PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Gwinei Bissau
6.6.2012 - (2012/2660(RSP))
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Charles Tannock w imieniu grupy ECR
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0277/2012
Parlament Europejski,
– uwzględniając oświadczenie wysokiej przedstawiciel z dnia 31 maja 2012 r. w sprawie wprowadzonych przez Radę zaostrzonych sankcji wobec junty wojskowej w Gwinei Bissau,
– uwzględniając przedwczesne wybory prezydenckie w Gwinei Bissau, które odbyły się dnia 18 marca 2012 r., po śmierci prezydenta Malama Bacai Sanha w dniu 9 stycznia br.,
– uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Rady Bezpieczeństwa z 21 kwietnia 2012 r., w którym potępia on niedawny wojskowy zamach stanu w Gwinei Bissau,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że od czasu wyzwolenia się od Portugalii w latach siedemdziesiątych XX w. po krwawej wojnie o niepodległość Gwinea Bissau utrzymuje się w stanie ubóstwa i niemal nieustannie trwającego konfliktu pomiędzy władzami cywilnymi a wojskowymi, miała tu również miejsce seria zabójstw natury politycznej; mając na uwadze, że od uzyskania niepodległości w 1973 r. żaden z przywódców politycznych nie przetrwał na urzędzie do końca kadencji;
B. mając na uwadze, że dziesięciolecia niestabilności politycznej w Gwinei Bissau doprowadziły kraj do głębokiego kryzysu, charakteryzującego się brakiem dostępu do czystej wody, opieki zdrowotnej i edukacji, w którym urzędnikom służby cywilnej w wielu ministerstwach od wielu miesięcy nie wypłacono wynagrodzeń, a kraj jako jedno z niewielu państw objęty jest programem prac Komisji Budowania Pokoju Organizacji Narodów Zjednoczonych, która ma na celu pomoc ubogim krajom w uniknięciu powrotu do wojny lub chaosu;
C. mając na uwadze, że w dniu 12 kwietnia siły zbrojne przejęły władzę oraz uwięziły tymczasowego prezydenta Raimunda Pereirę, byłego premiera oraz kandydata na prezydenta Carlosa Gomesa Juniora, a także szereg wyższych urzędników uniemożliwiając tym samym przygotowania do drugiej tury wyborów prezydenckich zaplanowanych na 22 kwietnia;
D. mając na uwadze, że buntownicy przejęli kontrolę nad budynkami rządzącej partii PAIGC i stacji radiowych, a także podjęli walkę z policjantami lojalnymi w stosunku do rządu, którzy zostali następnie zmuszeni do wycofania się pod ostrzałami z granatników; mając na uwadze, że drogi wjazdowe i wyjazdowe do stolicy były zablokowane, a krajowe stacje radiowe i telewizyjne przestały nadawać program;
E. mając na uwadze, że w związku z kwietniowym przewrotem wojskowym członkostwo Gwinei Bissau w Unii Afrykańskiej zawieszono do momentu przywrócenia porządku konstytucyjnego w tym kraju;
F. mając na uwadze, że Bank Światowy oraz Afrykański Bank Rozwoju zawiesiły pomoc finansową dla tego kraju;
G. mając na uwadze, że od czasu buntu wojskowego w dniu 1 kwietnia 2010 r. oraz powołania jego przywódców na stanowiska dowódcy sił obrony oraz dowódcy marynarki wojennej zawieszono pomoc rozwojową dla Gwinei Bissau; mając również na uwadze, że pomoc humanitarna oraz bezpośrednie wsparcie dla ludności nie ucierpiały z tego powodu;
H. mając na uwadze, że Rada Unii Europejskiej umieściła na liście osób objętych zakazem wstępu na terytorium UE oraz zamrożeniem majątku posiadanego w UE kolejne 15 osób;
I. mając na uwadze, że zaangażowanie Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS) spowodowało połączenie środków mających na celu budowanie bezpieczeństwa – obejmujących wysłanie 629 żołnierzy w ramach regionalnych sił pokojowych – z ostrymi, pragmatycznymi negocjacjami i groźbami sankcji gospodarczych;
J. mając na uwadze, że kokainę przemyca się z Ameryki Południowej przez Ocean Atlantycki statkami oraz samolotami przybywającymi do gwinejskiego archipelagu Wysp Dziewiczych, skąd narkotyki są następnie transportowane na północ, do Europy;
K. mając na uwadze, że 30 września 2010 r. unijna misja reformy sektora bezpieczeństwa w Gwinei Bissau zrealizowała swój mandat otrzymany w czerwcu 2008 r.;
1. potępia niedawne nielegalne i niezgodne z konstytucją działania sił zbrojnych, które zakłóciły wybory prezydenckie oraz zaowocowały przewrotem wojskowym;
2. ubolewa, że wydarzenia te miały miejsce na krótko przed uruchomieniem kampanii przed drugą turą wyborów prezydenckich;
3. chwali ECOWAS za zajęcie silnego stanowiska przywódczego w reakcji na kryzys;
4. nalega, by wszystkie strony okazały maksymalną powściągliwość, powstrzymały się od przemocy, zachowały spokój oraz dołożyły wszelkich starań, aby doprowadzić do ustabilizowania się sytuacji w kraju;
5. z zadowoleniem przyjmuje odrzucenie przez ONZ oraz PAIGC (główną partię polityczną posiadającą 2/3 stanowisk w byłym rządzie) ogłoszonej przez „dowództwo wojskowe” propozycji utworzenia krajowej rady przejściowej, a także przeprowadzenia równocześnie wyborów politycznych i parlamentarnych za dwa lata;
6. odrzuca legitymację rządu przejściowego w związku z tym, że nie powstał on w wyniku procesu demokratycznego oraz że jest bezpośrednio kontrolowany przez siły zbrojne;
7. wzywa do przywrócenia demokratycznie wybranych przedstawicieli do władzy oraz do natychmiastowego przywrócenia władzy cywilnej;
8. podkreśla, że istnieje niebezpieczeństwo, iż dopóki instytucje Gwinei Bissau będą słabe strukturalnie, państwo to pozostanie niestabilne i niezdolne do radzenia sobie z szalejącą korupcją czy do zmiany swego statusu jako głównego kraju tranzytu narkotyków;
9. wzywa wysoką przedstawiciel, Komisję, państwa członkowskie, Organizację Narodów Zjednoczonych, Unię Afrykańską, Wspólnotę Gospodarczą Państw Afryki Zachodniej, Wspólnotę Państw Portugalskojęzycznych (CPLP) i innych członków wspólnoty międzynarodowej do monitorowania rozwoju wypadków w Gwinei Bissau, do pomocy w ochronie jej porządku konstytucyjnego oraz do dalszego wspierania wysiłków na rzecz budowania pokoju w kraju;
10. jest zaniepokojony zagrożeniem, jakie dla umocnienia pokoju w Gwinei Bissau i stabilności regionu Afryki Zachodniej stanowi przeładunek narkotyków pochodzących aż z Kolumbii i Afganistanu oraz handel ludźmi, a także wzywa agencje Organizacji Narodów Zjednoczonych, aby przy odpowiednim wsparciu ze strony ECOWAS opracowały regionalny plan działania, by sprostać temu wyzwaniu;
11. podkreśla, że w interesie Zachodu jest wprowadzenie demokracji w Gwinei Bissau, jako że kraj ten jest głównym pośrednikiem transportu narkotyków pomiędzy Ameryką Południową a Europą;
12. wzywa Unię Afrykańską, Organizację Narodów Zjednoczonych oraz UE do wsparcia kraju do zdecydowanych działań w celu zapewnienia demokracji i przestrzegania praw człowieka wszystkim obywatelom tego kraju;
13. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, sekretarzom generalnym ONZ i Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej, instytucjom Unii Afrykańskiej, Wspólnemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu AKP-UE, sekretariatowi Wspólnoty Państw Portugalskojęzycznych (CPLP) oraz rządowi i parlamentowi Gwinei Bissau.