PROJEKT REZOLUCJI w sprawie polityki UE w odniesieniu do Zachodniego Brzegu Jordanu i Jerozolimy Wschodniej
27.6.2012 - (2012/2964(RSP))
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Kyriacos Triantaphyllides, Patrick Le Hyaric, Willy Meyer, Nikolaos Chountis, Jacky Hénin, João Ferreira, Sabine Lösing w imieniu grupy GUE/NGL
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0373/2012
B7‑0376/2012
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie polityki UE w odniesieniu do Zachodniego Brzegu Jordanu i Wschodniej Jerozolimy
Parlament Europejski,
– uwzględniając Kartę Narodów Zjednoczonych,
– uwzględniając odnośne rezolucje ONZ, w szczególności rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 z 1947 r. oraz rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 242 z 1967 r., nr 252 z 1968 r., nr 338 z 1973 r., nr 476 z 1980 r., nr 478 z 1980 r., nr 1397 z 2002 r., nr 1515 z 2003 r. i nr 1850 z 2008 r.,
– uwzględniając czwartą konwencję genewską z 1949 r. o ochronie osób cywilnych podczas wojny,
– uwzględniając opinię doradczą Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 9 lipca 2004 r. zatytułowaną „Prawne konsekwencje wzniesienia muru na okupowanych terytoriach palestyńskich”,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje, zwłaszcza rezolucję z dnia 29 września 2011 r. w sprawie sytuacji w Palestynie oraz z dnia 10 września 2010 r. w sprawie rzeki Jordan ze szczególnym uwzględnieniem jej dolnego odcinka,
– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 14 maja 2012 r., 18 lipca 2011 r., 23 maja 2011 r. i 8 grudnia 2009 r. w sprawie procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie,
– uwzględniając przemówienie wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Catherine Ashton w sprawie ostatnich wydarzeń na Bliskim Wschodzie, wygłoszone w na posiedzeniu plenarnym Parlamentu Europejskiego w dniu 12 czerwca 2012 r.,
– uwzględniając oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Catherine Ashton, w szczególności oświadczenie z dnia 8 czerwca 2012 r. w sprawie rozbudowy osiedli, z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie decyzji władz izraelskich dotyczącej statusu osiedli Sansana, Rechelim i Bruchin na okupowanych terytoriach palestyńskich oraz z dnia 22 lutego 2012 r. w sprawie przyzwalania na budowę izraelskich osiedli,
– uwzględniając sprawozdanie z misji szefów państw UE dotyczące Wschodniej Jerozolimy ze stycznia 2012 r.,
– uwzględniając sprawozdanie szefów misji UE z lipca 2011 r. zatytułowane „Obszar C a budowa państwa palestyńskiego”,
– uwzględniając dwuletni plan budowy państwowości zatytułowany „Zakończyć okupację, utworzyć państwo”, opracowany przez palestyńskiego premiera Salama Fajjada w sierpniu 2009 r.,
– uwzględniając tymczasowe porozumienie w sprawie Zachodniego Brzegu Jordanu i Strefy Gazy z dnia 18 września 1995 r.,
– uwzględniając porozumienia z Oslo (Deklaracja zasad dotyczących przejściowych ustaleń w sprawie samodzielnego sprawowania rządów) z 13 września 1993 r.,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Zachodni Brzeg Jordanu i Jerozolima Wschodnia stanowią wraz ze Strefą Gazy terytoria okupowane; mając na uwadze, że na terytoriach tych obowiązuje w pełni międzynarodowe prawo humanitarne, w tym również czwarta konwencja genewska; mając na uwadze, że Izrael, jako okupant, zobowiązany jest m.in. do zapewnienia w dobrej wierze, by zaspokajane były podstawowe potrzeby okupowanej ludności palestyńskiej, do prowadzenia okupacji w sposób, który przynosi korzyści miejscowej ludności, do ochrony i zachowania obiektów cywilnych, a także do unikania przenoszenia własnych obywateli na okupowane tereny oraz ludności z terenów okupowanych na własne terytorium;
B. mając na uwadze, że nie można kwestionować prawa narodu palestyńskiego do samostanowienia i państwowości, jak również prawa państwa izraelskiego do istnienia w bezpiecznych granicach; wspieranie aspiracji narodu palestyńskiego do posiadania własnego państwa, a także wspieranie aspiracji Izraelczyków i Palestyńczyków do rozwoju w bezpiecznym środowisku to podstawowy element trwałego pokoju, stabilności i dobrobytu w regionie;
C. mając na uwadze, że w myśl prawa międzynarodowego izraelskie osiedla są niezgodne z prawem i stanowią jedną z głównych przeszkód dla działań pokojowych; mając na uwadze, że zaplanowane i prowadzone przez rząd izraelski budowanie i rozbudowywanie osiedli stanowi poważne zagrożenie wykonalności rozwiązania dwupaństwowego, co stwierdza się również w niedawnych sprawozdaniach szefów misji UE, tj. w sprawozdaniu zatytułowanym „Strefa C a budowa państwa palestyńskiego” oraz w sprawozdaniu dotyczącym Jerozolimy Wschodniej, które wyciekły do prasy;
D. mając na uwadze, że stała rozbudowa nielegalnych osiedli oraz przemoc osadników, ograniczenia w zakresie planowania i związany z tym dramatyczny brak mieszkań, rozbiórka domów, eksmisje i przesiedlenia, konfiskata ziemi, trudny dostęp do wody i innych zasobów naturalnych, brak podstawowych usług socjalnych i pomocy itp. mają poważny negatywny wpływ na warunki życia Palestyńczyków na Zachodnim Brzegu Jordanu, zwłaszcza w strefie C, oraz w Jerozolimie Wschodniej; mając na uwadze, że sytuacja gospodarcza na tych obszarach, którą pogarszają ograniczenia dostępu, swobody przemieszczania się i planowania, daje poważne powody do zaniepokojenia;
E. mając na uwadze, że według sprawozdania rocznego MOP 53,5% młodych kobiet oraz 32,3% młodych mężczyzn w wieku 15-24 lat na Zachodnim Brzegu Jordanu jest bezrobotnych, głównie z powodu warunków wynikających z okupacji;
F. mając na uwadze, że w wyniku porozumień z Oslo z 1993 r. terytorium Zachodniego Brzegu Jordanu podzielono na trzy strefy: A, B i C; mając na uwadze, że strefa C, gdzie kontrolę nad porządkiem publicznym i bezpieczeństwem sprawuje Izrael, stanowi 62% terytorium Zachodniego Brzegu Jordanu i jest jedynym obszarem, na którym znajduje się większość żyznych i bogatych w zasoby ziem Zachodniego Brzegu Jordanu; mając na uwadze, że w porozumieniu przejściowym z 1995 r. w sprawie Zachodniego Brzegu Jordanu i Strefy Gazy ustalono, że strefa C zostanie stopniowo przekazana pod kontrolę strony palestyńskiej, co nie miało miejsca;
G. mając na uwadze, że polityka rządu Izraela podważa obecność Palestyńczyków na obszarze C; mając na uwadze, że w wyniku tej polityki jedynie 5,8% palestyńskiej ludności Zachodniego Brzegu Jordanu mieszka w strefie C, podczas gdy liczba osadników izraelskich, szacowana na 310 000, przewyższa ponad dwukrotnie szacunkową liczbę palestyńskiej ludności w strefie C; mając w związku z tym na uwadze, że ochrona palestyńskiej ludności i jej praw w strefie C jest niezmiernie istotna dla podtrzymania trwałości rozwiązania dwupaństwowego;
H. mając na uwadze, że w swojej ustawie zasadniczej z 1980 r. pt. „Jerozolima – stolica Izraela” Izrael stwierdził wbrew prawu międzynarodowemu, że Jerozolima jest „całą i zjednoczoną stolicą Izraela”; mając na uwadze, że w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 478 z 1980 r. uchwalono, że wszelkie środki i działania ustawodawcze i administracyjne podejmowane przez Izrael, jako okupanta, które zmieniły lub miały oznaczać zmianę charakteru i statusu Jerozolimy, w szczególności ustawa zasadnicza, są nieważne i muszą zostać bezzwłocznie uchylone; mając na uwadze, że Rada powtórzyła w swoich konkluzjach z 14 maja 2012 r., iż w drodze negocjacji trzeba znaleźć rozwiązanie kwestii statusu Jerozolimy jako przyszłej stolicy obu państw;
I. mając na uwadze, że w świetle bieżących wydarzeń w Jerozolimie Wschodniej, co podkreślono również w sprawozdaniu szefów misji UE, perspektywa Jerozolimy jako przyszłej stolicy dwóch państw wydaje się coraz bardziej nieprawdopodobna i nieosiągalna, co jest zagrożeniem dla rozwiązania dwupaństwowego; mając na uwadze, że Jerozolima Wschodnia jest coraz bardziej oddzielona od Zachodniego Brzegu Jordanu, natomiast historyczna część Jerozolimy jest coraz bardziej oddzielona od reszty Jerozolimy Wschodniej, zaś Palestyńczykom zamieszkującym takie rejony jak Silwan i Szeik Jarrah stale grożą eksmisje i wywłaszczenia;
J. mając na uwadze, że jedność tych terytoriów podważa jeszcze bardziej budowa dróg do wyłącznego użytku osadników, co przyczynia się do jeszcze większych rozdźwięków na ziemiach palestyńskich oraz pozbawia okupowaną ludność dostępu do należącego do niej terytorium, do wody oraz innych zasobów, a także do sąsiadujących społeczności, co w poważny sposób wpływa na ich codzienne życie;
K. mając na uwadze, że Palestyńczycy mieszkający w Jerozolimie Wschodniej stanowią 37% ludności Jerozolimy i zapewniają 36% wpływów miasta z podatków, a jedynie 10% budżetu miasta wydaje się na Jerozolimę Wschodnią, przy czym jakość świadczonych tam usług jest zdecydowanie zbyt niska; mając na uwadze, że władze izraelskie w Jerozolimie Wschodniej pozamykały większość instytucji palestyńskich, w tym Orient House, stwarzając instytucjonalną i przywódczą próżnię wśród miejscowej ludności palestyńskiej, co daje poważne powody do zaniepokojenia; mając na uwadze, że polityka prowadzona przez władze izraelskie oraz stosowane przez nią taktyki mają na celu wyeliminowanie Palestyńczyków z Jerozolimy, czego przykładem jest wygnanie członków PRL z Jerozolimy;
L. mając na uwadze, że Palestyńczycy mieszkający w Jerozolimie Wschodniej mają status stałego mieszkańca, który może być przekazywany dzieciom jedynie pod pewnymi warunkami i nie jest automatycznie przekazywany poprzez małżeństwo, co uniemożliwia małżonkom i dzieciom wielu stałych mieszkańców Jerozolimy Wschodniej wspólne mieszkanie z innymi członkami rodziny; mając na uwadze, że z drugiej strony w Jerozolimie Wschodniej lub w jej okolicach mieszka około 200 tysięcy osadników izraelskich;
M. mając na uwadze, że polityka rządu Izraela podważa obecność Palestyńczyków w strefie C i w Jerozolimie Wschodniej; mając na uwadze, że głównym elementem tej polityki jest budowa i rozbudowa osiedli; mając na uwadze, że w myśl prawa międzynarodowego izraelskie osiedla są nielegalne i stanowią jedną z głównych przeszkód dla działań pokojowych, podczas gdy izraelski rząd dotuje osiedla poprzez znaczące zachęty w dziedzinie podatków, mieszkalnictwa, infrastruktury, dróg, dostępu do wody, edukacji, opieki zdrowotnej itp.; mając na uwadze, że w 2011 r. doszło do największej od 1967 r. rozbudowy osiedli w obszarze Jerozolimy; mając na uwadze, że w wyniku przemocy i nadużyć osadników wobec palestyńskiej ludności cywilnej doszło – pod ochroną wojska izraelskiego – do poważnych incydentów, w których pojawiły się ofiary śmiertelne; mając na uwadze, że w obliczu braku skutecznego unijnego mechanizmu kontroli, produkty wytwarzane na obszarze izraelskich osiedli w dalszym ciągu trafiają na rynek europejski na preferencyjnych warunkach;
N. mając na uwadze, że mur wzniesiony przez Izrael, który nie przebiega wzdłuż zielonej linii, odcina znaczne części terytorium palestyńskiego zarówno na Zachodnim Brzegu Jordanu, jak i w Jerozolimie Wschodniej oraz rozdziela społeczności, rodziny, odrywa dzieci od szkoły, zaś dorosłych od działalności gospodarczej; mając na uwadze, że w opinii doradczej z 2004 r. zatytułowanej „Konsekwencje prawne wzniesienia muru na okupowanych terytoriach palestyńskich” Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że wzniesienie przez Izrael, będący okupantem, muru na okupowanych terytoriach palestyńskich, między innymi w Jerozolimie Wschodniej i wokół niej, oraz związana z nim polityka są niezgodne z prawem międzynarodowym;
O. mając na uwadze art. 2 układu o stowarzyszeniu UE-Izrael, stanowi, że stosunki między UE a Izraelem opierają się na poszanowaniu praw człowieka i zasad demokracji, którymi strony kierują się w prowadzonej polityce wewnętrznej i zagranicznej i które są istotnym elementem tego układu;
P. mając na uwadze, że w izraelskich więzieniach i aresztach nadal przetrzymuje się ponad 4000 więźniów palestyńskich, w tym również kobiety i dzieci oraz więźniów, którzy są przetrzymywani od ponad 20 lat – w tym 27 członków Palestyńskiej Rady Legislacyjnej – oraz ponad 300 Palestyńczyków, wobec których zastosowano zatrzymanie administracyjne;
Q. mając na uwadze, że ludność palestyńska zamieszkująca Zachodni Brzeg Jordanu, zwłaszcza w strefie C, i Wschodnią Jerozolimę zmaga się z problemem poważnego niedoboru wody; mając na uwadze, że palestyńscy rolnicy borykają się z poważnym niedoborem wody przeznaczonej do nawadniania, co wynika z faktu, że większość tej wody zużywają Izrael i osadnicy izraelscy; mając na uwadze, że dostępność odpowiedniej ilości wody ma zasadnicze znaczenie dla trwałości przyszłego państwa palestyńskiego;
R. mając na uwadze, że blokada Strefy Gazy i kryzys humanitarny w Strefie Gazy nadal trwają pomimo licznych apeli społeczności międzynarodowej o natychmiastowe, trwałe i bezwarunkowe otwarcie przejść, by umożliwić niesienie pomocy humanitarnej, przepływ towarów na zasadach komercyjnych i ruch osób ze Strefy Gazy i do niej, które to apele ponowiono również we wnioskach Rady z dnia 14 maja 2012 r.;
S. mając na uwadze, że Beduini są rdzenną ludnością arabską o osiadłym i tradycyjnie rolniczym trybie życia, która zamieszkuje ziemie swoich przodków i ubiega się o oficjalne i trwałe uznanie jej wyjątkowego położenia i statusu; mając na uwadze, że polityka Izraela zagraża Beduinom, utrudniając im utrzymanie, w tym poprzez przymusowe wysiedlenia, oraz że Beduini zarówno na okupowanych terytoriach palestyńskich, jak i na Pustyni Negew (Nakab) są szczególnie zagrożoną grupą ludności; mając na uwadze, że izraelskie wojsko zaczęło wydawać nakazy wyburzenia wobec społeczności Jahalin (2 300 osób, z czego 2/3 stanowią dzieci) na obszarze osadnictwa Ma’ale Adumim, co może prowadzić do zniszczenia ponad 90% domów i innych obiektów, w tym dwóch szkół w Khan al-Ahmar i Wadi Abu Hindi, do których uczęszcza około 200 dzieci ze społeczności Jahalin, co zupełnie odcięłoby tym dzieciom dostęp do systemu edukacji; mając na uwadze, że Izraelczycy planują przenieść tę społeczność na obszar, który znajduje się zaledwie 300 metrów od wysypiska śmieci koło palestyńskiego miasta Abu Dis;
T. mając na uwadze, że Unia Europejska jest największym darczyńcą Autonomii Palestyńskiej; mając na uwadze, że pomoc humanitarna i rozwojowa udzielana przez społeczność międzynarodową, a zwłaszcza przez UE i jej państwa członkowskie, nie zwalnia Izraela jako okupanta z wywiązywania się z obowiązków wynikających z prawa międzynarodowego; mając na uwadze, że od stycznia 2011 r. ponad 60 obiektów wybudowanych w ramach projektów finansowanych przez UE lub państwa członkowskie zostało uszkodzonych lub zniszczonych przez siły izraelskie, a ponad 100 podobnym obiektom grozi wyburzenie
U. mając na uwadze, że Parlament Europejski wielokrotnie wyrażał swoje poparcie dla koncepcji dwóch państw – państwa Izrael i sąsiadującego z nim niepodległego, demokratycznego i zdolnego do samostanowienia państwa palestyńskiego – współistniejących obok siebie w pokoju i poczuciu bezpieczeństwa, jak również wzywał do wznowienia bezpośrednich rozmów pokojowych pomiędzy obiema stronami i oświadczył, że nie zostaną uznane żadne zmiany granic sprzed 1967 r., w tym jeżeli chodzi o Jerozolimę, poza zmianami ustalonymi przez strony;
1. przypomina po raz kolejny o swoim zdecydowanym poparciu dla koncepcji dwóch państw w granicach z 1967 r. z Jerozolimą jako stolicą obu państw – Izraela oraz sąsiadującej z nim niepodległej, demokratycznej i zdolnej do samostanowienia Palestyny – współistniejących obok siebie w pokoju i poczuciu bezpieczeństwa; z zadowoleniem przyjmuje konkluzje Rady z dnia 14 maja 2012 r. w sprawie procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie i powtarza, że UE nie uzna żadnych zmian względem granic wyznaczonych przed rokiem 1967, w tym w odniesieniu do Jerozolimy, o ile nie wyrażą na nie zgody obie strony, i wzywa UE do natychmiastowego uznania niepodległego państwa palestyńskiego;
2. ponownie podkreśla, że izraelskie osiedla na Zachodnim Brzegu Jordanu i we Wschodniej Jerozolimie są w świetle prawa międzynarodowego nielegalne; wzywa do natychmiastowego, całkowitego i trwałego wstrzymania wszystkich działań w zakresie budowy izraelskich osiedli i rozbudowy, które zmieniają faktyczną sytuację i strukturę demograficzną, a przez to stanowią główne zagrożenie dla trwałości koncepcji dwóch państw, oraz do rozebrania wszystkich obiektów wzniesionych od marca 2001 roku; z zadowoleniem przyjmuje i w pełni popiera ustępy 6 i 7 konkluzji Rady z dnia 14 maja 2012 r., skupiających się na kwestiach dotyczących osiedli, Wschodniej Jerozolimy i strefy C; wzywa do tego, aby wymienione naruszenia prawa przez Izrael zostały podniesione na najwyższym szczeblu politycznym, w tym na posiedzeniach Rady Stowarzyszenia UE–Izrael;
3. podkreśla znaczenie, jakie ma ochrona ludności palestyńskiej i jej praw w strefie C i we Wschodniej Jerozolimie, wymagana zgodnie z prawem międzynarodowym i międzynarodowym prawem humanitarnym oraz niezbędna do podtrzymania trwałości koncepcji dwóch państw;
4. zdecydowanie potępia wszelkie ekstremistyczne postawy osadników oraz akty przemocy i nękania skierowane przeciwko palestyńskiej ludności cywilnej, a także apeluje do rządu i władz Izraela o wycofanie osadników i zaprzestanie ich ochrony, jak również postawienie sprawców tych aktów przed wymiarem sprawiedliwości i pociągnięcie ich do odpowiedzialności, ponieważ brak odpowiedzialności prowadzi do bezkarności;
5. ponawia apel o natychmiastowe, trwałe i bezwarunkowe zniesienie blokady Strefy Gazy oraz o podjęcie działań służących odbudowie i ożywieniu gospodarczemu na tym obszarze; podkreśla znaczenie przywrócenia politycznego i komunikacyjnego połączenia pomiędzy Strefą Gazy a Zachodnim Brzegiem;
6. wzywa do natychmiastowego, całkowitego i trwałego zawieszenia układu o stowarzyszeniu UE–Izrael zgodnie z art. 2; wzywa Komisję i Radę do dopilnowania, by podobna klauzula ochronna i mechanizm ochronny znalazły się w regulaminie uczestnictwa w programie „Horyzont 2020” (stanowiącym kontynuację 7PR); wyraża zdecydowany sprzeciw wobec uczestnictwa Izraela w programach EAO i projektach wojskowych; wzywa państwa członkowskie do przestrzegania postanowień wspólnego stanowiska UE w sprawie handlu bronią (zgodnie z którym przed wydaniem pozwolenia na wywóz do danego państwa należy sprawdzić, czy to państwo przywozu przestrzega międzynarodowego prawa humanitarnego);
7. wzywa do pełnego i skutecznego zastosowania obowiązującego prawodawstwa UE do obowiązujących umów dwustronnych pomiędzy UE a Izraelem oraz wzywa Komisję do stworzenia odpowiedniego i skutecznego unijnego mechanizmu kontroli, aby zapobiec importowaniu produktów pochodzących z osiedli izraelskich na rynek europejski na preferencyjnych warunkach; wzywa państwa członkowskie do wprowadzenia poprawnych i odpowiednich oznakowań;
8. apeluje do rządu i władz Izraela o wypełnienie zobowiązań jako okupanta, w szczególności poprzez:
– natychmiastowe zaprzestanie wyburzania domów, eksmisji i przymusowych wysiedleń Palestyńczyków;
– ułatwienie Palestyńczykom prowadzenia działań związanych z planowaniem i budową oraz realizacji projektów rozwoju;
– ułatwienie dostępu i przemieszczania się;
– zniesienie zakazu łączenia rodzin we Wschodniej Jerozolimie;
– natychmiastowe zaprzestanie konfiskaty terenów palestyńskich w strefie C w celu budowy osiedli i innych obiektów;
– ułatwienie Palestyńczykom dostępu do miejsc uprawy i pastwisk;
– zapewnienie sprawiedliwej dystrybucji wody, zaspokajając potrzeby ludności palestyńskiej;
– zwiększenie dostępu ludności palestyńskiej do odpowiednich usług socjalnych i pomocy społecznej, zwłaszcza w dziedzinie edukacji (wystarczająca liczba szkół) i zdrowia publicznego; oraz
– ułatwienie prowadzenia akcji humanitarnych w strefie C i we Wschodniej Jerozolimie;
9. apeluje o ponowne otwarcie instytucji palestyńskich we Wschodniej Jerozolimie, ze szczególnym uwzględnieniem Orient House;
10. wzywa do zaprzestania stosowania zatrzymań administracyjnych wobec Palestyńczyków przez władze izraelskie oraz do natychmiastowego uwolnienia palestyńskich więźniów politycznych i osób, wobec których zastosowano zatrzymanie administracyjne;
11. apeluje o ochronę ludności beduińskiej żyjącej na okupowanych terytoriach palestyńskich i na Pustyni Negew (Nakab); wzywa do natychmiastowego zaprzestania wszelkich przymusowych wysiedleń, wywłaszczeń i wyburzeń stosowanych wobec mieszkańców oraz do poprawy ich warunków życia poprzez zapewnienie im odpowiednich usług na ziemiach ich przodków; apeluje w tym kontekście, by rząd Izraela wycofał Plan Prawera;
12. ponownie podkreśla konieczność osiągnięcia sprawiedliwego i trwałego pokoju między Izraelczykami a Palestyńczykami; wzywa Izrael do natychmiastowego wstrzymania wszelkich działań osadniczych, aby umożliwić wznowienie bezpośrednich rozmów pokojowych pomiędzy obiema stronami;
13. nadal wspiera politykę prezydenta Abbasa polegającą na pokojowym stawianiu oporu oraz proces pojednania między ugrupowaniami palestyńskimi i budowę państwa palestyńskiego, przy czym wybory prezydenckie i parlamentarne są ważnymi elementami tego procesu;
14. wzywa Radę i Komisję, by w dalszym ciągu wspierały instytucje palestyńskie i projekty rozwoju w strefie C i we Wschodniej Jerozolimie, których celem jest ochrona i umocnienie ludności palestyńskiej, oraz by udzielały pomocy na rzecz tych instytucji i projektów; apeluje również o pociągnięcie Izraela do finansowej odpowiedzialności za wyburzenie obiektów wybudowanych w ramach projektów finansowanych przez UE i jej państwa członkowskie na okupowanych terytoriach palestyńskich; podkreśla, że należy wywrzeć nacisk na Izrael w celu położenia kresu zatrzymywaniu wpływów z ceł i podatków należących do Autonomii Palestyńskiej;
15. wzywa Komisję i Radę, aby zażądały od władz Izraela pełnego wdrożenia Konwencji ONZ o Prawach Dziecka (1990) w odniesieniu do dzieci palestyńskich przebywających zarówno w Izraelu, jak i na Zachodnim Brzegu i we Wschodniej Jerozolimie, ze szczególnym naciskiem na art. 37 dotyczący karania, aresztowania i zatrzymywania dzieci;
16. wzywa posłów do Parlamentu Europejskiego oraz posłów do parlamentów narodowych, aby w rozmowach ze swoimi partnerami z Knesetu podnieśli kwestię naruszania prawa przez Izrael na okupowanych terytoriach palestyńskich;
17. wzywa ponownie UE i jej państwa członkowskie do odegrania bardziej aktywnej roli politycznej w dążeniach do osiągnięcia sprawiedliwego i trwałego pokoju między Izraelczykami a Palestyńczykami;
18. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Wiceprzewodniczącej Komisji/Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, specjalnemu przedstawicielowi UE ds. procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie, wysłannikowi Kwartetu Bliskowschodniego, Knesetowi i rządowi Izraela, przewodniczącemu Autonomii Palestyńskiej i Palestyńskiej Radzie Legislacyjnej.