Projekt rezolucji - B7-0433/2012Projekt rezolucji
B7-0433/2012

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Syrii

10.9.2012 - (2012/2788(RSP))

złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
złożony zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu

Willy Meyer, Jean-Luc Mélenchon, Marie-Christine Vergiat, Sabine Lösing w imieniu grupy politycznej GUE/NGL

Procedura : 2012/2788(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B7-0433/2012
Teksty złożone :
B7-0433/2012
Debaty :
Teksty przyjęte :

B7‑0433/2012

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Syrii

(2012/2788(RSP))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że w wyniku gwałtownego pogorszenia sytuacji w Syrii w sierpniu 2012 r., wywołanego brutalnym stłumieniem demonstracji przez syryjski reżim i jego siły bezpieczeństwa i jednostki wojskowe w marcu 2011 r., konflikt przekształcił się w wojnę domową, w której ścierają się syryjskie siły bezpieczeństwa i oddziały wojskowe z uzbrojonymi grupami oraz mają miejsce ataki na obszary zamieszkane;

B.  mając na uwadze, że codziennie dochodzi tam do rozlewu krwi oraz że napływają doniesienia o rażących naruszeniach prawa humanitarnego przez syryjskie siły bezpieczeństwa i jednostki militarne; mając na uwadze, że zgodnie z szacunkami ONZ jak dotąd 20 tys. osób poniosło śmierć; mając również na uwadze, iż ranni nie są odpowiednio leczeni i że istnieją dane wskazujące na coraz rzadsze dostawy żywności i towarów;

C. mając na uwadze doniesienia o wzroście liczby uzbrojonych grup, w tym „Wolnej Armii Syryjskiej”, z których każda kieruje się własnymi pobudkami i motywami, a niektóre z tych grup rzekomo przenikają do kraju z bronią transportowaną nielegalnie przez granicę; mając na uwadze wzrost liczby porwań i przemocy na tle wyznaniowym;

D. mając na uwadze, że kryzys w Syrii stanowi poważne zagrożenie dla kruchego bezpieczeństwa i stabilności całego regionu; mając na uwadze, że konflikt w Syrii wywiera wpływ na cały region, co niesie ze sobą ryzyko nieprzewidywalnych skutków i konsekwencji;

E.  mając na uwadze, że Wysoki Komisarz ONZ ds. Uchodźców zarejestrował lub jest w trakcie rejestrowania 235 tys. uchodźców z Syrii; mając na uwadze, że według ONZ ponad 1,2 mln osób zostało przesiedlonych w Syrii, a ponad 3 mln potrzebuje pilnej pomocy humanitarnej; mając na uwadze, że według Wysokiego Komisarza ONZ ds. Uchodźców jak na razie kraje sąsiadujące z Syrią, pomimo wszystkich napotykanych trudności, przyjęły wszystkie osoby proszące o ochronę; mając na uwadze, że z uwagi na szybko rosnącą liczbę syryjskich uchodźców i wysiedleńców, wzrasta presja na te kraje, w związku z czym potrzebna jest im pomoc;

F.  mając na uwadze, że dnia 30 czerwca 2012 r. sekretarze generalni ONZ i Ligii Państw Arabskich, ministrowie spraw zagranicznych Chin, Francji, Iraku, Kuwejtu, Kataru, Rosji, Turcji, Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych oraz wysoka przedstawiciel UE spotkali się w Genewie w ramach grupy działania na rzecz Syrii, pod przewodnictwem wspólnego specjalnego wysłannika ds. Syrii z ramienia ONZ i Ligi Państw Arabskich; mając na uwadze, że grupa działania uzgodniła „zasady i wytyczne transformacji pod przewodnictwem Syrii”: perspektywa na przyszłość, pod którą podpisać mogą się wszystkie strony w Syrii, jasno określone kolejne etapy zgodnie ze sztywnym harmonogramem prowadzącym do jej realizacji, możliwość jej realizacji w atmosferze bezpieczeństwa dla wszystkich, stabilność i spokój, szybkie wprowadzenie w życie bez dalszego przelewu krwi i przemocy, wiarygodność;

G. mając na uwadze, że na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ w Syrii rozmieszczono nieuzbrojonych obserwatorów wojskowych; mając na uwadze, że działania tej misji obserwacyjnej zakończyły się dnia 20 sierpnia 2012 r.;

H. mając na uwadze, że były algierski minister spraw zagranicznych Lakhdar Brahimi został niedawno mianowany nowym wspólnym wysłannikiem ds. Syrii z ramienia ONZ i Ligi Państw Arabskich, zastępując Kofiego Annana;

I.   mając na uwadze, że weto Rosji i Chin w Radzie Bezpieczeństwa ONZ ma zapobiec wojskowej interwencji w Syrii, tak jak to miało miejsce w Libii;

J.   mając na uwadze, że wydaje się, iż udział państw trzecich, takich jak USA i Turcja, przekroczył ramy zwykłego poparcia dyplomatycznego dla syryjskiej opozycji – według doniesień przez granicę turecko-syryjską dostarczana jest broń;

K. mając na uwadze, że niektóre państwa w regionie rzekomo ingerowały w kraju ze względów religijnych; mając na uwadze, że przywódca Al-Kaidy ogłosił swoje poparcie dla sił opozycyjnych;

L.  mając na uwadze, że syryjska opozycja, której struktura jest zróżnicowana, sprzeciwia się wszelkiego rodzaju obcym interwencjom, w szczególności wojskowym;

M. mając na uwadze, że UE nałożyła ukierunkowane sankcje na Syrię w kilku etapach, w tym zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów, zakaz wywozu dóbr luksusowych i produktów podwójnego zastosowania do tego kraju oraz jeszcze bardziej zaostrzyła embargo na wywóz broni do Syrii; mając na uwadze, że jak dotąd sankcje te okazały się nieskuteczne w rozwiązaniu konfliktu;

1.  zdecydowanie potępia przemoc stosowaną przez reżim syryjski wobec własnej ludności; jednoznacznie potępia używanie wobec demonstrantów i ludności cywilnej siły i przemocy przez rządowe siły wojskowe i siły bezpieczeństwa; wzywa syryjski reżim do natychmiastowego zaprzestania tortur i łamania praw człowieka, do uwolnienia wszystkich osób bezpodstawnie przetrzymywanych, do udzielenia opieki medycznej rannym i do poszanowania podstawowych wolności; potępia też używanie przemocy przez uzbrojone grupy opozycyjne; wzywa do zaprzestania przemocy w Syrii, w celu położenia kresu toczącej się wojnie domowej;

2.  wyraża głęboki smutek w związku z tym, że w Syrii wciąż giną ludzie i składa kondolencje rodzinom ofiar;

3.  podkreśla, że aby znaleźć rozwiązanie dla sytuacji w Syrii w drodze negocjacji konieczne jest zawieszenie broni;

4.  podkreśla konieczność politycznego rozwiązania kryzysu przez pluralistyczny dialog narodowy zmierzający do skutecznego zaspokojenia uzasadnionych aspiracji i rozwiania obaw narodu syryjskiego; wszelkie dalsze pogorszenie sytuacji miałoby nieprzewidywalne konsekwencje dla całego regionu;

5.  popiera misję byłego algierskiego ministra spraw zagranicznych Lakhdara jako nowego wspólnego wysłannika ds. Syrii z ramienia ONZ i Ligi Państw Arabskich w celu znalezienia pokojowego rozwiązania syryjskiego konfliktu;

6.  z zadowoleniem przyjmuje starania krajów sąsiadujących z Syrią, które przyjmują syryjskich uchodźców i udzielają im pomocy humanitarnej, oraz apeluje o większe wsparcie międzynarodowe w tym względzie; podkreśla podstawowe znaczenie, jakie ma znalezienie trwałej odpowiedzi na kryzys humanitarny, zarówno w Syrii, jak i pośród syryjskich uchodźców w krajach sąsiadujących; wzywa kraje sąsiadujące z Syrią do dalszego zapewniania ochrony syryjskim uchodźcom i wysiedleńcom oraz do powstrzymania się, zgodnie z ich zobowiązaniami międzynarodowymi, od wydalania i odsyłania tych osób z powrotem do Syrii;

7.  apeluje o natychmiastową pomoc humanitarną dla wszystkich potrzebujących w Syrii, ze szczególnym uwzględnieniem rannych, uchodźców, osób wewnętrznie przesiedlonych, kobiet i dzieci;

8.  domaga się, by decyzja co do przyszłości Syrii pozostała wyłącznie w gestii narodu syryjskiego, bez jakiejkolwiek ingerencji z zewnątrz lub interwencji wojskowej; zdecydowanie sprzeciwia się wykorzystywaniu „obowiązku ochrony” jako pretekstu uzasadniającego interwencję zbrojną; zdecydowanie opowiada się przeciwko planom podziału kraju;

9.  wzywa do natychmiastowego zaprzestania wszelkich obcych ingerencji w kraju, w tym poprzez dostarczanie broni i finansowanie grup zbrojnych; wzywa ONZ oraz Radę Unii Europejskiej do nałożenia embarga na wywóz broni do Syrii; wzywa wszystkie kraje sąsiadujące do kontrolowania granic, w celu zapobiegania transportowi broni do Syrii;

10. wzywa członków Rady Bezpieczeństwa ONZ, by przezwyciężyli dzielące ich różnice i uzgodnili, we współpracy z Ligą Państw Arabskich, działania polityczne zmierzające do powstrzymania przemocy w Syrii oraz do promowania dialogu politycznego, w który zaangażowane będą wszystkie strony, tak aby wypracować trwałe sposoby politycznego rozwiązania problemu;

11. potępia wykorzystywanie obecności poszczególnych grup religijnych i wyznaniowych, a także mniejszości, do wszczynania aktów przemocy na tle wyznaniowym i do uzasadniania interwencji;

12. zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rządowi i parlamentowi Syryjskiej Republiki Arabskiej, a także sekretarzowi generalnemu Unii dla Śródziemnomorza i Ligi Państw Arabskich.