Projekt rezolucji - B7-0571/2012Projekt rezolucji
B7-0571/2012

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie decyzji rządu Izraela o rozbudowie osiedli na Zachodnim Brzegu

10.12.2012 - (2012/2911(RSP))

złożony w następstwie oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu

Véronique De Keyser, Ana Gomes, Emer Costello, Pino Arlacchi, Richard Howitt, María Muñiz De Urquiza w imieniu grupy S&D

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0561/2012

Procedura : 2012/2911(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B7-0571/2012
Teksty złożone :
B7-0571/2012
Debaty :
Teksty przyjęte :

B7‑0571/2012

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie decyzji rządu Izraela o rozbudowie osiedli na Zachodnim Brzegu

(2012/2911(RSP))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając swoje poprzednie rezolucje, w szczególności rezolucję z dnia 22 listopada 2012 r. w sprawie sytuacji w Gazie[1], rezolucję z dnia 5 lipca 2012 r. w sprawie polityki UE w odniesieniu do Zachodniego Brzegu Jordanu i Wschodniej Jerozolimy[2] oraz rezolucję z dnia 16 lutego 2012 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia[3],

–   uwzględniając decyzję Zgromadzenia Ogólnego ONZ z dnia 29 listopada 2012 r. o przyznaniu Palestynie statusu nieczłonkowskiego państwa obserwatora,

–   uwzględniając konkluzje Rady z dnia 10 grudnia 2012 r. i 14 maja 2012 r. w sprawie procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie,

–   uwzględniając oświadczenie wysokiej przedstawiciel Unii Catherine Ashton z dnia 2 grudnia 2012 r. w sprawie doniesień na temat planowanej przez rząd izraelski rozbudowy osiedli,

–   uwzględniając Kartę Narodów Zjednoczonych,

–   uwzględniając czwartą konwencję genewską z 1949 r. o ochronie osób cywilnych podczas wojny,

–   uwzględniając stosunki umowne między UE a Izraelem, w szczególności Układ euro-śródziemnomorski ustanawiający Stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony,

–   uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że w dniu 29 listopada 2012 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ zdecydowaną większością głosów – przy 138 głosach za, 9 przeciw i 41 wstrzymujących się – postanowiło przyznać Palestynie status nieczłonkowskiego państwa obserwatora w ONZ;

B.  mając na uwadze, że powyższa decyzja Zgromadzenia Ogólnego ONZ powinna dać nowy impuls wysiłkom pokojowym mającym na celu wypracowanie rozwiązania przewidującego koegzystencję dwóch państw w granicach z 1967 r. z Jerozolimą jako stolicą obu państw – Państwa Izrael oraz sąsiadującego z nim niepodległego, demokratycznego i zdolnego do samostanowienia państwa palestyńskiego, współistniejących obok siebie w pokoju i poczuciu bezpieczeństwa;

C. mając na uwadze, że wielu izraelskich polityków i intelektualistów wyraziło poparcie dla wniosku Palestyny, chociaż na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ przedstawiciele Izraela głosowali przeciw; mając na uwadze, że w dniu 29 listopada 2012 r. partie polityczne i organizacje społeczeństwa obywatelskiego zorganizowały w Tel Awiwie wiec poparcia dla koncepcji współistnienia dwóch państw i dla wniosku Palestyny;

D. mając na uwadze, że w dniu 2 grudnia 2012 r. rząd izraelski zapowiedział budowę 3 000 nowych mieszkań w osiedlach na Zachodnim Brzegu i we Wschodniej Jerozolimie; mając na uwadze, że ogłoszone plany, jeśli zostaną zrealizowane, narażą na szwank wprowadzenie w życie koncepcji współistnienia dwóch państw, szczególnie jeśli chodzi o obszar E1, gdzie budowa osiedli podzieliłaby Zachodni Brzeg na dwie części, uniemożliwiając stworzenie sąsiadującego, niepodległego i zdolnego do samostanowienia państwa palestyńskiego, popartego przez Zgromadzenie Ogólne ONZ; mając na uwadze, że około 2 300 palestyńskich Beduinów mieszkających w górach na wschód od Jerozolimy, z których wielu stanowią uchodźcy, kobiety i dzieci, stoi w obliczu poważnego zagrożenia przymusowym przesiedleniem;

E.  mając na uwadze, że w dniu 2 grudnia 2012 r. rząd izraelski ogłosił wstrzymanie wypłaty 100 milionów USD palestyńskich wpływów z podatków; mając na uwadze, że comiesięczne przekazy podatków stanowią zasadniczy element budżetu Autonomii Palestyńskiej; mając na uwadze, że izraelski minister finansów Juwal Steinitz oświadczył, iż wypłata wpływów z podatków została wstrzymana w celu spłaty palestyńskiego zadłużenia wobec Izraelskiej Korporacji Energetycznej;

F.  mając na uwadze, że w myśl prawa międzynarodowego izraelskie osiedla są nielegalne i dopóki są one dotowane przez rząd izraelski w dziedzinie podatków, mieszkalnictwa, infrastruktury, dróg, dostępu do wody, edukacji, opieki zdrowotnej itp., stanowią jedną z głównych przeszkód dla działań pokojowych; mając na uwadze, że w wyroku z dnia 25 lutego 2010 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wyraził opinię, iż produkty uzyskane na terenach administrowanych od 1967 r. przez Izrael nie kwalifikują się do korzystania z preferencyjnego traktowania przewidzianego w układzie o stowarzyszeniu między UE i Izraelem oraz że na mocy tego układu władze izraelskie są zobowiązane do dostarczania wystarczających informacji umożliwiających określenie rzeczywistego pochodzenia produktów;

G. mając na uwadze, że wobec braku skutecznego unijnego mechanizmu kontroli produkty wytwarzane na obszarze izraelskich osiedli w dalszym ciągu trafiają na rynek europejski na preferencyjnych warunkach; mając na uwadze, że w rezolucji z dnia 5 lipca 2012 r. Parlament Europejski wezwał „do pełnego i skutecznego stosowania obowiązującego prawodawstwa UE oraz umów dwustronnych pomiędzy UE a Izraelem w celu zagwarantowania, że unijny mechanizm kontroli – „ustalenia techniczne” – nie pozwoli, aby produkty wytwarzane na obszarze izraelskich osiedli trafiały na rynek europejski na preferencyjnych warunkach zawartych w układzie o stowarzyszeniu UE–Izrael”;

H. mając na uwadze, że w rezolucji z dnia 5 lipca 2012 r. Parlament Europejski zdecydowanie potępił wszelkie ekstremistyczne postawy osadników oraz akty przemocy i nękania skierowane przeciwko palestyńskiej ludności cywilnej, a także wezwał rząd i władze Izraela do postawienia sprawców tych czynów przed wymiarem sprawiedliwości i pociągnięcia ich do odpowiedzialności, ponieważ brak odpowiedzialności prowadzi do bezkarności;

I.   mając na uwadze, że w wyniku trwającej rozbudowy osiedli ludność palestyńska na Zachodnim Brzegu i we Wschodniej Jerozolimie nadal jest narażona na ograniczenia w zakresie planowania, burzenie domostw, eksmisje i przesiedlenia, konfiskatę terenów, utrudniony dostęp do zasobów naturalnych itd., co ma znaczący negatywny wpływ na jej warunki życia;

J.   mając na uwadze, że Unia Europejska jest największym darczyńcą Autonomii Palestyńskiej; mając na uwadze, że pomoc humanitarna i rozwojowa udzielana Palestyńczykom przez społeczność międzynarodową, a zwłaszcza przez UE i jej państwa członkowskie, nie zwalnia Izraela jako okupanta z wywiązywania się z obowiązków wynikających z prawa międzynarodowego; mając na uwadze, że wiele z projektów sfinansowanych przez Unię Europejską na okupowanych terytoriach palestyńskich, w tym panele słoneczne, zbiorniki na wodę i budynki rolnicze, zostało zniszczonych przez siły izraelskie, a wielu projektom finansowanym przez UE nadal grozi rozbiórka;

1.  z zadowoleniem przyjmuje decyzję Zgromadzenia Ogólnego ONZ z dnia 29 listopada 2012 r. o przyznaniu Palestynie statusu nieczłonkowskiego państwa obserwatora w ONZ, co powinno dać nowy impuls działaniom pokojowym między Izraelczykami i Palestyńczykami;

2.  wyraża najgłębsze zaniepokojenie ogłoszeniem przez rząd Izraela w następstwie decyzji ONZ planów budowy około 3 000 nowych mieszkań w osiedlach na Zachodnim Brzegu i we Wschodniej Jerozolimie; wzywa rząd izraelski do rezygnacji z wprowadzenia tej decyzji z życie i do natychmiastowego zaprzestania budowy i rozbudowy jakichkolwiek osiedli na okupowanych terytoriach palestyńskich oraz do rozebrania wszystkich placówek wzniesionych od marca 2011 r.;

3.  potępia decyzję rządu izraelskiego o wstrzymaniu wypłaty 100 milionów USD palestyńskich wpływów z podatków, co osłabia budżet Autonomii Palestyńskiej, oraz wzywa do natychmiastowego przekazania tych dochodów;

4.  odnotowuje fakt, że izraelscy politycy i organizacje społeczeństwa obywatelskiego wyrazili poparcie dla wniosku Palestyny na forum ONZ, co odzwierciedla różnorodność poglądów w społeczeństwie izraelskim na temat konfliktu i obecnej polityki rządu izraelskiego, która jest sprzeczna z duchem pokoju i osłabia perspektywę wypracowania rozwiązania polegającego na współistnieniu dwóch państw; jednocześnie ponownie wyraża niezłomne zaangażowanie na rzecz bezpieczeństwa Państwa Izrael;

5.  ponownie apeluje o pełne i skuteczne stosowanie przez UE i jej państwa członkowskie obowiązującego prawodawstwa UE oraz umów dwustronnych pomiędzy UE a Izraelem w celu zagwarantowania, że unijny mechanizm kontroli – „ustalenia techniczne” – nie pozwoli, aby produkty wytwarzane na obszarze izraelskich osiedli trafiały na rynek europejski na preferencyjnych warunkach zawartych w układzie o stowarzyszeniu UE–Izrael lub na mocy umów zawartych przez UE z pozostałymi paneurośródziemnomorskimi partnerami handlowymi;

6.  apeluje o konkretne, skuteczne działania UE w stosunkach dwustronnych UE–Izrael, aby położyć kres stosowaniu przez osadników przemocy wobec cywilnej ludności palestyńskiej oraz dopilnować, by sprawcy takich aktów zostali postawieni przed wymiarem sprawiedliwości i pociągnięci do odpowiedzialności;

7.  ponownie podkreśla swoje zdecydowane poparcie dla koncepcji koegzystencji dwóch państw w granicach z 1967 r. z Jerozolimą jako stolicą obu państw – Państwa Izrael oraz sąsiadującego z nim niepodległego, demokratycznego i zdolnego do samostanowienia państwa palestyńskiego, współistniejących obok siebie w pokoju i poczuciu bezpieczeństwa; ponownie podkreśla, że jedynym sposobem na osiągnięcie sprawiedliwego i trwałego pokoju między Izraelczykami i Palestyńczykami są pokojowe działania prowadzone bez użycia przemocy oraz wzywa w związku z tym do wznowienia bezpośrednich rozmów pokojowych między obiema stronami; wzywa wszystkie strony do powstrzymania się od jednostronnych działań, które mogłyby podważyć lub utrudnić wysiłki pokojowe i osłabić perspektywę wynegocjowania porozumienia pokojowego;

8.  niezmiennie nawołuje w tym samym duchu do pojednania palestyńskiego, co jest sposobem na ponowne zjednoczenie Palestyńczyków żyjących na Zachodnim Brzegu, we Wschodniej Jerozolimie i w Strefie Gazy, należących do tego samego narodu palestyńskiego;

9.  wzywa Radę i Komisję, aby nadal na wszystkich szczeblach dwustronnych stosunków UE z Izraelem podnosiły kwestie osiedli, produktów pochodzących z osiedli i przemocy stosowanej przez osadników; podkreśla, że zobowiązanie rządu Izraela do przestrzegania obowiązków wynikających z międzynarodowych praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego względem ludności palestyńskiej, w tym Beduinów żyjących na terenach budowy osiedli izraelskich, musi być w pełni brane pod uwagę w dwustronnych stosunkach UE z tym krajem;

10. ponownie nalega na UE i państwa członkowskie, aby odgrywały aktywniejszą rolę polityczną w dążeniach do zaprowadzenia sprawiedliwego i trwałego pokoju między Izraelczykami a Palestyńczykami; popiera wysoką przedstawiciel w jej dążeniach do stworzenia realnej perspektywy wznowienia procesu pokojowego;

11. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wysokiej przedstawiciel do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, specjalnemu przedstawicielowi UE ds. procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie, rządom i parlamentom państw członkowskich, Sekretarzowi Generalnemu ONZ, wysłannikowi kwartetu bliskowschodniego, Knesetowi i rządowi Izraela, przewodniczącemu Autonomii Palestyńskiej i Palestyńskiej Radzie Legislacyjnej.