pokojowego rozwiązania przez zajęcie się główną przyczyną konfliktu, co oznacza sprawiedliwy dostęp do zasobów przy zapewnieniu zrównoważonego rozwoju regionów, redystrybucję dóbr i zagwarantowanie podstawowych praw człowieka;

8.  wzywa do zniesienia obowiązujących przepisów, na mocy których homoseksualizm jest uznawany za niezgodny z prawem, a w niektórych przypadkach podlega karze śmierci przez ukamienowanie; wzywa parlament Nigerii do wstrzymania się od dalszego rozpatrywania ustawy zakazującej małżeństw osób tej samej płci, która, jeśli zostanie przyjęta, narazi mniejszości LGBT – zarówno Nigeryjczyków, jak i obcokrajowców – na poważne ryzyko przemocy i aresztowań;

9.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządowi Nigerii, Unii Afrykańskiej, sekretarzowi generalnemu Narodów Zjednoczonych, współprzewodniczącym Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE oraz Parlamentowi Panafrykańskiemu.