PROJEKT REZOLUCJI w sprawie następstw wyborów w Demokratycznej Republice Konga (DRK)
6.6.2012 - (2012/2673(RSP))
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Véronique De Keyser, Ricardo Cortés Lastra, Ana Gomes, Thijs Berman, Norbert Neuser, Michael Cashman w imieniu grupy politycznej S&D
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0280/2012
B7‑0295/2012
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie następstw wyborów w Demokratycznej Republice Konga (DRK)
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Demokratycznej Republiki Konga (DRK),
– uwzględniając wydane w imieniu UE oświadczenie wysokiej przedstawiciel Unii C. Ashton z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie ostatecznych wyników wyborów prezydenckich,
– uwzględniając wydane w imieniu UE oświadczenie wysokiej przedstawiciel Unii C. Ashton z dnia 9 grudnia 2011 r. w sprawie procesu wyborczego w Demokratycznej Republice Konga,
– uwzględniając wspólne oświadczenie wysokiej przedstawiciel C. Ashton i komisarza A. Piebalgsa w sprawie wyborów, wydane dnia 2 grudnia 2011 r. ,
– uwzględniając mandat misji obserwacji wyborów powołanej przez Unię Europejską na wybory prezydenckie i parlamentarne w dniu 28 listopada,
– uwzględniając sprawozdanie końcowe misji obserwacji wyborów Unii Europejskiej w Demokratycznej Republice Konga oraz zawarte w nim zalecenia,
– uwzględniając Afrykańską kartę na rzecz demokracji, wyborów i dobrych rządów,
– uwzględniając Deklarację o eliminacji przemocy wobec kobiet,
– uwzględniając afrykańską kartę praw człowieka ratyfikowaną przez DRK w 1982 r.,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w dniu 28 listopada 2011 r. odbyły się drugie wybory powszechne po wejściu w życie konstytucji z 2006 r., co stanowi kluczowy czynnik ugruntowania demokratyzacji i procesu stabilizacji w DRK;
B. mając na uwadze, że w okresie od 26 listopada do 25 grudnia 2011 r. w kontekście wyborów zginęły co najmniej 33 osoby, co najmniej 83 zostały ranne, a co najmniej 265 cywilów zostało zatrzymanych przez członków sił ochrony i bezpieczeństwa;
C. mając na uwadze, że misja obserwacji wyborów Unii Europejskiej w Demokratycznej Republice Konga stwierdziła w sprawozdaniu końcowym, iż proces wyborczy cechował się brakiem przejrzystości i wiarygodności z powodu licznych zaobserwowanych nieprawidłowości i oszustw;
D. mając na uwadze, że w zmienionej konstytucji porzucono zasadę większości absolutnej przy wyborze prezydenta Republiki na rzecz wyborów jednoturowych z większością względną, faworyzując w ten sposób prezydenta Kabilę;
E. mając na uwadze, że w Kongu nasiliły się represje wobec obrońców praw człowieka i dziennikarzy oraz że są oni arbitralnie zatrzymywani i zastraszani;
F. mając na uwadze, że w następstwie zabójstwa Floriberta Chebeyi Bahizire’a, jednego z głównych kongijskich obrońców praw człowieka, liczne organizacje i wysocy urzędnicy ONZ, w tym Ban Ki-moon, wystosowali apele o przeprowadzenie śledztwa;
G. mając na uwadze, że w rezolucji 1991(2011), przyjętej w dniu 28 czerwca, Rada Bezpieczeństwa ONZ przedłużyła do dnia 30 czerwca 2012 r. mandat misji stabilizacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Demokratycznej Republice Konga (MONUSCO);
H. mając na uwadze, że konfliktami ogarnięte są trzy z jedenastu prowincji kraju: Kiwu Północne, Kiwu Południowe i Prowincja Wschodnia;
I. mając na uwadze, że 1,7 mln osób jest wewnętrznymi przesiedleńcami, a w sąsiednich krajach schroniło się 426 tys. kongijskich uchodźców;
J. mając na uwadze, że w dniu 5 marca br. Komisja Europejska zapowiedziała zwiększenie pomocy humanitarnej w Kongu o 59 mln EUR w trakcie 2012 r.;
K. mając na uwadze, że według wskaźnika rozwoju społecznego (HDI 2011) DRK odnotowuje obecnie największe postępy pod względem średniej długości życia, edukacji i poziomu życia;
L. mając na uwadze, że 73,2% ludności kongijskiej żyje w ubóstwie, a 46,5% w skrajnym ubóstwie;
M. mając na uwadze, że według wskaźnika nierówności płci DRK zajmuje 142. miejsce na świecie;
N. mając na uwadze, że kobiety w dalszym ciągu padają ofiarą wielu aktów przemocy, zwłaszcza we wschodniej części Konga, w wyniku obecności uzbrojonych grup i zachowań przejawianych przez siły bezpieczeństwa; mając na uwadze, że niezmiennie dochodzi do gwałtów i innych form przemocy seksualnej;
O. mając na uwadze, że dawni rebelianci z „Narodowego Kongresu Obrony Ludu”, włączeni w 2009 r. do regularnej armii kongijskiej, zdezerterowali w kwietniu wraz ze swoim przywódcą, generałem Bosco Ntagandą, poszukiwanym przez Międzynarodowy Trybunał Karny;
P. mając na uwadze, że mimo zaprzeczenia ze strony władz Rwandy misja MONUSCO nie ma wątpliwości co do systematycznej, trwającej od lutego rekrutacji i wysyłki obywateli tego kraju do DRK, gdzie walczą w regularnej armii obok rebeliantów;
1. wyraża uznanie dla narodu kongijskiego, który masowo zmobilizował się do udziału w wyborach prezydenckich i parlamentarnych w listopadzie 2011 r.;
2. zachęca rząd do włączenia w dialog polityczny wszystkich partii, w tym sił opozycji i społeczeństwa obywatelskiego, i umożliwienia w ten sposób prawdziwej demokratyzacji i reform politycznych w kraju;
3. stanowczo potępia akty przemocy i przypadki naruszania praw podstawowych, w tym w trakcie procesu wyborczego, i zwraca się do władz Konga o wyjaśnienie tych naruszeń, prześladowań, represji i przestępstw wobec obrońców praw człowieka, a także o postawienie sprawców przed sądem; zwraca się do rządu Konga o ponowne złożenie w kongijskim parlamencie projektu ustawy o ochronie obrońców praw człowieka;
4. jest zdania, że wybory są niezbędne, ale nie wystarczą do stworzenia warunków dla procesu demokratyzacji, który ma szerszy zakres niż organizacja wyborów; uważa, że dla powodzenia demokratyzacji kluczowe jest zobowiązanie się – oprócz rozwoju społecznego i gospodarczego kraju – do przestrzegania podstawowych praw ludności, takich jak zatrudnienie, zdrowie i edukacja;
5. uważa, że niezawisłość sądownictwa i system środków przekazu ma decydujące znaczenie dla kształtu i regulacji procesu demokratycznego, którego celem jest wzmocnienie państwa prawa, utworzenie instytucji demokratycznych, w tym funkcjonowanie parlamentu reprezentującego pluralizm polityczny, i wzmocnienie roli społeczeństwa obywatelskiego;
6. ponownie stwierdza niesprawność niezależnej krajowej komisji wyborczej (CENI) i zaleca gruntowne reformy w szeregu dziedzin po dokonaniu przeglądu jej składu, tak aby miała rzeczywiście parytetowy charakter i reprezentowała w większym stopniu kongijskie społeczeństwo obywatelskie;
7. zwraca się do rządu Konga o zdecydowane zaangażowanie się na rzecz autentycznej praktyki politycznej, która przestrzega wszystkich praw człowieka, w tym wolności słowa i opinii, zgromadzeń i wyznania, a także o położenie kresu dyskryminacji na tle płci lub orientacji seksualnej; podkreśla znaczenie umocnienia państwa prawa, dobrych rządów i walki z korupcją;
8. podkreśla, że nie zarejestrowano żadnych znaczących postępów w zakresie dochodzeń sądowych dotyczących naruszeń praw człowieka, zwłaszcza masowych gwałtów; system sądownictwa w znacznej mierze nie był w stanie zapewnić ofiarom sprawiedliwości ani zadośćuczynienia;
9. wyraża zaniepokojenie faktem, że zabójcy obrońcy praw człowieka F. Chebeyi pozostają na wolności mimo wyroku sądu; wzywa kongijski wymiar sprawiedliwości, aby wziął pod uwagę odwołanie się od tego wyroku przez wdowę po F. Chebeyi i aby wyznaczył termin rozpatrzenia tego odwołania;
10. w imię wolności słowa wzywa władze Konga, aby nie przeszkadzały w rozpowszechnianiu w DRK filmu dokumentalnego reżysera Thierry’ego Michela na temat tej sprawy;
11. zwraca się do władz Konga, w tym do senatu, o dokonanie przeglądu i przyjęcie projektu ustawy mającej na celu powołanie specjalnego trybunału złożonego z kongijskich i zagranicznych sędziów, uprawnionego do badania przypadków ludobójstwa, zbrodni przeciwko ludzkości i zbrodni wojennych;
12. zwraca się do władz Konga o jak najszybszą ratyfikację Afrykańskiej karty na rzecz demokracji, wyborów i dobrych rządów;
13. nalega, aby położyć kres procesowi mobilizacji dzieci-żołnierzy angażowanych przez uzbrojone grupy;
14. przypomina o swoim kategorycznym sprzeciwie wobec kary śmierci bez względu na okoliczności oraz wzywa rząd DRK do zniesienia tej kary;
15. zwraca się do rządu DRK o intensyfikację wysiłków w walce z ubóstwem i nierównościami oraz o ustanowienie i zastosowanie strategii tworzenia miejsc pracy i możliwości edukacji w kraju;
16. podkreśla, że stan bezpieczeństwa i sytuacja humanitarna w kraju nadal budzą niepokój, i kładzie nacisk na fakt, że pokój, bezpieczeństwo, demokracja i dobre rządy stanowią warunek wstępny długofalowego rozwoju DRK;
17. żąda, aby uczyniono wszystko, aby umożliwić dostęp pomocy humanitarnej celem ochrony i wspierania cywilów;
18. zwraca się do Unii Europejskiej i jej państw członkowskich o wspieranie starań władz Konga i organizacji regionalnych na rzecz propagowania demokracji, dobrych rządów i przeprowadzania wolnych i przejrzystych wyborów;
19. popiera ustanowienie w Radzie Praw Człowieka funkcji specjalnego sprawozdawcy ds. DRK oraz przedłużenie mandatu misji MONUSCO w celu ochrony ludności cywilnej;
20. apeluje o powołanie parlamentarnej komisji śledczej ds. oskarżeń o grabież zasobów górniczych i domaga się ustanowienia niezależnego organu ds. walki z korupcją;
21. zachęca władze Konga do powołania Trybunału Konstytucyjnego, który zapewni większą przejrzystość procesu wyborczego, zwłaszcza jeżeli chodzi o rozpatrywanie protestów wyborczych;
22. domaga się, aby rząd uwzględnił wszystkie zalecenia sformułowane w sprawozdaniu końcowym misji obserwacji wyborów UE, i wzywa Komisję do dopilnowania, aby zalecenia te mogły przyczynić się do dialogu wszystkich części składowych kongijskiego społeczeństwa, który powinien się niezwłocznie rozpocząć;
23. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Unii Afrykańskiej, rządom państw regionu Wielkich Jezior, Radzie Praw Człowieka ONZ i władzom publicznym Demokratycznej Republiki Konga.