PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w Tybecie
11.6.2012 - (2012/2685(RSP))
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Thomas Mann, Ioannis Kasoulides, Filip Kaczmarek, Jarosław Leszek Wałęsa, Roberta Angelilli, Laima Liucija Andrikienė, László Tőkés, Bernd Posselt, Cristian Dan Preda, Tunne Kelam w imieniu grupy PPE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0312/2012
B7‑0319/2012
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w Tybecie
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Chin i Tybetu, zwłaszcza rezolucje z dnia 26 października 2011 r. i z dnia 24 listopada 2010 r.,
– uwzględniając swoją wcześniejszą rezolucję z dnia 7 kwietnia 2011 r. w sprawie zakazu przeprowadzenia wyborów do tybetańskiego rządu na uchodźstwie w Nepalu,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
– uwzględniając art. 36 konstytucji Chińskiej Republiki Ludowej, który gwarantuje wszystkim obywatelom wolność wyznania,
– uwzględniając przewidywane wyznaczenie specjalnego przedstawiciela UE ds. praw człowieka,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że poszanowanie praw człowieka i wolności zachowania tożsamości, kultury i religii oraz wolności stowarzyszania się to fundamentalne zasady UE i jej polityki zagranicznej;
B. mając na uwadze, że dialog na temat praw człowieka między UE i Chinami nie przyniósł żadnej znaczącej poprawy sytuacji Tybetańczyków w zakresie praw człowieka;
C. mając na uwadze, że Parlament Europejski ma świadomość okupacji Tybetu przez Chińską Republikę Ludową;
D. mając na uwadze, że wysłannicy Jego Świątobliwości Dalajlamy zwrócili się do rządu Chin o znalezienie pokojowego i korzystnego dla obu stron rozwiązania kwestii Tybetu;
E. mając na uwadze, że władze Chińskiej Republiki Ludowej użyły niewspółmiernej siły do powstrzymania protestów w Tybecie w 2008 r. i od tego czasu narzuciły restrykcyjne środki bezpieczeństwa, które ograniczają wolność wypowiedzi, wolność stowarzyszania się i wolność przekonań;
F. mając na uwadze, że liczba ofiar protestów z 2008 r. prawdopodobnie przekroczyła 200 osób, a liczba zatrzymanych waha się od 4434 do ponad 6500 osób, przy czym w końcu 2010 r. odnotowano w Tybecie 831 więźniów politycznych, z których 360 zostało skazanych wyrokiem sądowym, w tym 12 na karę dożywotniego więzienia;
G. mając na uwadze, że – według doniesień – w celu wymuszenia zeznań w więzieniach w Tybecie władze Chińskiej Republiki Ludowej stosują tortury, np. bicie, używanie broni rażącej prądem, długotrwałe przetrzymywanie w odosobnieniu, głodzenie i inne podobne środki;
H. mając na uwadze, że według doniesień od 2009 r. 38 Tybetańczyków, głównie mnichów i mniszek, dokonało samopodpalenia – przy czym dwa takie przypadki miały miejsce w Lhasie – w proteście przeciwko restrykcyjnej polityce Chin w Tybecie oraz apelując o powrót Dalajlamy i o prawo do wolności religijnej w okręgu Aba/Ngaba w prowincji Seczuan, a także w innych częściach Równiny Tybetańskiej;
I. mając na uwadze, że obecny stan zdrowia i miejsce pobytu szeregu ofiar samospalenia, takich jak Chimey Palden, Tenpa Darjey, Jamyang Palden, Lobsang Gyatso, Sona Rabyang, Dawa Tsering, Kelsang Wangchuck, Lobsang Kelsang, Lobsang Kunchok i Tapey, pozostają nieznane lub niejasne;
J. mając na uwadze, że XI Panczenlama Gendun Czokji Nima został zatrzymany przez władze Chińskiej Republiki Ludowej i nie widziano go od 14 maja 1995 r.;
K. mając na uwadze, że tybetańska tożsamość, język, kultura i religia, stanowiące świadectwo bogatej pod względem historycznym cywilizacji, są zagrożone z powodu przesiedlania ludności z grupy etnicznej Han na historyczne terytoria Tybetu i tępienia tradycyjnego koczowniczego trybu życia Tybetańczyków;
L. mając na uwadze, że UE jest w trakcie określania mandatu i nominowania specjalnego przedstawiciela UE ds. praw człowieka;
M. mając na uwadze, że wcześniejsze apele Parlamentu Europejskiego do wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa o podjęcie kwestii sytuacji w Tybecie z partnerami chińskimi nie przyniosły oczekiwanych rezultatów;
1. ponownie stwierdza, że strategiczne partnerstwo między UE i Chińską Republiką Ludową musi opierać się na wspólnych zasadach i wartościach;
2. wzywa wiceprzewodniczącą Komisji/ wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa do większych wysiłków i intensywniejszych działań prowadzących do zajęcia się sytuacją Tybetańczyków w zakresie praw człowieka w ramach dialogu między UE i Chinami na temat praw człowieka;
3. wyraża uznanie dla bardzo ważnego i pomyślnego procesu demokratyzacji w zarządzaniu Tybetańczykami na uchodźstwie przez Jego Świątobliwość Dalajlamę oraz dla dokonanego przezeń niedawno przekazania politycznych kompetencji i obowiązków demokratycznie wybranemu kalonowi tripie (premierowi) Centralnej Administracji Tybetańskiej, która reprezentuje aspiracje narodu tybetańskiego;
4. wyraża uznanie dla decyzji demokratycznie wybranych nowych tybetańskich przywódców politycznych o dalszym przestrzeganiu polityki Drogi Środka Jego Świątobliwości Dalajlamy dążącej do prawdziwej autonomii dla Tybetańczyków na terenie Chińskiej Republiki Ludowej oraz w ramach chińskiej konstytucji;
5. popiera zasady określone w „Memorandum w sprawie prawdziwej autonomii ludności Tybetu”, które wysłannicy Jego Świątobliwości Dalajlamy zaproponowali w 2008 r. swym chińskim odpowiednikom i które stanowią podstawę realistycznego i trwałego politycznego rozwiązania kwestii Tybetu;
6. odrzuca argument wysunięty przez rząd ChRL, że zaangażowanie rządów w kontakty z Jego Świątobliwością Dalajlamą i pochodzącymi z wyboru przywódcami tybetańskimi, a także wyrażanie przez rządy poparcia dla pokojowego rozwiązania kwestii Tybetu poprzez dialog i negocjacje stanowią naruszenie „polityki jednych Chin”;
7. wzywa władze Chińskiej Republiki Ludowej, by na historycznym terytorium Tybetu wprowadziły znaczącą autonomię;
8. jest nadal głęboko zaniepokojony polityką Chińskiej Republiki Ludowej w kwestii buddyzmu tybetańskiego, jak również stosowanymi przez ten kraj praktykami niszczącymi, tłumiącymi lub zniechęcającymi do zachowania i rozwoju innych aspektów odmiennej tożsamości Tybetańczyków, łącznie z ich kulturą, językiem, zwyczajami, sposobem życia i tradycjami;
9. wyraża rozczarowanie, że od stycznia 2010 r. rząd Chińskiej Republiki Ludowej okazuje brak woli do kontynuacji dialogu z wysłannikami Jego Świątobliwości Dalajlamy i zachęca władze Chin do podjęcia poważnych rozmów na temat przyszłości Tybetu z przedstawicielami Centralnej Administracji Tybetańskiej;
10. zdecydowanie nalega, aby władze Chińskiej Republiki Ludowej przestrzegały prawa Tybetańczyków do wolności wypowiedzi, wolności stowarzyszania się i wolności przekonań;
11. wzywa władze Chińskiej Republiki Ludowej, by zezwoliły na przeprowadzenie niezależnego międzynarodowego dochodzenia w sprawie protestów z 2008 r. i ich następstw, oraz apeluje o uwolnienie więźniów politycznych;
12. potępia wszelkie formy torturowania osób w więzieniach oraz zwraca się do władz Chińskiej Republiki Ludowej o zezwolenie na przeprowadzenie niezależnej międzynarodowej inspekcji więzień i ośrodków przetrzymywania w Tybecie;
13. ponownie potępia władze chińskie za stałe ataki na klasztory tybetańskie i wzywa rząd Chin do zagwarantowania ludności Tybetu oraz wszystkim swoim obywatelom wolności wyznania;
14. nalega, aby władze chińskie ujawniły los i miejsce pobytu wszystkich ofiar samospaleń w Tybecie;
15. domaga się, aby władze chińskie ujawniły los i miejsce pobytu XI Panczenlamy Genduna Czokji Nimy;
16. wzywa władze chińskie, by stały na straży wolności języka, kultury, religii i innych podstawowych wolności Tybetańczyków oraz by powstrzymały się od przesiedlania ludności z grupy etnicznej Han na historyczne terytoria Tybetu, a także od zmuszania koczowników tybetańskich do porzucenia ich tradycyjnego stylu życia;
17. oczekuje od specjalnego przedstawiciela UE ds. praw człowieka regularnych sprawozdań na temat sytuacji w zakresie praw człowieka w Chińskiej Republice Ludowej, w szczególności w odniesieniu do Tybetu;
18. wzywa wiceprzewodniczącą Komisji/ wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa do podejmowania kwestii sytuacji w zakresie praw człowieka w Tybecie podczas wszystkich spotkań z przedstawicielami Chińskiej Republiki Ludowej;
19. zachęca wiceprzewodniczącą Komisji/ wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa do mianowania specjalnego przedstawiciela UE ds. Tybetu, aby nadać większą rangę kwestii poszanowania praw człowieka ludności Tybetu, w tym prawa do zachowania i rozwoju ich wyjątkowej tożsamości oraz jej przejawów w religii, kulturze i języku; popiera konstruktywny dialog i negocjacje pomiędzy rządem Chińskiej Republiki Ludowej a wysłannikami Jego Świątobliwości Dalajlamy; oraz opowiada się za udzieleniem pomocy uchodźcom tybetańskim, zwłaszcza w Nepalu i Indiach;
20. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządowi i parlamentowi Chińskiej Republiki Ludowej, sekretarzowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz Jego Świątobliwości Dalajlamie, a także przywódcom Centralnej Administracji Tybetańskiej.