PROJEKT REZOLUCJI w sprawie decyzji rządu Izraela o rozbudowie osiedli na Zachodnim Brzegu
10.12.2012 - (2012/2911(RSP))
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Daniel Cohn-Bendit, Hélène Flautre, Nicole Kiil-Nielsen, Margrete Auken, Malika Benarab-Attou, Raül Romeva i Rueda, Judith Sargentini, Ulrike Lunacek, Bart Staes, François Alfonsi, Keith Taylor, Jean‑Jacob Bicep, Rui Tavares w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0561/2012
B7‑0561/2012
w sprawie decyzji rządu Izraela o rozbudowie osiedli na Zachodnim Brzegu
Parlament Europejski
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Bliskiego Wschodu, w szczególności rezolucję z dnia 22 listopada 2012 r. w sprawie sytuacji w Strefie Gazy[1],
– uwzględniając konkluzje Rady do Spraw Zagranicznych w sprawie Gazy z dnia 19 listopada 2012 r.,
– uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Catherine Ashton z dnia 2 grudnia 2012 r. w sprawie planowanej przez rząd izraelski rozbudowy osiedli,
– uwzględniając oświadczenie Sekretarza Generalnego ONZ Ban Ki Moona w sprawie zatwierdzenia planu budowy trzech tysięcy nowych mieszkań w izraelskich osiedlach we Wschodniej Jerozolimie i na Zachodnim Brzegu,
– uwzględniając rezolucję A/HRC/RES/S-12/1 w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka na okupowanych terytoriach palestyńskich, w tym we Wschodniej Jerozolimie, przyjętą przez Radę Praw Człowieka ONZ na 12. sesji specjalnej w dniu 16 października 2009 r.,
– uwzględniając sprawozdanie szefów misji UE w sprawie Wschodniej Jerozolimy,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w dniu 22 listopada 2012 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ poparło zdecydowaną większością głosów wniosek prezydenta Autonomii Palestyńskiej Mahmuda Abbasa o zmianę statusu Palestyny w ONZ na status nieczłonkowskiego państwa obserwatora;
B. mając na uwadze, że rząd Izraela jednogłośnie odrzucił decyzję Zgromadzenia Ogólnego ONZ, uznając ją za rażące naruszenie porozumień podpisanych z Państwem Izrael;
C. mając na uwadze, że nazajutrz po głosowaniu Zgromadzenia Ogólnego ONZ izraelski rząd ogłosił zatwierdzenie planu budowy trzech tysięcy mieszkań we Wschodniej Jerozolimie i na Zachodnim Brzegu, a także podjął decyzję o kontynuacji prac w zakresie planowania i wytyczania stref w ramach realizacji tzw. projektu E1 między Jerozolimą a osiedlem Ma’ale Adumim;
D. mając na uwadze, że jeżeli projekt E1 zostałby zrealizowany, spowodowałby odcięcie Wschodniej Jerozolimy od reszty Zachodniego Brzegu i częściowe oddzielenie północnej i południowej części Zachodniego Brzegu; mają na uwadze, że według Sekretarza Generalnego ONZA Ban Ki-moona „stanowiłoby to niemal śmiertelny cios dla resztek szans na realizację rozwiązania dwupaństwowego”;
E. mając na uwadze, że poza tym rząd Izraela oświadczył, że wstrzyma wypłatę wpływów z podatków pobranych w tym miesiącu w imieniu Autonomii Palestyńskiej, a pieniądze te wykorzysta do spłaty około połowy długu Autonomii Palestyńskiej wobec Izraelskiej Korporacji energetycznej;
F. mając na uwadze, że UE nie zdołała przyjąć wspólnego stanowiska w sprawie głosowania Zgromadzenia Ogólnego ONZ, jako że 14 państw członkowskich głosowało za palestyńskim wnioskiem, 12 wstrzymało się od głosu a jedno głosowało przeciw; mając na uwadze, że niektóre państwa członkowskie wezwały ambasadorów Izraela, by wyrazić zaniepokojenie decyzją izraelskiego rządu o rozbudowie osiedli na Zachodnim Brzegu;
G. mając na uwadze, że obustronne negocjacje mające doprowadzić do całkowitego rozwiązania konfliktu izraelsko-palestyńskiego zostały zawieszone; mając na uwadze, że stale trwa ekspansja osadnictwa izraelskiego na Zachodnim Brzegu, czego dowodem jest również ogłoszenie przetargów na budowę ponad 1 200 mieszkań w osiedlach Ramot i Pisgat Ze’ev;
H. mając na uwadze, że w obliczu braku skutecznego unijnego mechanizmu kontroli produkty wytwarzane na obszarze izraelskich osiedli w dalszym ciągu trafiają na rynek europejski na preferencyjnych warunkach; mając na uwadze, że w rezolucji z 5 lipca 2012 r. Parlament Europejski wezwał „do pełnego i skutecznego stosowania obowiązującego prawodawstwa UE oraz umów dwustronnych pomiędzy UE a Izraelem w celu zagwarantowania, że unijny mechanizm kontroli – „ustalenia techniczne” – nie pozwoli, aby produkty wytwarzane na obszarze izraelskich osiedli trafiały na rynek europejski na preferencyjnych warunkach zawartych w układzie o stowarzyszeniu UE–Izrael”;
I. mając na uwadze, że zaprzestanie rozbudowy osiedli jest uważane przez stronę palestyńską za warunek wstępny do wznowienia rozmów; mając na uwadze, że izraelskie osiedla na okupowanych terytoriach palestyńskich są nielegalne w świetle prawa międzynarodowego i nieodwracalnie zagrażają znalezieniu rozwiązania dwupaństwowego;
J. mając na uwadze, że prawo Palestyńczyków do samostanowienia i państwowości jest niepodważalne, tak samo jak prawo Izraela do istnienia w bezpiecznych granicach;
K. mając na uwadze, że w dnu 21 listopada 2012 r. zakończyła się izraelska operacja „Filar obrony” w wyniku porozumienia z organizacją Hamas w Strefie Gazy, w którego osiągnięciu pośredniczył Egipt; mając na uwadze, że przejścia graniczne do Strefy Gazy i ze Strefy Gazy są zamknięte od czerwca 2007 r.; mając na uwadze, że blokada Strefy Gazy stanowi zbiorową karę dla jej mieszkańców, niezgodną z przepisami międzynarodowego prawa humanitarnego;
1. ubolewa nad decyzją izraelskiego rządu w sprawie dalszej rozbudowy osiedli na Zachodnim Brzegu, a w szczególności kontynuacji prac przygotowawczych do projektu E1, który nieodwracalnie utrudniłby utworzenie w przyszłości samodzielnego państwa palestyńskiego;
2. podkreśla, że decyzja ta, podjęta po historycznym podniesieniu statusu Palestyny, wydaje się być działaniem odwetowym i nieuzasadnionym ukaraniem Palestyńczyków w odpowiedzi na inicjatywę Mahmuda Abbasa, którą poparło 138 państw ONZ;
3. jest zdania, że nowy status Palestyny w ONZ przyczyni się do większej równowagi ról poszczególnych stron z myślą o wznowieniu bezpośrednich negocjacji;
4. nadal stoi na stanowisku, że jedynym wyjściem jest całkowite rozwiązanie konfliktu drogą negocjacji, dzięki któremu oba państwa, Izrael i Palestyna, będą istniały obok siebie oddzielone bezpiecznymi granicami uznanymi na szczeblu międzynarodowym; apeluje w związku z tym do stron, by podjęły wszelkie starania w celu stworzenia warunków do wznowienia bezpośrednich negocjacji merytorycznych;
5. wzywa rząd Izraela, aby wznowił wypłatę Autonomii Palestyńskiej wpływów z podatków zgodnie z podpisanymi porozumieniami, aby nie pogarszać i tak trudnej już sytuacji humanitarnej na terytoriach okupowanych;
6. z zadowoleniem przyjmuje porozumienie z 21 listopada 2012 r. zawarte przy pośrednictwie Egiptu, które położyło kres niedawnemu konfliktowi w Strefie Gazy i w południowym Izraelu, a także apeluje do stron o nawiązanie dalszych negocjacji, aby utrwalić zawieszenie broni i utorować drogę do zaprzestania na dobre wszelkich przejawów wrogości;
7. wzywa Izrael do natychmiastowego przerwania blokady Gazy, aby ułatwić dotarcie międzynarodowej pomocy humanitarnej do Strefy Gazy i uszanować godność mieszkających tam Palestyńczyków i ich prawo do lepszej przyszłości;
8. podkreśla, że poszanowanie praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego przez wszystkie strony i w każdej sytuacji pozostaje istotnym warunkiem niezbędnym do zapewnienia na Bliskim Wschodzie trwałego pokoju na sprawiedliwych zasadach, i przypomina ponownie, że jedynie poprzez pokojowe działania i brak przemocy można trwale rozwiązać konflikt między Izraelczykami i Palestyńczykami;
9. niezmiennie nawołuje do pojednania palestyńskiego, co jest sposobem na ponowne zjednoczenie Palestyńczyków żyjących w Strefie Gazy, na Zachodnim Brzegu i we Wschodniej Jerozolimie, należących do tego samego narodu palestyńskiego żyjącego na okupowanych terytoriach palestyńskich;
10. ponownie wzywa do wstrzymania budowy wszystkich osiedli izraelskich na Zachodnim Brzegu, aby między innymi w ten sposób umożliwić wznowienie konstruktywnych i merytorycznych negocjacji między stronami;
11. wzywa Komisję i państwa członkowskie do podjęcia wszelkich starań w celu pełnego i skutecznego stosowania obowiązującego prawodawstwa UE oraz umów dwustronnych pomiędzy UE a Izraelem w celu zagwarantowania, że unijny mechanizm kontroli – „ustalenia techniczne” – nie pozwoli, aby produkty wytwarzane na obszarze izraelskich osiedli trafiały na rynek UE na preferencyjnych warunkach zawartych w układzie o stowarzyszeniu UE–Izrael;
12. ubolewa nad tym, że UE po raz kolejny nie potrafiła przemówić jednym głosem na forum ONZ w kwestii uzasadnionego wniosku Mahmuda Abbasa o podniesienie statusu Palestyny, oraz apeluje do wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel o wyciągnięcie wniosków z tej niedawnej niefortunnej porażki UE, aby znaleźć sposoby na uniknięcie takich sytuacji w przyszłości;
13. potwierdza, że wszelka poprawa stosunków między UE a Izraelem musi być w znacznym stopniu uzależniona od ścisłego przestrzegania prawa międzynarodowego i prawa humanitarnego, w tym od natychmiastowego zniesienia blokady Strefy Gazy, całkowitego zaprzestania budowy osiedli na Zachodnim Brzegu, w tym we Wschodniej Jerozolimie, od rzeczywistego zaangażowania i działań na rzecz kompleksowego pokojowego rozwiązania konfliktu, oraz od pełnej realizacji eurośródziemnomorskiego przejściowego układu stowarzyszeniowego między Wspólnotą Europejską a Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP);
14. zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, Sekretarzowi Generalnemu ONZ, wysłannikowi kwartetu bliskowschodniego, rządowi Izraela, Knesetowi, prezydentowi Autonomii Palestyńskiej, Palestyńskiej Radzie Legislacyjnej i organom Eurośródziemnomorskiego Zgromadzenia Parlamentarnego.
- [1] Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0454